γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Όχι πάνω από 30 δισ. οι καταθέσεις των ελλήνων στο εξωτερικό…
Μάιος 2006.
Η Τράπεζα της Ελλάδος ανακοινώνει τα στοιχεία Απριλίου του 2006 για τις καταθέσεις που είχαν διαμορφωθεί στα 161 δισεκ. ευρώ.
Παρέρχονταν οι μήνες και τα χρόνια και φθάσαμε αισίως στον Δεκέμβριο του 2010 όπου εκτινάχθηκαν οι καταθέσεις στα 235,7 δισεκ. ευρώ που είναι και το ρεκόρ.
Από εκείνη την περίοδο έως και σήμερα μετά την μικρή ανάκαμψη μετά τις τελευταίες εκλογές οι καταθέσεις έχουν μειωθεί στα 161 δισεκ. στα επίπεδα του Απριλίου του 2006, χάθηκαν δηλαδή 76,5 δισεκ. ευρώ.
Πήραμε δύο ημερομηνίες, τον Νοέμβριο του 2013 όπου υπάρχουν επίσημα στοιχεία για τις καταθέσεις και αναζητήσαμε πότε στο παρελθόν οι καταθέσεις ήταν 161 δισεκ. ευρώ.
Εν συνεχεία μετρήσαμε πόσο χρονικό διάστημα χρειάστηκε ώστε τα 161 δισεκ. του Απριλίου του 2006 να εκτιναχθούν στο ιστορικό υψηλό των 237,5 δισεκ. ευρώ τον Δεκέμβριο του 2009.
Χρειάστηκαν 45 μήνες για να αυξηθούν οι καταθέσεις 76 δισεκ. ευρώ.
Η αύξηση των καταθέσεων συνοδεύτηκε από σημαντική αύξηση του ΑΕΠ που οδήγησε σε παραγωγή αποταμιεύσιμου πλούτου.
Εν συνεχεία μετρήσαμε πόσο χρονικό διάστημα από το ιστορικό υψηλό χρειάστηκαν οι καταθέσεις να μειωθούν στα 161 δισεκ. που είναι οι καταθέσεις με βάση την τελευταία επίσημη μέτρηση.
Κατά μια απίστευτη σύμπτωση χρειάστηκαν 48 μήνες από τον Ιανουάριο του 2010 έως και τον Νοέμβριο του 2013 – που υπάρχουν επίσημα στοιχεία – ώστε οι καταθέσεις να μειωθούν 76,5 δισεκ..
Το εντυπωσιακό της υπόθεσης αυτής είναι ότι για να αυξηθούν από τα 161 δισεκ. στα 237,5 δισεκ. χρειάστηκαν 45 μήνες και για να μειωθούν από τα 237,5 δισεκ. στα 161 δισεκ. χρειάστηκαν 48 μήνες.
Το συμπέρασμα είναι ότι ο χρόνος που απαιτείται για να αυξηθούν οι καταθέσεις είναι ο ίδιος χρόνος που απαιτείται για να μειωθούν.
Δηλαδή η παραγωγή κοινωνικού πλούτου χρειάζεται τόσο χρόνο όσο και η δαπάνη ή απώλεια του κοινωνικού πλούτου.
Με δεδομένη την εξάρτηση της οικονομίας, εκτιμούμε ότι απαιτείται υπερδιπλάσιος χρόνος σε σχέση με το παρελθόν ώστε να ανακτηθούν οι καταθέσεις τέτοιας κλίμακας.
Η εμπειρία έχει αποδείξει ότι μπορεί να χρειαστούν και 120 μήνες ώστε να ανακτηθεί το 50-70% των καταθέσεων που χάθηκαν με βάση την διεθνή βιβλιογραφία.
Όχι πάνω από 30 δισεκ. οι καταθέσεις των ελλήνων στο εξωτερικό…
Στην Ελλάδα οι έλληνες έχουν 161 δισεκ. και στο εξωτερικό 30 δισεκ.
Τα 30 δισεκ. αντιστοιχούν στο 18% των συνολικών εγχώριων καταθέσεων και η σχέση αυτή κρίνεται πολύ φυσιολογική τηρουμένων των αναλογιών.
Άρα ο μύθος περί μυθικών καταθέσεων στο εξωτερικό έχει καταπέσει…στην δίνη της λογικής.
Όσον αφορά τον χρυσό που θα διασώσει την Ελλάδα, με 4,5 δισεκ. συνολική αξία χρυσού βγάζει και δεν βγάζει η Ελλάδα μισό χρόνο ζωής.
www.bankingnews.gr
Η Τράπεζα της Ελλάδος ανακοινώνει τα στοιχεία Απριλίου του 2006 για τις καταθέσεις που είχαν διαμορφωθεί στα 161 δισεκ. ευρώ.
Παρέρχονταν οι μήνες και τα χρόνια και φθάσαμε αισίως στον Δεκέμβριο του 2010 όπου εκτινάχθηκαν οι καταθέσεις στα 235,7 δισεκ. ευρώ που είναι και το ρεκόρ.
Από εκείνη την περίοδο έως και σήμερα μετά την μικρή ανάκαμψη μετά τις τελευταίες εκλογές οι καταθέσεις έχουν μειωθεί στα 161 δισεκ. στα επίπεδα του Απριλίου του 2006, χάθηκαν δηλαδή 76,5 δισεκ. ευρώ.
Πήραμε δύο ημερομηνίες, τον Νοέμβριο του 2013 όπου υπάρχουν επίσημα στοιχεία για τις καταθέσεις και αναζητήσαμε πότε στο παρελθόν οι καταθέσεις ήταν 161 δισεκ. ευρώ.
Εν συνεχεία μετρήσαμε πόσο χρονικό διάστημα χρειάστηκε ώστε τα 161 δισεκ. του Απριλίου του 2006 να εκτιναχθούν στο ιστορικό υψηλό των 237,5 δισεκ. ευρώ τον Δεκέμβριο του 2009.
Χρειάστηκαν 45 μήνες για να αυξηθούν οι καταθέσεις 76 δισεκ. ευρώ.
Η αύξηση των καταθέσεων συνοδεύτηκε από σημαντική αύξηση του ΑΕΠ που οδήγησε σε παραγωγή αποταμιεύσιμου πλούτου.
Εν συνεχεία μετρήσαμε πόσο χρονικό διάστημα από το ιστορικό υψηλό χρειάστηκαν οι καταθέσεις να μειωθούν στα 161 δισεκ. που είναι οι καταθέσεις με βάση την τελευταία επίσημη μέτρηση.
Κατά μια απίστευτη σύμπτωση χρειάστηκαν 48 μήνες από τον Ιανουάριο του 2010 έως και τον Νοέμβριο του 2013 – που υπάρχουν επίσημα στοιχεία – ώστε οι καταθέσεις να μειωθούν 76,5 δισεκ..
Το εντυπωσιακό της υπόθεσης αυτής είναι ότι για να αυξηθούν από τα 161 δισεκ. στα 237,5 δισεκ. χρειάστηκαν 45 μήνες και για να μειωθούν από τα 237,5 δισεκ. στα 161 δισεκ. χρειάστηκαν 48 μήνες.
Το συμπέρασμα είναι ότι ο χρόνος που απαιτείται για να αυξηθούν οι καταθέσεις είναι ο ίδιος χρόνος που απαιτείται για να μειωθούν.
Δηλαδή η παραγωγή κοινωνικού πλούτου χρειάζεται τόσο χρόνο όσο και η δαπάνη ή απώλεια του κοινωνικού πλούτου.
Με δεδομένη την εξάρτηση της οικονομίας, εκτιμούμε ότι απαιτείται υπερδιπλάσιος χρόνος σε σχέση με το παρελθόν ώστε να ανακτηθούν οι καταθέσεις τέτοιας κλίμακας.
Η εμπειρία έχει αποδείξει ότι μπορεί να χρειαστούν και 120 μήνες ώστε να ανακτηθεί το 50-70% των καταθέσεων που χάθηκαν με βάση την διεθνή βιβλιογραφία.
Όχι πάνω από 30 δισεκ. οι καταθέσεις των ελλήνων στο εξωτερικό…
Στην Ελλάδα οι έλληνες έχουν 161 δισεκ. και στο εξωτερικό 30 δισεκ.
Τα 30 δισεκ. αντιστοιχούν στο 18% των συνολικών εγχώριων καταθέσεων και η σχέση αυτή κρίνεται πολύ φυσιολογική τηρουμένων των αναλογιών.
Άρα ο μύθος περί μυθικών καταθέσεων στο εξωτερικό έχει καταπέσει…στην δίνη της λογικής.
Όσον αφορά τον χρυσό που θα διασώσει την Ελλάδα, με 4,5 δισεκ. συνολική αξία χρυσού βγάζει και δεν βγάζει η Ελλάδα μισό χρόνο ζωής.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών