γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Το απαξιωτικό μένος κατά των τραπεζών από το πολιτικό σύστημα εντός και εκτός Ελλάδος θα γυρίσει μπούμερανγκ στις οικονομίες και στην κοινωνία.
Με την βαρύτητα που έχουν οι τράπεζες σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αλλά και στην Ελλάδα αποτελεί παραδοξολογία να μην αντιλαμβάνονται οι πολιτικοί ότι συρρικνώνοντας το banking συρρικνώνεται η οικονομία άπαξ και σε όλη την Ευρώπη οι οικονομίες είναι τραπεζοκεντρικές.
Με την βαρύτητα που έχουν οι τράπεζες σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αλλά και στην Ελλάδα αποτελεί παραδοξολογία να μην αντιλαμβάνονται οι πολιτικοί ότι συρρικνώνοντας το banking συρρικνώνεται η οικονομία άπαξ και σε όλη την Ευρώπη οι οικονομίες είναι τραπεζοκεντρικές.
Οι πολιτικοί της Ευρώπης και της Ελλάδος θέλουν να πάρουν την δύναμη και την εξουσία από τις τράπεζες και να την μεταφέρουν στα πολιτικά συστήματα τα οποία και απέτυχαν και φάνισαν κατώτερα των περιστάσεων.
Αυτή η τάση που τείνει να καταστεί παγκόσμια θα οδηγήσει σε συρρίκνωση του παγκόσμιου πλούτου και σε οικονομικά μοντέλα ισχνής ανάπτυξης.
Καλώς ή κακώς το ιδιωτικό κεφάλαιο επειδή έχει ως κίνητρο το κέρδος παράγει πλούτο και ιδέες γρηγορότερα από τα κρατικοδίαιτα ή μη πολιτικά συστήματα.
Συγκρίνοντας μια ιδιωτική και μια κρατική τράπεζα π.χ. η δυναμική της ιδιωτικής τράπεζας είναι πολλαπλάσια και αυτό όλοι το αναγνωρίζουν.
Στην Ελλάδα δυστυχώς η κατάσταση είναι ακόμη πιο θολή.
Το κράτος, το ανεύθυνο και επικίνδυνο κράτος χρεοκόπησε και παρέσυρε και τις τράπεζες σε αδιέξοδο.
Στην Ελλάδα η τραπεζική κρίση δεν προήλθε από τις τράπεζες αλλά από την χρεοκοπία του κράτους.
Η Ελλάδα δεν είναι Ιρλανδία. Οι τράπεζες στην Ιρλανδία χρεοκόπησαν την χώρα. Στην Ελλάδα η χώρα χρεοκόπησε τις τράπεζες.
Στην Ελλάδα οι δυνάμεις του «κρυφοκρατισμού» κυριαρχούν εις βάρος των ιδιωτικών τραπεζών.
Οι αναφορές του ΥΠΟΙΚ Γ. Στουρνάρα ότι όσες τράπεζες δεν καταφέρουν να συγκεντρώσουν το 10% της ελάχιστης συμμετοχής θα κρατικοποιηθούν ή ότι δεν μπορούν να αλλάξουν βασικοί όροι της ανακεφαλαιοποίησης αποτελούν απλά παρελκυστική τακτική.
Οι παρασκηνιακές δηλώσεις της νέας διοίκησης του ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ότι πρέπει να καταργηθεί το 10% και να κρατικοποιηθούν όλες οι τράπεζες ώστε να πωληθούν σε επόμενη φάση επίσης δεν βοηθούν.
Χρειαζόταν η πυροσβεστική παρέμβαση του διοικητή της ΤτΕ προς τον νέο πρόεδρο του ΤΧΣ να «είναι προσεκτικότερος».
Είναι παράδοξο ότι ενώ οι τράπεζες δεν ευθύνονται για την κρίση η κρατική προπαγάνδα του χρεοκοπημένου ελληνικού κράτους βρήκε πρόσφορο έδαφος στην κοινωνία.
Η κοινωνία λόγω των λανθασμένων τακτικών, των τόκων υπερημερίας και της ενίοτε αντικοινωνικής τους πολιτικής έχασαν ερείσματα στην κοινωνία.
Οι τράπεζες δεν έχουν κοινωνικά ερείσματα και ευθύνονται αποκλειστικά οι διοικήσεις τους.
Όμως αυτό δεν αποτελεί αιτία ούτε αφορμή για την ελληνική κρίση.
Η κρίση προήλθε γιατί το κράτος απέτυχε και φόρτωσε μέρος του προβλήματος στις τράπεζες.
Αντί λοιπόν να έρθει το κράτος να στηρίξει ενεργά το ιδιώτη μέτοχο αντιμετωπίζει τις τράπεζες ως το αντίπαλο δέος, ως το εχθρικό σύστημα που πρέπει το «καλό ελληνικό κράτος να εκδικηθεί».
Δυστυχώς διαφαίνεται ότι η προσπάθεια να αλλάξουν οι όροι ανακεφαλαιοποίησης θα πέσουν στο κενό.
Από τις επαφές των τραπεζών 2 θέματα φαίνεται ότι βρίσκονται προς διαπραγμάτευση
1)Να υπάρξει παράταση στις αμκ των τραπεζών έως 5 μήνες και αυτό θα αποτελέσει θετική εξέλιξη για τους ιδιώτες μετόχους
2)Να επανέλθει η παρελθούσα πρόταση του ΤΧΣ το οποίο είχε προτείνει ότι αν οι μικρές τράπεζες καταφέρουν να συγκεντρώσουν το 67% των κεφαλαίων που απαιτούνται τότε δεν θα σπάνε σε good και bad bank.
Το θέμα είναι εύλογο καθώς κατά παράδοξο τρόπο για το 10% της ελάχιστης συμμετοχής στις αμκ 18,8 δις ευρώ αν οι ιδιώτες μέτοχοι καταβάλλουν 1,88 δις ευρώ οι τράπεζες παραμένουν εν δυνάμει ιδιωτικές.
Για τις μικρές τράπεζες το μνημόνιο λέει ότι πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθούν πλήρως δηλαδή να συγκεντρώσουν 1,65 δις ευρώ ειδάλλως θα σπάσουν σε good και bad bank.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Αυτή η τάση που τείνει να καταστεί παγκόσμια θα οδηγήσει σε συρρίκνωση του παγκόσμιου πλούτου και σε οικονομικά μοντέλα ισχνής ανάπτυξης.
Καλώς ή κακώς το ιδιωτικό κεφάλαιο επειδή έχει ως κίνητρο το κέρδος παράγει πλούτο και ιδέες γρηγορότερα από τα κρατικοδίαιτα ή μη πολιτικά συστήματα.
Συγκρίνοντας μια ιδιωτική και μια κρατική τράπεζα π.χ. η δυναμική της ιδιωτικής τράπεζας είναι πολλαπλάσια και αυτό όλοι το αναγνωρίζουν.
Στην Ελλάδα δυστυχώς η κατάσταση είναι ακόμη πιο θολή.
Το κράτος, το ανεύθυνο και επικίνδυνο κράτος χρεοκόπησε και παρέσυρε και τις τράπεζες σε αδιέξοδο.
Στην Ελλάδα η τραπεζική κρίση δεν προήλθε από τις τράπεζες αλλά από την χρεοκοπία του κράτους.
Η Ελλάδα δεν είναι Ιρλανδία. Οι τράπεζες στην Ιρλανδία χρεοκόπησαν την χώρα. Στην Ελλάδα η χώρα χρεοκόπησε τις τράπεζες.
Στην Ελλάδα οι δυνάμεις του «κρυφοκρατισμού» κυριαρχούν εις βάρος των ιδιωτικών τραπεζών.
Οι αναφορές του ΥΠΟΙΚ Γ. Στουρνάρα ότι όσες τράπεζες δεν καταφέρουν να συγκεντρώσουν το 10% της ελάχιστης συμμετοχής θα κρατικοποιηθούν ή ότι δεν μπορούν να αλλάξουν βασικοί όροι της ανακεφαλαιοποίησης αποτελούν απλά παρελκυστική τακτική.
Οι παρασκηνιακές δηλώσεις της νέας διοίκησης του ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ότι πρέπει να καταργηθεί το 10% και να κρατικοποιηθούν όλες οι τράπεζες ώστε να πωληθούν σε επόμενη φάση επίσης δεν βοηθούν.
Χρειαζόταν η πυροσβεστική παρέμβαση του διοικητή της ΤτΕ προς τον νέο πρόεδρο του ΤΧΣ να «είναι προσεκτικότερος».
Είναι παράδοξο ότι ενώ οι τράπεζες δεν ευθύνονται για την κρίση η κρατική προπαγάνδα του χρεοκοπημένου ελληνικού κράτους βρήκε πρόσφορο έδαφος στην κοινωνία.
Η κοινωνία λόγω των λανθασμένων τακτικών, των τόκων υπερημερίας και της ενίοτε αντικοινωνικής τους πολιτικής έχασαν ερείσματα στην κοινωνία.
Οι τράπεζες δεν έχουν κοινωνικά ερείσματα και ευθύνονται αποκλειστικά οι διοικήσεις τους.
Όμως αυτό δεν αποτελεί αιτία ούτε αφορμή για την ελληνική κρίση.
Η κρίση προήλθε γιατί το κράτος απέτυχε και φόρτωσε μέρος του προβλήματος στις τράπεζες.
Αντί λοιπόν να έρθει το κράτος να στηρίξει ενεργά το ιδιώτη μέτοχο αντιμετωπίζει τις τράπεζες ως το αντίπαλο δέος, ως το εχθρικό σύστημα που πρέπει το «καλό ελληνικό κράτος να εκδικηθεί».
Δυστυχώς διαφαίνεται ότι η προσπάθεια να αλλάξουν οι όροι ανακεφαλαιοποίησης θα πέσουν στο κενό.
Από τις επαφές των τραπεζών 2 θέματα φαίνεται ότι βρίσκονται προς διαπραγμάτευση
1)Να υπάρξει παράταση στις αμκ των τραπεζών έως 5 μήνες και αυτό θα αποτελέσει θετική εξέλιξη για τους ιδιώτες μετόχους
2)Να επανέλθει η παρελθούσα πρόταση του ΤΧΣ το οποίο είχε προτείνει ότι αν οι μικρές τράπεζες καταφέρουν να συγκεντρώσουν το 67% των κεφαλαίων που απαιτούνται τότε δεν θα σπάνε σε good και bad bank.
Το θέμα είναι εύλογο καθώς κατά παράδοξο τρόπο για το 10% της ελάχιστης συμμετοχής στις αμκ 18,8 δις ευρώ αν οι ιδιώτες μέτοχοι καταβάλλουν 1,88 δις ευρώ οι τράπεζες παραμένουν εν δυνάμει ιδιωτικές.
Για τις μικρές τράπεζες το μνημόνιο λέει ότι πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθούν πλήρως δηλαδή να συγκεντρώσουν 1,65 δις ευρώ ειδάλλως θα σπάσουν σε good και bad bank.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών