γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Βραχυπρόθεσμα και δικαιολογημένα το ενδιαφέρον της επενδυτικής κοινότητας εντός και εκτός Ελλάδος εστιάζεται στην ιστορικών διαστάσεων ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Πόσα warrants θα λάβουν ως κίνητρα οι παλαιοί μέτοχοι;
Πόσα warrants θα λάβουν ως κίνητρα οι παλαιοί μέτοχοι;
Πόση θα είναι η συμμετοχή των CoCos στην ανακεφαλαιοποίηση και άλλα.
Όμως η διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης θα ολοκληρωθεί, οι τιμές των αυξήσεων κεφαλαίου θα είναι χαμηλές και αυτό θα επιδράσει στην χρηματιστηριακή συμπεριφορά των τραπεζικών μετοχών αλλά η ουσία είναι τι θα συμβεί μετά τις ανακεφαλαιοποιήσεις.
Οι έκδηλες ανησυχίες εστιάζονται σε 5 βασικές παραμέτρους
1)Πρωτίστως ότι προσπάθεια βελτίωσης καταβληθεί θα αποτύχει αν η οικονομία εκτροχιαστεί.
Άρα ότι και να κάνουν οι τράπεζες και οι τραπεζίτες θα είναι μόνιμα εξαρτημένοι από την έκβαση της οικονομίας.
Θα είναι η τελευταία μεγάλη ανακεφαλαιοποίηση ή προτελευταία; Ακόμη απάντηση σε αυτό το καίριο ερώτημα δεν μπορεί να δοθεί.
2)Κλειδί για να αποκτήσουν αξία οι νέες μετοχές που θα εκδοθούν λόγω της ανακεφαλαιοποίησης είναι αν οι τράπεζες θα είναι κερδοφόρες.
Δεν είναι βέβαιο ότι οι τράπεζες θα είναι κερδοφόρες.
Μπορεί σε προ προβλέψεων βάση να επιτυγχάνουν κέρδη αλλά η ουσία είναι ότι τα καθαρά κέρδη που θα αρχίσουν να επιτυγχάνουν μετά από 2-3 χρόνια θα είναι ισχνά.
3)Τα warrants θα τα ασκήσουν οι παλαιοί μέτοχοι ή θα τα πωλήσουν.
Γίνεται μια ευρύτατη συζήτηση αν θα πρέπει τα warrants δηλαδή τα options τα κίνητρα στους παλαιούς μετόχους θα είναι 3 ή 4 ή 7 που ζητούν οι τραπεζίτες.
Ωστόσο παραγνωρίζεται το γεγονός ότι για να ανακτηθούν οι μετοχές που θα κατέχει το ΤΧΣ μέσω των αυξήσεων κεφαλαίου θα χρειαστούν 20-25 δις ευρώ.
Μπορούν να βρεθούν σε 2 ή 3 χρόνια 20 με 25 δις ευρώ; Αυτό είναι ρεαλιστικά ανέφικτο ακόμη και να έχει υπάρξει εντυπωσιακή βελτίωση κερδοφορίας στις τράπεζες ακόμη και βελτίωση της οικονομίας.
Τι θα συμβεί σε αυτή την περίπτωση;
Οι παλαιοί μέτοχοι αντί να ασκήσουν τα warrants θα τα πωλήσουν σε τιμή που θα προσδιορίζεται η ελάχιστη τιμή με βάση την ετησιοποιημένη απόδοση τους.
Άρα υπάρχει ένα μεγάλο ερώτημα αν ασκηθούν τα warrants ή αν πωληθούν ή αν δεν μπορούν να ασκηθούν ή να πωληθούν ελλείψει ενδιαφέροντος.
Το ενδεχόμενο να προσπαθήσουν ανεπιτυχώς να ασκήσουν warrants ή να τα πωλήσουν σε τρίτους επενδυτές θα έχει ολέθριες συνέπειες στις χρηματιστηριακές τιμές των τραπεζών.
Αν αντιθέτως υπάρξει ενδιαφέρον πώλησης ή ενεργοποίησης των warrants ο αντίκτυπος στις χρηματιστηριακές τιμές των τραπεζών θα είναι θετικότατος.
4)Μια άλλη σημαντική ανησυχία είναι σε τι τιμές θα πωληθούν αν πωληθούν τα warrants.
Τα warrants θα έχουν ένα μηχανισμό απόδοσης.
Π.χ. αν εξασκηθούν μετά τον πρώτο χρόνο θα φέρουν απόδοση 5% επί της τιμής της αύξησης κεφαλαίου, μετά τον δεύτερο χρόνο 10% κ.ο.κ.
Η ενεργοποίηση των warrants μπορεί να δεσμεύει τον μέτοχο ως προς την τιμή αλλά αν δεν υπάρχει ενδιαφέρον για premium επί των τιμών των αυξήσεων κεφαλαίου τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση;
Θα πωληθούν με λογιστική ζημία;
5)Μια άλλη σημαντική ανησυχία είναι μήπως μετά τις εκλογές και την πολυκομματική και πολύχρωμη σύνθεση του κοινοβουλίου από την ακροδεξιά έως την ακροαριστερά μήπως κυριαρχήσει η αντιτραπεζική υστερία. Αν αυτό συμβεί θα είναι καταστροφικές οι επιπτώσεις. Θα το θέσουμε καθαρά, το πολιτικό σύστημα πρέπει να προστατέψει το τραπεζικό σύστημα με κάθε τρόπο.
Δεν πρέπει να παρθούν αποφάσεις που θα πλήξουν την προσπάθεια ανάκτησης της αξιοπιστίας του κλάδου.
Ωστόσο οι ανησυχίες είναι προφανείς. Μήπως στην λογική ότι αφού οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται ας υπάρξει haircut στα χρέη των στεγαστικών ή εκείνων των κοινωνικών ομάδων ή άλλες παρεμβάσεις που θα εξαλείψουν τις όποιες πιθανότητες οι τράπεζες να επιτύχουν κέρδη.
Αν οι τράπεζες χάσουν το πλεονέκτημα να επιτύχουν αξιοπρεπή κέρδη σε βάθος λίγου χρόνου θα χάσουν το στοίχημα με τους ξένους επενδυτές και τότε κάθε προσπάθεια ανάτασης του κλάδου θα αποτυγχάνει με ολέθριες επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία και την χρηματιστηριακή αγορά.
Κατά την άποψη μας οι τράπεζες, τραπεζίτες και παλαιοί μέτοχοι δεν πραγματοποιούν κατοστάρη αλλά μαραθώνιο μετ΄ εμποδίων.
Το πρώτο εμπόδιο είναι η ανακεφαλαιοποίηση αλλά στην πορεία θα υπάρχουν εξίσου πολλά και σοβαρά εμπόδια ίδιας βαρύτητας.
Ο μαραθώνιος ξεκίνησε και σε 2-3 χρόνια θα δούμε ποιες τράπεζες θα τερματίσουν.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Όμως η διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης θα ολοκληρωθεί, οι τιμές των αυξήσεων κεφαλαίου θα είναι χαμηλές και αυτό θα επιδράσει στην χρηματιστηριακή συμπεριφορά των τραπεζικών μετοχών αλλά η ουσία είναι τι θα συμβεί μετά τις ανακεφαλαιοποιήσεις.
Οι έκδηλες ανησυχίες εστιάζονται σε 5 βασικές παραμέτρους
1)Πρωτίστως ότι προσπάθεια βελτίωσης καταβληθεί θα αποτύχει αν η οικονομία εκτροχιαστεί.
Άρα ότι και να κάνουν οι τράπεζες και οι τραπεζίτες θα είναι μόνιμα εξαρτημένοι από την έκβαση της οικονομίας.
Θα είναι η τελευταία μεγάλη ανακεφαλαιοποίηση ή προτελευταία; Ακόμη απάντηση σε αυτό το καίριο ερώτημα δεν μπορεί να δοθεί.
2)Κλειδί για να αποκτήσουν αξία οι νέες μετοχές που θα εκδοθούν λόγω της ανακεφαλαιοποίησης είναι αν οι τράπεζες θα είναι κερδοφόρες.
Δεν είναι βέβαιο ότι οι τράπεζες θα είναι κερδοφόρες.
Μπορεί σε προ προβλέψεων βάση να επιτυγχάνουν κέρδη αλλά η ουσία είναι ότι τα καθαρά κέρδη που θα αρχίσουν να επιτυγχάνουν μετά από 2-3 χρόνια θα είναι ισχνά.
3)Τα warrants θα τα ασκήσουν οι παλαιοί μέτοχοι ή θα τα πωλήσουν.
Γίνεται μια ευρύτατη συζήτηση αν θα πρέπει τα warrants δηλαδή τα options τα κίνητρα στους παλαιούς μετόχους θα είναι 3 ή 4 ή 7 που ζητούν οι τραπεζίτες.
Ωστόσο παραγνωρίζεται το γεγονός ότι για να ανακτηθούν οι μετοχές που θα κατέχει το ΤΧΣ μέσω των αυξήσεων κεφαλαίου θα χρειαστούν 20-25 δις ευρώ.
Μπορούν να βρεθούν σε 2 ή 3 χρόνια 20 με 25 δις ευρώ; Αυτό είναι ρεαλιστικά ανέφικτο ακόμη και να έχει υπάρξει εντυπωσιακή βελτίωση κερδοφορίας στις τράπεζες ακόμη και βελτίωση της οικονομίας.
Τι θα συμβεί σε αυτή την περίπτωση;
Οι παλαιοί μέτοχοι αντί να ασκήσουν τα warrants θα τα πωλήσουν σε τιμή που θα προσδιορίζεται η ελάχιστη τιμή με βάση την ετησιοποιημένη απόδοση τους.
Άρα υπάρχει ένα μεγάλο ερώτημα αν ασκηθούν τα warrants ή αν πωληθούν ή αν δεν μπορούν να ασκηθούν ή να πωληθούν ελλείψει ενδιαφέροντος.
Το ενδεχόμενο να προσπαθήσουν ανεπιτυχώς να ασκήσουν warrants ή να τα πωλήσουν σε τρίτους επενδυτές θα έχει ολέθριες συνέπειες στις χρηματιστηριακές τιμές των τραπεζών.
Αν αντιθέτως υπάρξει ενδιαφέρον πώλησης ή ενεργοποίησης των warrants ο αντίκτυπος στις χρηματιστηριακές τιμές των τραπεζών θα είναι θετικότατος.
4)Μια άλλη σημαντική ανησυχία είναι σε τι τιμές θα πωληθούν αν πωληθούν τα warrants.
Τα warrants θα έχουν ένα μηχανισμό απόδοσης.
Π.χ. αν εξασκηθούν μετά τον πρώτο χρόνο θα φέρουν απόδοση 5% επί της τιμής της αύξησης κεφαλαίου, μετά τον δεύτερο χρόνο 10% κ.ο.κ.
Η ενεργοποίηση των warrants μπορεί να δεσμεύει τον μέτοχο ως προς την τιμή αλλά αν δεν υπάρχει ενδιαφέρον για premium επί των τιμών των αυξήσεων κεφαλαίου τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση;
Θα πωληθούν με λογιστική ζημία;
5)Μια άλλη σημαντική ανησυχία είναι μήπως μετά τις εκλογές και την πολυκομματική και πολύχρωμη σύνθεση του κοινοβουλίου από την ακροδεξιά έως την ακροαριστερά μήπως κυριαρχήσει η αντιτραπεζική υστερία. Αν αυτό συμβεί θα είναι καταστροφικές οι επιπτώσεις. Θα το θέσουμε καθαρά, το πολιτικό σύστημα πρέπει να προστατέψει το τραπεζικό σύστημα με κάθε τρόπο.
Δεν πρέπει να παρθούν αποφάσεις που θα πλήξουν την προσπάθεια ανάκτησης της αξιοπιστίας του κλάδου.
Ωστόσο οι ανησυχίες είναι προφανείς. Μήπως στην λογική ότι αφού οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται ας υπάρξει haircut στα χρέη των στεγαστικών ή εκείνων των κοινωνικών ομάδων ή άλλες παρεμβάσεις που θα εξαλείψουν τις όποιες πιθανότητες οι τράπεζες να επιτύχουν κέρδη.
Αν οι τράπεζες χάσουν το πλεονέκτημα να επιτύχουν αξιοπρεπή κέρδη σε βάθος λίγου χρόνου θα χάσουν το στοίχημα με τους ξένους επενδυτές και τότε κάθε προσπάθεια ανάτασης του κλάδου θα αποτυγχάνει με ολέθριες επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία και την χρηματιστηριακή αγορά.
Κατά την άποψη μας οι τράπεζες, τραπεζίτες και παλαιοί μέτοχοι δεν πραγματοποιούν κατοστάρη αλλά μαραθώνιο μετ΄ εμποδίων.
Το πρώτο εμπόδιο είναι η ανακεφαλαιοποίηση αλλά στην πορεία θα υπάρχουν εξίσου πολλά και σοβαρά εμπόδια ίδιας βαρύτητας.
Ο μαραθώνιος ξεκίνησε και σε 2-3 χρόνια θα δούμε ποιες τράπεζες θα τερματίσουν.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών