Ο βασικός στόχος του αποθέματος ρευστότητας της Ελλάδος είναι να λειτουργεί ως προληπτικός μηχανισμός αποτροπής κρίσεων.....
Ορισμένες παρασκηνιακές διεργασίες έχουν υπάρξει από ελληνικής πλευράς σε τεχνοκρατικό επίπεδο, ώστε μέρος του πλεονάσματος ρευστότητας που θα δημιουργηθεί το 2018 για το διάστημα 2018 με 2019 να μπορεί να χρησιμοποιηθεί μερικώς και υπό όρους και ως κεφάλαιο σε bad bank.
Καλά ενημερωμένη πηγή αναφέρει ότι η ελληνική κυβέρνηση για να μπορέσει να βγει από το μνημόνιο χωρίς να κάνει χρήση ECCL πιστωτικής γραμμής θα πρέπει να έχει διασφαλίσει ότι θα διαθέτει ένα ισχυρό liquidity buffer ένα ισχυρό απόθεμα ρευστότητας.
Το απόθεμα ρευστότητας το οποίο θα έχει διετή ορίζοντα 2018 με 2019 αρχικά υπολογιζόταν σε 16 δισεκ. αλλά θα μπορούσε να φθάσει στα 18 με 20 δισεκ.
Ο βασικός στόχος του αποθέματος ρευστότητας είναι να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός ασφαλείας ώστε οι αγορές σε μια αναταραχή ή σε ένα πρόβλημα να γνωρίζουν ότι η Ελλάδα δεν κινδυνεύει καθώς διαθέτει πλεονάζουσα ρευστότητα.
Θα λειτουργεί ως προληπτικός μηχανισμός αποτροπής κρίσεων.
Το ελληνικό δημόσιο θα δημιουργήσει απόθεμα ρευστότητας στηριζόμενο στην υφιστάμενη ρευστότητα και σε 3 δημοπρασίες ομολόγων 7ετών, 18 μηνών zero coupon και στο τέλος μιας έκδοσης 10ετούς ομολόγου.
Από αυτές τις 3 δημοπρασίες στόχος είναι να αντληθούν 9 δισεκ. από 3 δισεκ. σε κάθε έκδοση ή σε ένα εύρος 7 με 9 δισεκ.
Με βάση αυτές τις ενέργειες, την τμηματική αξιοποίηση των ομολόγων ANFA ύψους 7,9 δισεκ. κ.α. θα δημιουργηθεί ένα απόθεμα ασφαλείας ρευστότητας 18 δισεκ. ή 18 με 20 δισεκ.
Υπάρχουν κάποιες διαπραγματεύσεις το liquidity buffer να είναι μεγαλύτερο με την συμμετοχή του ESM με ένα κεφάλαιο περίπου 5 δισεκ.
Άρα δυνητικά το κεφαλαιακό μαξιλάρι της Ελλάδος να φθάσει στα 18 με 20 δισεκ. στο ελάχιστο ή 23 με 25 δισεκ. το μέγιστο.
Βέβαια τα 23 με 25 δισεκ. δεν αποτελούν μαξιλάρι αλλά ολόκληρο πάπλωμα ρευστότητας.
Μια σκέψη που έχει υπάρξει και ανεπίσημα συζητηθεί είναι μέρος αυτών των κεφαλαίων από αυτό το μεγάλο μαξιλάρι ρευστότητας να μπορούσε να χρησιμοποιηθεί δυνητικά σε μια bad bank στις ελληνικές τράπεζες.
Έχει εκτιμηθεί ότι μια πλήρως ολοκληρωμένη bad bank για να απορροφήσει 50 με 60 δισεκ. προβληματικά δάνεια δηλαδή το 60% του υφιστάμενου προβλήματος χρειάζεται 16 με 18 δισεκ. κεφάλαια.
Εάν το ελληνικό κράτος συμμετάσχει με 6-8 δισεκ. και οι τράπεζες με 4-5 δισεκ. και τα διεθνή funds και άλλοι επενδυτές με άλλα 4-5 δισεκ. τότε συγκεντρώνονται τα κεφάλαια μια bad bank που θα έλυνε συστημικά, ουσιαστικά και απόλυτα το πρόβλημα των NPLs.
Με μια λύση bad bank αυτομάτως ο δείκτης μη εξυπηρετουμένων ανοιγμάτων από σχεδόν 50% θα υποχωρούσε κάτω από 20% μαζί με τις πρωτοβουλίες μείωσης των NPEs που ήδη υλοποιούν οι τράπεζες.
Η πρόταση για bad bank κατά καιρούς έχει τεθεί και απορριφθεί.
Όμως η Ελλάδα βγαίνοντας από το μνημόνιο και έχοντας δημιουργήσει πλεόνασμα ρευστότητας μπορεί να υποβάλλει μια πρόταση στους θεσμούς, τεκμηριωμένη και λογική και να εξεταστεί σοβαρά…χωρίς να απορριφθεί με συνοπτικές διαδικασίες όπως στο παρελθόν.
Πρακτικά διαπραγμάτευση για bad bank δεν μπορεί να υπάρξει πριν ολοκληρωθεί το 3ο μνημόνιο δηλαδή μιλάμε για ένα στόχο του 2019 καθώς απαιτείται τουλάχιστον ένα 8μηνο προετοιμασίας ώστε να εξεταστεί μια λύση bad bank.
Ένα πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί πέραν των κεφαλαίων είναι η διακυβέρνηση δηλαδή η διοίκηση της bad bank.
Θα μπορούσε να προέλθει από διεθνή διαγωνιστική διαδικασία που να λάβει την έγκριση του SSM του Μόνιμου Εποπτικού Μηχανισμού των τραπεζών ώστε κανείς στην Ευρώπη να μην θέσει θέμα αξιοπιστίας και εάν χρειαστεί το management να είναι ξένοι, διεθνούς φήμης τραπεζίτες.
www.bankingnews.gr
Καλά ενημερωμένη πηγή αναφέρει ότι η ελληνική κυβέρνηση για να μπορέσει να βγει από το μνημόνιο χωρίς να κάνει χρήση ECCL πιστωτικής γραμμής θα πρέπει να έχει διασφαλίσει ότι θα διαθέτει ένα ισχυρό liquidity buffer ένα ισχυρό απόθεμα ρευστότητας.
Το απόθεμα ρευστότητας το οποίο θα έχει διετή ορίζοντα 2018 με 2019 αρχικά υπολογιζόταν σε 16 δισεκ. αλλά θα μπορούσε να φθάσει στα 18 με 20 δισεκ.
Ο βασικός στόχος του αποθέματος ρευστότητας είναι να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός ασφαλείας ώστε οι αγορές σε μια αναταραχή ή σε ένα πρόβλημα να γνωρίζουν ότι η Ελλάδα δεν κινδυνεύει καθώς διαθέτει πλεονάζουσα ρευστότητα.
Θα λειτουργεί ως προληπτικός μηχανισμός αποτροπής κρίσεων.
Το ελληνικό δημόσιο θα δημιουργήσει απόθεμα ρευστότητας στηριζόμενο στην υφιστάμενη ρευστότητα και σε 3 δημοπρασίες ομολόγων 7ετών, 18 μηνών zero coupon και στο τέλος μιας έκδοσης 10ετούς ομολόγου.
Από αυτές τις 3 δημοπρασίες στόχος είναι να αντληθούν 9 δισεκ. από 3 δισεκ. σε κάθε έκδοση ή σε ένα εύρος 7 με 9 δισεκ.
Με βάση αυτές τις ενέργειες, την τμηματική αξιοποίηση των ομολόγων ANFA ύψους 7,9 δισεκ. κ.α. θα δημιουργηθεί ένα απόθεμα ασφαλείας ρευστότητας 18 δισεκ. ή 18 με 20 δισεκ.
Υπάρχουν κάποιες διαπραγματεύσεις το liquidity buffer να είναι μεγαλύτερο με την συμμετοχή του ESM με ένα κεφάλαιο περίπου 5 δισεκ.
Άρα δυνητικά το κεφαλαιακό μαξιλάρι της Ελλάδος να φθάσει στα 18 με 20 δισεκ. στο ελάχιστο ή 23 με 25 δισεκ. το μέγιστο.
Βέβαια τα 23 με 25 δισεκ. δεν αποτελούν μαξιλάρι αλλά ολόκληρο πάπλωμα ρευστότητας.
Μια σκέψη που έχει υπάρξει και ανεπίσημα συζητηθεί είναι μέρος αυτών των κεφαλαίων από αυτό το μεγάλο μαξιλάρι ρευστότητας να μπορούσε να χρησιμοποιηθεί δυνητικά σε μια bad bank στις ελληνικές τράπεζες.
Έχει εκτιμηθεί ότι μια πλήρως ολοκληρωμένη bad bank για να απορροφήσει 50 με 60 δισεκ. προβληματικά δάνεια δηλαδή το 60% του υφιστάμενου προβλήματος χρειάζεται 16 με 18 δισεκ. κεφάλαια.
Εάν το ελληνικό κράτος συμμετάσχει με 6-8 δισεκ. και οι τράπεζες με 4-5 δισεκ. και τα διεθνή funds και άλλοι επενδυτές με άλλα 4-5 δισεκ. τότε συγκεντρώνονται τα κεφάλαια μια bad bank που θα έλυνε συστημικά, ουσιαστικά και απόλυτα το πρόβλημα των NPLs.
Με μια λύση bad bank αυτομάτως ο δείκτης μη εξυπηρετουμένων ανοιγμάτων από σχεδόν 50% θα υποχωρούσε κάτω από 20% μαζί με τις πρωτοβουλίες μείωσης των NPEs που ήδη υλοποιούν οι τράπεζες.
Η πρόταση για bad bank κατά καιρούς έχει τεθεί και απορριφθεί.
Όμως η Ελλάδα βγαίνοντας από το μνημόνιο και έχοντας δημιουργήσει πλεόνασμα ρευστότητας μπορεί να υποβάλλει μια πρόταση στους θεσμούς, τεκμηριωμένη και λογική και να εξεταστεί σοβαρά…χωρίς να απορριφθεί με συνοπτικές διαδικασίες όπως στο παρελθόν.
Πρακτικά διαπραγμάτευση για bad bank δεν μπορεί να υπάρξει πριν ολοκληρωθεί το 3ο μνημόνιο δηλαδή μιλάμε για ένα στόχο του 2019 καθώς απαιτείται τουλάχιστον ένα 8μηνο προετοιμασίας ώστε να εξεταστεί μια λύση bad bank.
Ένα πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί πέραν των κεφαλαίων είναι η διακυβέρνηση δηλαδή η διοίκηση της bad bank.
Θα μπορούσε να προέλθει από διεθνή διαγωνιστική διαδικασία που να λάβει την έγκριση του SSM του Μόνιμου Εποπτικού Μηχανισμού των τραπεζών ώστε κανείς στην Ευρώπη να μην θέσει θέμα αξιοπιστίας και εάν χρειαστεί το management να είναι ξένοι, διεθνούς φήμης τραπεζίτες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών