γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Για πολλοστή φορά ο διοικητής της ΤτΕ Γιώργος Προβόπουλος επανέλαβε σε δηλώσεις του στον κυριακάτικο τύπο ότι οι συγχωνεύσεις και εξαγορές είναι αναπόφευκτες.
Ο κεντρικός τραπεζίτης σταθερά εδώ και χρόνια και το τελευταίο διάστημα ακόμη περισσότερο στηρίζει την προοπτική των deals στις τράπεζες.
Θεωρεί ότι θα δημιουργήσουν momentum στην οικονομία και θα επαναφέρουν την αυτοτροφοδοτούμενη ικανότητα στην εγχώρια αγορά έννοιες που εξέλειπαν λόγω της ραγδαίας επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδος.
Ο κεντρικός τραπεζίτης σταθερά εδώ και χρόνια και το τελευταίο διάστημα ακόμη περισσότερο στηρίζει την προοπτική των deals στις τράπεζες.
Θεωρεί ότι θα δημιουργήσουν momentum στην οικονομία και θα επαναφέρουν την αυτοτροφοδοτούμενη ικανότητα στην εγχώρια αγορά έννοιες που εξέλειπαν λόγω της ραγδαίας επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδος.
Και ενώ η ΤτΕ σταθερά υποστηρίζει τα deals οι διοικήσεις των τραπεζών προβλέπουν ότι αφενός δεν είναι κατάλληλες οι συνθήκες αφετέρου ότι μια συγχώνευση δύο τραπεζών δεν θα λύσει τα προβλήματα της οικονομίας.
Πως έχει η κατάσταση;
Οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται σε μια ιδιότυπη ομηρία.
Έχουν πρόσβαση μόνο στην ΕΚΤ από την οποία αντλούν ρευστότητα, ενώ δεν μπορούν να δανείσουν την οικονομία λόγω αυτής της παραμέτρου αλλά και του κινδύνου έξαρσης του φαινομένου των επισφαλειών.
Επίσης όποτε υπήρξαν deals μεταξύ τραπεζών σε έντονα καθοδικό κύκλο τα αποτελέσματα δεν ήταν πάντα θετικά.
Ένα deal θα πρέπει να συμφέρει όλους, οικονομία, μετόχους, διοικήσεις, εργαζομένους.
Σε αυτή την συγκυρία το γεγονός και μόνο ότι δεν έχουν υπάρξει deals αποδεικνύει ότι η έννοια συμφέρον είναι σχετική…
Δυο τράπεζες που θα συγχωνευθούν π.χ. δεν θα λύσουν το βασικό πρόβλημα του κλάδου την ρευστότητα.
Θα συνεχίσουν να δανείζονται από την ΕΚΤ, ούτε κανείς ξένος θα αρχίζει να υλοποιεί repos με τις ελληνικές ή με τις συγχωνευόμενες τράπεζες.
Όσο ελλοχεύει ο κίνδυνος χρεοκοπίας τα ελληνικά ομόλογα αποτελούν το μεγαλύτερο πρόβλημα του συστήματος.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να σημειωθεί ότι μια συγχώνευση δεν θα λύσει τα προβλήματα ρευστότητας.
Αν δεν λύσει τα προβλήματα ρευστότητας οι τράπεζες δεν θα μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν την οικονομία.
Αν οι τράπεζες συνεχίζουν να μην μπορούν να χρηματοδοτήσουν την οικονομία τότε απλά το πείραμα συγχώνευση για να αλλάξει το κλίμα θα αποτύχει.
Για τους μετόχους με αντικειμενικούς όρους δεν συμφέρουν τα deals. Οι μέτοχοι όσο ο κίνδυνος χρεοκοπίας ελλοχεύει δεν θα κερδίσουν.
Βέβαια προβάλλεται ένα επιχείρημα και ίσως να είναι και απόλυτα ορθό.
Κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή και οι τράπεζες πρέπει να κάνουν την αρχή των συγχωνεύσεων.
Όμως η εμπειρία έχει διδάξει ότι οι συγχωνεύσεις για να βελτιωθούν οι άλλοι και όχι οι συγχωνευόμενες τράπεζες σχεδόν πάντα οδηγεί σε αδιέξοδο.
Λόγω ομολόγων έχει σχεδόν μηδενιστεί το ενδιαφέρον των ξένων για την Ελλάδα.
Ποιος ξένος θα αγόραζε ένα στρατηγικό ποσοστό σε μια ελληνική τράπεζα όταν στην ουσία όλοι γνωρίζουν ότι ο κίνδυνος αναδιάρθρωσης είναι ρεαλιστικός;
Ποιος ξένος θα αγόραζε στρατηγικό ποσοστό σε ελληνική τράπεζα όταν αυτές κατέχουν 55 δις ευρώ ελληνικά ομόλογα;
Ποιος ξένος θα αγόραζε στρατηγικό ποσοστό σε ελληνική τράπεζα για να πάρει το ρίσκο χώρας και ταυτόχρονα για να κερδίσει τι αφού η ελληνική τραπεζική αγορά έχει κορεστεί;
Ποιος ξένος θα έρθει στην Ελλάδα και γιατί να έρθει να επενδύσει στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα όταν στην διπλανή Τουρκία οι προοπτικές ανάκαμψης είναι πολύ μεγαλύτερες;
Εύκολα όλοι μιλούν για deals αλλά τα deals δεν θα γίνουν με όρους πολιτικούς για να ευνοηθεί η εκάστοτε εξουσία αλλά με όρους οικονομικούς και στρατηγικούς.
Ακόμη οι οικονομικοί όροι δεν πληρούνται…
Μετά την πρόσφατη ισχυροποίηση των επιτρόπων που έχουν διοριστεί από το κράτος πολλοί έσπευσαν να αναφέρουν ότι το κράτος θα επιβάλλει τα deals.
Αυτό δεν ισχύει. Οι τράπεζες ελέγχουν πλήρως τα διοικητικά τους συμβούλια και οι επίτροποι θα έχουν μεν συχνότερο ρόλο και λόγο αλλά δεν είναι η πλειοψηφία.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Πως έχει η κατάσταση;
Οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται σε μια ιδιότυπη ομηρία.
Έχουν πρόσβαση μόνο στην ΕΚΤ από την οποία αντλούν ρευστότητα, ενώ δεν μπορούν να δανείσουν την οικονομία λόγω αυτής της παραμέτρου αλλά και του κινδύνου έξαρσης του φαινομένου των επισφαλειών.
Επίσης όποτε υπήρξαν deals μεταξύ τραπεζών σε έντονα καθοδικό κύκλο τα αποτελέσματα δεν ήταν πάντα θετικά.
Ένα deal θα πρέπει να συμφέρει όλους, οικονομία, μετόχους, διοικήσεις, εργαζομένους.
Σε αυτή την συγκυρία το γεγονός και μόνο ότι δεν έχουν υπάρξει deals αποδεικνύει ότι η έννοια συμφέρον είναι σχετική…
Δυο τράπεζες που θα συγχωνευθούν π.χ. δεν θα λύσουν το βασικό πρόβλημα του κλάδου την ρευστότητα.
Θα συνεχίσουν να δανείζονται από την ΕΚΤ, ούτε κανείς ξένος θα αρχίζει να υλοποιεί repos με τις ελληνικές ή με τις συγχωνευόμενες τράπεζες.
Όσο ελλοχεύει ο κίνδυνος χρεοκοπίας τα ελληνικά ομόλογα αποτελούν το μεγαλύτερο πρόβλημα του συστήματος.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να σημειωθεί ότι μια συγχώνευση δεν θα λύσει τα προβλήματα ρευστότητας.
Αν δεν λύσει τα προβλήματα ρευστότητας οι τράπεζες δεν θα μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν την οικονομία.
Αν οι τράπεζες συνεχίζουν να μην μπορούν να χρηματοδοτήσουν την οικονομία τότε απλά το πείραμα συγχώνευση για να αλλάξει το κλίμα θα αποτύχει.
Για τους μετόχους με αντικειμενικούς όρους δεν συμφέρουν τα deals. Οι μέτοχοι όσο ο κίνδυνος χρεοκοπίας ελλοχεύει δεν θα κερδίσουν.
Βέβαια προβάλλεται ένα επιχείρημα και ίσως να είναι και απόλυτα ορθό.
Κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή και οι τράπεζες πρέπει να κάνουν την αρχή των συγχωνεύσεων.
Όμως η εμπειρία έχει διδάξει ότι οι συγχωνεύσεις για να βελτιωθούν οι άλλοι και όχι οι συγχωνευόμενες τράπεζες σχεδόν πάντα οδηγεί σε αδιέξοδο.
Λόγω ομολόγων έχει σχεδόν μηδενιστεί το ενδιαφέρον των ξένων για την Ελλάδα.
Ποιος ξένος θα αγόραζε ένα στρατηγικό ποσοστό σε μια ελληνική τράπεζα όταν στην ουσία όλοι γνωρίζουν ότι ο κίνδυνος αναδιάρθρωσης είναι ρεαλιστικός;
Ποιος ξένος θα αγόραζε στρατηγικό ποσοστό σε ελληνική τράπεζα όταν αυτές κατέχουν 55 δις ευρώ ελληνικά ομόλογα;
Ποιος ξένος θα αγόραζε στρατηγικό ποσοστό σε ελληνική τράπεζα για να πάρει το ρίσκο χώρας και ταυτόχρονα για να κερδίσει τι αφού η ελληνική τραπεζική αγορά έχει κορεστεί;
Ποιος ξένος θα έρθει στην Ελλάδα και γιατί να έρθει να επενδύσει στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα όταν στην διπλανή Τουρκία οι προοπτικές ανάκαμψης είναι πολύ μεγαλύτερες;
Εύκολα όλοι μιλούν για deals αλλά τα deals δεν θα γίνουν με όρους πολιτικούς για να ευνοηθεί η εκάστοτε εξουσία αλλά με όρους οικονομικούς και στρατηγικούς.
Ακόμη οι οικονομικοί όροι δεν πληρούνται…
Μετά την πρόσφατη ισχυροποίηση των επιτρόπων που έχουν διοριστεί από το κράτος πολλοί έσπευσαν να αναφέρουν ότι το κράτος θα επιβάλλει τα deals.
Αυτό δεν ισχύει. Οι τράπεζες ελέγχουν πλήρως τα διοικητικά τους συμβούλια και οι επίτροποι θα έχουν μεν συχνότερο ρόλο και λόγο αλλά δεν είναι η πλειοψηφία.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών