Για την ανάγκη ουσιαστικής αλλαγής στον τομέα της διεθνούς πολιτικής συνεργασίας, με στόχο την αποφυγή μελλοντικών κρίσεων, αναφέρθηκε στην διάρκεια της σημερινής του ομιλίας ο Jörg Asmussen, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΚΤ, στο Kiel Institute με θέμα την για την παγκόσμια οικονομία. Σύμφωνα με τον ίδιο η παγκόσμια οικονομική συνεργασία είναι απαραίτητη για να σχεδιάσουμε καλύτερα τι τράπεζες, ενώ η κρίση του 2008 απέδειξε ότι η ενιαία τραπεζική εποπτεία είναι ανύπαρκτη.
Στην άμεση ανάγκη ουσιαστικής αλλαγής της διεθνούς πολιτικής συνεργασίας, αναφέρθηκε το μέλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Jörg Asmussen, καθώς όπως επισήμανε «οι κρίσεις πλέον μεταδίδονται πιο γρήγορα από χώρα σε χώρα. Η σοβαρή οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, είναι μια σκληρή υπενθύμιση της σημαντικής αλληλεξάρτησης των οικονομιών μας. Το 2009, 40 από τις 50 μεγαλύτερες οικονομίες στον κόσμο, παρουσίασαν σοβαρή ύφεση.
Χρειαζομαστε νέα προσέγγιση της διεθνούς συνεργασίας, οι χώρες πλέον είναι περισσότερο εκτεθειμένες σε σχέση με το παρελθόν, σε εξωτερικούς οικονομικούς κραδασμού. Επίσης χρειαζόμαστε μια νέα προσέγγιση της διεθνούς συνεργασίας, διότι η κρίση έχει αποκαλύψει τις διαρθρωτικές αδυναμίες στην παγκόσμια οικονομία. Ειδικότερα, οι σημερινοί θεσμοί μας έχουν σχεδιαστεί για το οικονομικό σύστημα του 20ου αιώνα. Δεν είναι κατάλληλες για τις παγκόσμιες προκλήσεις του 21ου αιώνα. Η παγκόσμια οικονομική συνεργασία είναι απαραίτητη για να σχεδιάσουμε καλύτερα τις τράπεζες» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με τον ίδιο το διακύβευμα είναι υψηλό, επειδή το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της κρίσης, ήταν μεγάλο Η ανεργία, ιδιαίτερα της ανεργίας των νέων, έχει αυξηθεί σημαντικά από το 2008. Περί τα 73 εκατομμύρια νέοι άνθρωποι εκτιμάται ότι θα είναι άνεργοι σε παγκόσμιο επίπεδο το 2013, κυρίως στις προηγμένες οικονομίες - συμπεριλαμβανομένης και της Ευρωζώνης - τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Και ο κ. Jörg Asmussen αναρωτιέται; «Η αντιστροφή της παγκοσμιοποίησης να λύσει το πρόβλημα; Η απάντησή είναι όχι. Ενδεικτική είναι η περίπτωση της Γερμανίας όπου το μερίδιο της στις παγκόσμιες εξαγωγές ανήλθε στο 8% το 2012. Αυτό καθιστά τη Γερμανία ο μεγαλύτερος παγκόσμιος εξαγωγέας μετά την Κίνα (10%) και τις ΗΠΑ (9,8%). Οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών από τη Γερμανία προς την υπόλοιπη ΕΕ αυξήθηκε από το 20% του γερμανικού ΑΕΠ το 2000, σε 30% του ΑΕΠ το 2012. Οι εξαγωγές από τη Γερμανία προς τον υπόλοιπο κόσμο αυξήθηκαν από 30% του ΑΕΠ το 2000 σε περισσότερο από το 50% του ΑΕΠ το 2012.
Ο προστατευτισμός θα βλάψει σαφώς τη Γερμανία και την Ευρώπη», επεσήμανε στην ομιλία του.
« Η κρίση προσφέρει μια ευκαιρία να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η κρίση αποκάλυψε κυρίως την ύπαρξη σε παγκόσμιο επίπεδο κυβερνητικών αποτυχιών και ανεπαρκών μηχανισμών εποπτείας.
Οι παγκόσμιες ανισορροπίες οδήγησαν σε κρίση το χρηματοοικονομικό σύστημα.
Όμως ακόμη και σήμερα η τραπεζική εποπτεία παραμένει στα χαρτιά. Για το λόγο αυτό απαιτείται να ολοκληρωθεί άμεσα η τραπεζική ένωση. Χρειαζόμαστε μια σαφή και διαφανή αξιολόγηση των συνθηκών του τραπεζικού συστήματος («αναθεώρηση του ενεργητικού"). Πρεπει να ενισχυθεί περαιτέρω και η ενοποίηση των οικονομικών πλαισίων διακυβέρνησης προκειμένου να κάνουμε τις οικονομίες μας πιο ανταγωνιστικές και ανθεκτικότερες σε μελλοντικές κρίσεις», ανέφερε.
Ένας τρόπος, σύμφωνα με τον ίδιο, για να δημιουργηθούν κίνητρα για τα κράτη μέλη να συμμετέχουν σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα μπορούσε να είναι η παροχή προσωρινής οικονομικής βοήθειας για την ανακούφιση σε βραχυπρίθεσμη βάση του κόστους των μεταρρυθμίσεων, με αντάλλαγμα μια συμφωνία για την ολοκλήρωση τους. Η σύμβαση θα έχει σαφείς στόχους, σύμφωνα με τις πολιτικές της ΕΕ και μετρήσιμους στόχους.
www.bankingnews.gr
Χρειαζομαστε νέα προσέγγιση της διεθνούς συνεργασίας, οι χώρες πλέον είναι περισσότερο εκτεθειμένες σε σχέση με το παρελθόν, σε εξωτερικούς οικονομικούς κραδασμού. Επίσης χρειαζόμαστε μια νέα προσέγγιση της διεθνούς συνεργασίας, διότι η κρίση έχει αποκαλύψει τις διαρθρωτικές αδυναμίες στην παγκόσμια οικονομία. Ειδικότερα, οι σημερινοί θεσμοί μας έχουν σχεδιαστεί για το οικονομικό σύστημα του 20ου αιώνα. Δεν είναι κατάλληλες για τις παγκόσμιες προκλήσεις του 21ου αιώνα. Η παγκόσμια οικονομική συνεργασία είναι απαραίτητη για να σχεδιάσουμε καλύτερα τις τράπεζες» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με τον ίδιο το διακύβευμα είναι υψηλό, επειδή το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της κρίσης, ήταν μεγάλο Η ανεργία, ιδιαίτερα της ανεργίας των νέων, έχει αυξηθεί σημαντικά από το 2008. Περί τα 73 εκατομμύρια νέοι άνθρωποι εκτιμάται ότι θα είναι άνεργοι σε παγκόσμιο επίπεδο το 2013, κυρίως στις προηγμένες οικονομίες - συμπεριλαμβανομένης και της Ευρωζώνης - τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Και ο κ. Jörg Asmussen αναρωτιέται; «Η αντιστροφή της παγκοσμιοποίησης να λύσει το πρόβλημα; Η απάντησή είναι όχι. Ενδεικτική είναι η περίπτωση της Γερμανίας όπου το μερίδιο της στις παγκόσμιες εξαγωγές ανήλθε στο 8% το 2012. Αυτό καθιστά τη Γερμανία ο μεγαλύτερος παγκόσμιος εξαγωγέας μετά την Κίνα (10%) και τις ΗΠΑ (9,8%). Οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών από τη Γερμανία προς την υπόλοιπη ΕΕ αυξήθηκε από το 20% του γερμανικού ΑΕΠ το 2000, σε 30% του ΑΕΠ το 2012. Οι εξαγωγές από τη Γερμανία προς τον υπόλοιπο κόσμο αυξήθηκαν από 30% του ΑΕΠ το 2000 σε περισσότερο από το 50% του ΑΕΠ το 2012.
Ο προστατευτισμός θα βλάψει σαφώς τη Γερμανία και την Ευρώπη», επεσήμανε στην ομιλία του.
« Η κρίση προσφέρει μια ευκαιρία να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η κρίση αποκάλυψε κυρίως την ύπαρξη σε παγκόσμιο επίπεδο κυβερνητικών αποτυχιών και ανεπαρκών μηχανισμών εποπτείας.
Οι παγκόσμιες ανισορροπίες οδήγησαν σε κρίση το χρηματοοικονομικό σύστημα.
Όμως ακόμη και σήμερα η τραπεζική εποπτεία παραμένει στα χαρτιά. Για το λόγο αυτό απαιτείται να ολοκληρωθεί άμεσα η τραπεζική ένωση. Χρειαζόμαστε μια σαφή και διαφανή αξιολόγηση των συνθηκών του τραπεζικού συστήματος («αναθεώρηση του ενεργητικού"). Πρεπει να ενισχυθεί περαιτέρω και η ενοποίηση των οικονομικών πλαισίων διακυβέρνησης προκειμένου να κάνουμε τις οικονομίες μας πιο ανταγωνιστικές και ανθεκτικότερες σε μελλοντικές κρίσεις», ανέφερε.
Ένας τρόπος, σύμφωνα με τον ίδιο, για να δημιουργηθούν κίνητρα για τα κράτη μέλη να συμμετέχουν σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα μπορούσε να είναι η παροχή προσωρινής οικονομικής βοήθειας για την ανακούφιση σε βραχυπρίθεσμη βάση του κόστους των μεταρρυθμίσεων, με αντάλλαγμα μια συμφωνία για την ολοκλήρωση τους. Η σύμβαση θα έχει σαφείς στόχους, σύμφωνα με τις πολιτικές της ΕΕ και μετρήσιμους στόχους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών