γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Τραπεζίτες και κυρίως μέτοχοι, κατά βάση μικρομέτοχοι θέτουν ένα βασικό ερώτημα, προς την Τρόικα, το ΤΧΣ και την ΤτΕ.
Τι θα συμβεί αν σε μια συστημική τράπεζα συγκεντρωθεί το 9,5% της αμκ και σε μια μικρή το 70%;
Τα παραδείγματα είναι μεν τυχαία αλλά αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα.
Τι θα συμβεί αν σε μια συστημική τράπεζα συγκεντρωθεί το 9,5% της αμκ και σε μια μικρή το 70%;
Τα παραδείγματα είναι μεν τυχαία αλλά αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα.
Η ελάχιστη συμμετοχή 10% στις αμκ για τις συστημικές τράπεζες και η απολυτότητα για τις μικρές δηλαδή ή συγκεντρώνουν το 100% των κεφαλαιακών τους αναγκών ή δεν το συγκεντρώνουν και σπάνε σε good και bad bank λειτουργούν άκρως αποτρεπτικά.
Το επόμενο χρονικό διάστημα 450 χιλιάδες μικρομέτοχοι θα μπουν σε δοκιμασία.
Είναι γεγονός ότι στις μεγάλες τράπεζες υπάρχει βάση ασφαλείας δηλαδή αν οι μεγαλομέτοχοι καλύψουν το 10% της ελάχιστης συμμετοχής η εμπλοκή των μικρομετόχων θα είναι ασφαλής.
Στις μικρές τράπεζες όμως δεν υπάρχει δικλείδα ασφαλείας.
Η ΤτΕ, η Τρόικα θα πρέπει να επαναξιολογήσουν ορισμένες παραμέτρους ώστε να δώσουν κίνητρα συμμετοχής στους ιδιώτες μετόχους.
Δυστυχώς επικρατεί μια άποψη ότι ο μέτοχος λαμβάνει ρίσκο άρα ας αποτιμήσει και αξιολογήσει το ρίσκο που θέλει να αναλάβει.
Όμως η προσέγγιση αυτή δεν είναι κίνητρο είναι μια απαξιωτική προσέγγιση στον ιδιώτη μέτοχο.
Πρόσφατα αναφέραμε ότι η συνεισφορά των μικρομετόχων κατά την άποψη μας στις αμκ πρέπει να είναι προσθετική για ποσοστό άνω του 10% και όχι για να καλυφθεί το 10%.
Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα αρκετά κατατοπιστικό.
Το νέο σχήμα της Εθνικής θα χρειαστεί περίπου 11 δις ευρώ αύξηση κεφαλαίου που σημαίνει το 10% 1,1 δις ευρώ.
Αν υποθέσουμε ότι δεν καλύπτεται το 10% αλλά το 9,2% σημαίνει ότι δεν θα ενεργοποιηθούν παραστατικά δικαιώματα τίτλων δηλαδή τα warrants και κοινώς η τράπεζα κρατικοποιείται και οι μέτοχοι όσοι συμμετείχαν απλά χάνουν τα λεφτά τους.
Οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών θα πρέπει να προτρέψουν τους μικρομετόχους να συμμετάσχουν στις αμκ αλλά ταυτόχρονα να σεβαστούν την περιουσία του μικρομετόχου.
Για να συμβεί αυτό θα πρέπει οι διοικήσεις να ανακοινώσουν ότι έχει καλυφθεί το 10% της ελάχιστης συμμετοχής σε αμκ και έτσι να δώσουν ισχυρότατο κίνητρο στον μικρομέτοχο να συμμετάσχει συγκεντρώνοντας έτσι η τράπεζα ποσοστό μεγαλύτερο του 10%.
Γιατί πρέπει να ακολουθεί αυτή η διαδικασία;
Οι μεγαλομέτοχοι πρέπει να διασφαλίσουν το 10% και να πάρουν το μεγάλο ρίσκο.
Ο μικρομέτοχος πρέπει να βοηθήσει ώστε να συγκεντρωθεί μεγαλύτερο ποσοστό και να μειωθεί αναλογικά η συμμετοχή του ΤΧΣ.
Ο μικρομέτοχος δεν θα πρέπει να λειτουργήσει ως μεγαλομέτοχος.
Δεν έχει κανένα λόγο να πάρει ρίσκο σε τραπεζικές μετοχές που ακόμη δεν έχουν δει τα ιστορικά τους χαμηλά.
Ο μικρομέτοχος πρέπει να πάρει το ρίσκο όταν διασφαλιστεί το 10% της ελάχιστης συμμετοχής ακόμη και η τιμή της αμκ ή η χρηματιστηριακή τιμή είναι εξευτελιστική, ώστε να έχει δικαιώματα αγοράς μετοχών στο μέλλον.
Ο μικρομέτοχος στις αμκ των τραπεζών δεν θα πρέπει να γίνει πειραματόζωο σε καμία περίπτωση.
Να συμμετάσχει όποιος θέλει αλλά έχοντας διασφαλιστεί το 10% της ελάχιστης συμμετοχής.
Αυτό είναι το δίκαιο και το ορθό.
Το παράδοξο των μικρών τραπεζών….
Σοβαρές ανησυχίες και σύννεφα σκιάζουν τις μικρές τράπεζες, καθώς η προσπάθεια να συγκεντρωθούν τα 1,635 δις ευρώ που απαιτούνται για την ανακεφαλαιοποίηση τους στην πλειονότητα των περιπτώσεων προσκρούει σε εμπόδια.
Με βάση το μνημόνιο όσες τράπεζες δεν έχουν χαρακτηριστεί συστημικές και δεν καταφέρουν να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα κεφάλαια, θα σπάσουν σε good και bad bank.
Για να μην αφανιστεί το small banking στην Ελλάδα να αλλάξει το μοντέλο ανακεφαλαιοποίησης
Δεν μπορεί να ζητούνται 1,7 με 1,8 δις από τις συστημικές ώστε να παραμείνουν εν δυνάμει ιδιωτικές και από τις μικρές τράπεζες να απαιτούνται 1,6 δις ειδάλλως θα καταλήξουν σε good και bad bank.
Δύο προτάσεις που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν είναι
1)Να συμφωνήσουν οι μικρές τράπεζες, με το ΤΧΣ και την ΤτΕ σε συνεργασία με το ΥΠΟΙΚ και την Τρόικα ότι αν οι ιδιώτες μέτοχοι των μικρών τραπεζών καλύψουν το 51% ή κατά το ορθότερο 67% των κεφαλαιακών απαιτήσεων να έχουν την δυνατότητα να παραμείνουν ιδιωτικές. Την διαφορά μεταξύ 67% και 100% να καλύπτει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Αν οι μικρές τράπεζες χρειάζονται 1,6 δις ευρώ το 67% είναι 1,07 δις ευρώ και τα 530 εκατ να καταβάλλει το ΤΧΣ.
Οι μικρές τράπεζες, θα παραμείνουν ιδιωτικές και δεν θα σπάσουν σε good και bad bank.
2)Αν δεν καταφέρουν να συγκεντρώσουν το 100% των κεφαλαιακών τους αναγκών οι μικρές τράπεζες τότε θα μπορούσε σε συνεργασία με το ΤΧΣ και την ΤτΕ να μεταφέρουν μέρος των προβληματικών τους δανείων σε μια bad bank και έτσι να μειωθούν οι κεφαλαιακές ανάγκες.
Κατά την άποψη μας θεωρούμε ότι η πρώτη πρόταση είναι πιο ρεαλιστική και πιο λογική ενώ η δεύτερη πιο πρακτική καθώς θα απαλλάσσονταν οι τράπεζες από το βάρος των προβληματικών δανείων.
Το συμπέρασμα
Οι μικρές τράπεζες πρέπει να παραμείνουν πάσει θυσία ιδιωτικές.
Ωστόσο το υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να μεριμνήσει ώστε να έχουν μια πιο δίκαιη μεταχείριση.
Θα ήταν στρατηγικό λάθος να αποδεκατιστούν από απρονοησία και λάθος στρατηγική οι μικρές τράπεζες που έχουν και λόγο και ρόλο στην αγορά.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Το επόμενο χρονικό διάστημα 450 χιλιάδες μικρομέτοχοι θα μπουν σε δοκιμασία.
Είναι γεγονός ότι στις μεγάλες τράπεζες υπάρχει βάση ασφαλείας δηλαδή αν οι μεγαλομέτοχοι καλύψουν το 10% της ελάχιστης συμμετοχής η εμπλοκή των μικρομετόχων θα είναι ασφαλής.
Στις μικρές τράπεζες όμως δεν υπάρχει δικλείδα ασφαλείας.
Η ΤτΕ, η Τρόικα θα πρέπει να επαναξιολογήσουν ορισμένες παραμέτρους ώστε να δώσουν κίνητρα συμμετοχής στους ιδιώτες μετόχους.
Δυστυχώς επικρατεί μια άποψη ότι ο μέτοχος λαμβάνει ρίσκο άρα ας αποτιμήσει και αξιολογήσει το ρίσκο που θέλει να αναλάβει.
Όμως η προσέγγιση αυτή δεν είναι κίνητρο είναι μια απαξιωτική προσέγγιση στον ιδιώτη μέτοχο.
Πρόσφατα αναφέραμε ότι η συνεισφορά των μικρομετόχων κατά την άποψη μας στις αμκ πρέπει να είναι προσθετική για ποσοστό άνω του 10% και όχι για να καλυφθεί το 10%.
Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα αρκετά κατατοπιστικό.
Το νέο σχήμα της Εθνικής θα χρειαστεί περίπου 11 δις ευρώ αύξηση κεφαλαίου που σημαίνει το 10% 1,1 δις ευρώ.
Αν υποθέσουμε ότι δεν καλύπτεται το 10% αλλά το 9,2% σημαίνει ότι δεν θα ενεργοποιηθούν παραστατικά δικαιώματα τίτλων δηλαδή τα warrants και κοινώς η τράπεζα κρατικοποιείται και οι μέτοχοι όσοι συμμετείχαν απλά χάνουν τα λεφτά τους.
Οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών θα πρέπει να προτρέψουν τους μικρομετόχους να συμμετάσχουν στις αμκ αλλά ταυτόχρονα να σεβαστούν την περιουσία του μικρομετόχου.
Για να συμβεί αυτό θα πρέπει οι διοικήσεις να ανακοινώσουν ότι έχει καλυφθεί το 10% της ελάχιστης συμμετοχής σε αμκ και έτσι να δώσουν ισχυρότατο κίνητρο στον μικρομέτοχο να συμμετάσχει συγκεντρώνοντας έτσι η τράπεζα ποσοστό μεγαλύτερο του 10%.
Γιατί πρέπει να ακολουθεί αυτή η διαδικασία;
Οι μεγαλομέτοχοι πρέπει να διασφαλίσουν το 10% και να πάρουν το μεγάλο ρίσκο.
Ο μικρομέτοχος πρέπει να βοηθήσει ώστε να συγκεντρωθεί μεγαλύτερο ποσοστό και να μειωθεί αναλογικά η συμμετοχή του ΤΧΣ.
Ο μικρομέτοχος δεν θα πρέπει να λειτουργήσει ως μεγαλομέτοχος.
Δεν έχει κανένα λόγο να πάρει ρίσκο σε τραπεζικές μετοχές που ακόμη δεν έχουν δει τα ιστορικά τους χαμηλά.
Ο μικρομέτοχος πρέπει να πάρει το ρίσκο όταν διασφαλιστεί το 10% της ελάχιστης συμμετοχής ακόμη και η τιμή της αμκ ή η χρηματιστηριακή τιμή είναι εξευτελιστική, ώστε να έχει δικαιώματα αγοράς μετοχών στο μέλλον.
Ο μικρομέτοχος στις αμκ των τραπεζών δεν θα πρέπει να γίνει πειραματόζωο σε καμία περίπτωση.
Να συμμετάσχει όποιος θέλει αλλά έχοντας διασφαλιστεί το 10% της ελάχιστης συμμετοχής.
Αυτό είναι το δίκαιο και το ορθό.
Το παράδοξο των μικρών τραπεζών….
Σοβαρές ανησυχίες και σύννεφα σκιάζουν τις μικρές τράπεζες, καθώς η προσπάθεια να συγκεντρωθούν τα 1,635 δις ευρώ που απαιτούνται για την ανακεφαλαιοποίηση τους στην πλειονότητα των περιπτώσεων προσκρούει σε εμπόδια.
Με βάση το μνημόνιο όσες τράπεζες δεν έχουν χαρακτηριστεί συστημικές και δεν καταφέρουν να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα κεφάλαια, θα σπάσουν σε good και bad bank.
Για να μην αφανιστεί το small banking στην Ελλάδα να αλλάξει το μοντέλο ανακεφαλαιοποίησης
Δεν μπορεί να ζητούνται 1,7 με 1,8 δις από τις συστημικές ώστε να παραμείνουν εν δυνάμει ιδιωτικές και από τις μικρές τράπεζες να απαιτούνται 1,6 δις ειδάλλως θα καταλήξουν σε good και bad bank.
Δύο προτάσεις που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν είναι
1)Να συμφωνήσουν οι μικρές τράπεζες, με το ΤΧΣ και την ΤτΕ σε συνεργασία με το ΥΠΟΙΚ και την Τρόικα ότι αν οι ιδιώτες μέτοχοι των μικρών τραπεζών καλύψουν το 51% ή κατά το ορθότερο 67% των κεφαλαιακών απαιτήσεων να έχουν την δυνατότητα να παραμείνουν ιδιωτικές. Την διαφορά μεταξύ 67% και 100% να καλύπτει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Αν οι μικρές τράπεζες χρειάζονται 1,6 δις ευρώ το 67% είναι 1,07 δις ευρώ και τα 530 εκατ να καταβάλλει το ΤΧΣ.
Οι μικρές τράπεζες, θα παραμείνουν ιδιωτικές και δεν θα σπάσουν σε good και bad bank.
2)Αν δεν καταφέρουν να συγκεντρώσουν το 100% των κεφαλαιακών τους αναγκών οι μικρές τράπεζες τότε θα μπορούσε σε συνεργασία με το ΤΧΣ και την ΤτΕ να μεταφέρουν μέρος των προβληματικών τους δανείων σε μια bad bank και έτσι να μειωθούν οι κεφαλαιακές ανάγκες.
Κατά την άποψη μας θεωρούμε ότι η πρώτη πρόταση είναι πιο ρεαλιστική και πιο λογική ενώ η δεύτερη πιο πρακτική καθώς θα απαλλάσσονταν οι τράπεζες από το βάρος των προβληματικών δανείων.
Το συμπέρασμα
Οι μικρές τράπεζες πρέπει να παραμείνουν πάσει θυσία ιδιωτικές.
Ωστόσο το υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να μεριμνήσει ώστε να έχουν μια πιο δίκαιη μεταχείριση.
Θα ήταν στρατηγικό λάθος να αποδεκατιστούν από απρονοησία και λάθος στρατηγική οι μικρές τράπεζες που έχουν και λόγο και ρόλο στην αγορά.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών