γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Παρά τις διαψεύσεις η Κυβέρνηση εξετάζει μεθοδικά από τον Οκτώβριο του 2010 εναλλακτικές λύσεις αναδιάρθρωσης χρέους.
Με βάση συγκερασμό πηγών προκύπτει το συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση θα αναμένει το πρώτο κύμα αποκρατικοποιήσεων ώστε να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο που είναι οι επαναγορές ομολόγων.
Με βάση συγκερασμό πηγών προκύπτει το συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση θα αναμένει το πρώτο κύμα αποκρατικοποιήσεων ώστε να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο που είναι οι επαναγορές ομολόγων.
Το τρίτο στάδιο θα είναι η επιμήκυνση του παλαιού χρέους αυτό εξετάζεται και παρά τις διαψεύσεις εδώ και 6 μήνες επεξεργάζονται σχέδια ώστε να εξευρεθεί η βέλτιστη λύση.
Μια λύση που έχει προταθεί και που εμφανίζει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά καθώς μπορεί να χαρακτηριστεί ήπιας μορφής αναδιάρθρωση είναι η οριζόντια επιμήκυνση διάρκειας 10 ετών.
Τα ομόλογα που θα συμπεριληφθούν θα είναι χρεόγραφα λήξης από 1 έως 10 χρόνια.
Δηλαδή αν η διαδικασία θεωρητικά ξεκινούσε αύριο – αδύνατο με τα τωρινά δεδομένα καθώς χρειάζεται προεργασία 6 μήνες τουλάχιστον – αντί να επιστρέφονταν τα επενδεδυμένα κεφάλαια π.χ. των ομολόγων λήξης 2013 θα μετατίθονταν για το 2023 κ.ο.κ.
Δεν θα περιλαμβάνονταν τα έντοκα γραμμάτια καθώς και τίτλοι 15ετούς ή 20ετούς ή 30ετούς διάρκειας λόγω της μακροχρόνιας διάρκειας τους.
Με βάση ορισμένες πηγές το επόμενο ζήτημα που εξετάζεται είναι αν η επιμήκυνση θα πρέπει να είναι με σταθερά επιτόκια ή με μικρότερο επιτόκιο το οποίο κάποιοι αναφέρουν ότι μπορεί να προσδιοριστεί στο 3,5%.
Όμως όλα αυτά για να έχουν αντίκτυπο, απήχηση θα πρέπει να ξεκαθαρίσει σε ποιους θα απευθύνεται.
Θα είναι μια εθελοντική αναδιάρθρωση που θα έχει προέλθει από διμερείς συμφωνίες του ελληνικού δημοσίου και των ομολογιούχων ή θα είναι επιλεκτική επιμήκυνση;
Πρόσφατα το www.bankingnews.gr τόνιζε ότι η δαιμονοποίηση είναι ο χειρότερος σύμμαχος με την φράση αυτή στέλεχος της Credit Suisse προσπαθεί να ερμηνεύσει την στάση των ευρωπαίων πολιτικών στο ενδεχόμενο επιμήκυνσης του παλαιού χρέους.
Το επιχείρημα είναι απλό. Πως η Ευρώπη δέχθηκε την επιμήκυνση του νέου χρέους ως φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων.
Με τον ίδιο τρόπο μπορεί να επιμηκυνθεί και το παλαιό χρέος με προϋποθέσεις που θα είναι συμφέρουσες για τους κατόχους ομολόγων. Η βασική αιτία που υπάρχει αντίδραση είναι ότι οι Ευρωπαϊκές τράπεζες που κατέχουν συνολικά 175 δις ευρώ ελληνικού χρέους ανησυχούν ότι η επιμήκυνση θα είναι μόνο η αρχή καθώς μετά μπορεί να ακολουθήσει και η απομείωση αξιών το haircut 30% έως 50%.
Γεγονός είναι ότι θα μπορούσαν να επιμηκυνθούν σε πρώτη φάση περίπου 120 δις ευρώ.
Αυτά τα 120 δις ευρώ ελληνικού χρέους βρίσκονται τα με 75 δις ευρώ σε ελληνικές και Κυπριακές τράπεζες καθώς και σε ασφαλιστικά ταμεία στην Ελλάδα.
Επίσης η ΕΚΤ κατέχει 48 δις ευρώ ελληνικού χρέους μετά τις αγορές που έχει ξεκινήσει στην δευτερογενή αγορά τους τελευταίους μήνες από τον Ιούνιο του 2010.
Άρα πάνω από 120 δις ευρώ βρίσκονται συγκεντρωμένα σε δύο κατηγορίες επενδυτών σε Έλληνες που εκ των πραγμάτων θα αποδεχθούν την επιμήκυνση του χρέους και την ΕΚΤ η οποία αυτοβούλως αποφάσισε να πάρει ελληνικό ρίσκο με τις αγορές ομολόγων που πραγματοποίησε.
Από τα 340 δις ευρώ του συνολικού χρέους και αφαιρώντας τα 120 δις ευρώ απομένουν 220 δις ευρώ.
Πάλι το ποσό αυτό είναι μεγάλο να εξυπηρετηθεί.
Θα πρέπει να συμμετάσχουν και άλλοι επενδυτές στην επιμήκυνση και δεν αποκλείεται το επόμενο διάστημα εκεί να εστιαστεί η επιχειρηματολογία της Ελλάδος παρασκηνιακώς σε ομάδες διεθνών επενδυτών.
Μπορεί όλοι να την αποκηρύσσουν ως λύση, μπορεί όλοι να την δαιμονοποιούν αλλά η αναδιάρθρωση χρέους εξετάζεται σοβαρά.
Αρκεί να είναι ήπια επιμήκυνση και όχι haircut δηλαδή απομείωση αξιών.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Μια λύση που έχει προταθεί και που εμφανίζει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά καθώς μπορεί να χαρακτηριστεί ήπιας μορφής αναδιάρθρωση είναι η οριζόντια επιμήκυνση διάρκειας 10 ετών.
Τα ομόλογα που θα συμπεριληφθούν θα είναι χρεόγραφα λήξης από 1 έως 10 χρόνια.
Δηλαδή αν η διαδικασία θεωρητικά ξεκινούσε αύριο – αδύνατο με τα τωρινά δεδομένα καθώς χρειάζεται προεργασία 6 μήνες τουλάχιστον – αντί να επιστρέφονταν τα επενδεδυμένα κεφάλαια π.χ. των ομολόγων λήξης 2013 θα μετατίθονταν για το 2023 κ.ο.κ.
Δεν θα περιλαμβάνονταν τα έντοκα γραμμάτια καθώς και τίτλοι 15ετούς ή 20ετούς ή 30ετούς διάρκειας λόγω της μακροχρόνιας διάρκειας τους.
Με βάση ορισμένες πηγές το επόμενο ζήτημα που εξετάζεται είναι αν η επιμήκυνση θα πρέπει να είναι με σταθερά επιτόκια ή με μικρότερο επιτόκιο το οποίο κάποιοι αναφέρουν ότι μπορεί να προσδιοριστεί στο 3,5%.
Όμως όλα αυτά για να έχουν αντίκτυπο, απήχηση θα πρέπει να ξεκαθαρίσει σε ποιους θα απευθύνεται.
Θα είναι μια εθελοντική αναδιάρθρωση που θα έχει προέλθει από διμερείς συμφωνίες του ελληνικού δημοσίου και των ομολογιούχων ή θα είναι επιλεκτική επιμήκυνση;
Πρόσφατα το www.bankingnews.gr τόνιζε ότι η δαιμονοποίηση είναι ο χειρότερος σύμμαχος με την φράση αυτή στέλεχος της Credit Suisse προσπαθεί να ερμηνεύσει την στάση των ευρωπαίων πολιτικών στο ενδεχόμενο επιμήκυνσης του παλαιού χρέους.
Το επιχείρημα είναι απλό. Πως η Ευρώπη δέχθηκε την επιμήκυνση του νέου χρέους ως φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων.
Με τον ίδιο τρόπο μπορεί να επιμηκυνθεί και το παλαιό χρέος με προϋποθέσεις που θα είναι συμφέρουσες για τους κατόχους ομολόγων. Η βασική αιτία που υπάρχει αντίδραση είναι ότι οι Ευρωπαϊκές τράπεζες που κατέχουν συνολικά 175 δις ευρώ ελληνικού χρέους ανησυχούν ότι η επιμήκυνση θα είναι μόνο η αρχή καθώς μετά μπορεί να ακολουθήσει και η απομείωση αξιών το haircut 30% έως 50%.
Γεγονός είναι ότι θα μπορούσαν να επιμηκυνθούν σε πρώτη φάση περίπου 120 δις ευρώ.
Αυτά τα 120 δις ευρώ ελληνικού χρέους βρίσκονται τα με 75 δις ευρώ σε ελληνικές και Κυπριακές τράπεζες καθώς και σε ασφαλιστικά ταμεία στην Ελλάδα.
Επίσης η ΕΚΤ κατέχει 48 δις ευρώ ελληνικού χρέους μετά τις αγορές που έχει ξεκινήσει στην δευτερογενή αγορά τους τελευταίους μήνες από τον Ιούνιο του 2010.
Άρα πάνω από 120 δις ευρώ βρίσκονται συγκεντρωμένα σε δύο κατηγορίες επενδυτών σε Έλληνες που εκ των πραγμάτων θα αποδεχθούν την επιμήκυνση του χρέους και την ΕΚΤ η οποία αυτοβούλως αποφάσισε να πάρει ελληνικό ρίσκο με τις αγορές ομολόγων που πραγματοποίησε.
Από τα 340 δις ευρώ του συνολικού χρέους και αφαιρώντας τα 120 δις ευρώ απομένουν 220 δις ευρώ.
Πάλι το ποσό αυτό είναι μεγάλο να εξυπηρετηθεί.
Θα πρέπει να συμμετάσχουν και άλλοι επενδυτές στην επιμήκυνση και δεν αποκλείεται το επόμενο διάστημα εκεί να εστιαστεί η επιχειρηματολογία της Ελλάδος παρασκηνιακώς σε ομάδες διεθνών επενδυτών.
Μπορεί όλοι να την αποκηρύσσουν ως λύση, μπορεί όλοι να την δαιμονοποιούν αλλά η αναδιάρθρωση χρέους εξετάζεται σοβαρά.
Αρκεί να είναι ήπια επιμήκυνση και όχι haircut δηλαδή απομείωση αξιών.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών