Χρειάζεται μια σαφή και ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα αυτό λόγω και της τραπεζικής Ένωσης
Το τεράστιας σημασίας κεφάλαιο που ονομάζεται τραπεζική ένωση, ενιαία τραπεζική εποπτεία έχει ανοίξει σε όλη την Ευρώπη.
Ο κεντρικός σχεδιασμός στηρίζεται στην στρατηγική ότι χρειάζονται ενιαία όργανα ελέγχου των τραπεζών.
Έτσι η ΕΚΤ θα ελέγχει τις 130 μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρώπης εκ των οποίων και τις 4 συστημικές.
Δημιουργείται ο Ενιαίος Μηχανισμός Εποπτείας του τραπεζικού συστήματος που θα διέπει όλον τον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο και βεβαίως ο Ενιαίος Μηχανισμός Εκκαθάρισης SRM.
Η ύπαρξη πλήθους μηχανισμών εποπτείας είναι προς την σωστή κατεύθυνση γιατί στόχος είναι σε 2-4 χρόνια όλο το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης να δουλεύει με τον ίδιο τρόπο.
Όμως αν η ΕΚΤ έχει τον έλεγχο των 130 τραπεζών απευθείας, ο Μηχανισμός Εποπτείας θα ελέγχει τις τράπεζες και ο Μηχανισμός Εκκαθάρισης θα κρίνει την βιωσιμότητα των τραπεζών γεννάται το ερώτημα….ποιος θα είναι ο ρόλος των εθνικών κεντρικών τραπεζών;
Μήπως σε βάθος χρόνων σχεδιάζεται η κατάργηση των εθνικών κεντρικών τραπεζών ως ανεξάρτητες οντότητες με προοπτική να αποτελούν απλά παραρτήματα της ΕΚΤ;
Ο διοικητής της ΤτΕ σε ομιλία του πρόσφατα στην Πολωνία χαρακτήρισε «ύψιστης σημασίας» την προώθηση της τραπεζικής ενοποίησης στην Ευρωζώνη, για την ενίσχυση της οικονομικής ενοποίησης και την διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.
Ο Ενιαίος Μηχανισμός Εκκαθάρισης θα αποτελέσει έναν από τους βασικούς πυλώνες της τραπεζικής ενοποίησης, όπως και ο Ενιαίος Μηχανισμός Εποπτείας.
Ο δεύτερος, ο οποίος θα καταστεί πλήρως λειτουργικός τον Νοέμβριο του 2014, αποτελεί μια "μοναδική ευκαιρία" για την ΕΚΤ, προκειμένου να αποκατασταθεί πλήρως η εμπιστοσύνη απέναντι στον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο.
Παράλληλα, θα προσφέρει στην ΕΚΤ μια ζωτικής σημασίας εικόνα των συνθηκών στις τράπεζες, των οποίων θα έχει την εποπτική ευθύνη.
Το Ενιαίο Πλαίσιο Εκκαθάρισης και ο Ενιαίος Μηχανισμός Εκκαθάρισης θα αποτελέσουν απαραίτητο συμπλήρωμα του Ενιαίου Μηχανισμού Εποπτείας, για τον χειρισμό περιπτώσεων μη βιώσιμων τραπεζών και για την διατήρηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.
Η εμπειρία της ΤτΕ, όπως ανέφερε, δείχνει ότι οι μηχανισμοί εκκαθάρισης πρέπει να διαθέτουν αποτελεσματικές διαδικασίες ταχείας λήψης αποφάσεων, που θα επιτρέπουν να πραγματοποιείται γρήγορα η εκκαθάριση, συνήθως μέσα σε ένα σαββατοκύριακο.
Για τον λόγο αυτό, ο SRM δεν θα πρέπει να έχει αρμοδιότητες αποφάσεων επί της βιωσιμότητας των ευρωπαϊκών τραπεζών, καθώς κάτι τέτοιο θα συνεπάγεται μια πολυεπίπεδη διαδικασία λήψης αποφάσεων και θα καθιστά την λειτουργία του SRM «τουλάχιστον αναποτελεσματική».
Για την διαδικασία της εκκαθάρισης, θα πρέπει επίσης να υπάρχει επαρκής και αξιόπιστη χρηματοδότηση.
Με τα μέχρι σήμερα συμφωνηθέντα, προβλέπεται μία περίοδος 10 ετών για την δημιουργία του αντίστοιχου Ταμείου.
Το μειονέκτημα, είναι ότι η συνεχής χρηματοδότηση του Ταμείου με εθνικούς πόρους αποτυγχάνει να διαρρήξει τους κύκλους αρνητικών αλληλεπιδράσεων που έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα, μεταξύ τραπεζών και δημόσιων οικονομικών.
Η περίοδος αυτή των 10 ετών θα έπρεπε επίσης να είναι μικρότερη, υποστήριξε ο κ. Προβόπουλος, ώστε να περιοριστεί το χρονικό διάστημα κατά το οποίο δεν θα υφίσταται η απαραίτητη αξιοπιστία.
Μεταξύ άλλων, τάχθηκε υπέρ της δυνατότητας του SRM να καταφεύγει για δανεισμό στις αγορές, ενώ αναφερόμενος στην εναρμόνιση των Μηχανισμών Εγγύησης Καταθέσεων, σημείωσε ότι θα συμβάλει στην αποτροπή της μετανάστευσης κεφαλαίων, αλλά με την πάροδο του χρόνου ίσως είναι σκόπιμο να εξεταστεί το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός πανευρωπαϊκού ταμείου, ώστε να περιοριστούν ακόμα πιο αποτελεσματικά οι πιθανές αρνητικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ τραπεζών και εθνικών οικονομιών.
Πρώτη ενημέρωση: 08:16, Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014
www.bankingnews.gr
Ο κεντρικός σχεδιασμός στηρίζεται στην στρατηγική ότι χρειάζονται ενιαία όργανα ελέγχου των τραπεζών.
Έτσι η ΕΚΤ θα ελέγχει τις 130 μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρώπης εκ των οποίων και τις 4 συστημικές.
Δημιουργείται ο Ενιαίος Μηχανισμός Εποπτείας του τραπεζικού συστήματος που θα διέπει όλον τον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο και βεβαίως ο Ενιαίος Μηχανισμός Εκκαθάρισης SRM.
Η ύπαρξη πλήθους μηχανισμών εποπτείας είναι προς την σωστή κατεύθυνση γιατί στόχος είναι σε 2-4 χρόνια όλο το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης να δουλεύει με τον ίδιο τρόπο.
Όμως αν η ΕΚΤ έχει τον έλεγχο των 130 τραπεζών απευθείας, ο Μηχανισμός Εποπτείας θα ελέγχει τις τράπεζες και ο Μηχανισμός Εκκαθάρισης θα κρίνει την βιωσιμότητα των τραπεζών γεννάται το ερώτημα….ποιος θα είναι ο ρόλος των εθνικών κεντρικών τραπεζών;
Μήπως σε βάθος χρόνων σχεδιάζεται η κατάργηση των εθνικών κεντρικών τραπεζών ως ανεξάρτητες οντότητες με προοπτική να αποτελούν απλά παραρτήματα της ΕΚΤ;
Ο διοικητής της ΤτΕ σε ομιλία του πρόσφατα στην Πολωνία χαρακτήρισε «ύψιστης σημασίας» την προώθηση της τραπεζικής ενοποίησης στην Ευρωζώνη, για την ενίσχυση της οικονομικής ενοποίησης και την διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.
Ο Ενιαίος Μηχανισμός Εκκαθάρισης θα αποτελέσει έναν από τους βασικούς πυλώνες της τραπεζικής ενοποίησης, όπως και ο Ενιαίος Μηχανισμός Εποπτείας.
Ο δεύτερος, ο οποίος θα καταστεί πλήρως λειτουργικός τον Νοέμβριο του 2014, αποτελεί μια "μοναδική ευκαιρία" για την ΕΚΤ, προκειμένου να αποκατασταθεί πλήρως η εμπιστοσύνη απέναντι στον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο.
Παράλληλα, θα προσφέρει στην ΕΚΤ μια ζωτικής σημασίας εικόνα των συνθηκών στις τράπεζες, των οποίων θα έχει την εποπτική ευθύνη.
Το Ενιαίο Πλαίσιο Εκκαθάρισης και ο Ενιαίος Μηχανισμός Εκκαθάρισης θα αποτελέσουν απαραίτητο συμπλήρωμα του Ενιαίου Μηχανισμού Εποπτείας, για τον χειρισμό περιπτώσεων μη βιώσιμων τραπεζών και για την διατήρηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.
Η εμπειρία της ΤτΕ, όπως ανέφερε, δείχνει ότι οι μηχανισμοί εκκαθάρισης πρέπει να διαθέτουν αποτελεσματικές διαδικασίες ταχείας λήψης αποφάσεων, που θα επιτρέπουν να πραγματοποιείται γρήγορα η εκκαθάριση, συνήθως μέσα σε ένα σαββατοκύριακο.
Για τον λόγο αυτό, ο SRM δεν θα πρέπει να έχει αρμοδιότητες αποφάσεων επί της βιωσιμότητας των ευρωπαϊκών τραπεζών, καθώς κάτι τέτοιο θα συνεπάγεται μια πολυεπίπεδη διαδικασία λήψης αποφάσεων και θα καθιστά την λειτουργία του SRM «τουλάχιστον αναποτελεσματική».
Για την διαδικασία της εκκαθάρισης, θα πρέπει επίσης να υπάρχει επαρκής και αξιόπιστη χρηματοδότηση.
Με τα μέχρι σήμερα συμφωνηθέντα, προβλέπεται μία περίοδος 10 ετών για την δημιουργία του αντίστοιχου Ταμείου.
Το μειονέκτημα, είναι ότι η συνεχής χρηματοδότηση του Ταμείου με εθνικούς πόρους αποτυγχάνει να διαρρήξει τους κύκλους αρνητικών αλληλεπιδράσεων που έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα, μεταξύ τραπεζών και δημόσιων οικονομικών.
Η περίοδος αυτή των 10 ετών θα έπρεπε επίσης να είναι μικρότερη, υποστήριξε ο κ. Προβόπουλος, ώστε να περιοριστεί το χρονικό διάστημα κατά το οποίο δεν θα υφίσταται η απαραίτητη αξιοπιστία.
Μεταξύ άλλων, τάχθηκε υπέρ της δυνατότητας του SRM να καταφεύγει για δανεισμό στις αγορές, ενώ αναφερόμενος στην εναρμόνιση των Μηχανισμών Εγγύησης Καταθέσεων, σημείωσε ότι θα συμβάλει στην αποτροπή της μετανάστευσης κεφαλαίων, αλλά με την πάροδο του χρόνου ίσως είναι σκόπιμο να εξεταστεί το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός πανευρωπαϊκού ταμείου, ώστε να περιοριστούν ακόμα πιο αποτελεσματικά οι πιθανές αρνητικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ τραπεζών και εθνικών οικονομιών.
Πρώτη ενημέρωση: 08:16, Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών