γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Το πρόβλημα των NPLs των κόκκινων δανείων μπορεί να τινάξει στον αέρα τις τράπεζες
Θεραπεία σοκ χρειάζεται το σύστημα για να αντιμετωπιστεί ριζικά το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων, των κόκκινων δανείων που έχουν πλήξει τις τράπεζες.
Τα προβληματικά δάνεια έχουν εκτιναχθεί στα 70 δισεκ. με προοπτική τα 83 δισεκ. στο δυσμενές σενάριο που θα αντιστοιχεί στο 38% του συνόλου των δανείων που διαμορφώνονται περίπου στα 219 δισεκ. ευρώ.
Οι κατηγορίες των προβληματικών δανείων είναι 2 επιχειρήσεις και ιδιώτες.
Στις επιχειρήσεις πραγματοποιούνται συνεχείς αναδιαρθρώσεις δανείων.
Εκτιμάται ότι 80 δισεκ. επιχειρηματικά δάνεια βρίσκονται σε καθεστώς αναδιάρθρωσης.
Ωστόσο από εδώ και πέρα αν μετά από πλειάδα τροποποιήσεων των αρχικών συμβάσεων, οι εταιρίες συνεχίζουν να είναι ασυνεπείς, θα πρέπει να παρεμβαίνει η τράπεζα να αντικαθιστά το management χωρίς την έγκριση των μετόχων και να υιοθετεί ένα επιθετικό πρόγραμμα εξυγίανσης με νέο management.
Το μοντέλο αυτό θα δώσει το έναυσμα σε πολλούς επιχειρηματίες που δεν δείχνουν τον απαιτούμενο ζήλο να σοβαρευτούν.
Όσον αφορά τους ιδιώτες στις κάρτες και στα καταναλωτικά χωρίς προσημειώσεις οι τράπεζες εγγράφουν καθαρή ζημία.
Όμως στα στεγαστικά που υφίσταται η έννοια της υποθήκης, δεν θα συμφωνήσουμε με το μοντέλο λύση τύπου ενοικίου δηλαδή το ακίνητο να περάσει στην κυριότητα της τράπεζας και ο ιδιώτης να πληρώνει ενοίκιο στην τράπεζα έως ότου εξοφλήσει το δάνειο.
Η πρόταση αυτή που έχει εξεταστεί πάσχει στο γεγονός ότι το ακίνητο είναι ήδη προσημειωμένο στην τράπεζα.
Στα ακίνητα θα μπορούσε να υπάρξει μερική απελευθέρωση πλειστηριασμών, προσέξτε μερική όχι ολική.
Ας δούμε όμως την ελληνική ιδιαιτερότητα.
Στην Ελλάδα καταγράφεται το υψηλότερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ευρώπη.
Οι έλληνες λοιπόν επενδύουν σε ακίνητα, διαμερίσματα, γκαράζ, οικόπεδα γενικώς ακίνητα.
Η ιδιοκατοίκηση στην Ελλάδα είναι από τις υψηλότερες παγκοσμίως γιατί για δεκαετίες κυριάρχησε αυτή η νοοτροπία στον έλληνα.
Εντάθηκε με την έκρηξη της στεγαστικής πίστης από τα μέσα του 1990 και έως τι 2009.
Η Τρόικα λοιπόν και ενώ η Ελλάδα έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο από την αποτυχία των ελληνικών κυβερνήσεων και τα αποτυχημένα πειράματα της Τρόικα, στοχοποιεί την ακίνητη περιουσία με τους πλειστηριασμούς.
Όσοι επένδυσαν σε ακίνητα, το έπραξαν λαμβάνοντας υπ´ όψη τους τις νόμιμες επιβαρύνσεις.
Η κατάσταση με τα χαράτσια έχει δραματικά μεταβληθεί, οι τράπεζες σταμάτησαν να χορηγούν δάνεια και οι τιμές των ακινήτων πήραν την κάτω βόλτα.
Δεν είναι τυχαίο ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η αξία των ακινήτων έχει μειωθεί έως και 50%.
Παράλληλα με την υπερφορολόγηση όπως εύστοχα παρατηρεί ο Π Δούκας πρώην υπουργός οικονομικών σε άρθρο του
1) Μειώνεται η απόδοση των ακινήτων και άρα την αξία τους. Έστω και αν κάποιος αγοράσει ένα ακίνητο φθηνότερα, που θα βρει διαθέσιμο ρευστό να πληρώσει όλα τα χαράτσια.
2) Οι Έλληνες έχουν το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του επενδεδυμένο σε ακίνητα, θεωρώντας τα ασφαλέστερη επιλογή. Καθώς μειώνεται η αξία των ακινήτων, μειώνεται και η περιουσία των Ελλήνων με όλες τις συνέπειες για την κατανάλωση και τις επενδύσεις.
Προφανώς και ξοδεύεις μικρότερο ποσοστό από τα εισοδήματά σου, όταν νοιώθεις τόσο μεγάλη ανασφάλεια επειδή μειώνεται η αξία της περιουσίας σου!
• (βλέπε και τη θεωρία Permanent Income Hypothesis of Savings and Consumption, όπου οι δαπάνες για κατανάλωση εξαρτώνται όχι μόνο από τη σημερινή οικονομική σου κατάσταση και εισοδήματα, αλλά και από την κατάσταση που εύλογα περιμένεις να βρίσκεσαι στο μέλλον!)
3) Έχει αφανισθεί η οικοδομική δραστηριότητα (και τα αντίστοιχα φορολογικά έσοδα) και η απασχόληση στον κλάδο αυτό (με τα αντίστοιχα ασφαλιστικά έσοδα),
4) Οι δανειζόμενοι υποθηκεύουν ακίνητά τους για να δανειστούν από τις τράπεζες.
Όταν πέφτει η αξία των ακινήτων τους, οι τράπεζες ζητάνε διπλάσια ακίνητα για τον ίδιο δανεισμό, με αποτέλεσμα να μειώνεται και η παροχή δανείων και η ρευστότητα, ενώ και οι τράπεζες καταγράφουν μεγαλύτερες ζημίες!
5) Η υπερφορολόγηση των ακινήτων σε συνδυασμό με την ύφεση, αναγκάζει πολύ κόσμο να πουλήσει σε πολύ χαμηλές τιμές. Κερδισμένοι βγαίνουν, αθόρυβα, οι έχοντες και κατέχοντες. Αναδιανομή από την αστική τάξη στους πλούσιους του εξωτερικού (ή και σε εκείνους τους πολύ λίγους Έλληνες που έχουν παραμείνει πλούσιοι).
Πρέπει όλοι να κατανοήσουμε πως η εποχή που καταφέρναμε να πληρωνόμαστε περισσότερο από την αξία αυτών που παράγαμε, και να καταναλώνουμε με δανεικά ακόμα περισσότερα, πέρασε ανεπιστρεπτί!
Όλα αυτά είναι καλά αλλά η πρόταση της Τρόικα ακόμη και για μερική απελευθέρωση των πλειστηριασμών έχει μια λογική βάση και θα πρέπει να γίνει αποδεκτή υπό την έννοια ότι θα επιμερίσει το πρόβλημα ώστε να μην υποστούν όλο το πρόβλημα οι τράπεζες και εγγράψουν νέες ζημίες με επιπτώσεις στα κεφάλαια τους.
www.bankingnews.gr
Τα προβληματικά δάνεια έχουν εκτιναχθεί στα 70 δισεκ. με προοπτική τα 83 δισεκ. στο δυσμενές σενάριο που θα αντιστοιχεί στο 38% του συνόλου των δανείων που διαμορφώνονται περίπου στα 219 δισεκ. ευρώ.
Οι κατηγορίες των προβληματικών δανείων είναι 2 επιχειρήσεις και ιδιώτες.
Στις επιχειρήσεις πραγματοποιούνται συνεχείς αναδιαρθρώσεις δανείων.
Εκτιμάται ότι 80 δισεκ. επιχειρηματικά δάνεια βρίσκονται σε καθεστώς αναδιάρθρωσης.
Ωστόσο από εδώ και πέρα αν μετά από πλειάδα τροποποιήσεων των αρχικών συμβάσεων, οι εταιρίες συνεχίζουν να είναι ασυνεπείς, θα πρέπει να παρεμβαίνει η τράπεζα να αντικαθιστά το management χωρίς την έγκριση των μετόχων και να υιοθετεί ένα επιθετικό πρόγραμμα εξυγίανσης με νέο management.
Το μοντέλο αυτό θα δώσει το έναυσμα σε πολλούς επιχειρηματίες που δεν δείχνουν τον απαιτούμενο ζήλο να σοβαρευτούν.
Όσον αφορά τους ιδιώτες στις κάρτες και στα καταναλωτικά χωρίς προσημειώσεις οι τράπεζες εγγράφουν καθαρή ζημία.
Όμως στα στεγαστικά που υφίσταται η έννοια της υποθήκης, δεν θα συμφωνήσουμε με το μοντέλο λύση τύπου ενοικίου δηλαδή το ακίνητο να περάσει στην κυριότητα της τράπεζας και ο ιδιώτης να πληρώνει ενοίκιο στην τράπεζα έως ότου εξοφλήσει το δάνειο.
Η πρόταση αυτή που έχει εξεταστεί πάσχει στο γεγονός ότι το ακίνητο είναι ήδη προσημειωμένο στην τράπεζα.
Στα ακίνητα θα μπορούσε να υπάρξει μερική απελευθέρωση πλειστηριασμών, προσέξτε μερική όχι ολική.
Ας δούμε όμως την ελληνική ιδιαιτερότητα.
Στην Ελλάδα καταγράφεται το υψηλότερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ευρώπη.
Οι έλληνες λοιπόν επενδύουν σε ακίνητα, διαμερίσματα, γκαράζ, οικόπεδα γενικώς ακίνητα.
Η ιδιοκατοίκηση στην Ελλάδα είναι από τις υψηλότερες παγκοσμίως γιατί για δεκαετίες κυριάρχησε αυτή η νοοτροπία στον έλληνα.
Εντάθηκε με την έκρηξη της στεγαστικής πίστης από τα μέσα του 1990 και έως τι 2009.
Η Τρόικα λοιπόν και ενώ η Ελλάδα έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο από την αποτυχία των ελληνικών κυβερνήσεων και τα αποτυχημένα πειράματα της Τρόικα, στοχοποιεί την ακίνητη περιουσία με τους πλειστηριασμούς.
Όσοι επένδυσαν σε ακίνητα, το έπραξαν λαμβάνοντας υπ´ όψη τους τις νόμιμες επιβαρύνσεις.
Η κατάσταση με τα χαράτσια έχει δραματικά μεταβληθεί, οι τράπεζες σταμάτησαν να χορηγούν δάνεια και οι τιμές των ακινήτων πήραν την κάτω βόλτα.
Δεν είναι τυχαίο ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η αξία των ακινήτων έχει μειωθεί έως και 50%.
Παράλληλα με την υπερφορολόγηση όπως εύστοχα παρατηρεί ο Π Δούκας πρώην υπουργός οικονομικών σε άρθρο του
1) Μειώνεται η απόδοση των ακινήτων και άρα την αξία τους. Έστω και αν κάποιος αγοράσει ένα ακίνητο φθηνότερα, που θα βρει διαθέσιμο ρευστό να πληρώσει όλα τα χαράτσια.
2) Οι Έλληνες έχουν το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του επενδεδυμένο σε ακίνητα, θεωρώντας τα ασφαλέστερη επιλογή. Καθώς μειώνεται η αξία των ακινήτων, μειώνεται και η περιουσία των Ελλήνων με όλες τις συνέπειες για την κατανάλωση και τις επενδύσεις.
Προφανώς και ξοδεύεις μικρότερο ποσοστό από τα εισοδήματά σου, όταν νοιώθεις τόσο μεγάλη ανασφάλεια επειδή μειώνεται η αξία της περιουσίας σου!
• (βλέπε και τη θεωρία Permanent Income Hypothesis of Savings and Consumption, όπου οι δαπάνες για κατανάλωση εξαρτώνται όχι μόνο από τη σημερινή οικονομική σου κατάσταση και εισοδήματα, αλλά και από την κατάσταση που εύλογα περιμένεις να βρίσκεσαι στο μέλλον!)
3) Έχει αφανισθεί η οικοδομική δραστηριότητα (και τα αντίστοιχα φορολογικά έσοδα) και η απασχόληση στον κλάδο αυτό (με τα αντίστοιχα ασφαλιστικά έσοδα),
4) Οι δανειζόμενοι υποθηκεύουν ακίνητά τους για να δανειστούν από τις τράπεζες.
Όταν πέφτει η αξία των ακινήτων τους, οι τράπεζες ζητάνε διπλάσια ακίνητα για τον ίδιο δανεισμό, με αποτέλεσμα να μειώνεται και η παροχή δανείων και η ρευστότητα, ενώ και οι τράπεζες καταγράφουν μεγαλύτερες ζημίες!
5) Η υπερφορολόγηση των ακινήτων σε συνδυασμό με την ύφεση, αναγκάζει πολύ κόσμο να πουλήσει σε πολύ χαμηλές τιμές. Κερδισμένοι βγαίνουν, αθόρυβα, οι έχοντες και κατέχοντες. Αναδιανομή από την αστική τάξη στους πλούσιους του εξωτερικού (ή και σε εκείνους τους πολύ λίγους Έλληνες που έχουν παραμείνει πλούσιοι).
Πρέπει όλοι να κατανοήσουμε πως η εποχή που καταφέρναμε να πληρωνόμαστε περισσότερο από την αξία αυτών που παράγαμε, και να καταναλώνουμε με δανεικά ακόμα περισσότερα, πέρασε ανεπιστρεπτί!
Όλα αυτά είναι καλά αλλά η πρόταση της Τρόικα ακόμη και για μερική απελευθέρωση των πλειστηριασμών έχει μια λογική βάση και θα πρέπει να γίνει αποδεκτή υπό την έννοια ότι θα επιμερίσει το πρόβλημα ώστε να μην υποστούν όλο το πρόβλημα οι τράπεζες και εγγράψουν νέες ζημίες με επιπτώσεις στα κεφάλαια τους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών