Για δεκαετίες, η Γη ακτινοβολούσε πίσω στο διάστημα ένα φωτεινό μήνυμα ζωής.
Σήμερα, αυτό το φως χάνεται αργά, αλλά σταθερά.
Οι δορυφορικές παρατηρήσεις δείχνουν ότι ο πλανήτης μας απορροφά περισσότερη ηλιακή ενέργεια από ποτέ, και οι συνέπειες αυτής της σιωπηρής σκιάς είναι ήδη ορατές στο κλιματικό σύστημα, στην Αρκτική και πέρα από αυτήν.
Η Γη απορροφά περισσότερη ενέργεια
Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, τα επίπεδα του ανακλώμενου φωτός μειώνονται. Η ομάδα του Norman Loeb στο Ερευνητικό Κέντρο Langley της NASA παρατήρησε ότι το Βόρειο Ημισφαίριο σκουραίνει ταχύτερα από το Νότιο, δημιουργώντας ανισότητες στην κατανομή θερμότητας και στην ενεργειακή ισορροπία του πλανήτη.
Ακόμη και μικρές αλλαγές, μετρημένες σε κλάσματα βατ ανά τετραγωνικό μέτρο, επηρεάζουν τη σταθερότητα του πάγου, των χιονοπέδιων, των ατμοσφαιρικών ρευμάτων και των εποχιακών κύκλων.
«Ένα επίμονο σήμα χαμηλής ενέργειας μπορεί να αλλάξει τις κλιματικές διεργασίες εάν επιμένει χρόνο με το χρόνο», σημειώνουν οι ερευνητές της NASA.
Αλμπέδο: Ο δείκτης της φωτεινότητας της Γης
Η ανακλαστικότητα ή αλμπέδο μιας επιφάνειας καθορίζει πόση ηλιακή ενέργεια επιστρέφει στο διάστημα.
Λευκές επιφάνειες όπως ο πάγος, το χιόνι και τα σύννεφα αντανακλούν το φως, ενώ οι σκοτεινές επιφάνειες, όπως οι ωκεανοί και η ξηρά, το απορροφούν.
Στο Βόρειο Ημισφαίριο, η μείωση του θαλάσσιου πάγου και η συρρίκνωση των χιονοκαλύψεων αυξάνουν την απορρόφηση θερμότητας, ενισχύοντας τον λεγόμενο βρόχο θετικής ανάδρασης: λιγότερος πάγος → περισσότερη θερμότητα → ακόμα λιγότερος πάγος.
Τα σύννεφα και τα αερολύματα λειτουργούν επίσης ως παράγοντες ανακλαστικότητας.
Ωστόσο, η βελτίωση της ποιότητας του αέρα σε πολλές χώρες μείωσε τα αερολύματα, καθιστώντας την ατμόσφαιρα λιγότερο ανακλαστική. Παρά τις φυσικές αντισταθμίσεις στο νότιο ημισφαίριο, όπως ηφαίστεια και δασικές πυρκαγιές, το συνολικό αποτέλεσμα είναι μια αυξημένη απορρόφηση ενέργειας στο βορρά.
Τα σύννεφα δεν αρκούν για να σώσουν την ισορροπία
Παρά την αρχική εντύπωση ότι τα σύννεφα θα μπορούσαν να αντισταθμίσουν την απώλεια φωτεινότητας σχηματίζοντας πυκνότερα στρώματα, τα δεδομένα της NASA δείχνουν ότι το σύστημα αυτορύθμισης απέχει πολύ από το τέλειο.
Η δομή των νεφών αντιδρά στις αλλαγές στον πάγο, τη θερμοκρασία και την υγρασία, αλλά όχι αρκετά γρήγορα ή αποτελεσματικά για να αποκαταστήσει πλήρως την ισορροπία.
Οι παρατηρήσεις καταδεικνύουν μια σταδιακή αλλά σταθερή τάση: η Γη σκοτεινιάζει, ιδιαίτερα στο Βόρειο Ημισφαίριο. Η αυξημένη απορρόφηση ηλιακής ενέργειας μπορεί να αλλάξει τους εποχιακούς κύκλους, να επιταχύνει την τήξη των πάγων και να τροποποιήσει τα παγκόσμια ατμοσφαιρικά και ωκεάνια ρεύματα.
Σύγκριση των κυρίαρχων παραγόντων σκουρόχρωσης:
-
Πάγος και χιόνι: Η μείωσή τους αυξάνει άμεσα την απορρόφηση θερμότητας.
-
Αερολύματα: Μείωση των εκπομπών → καθαρότερος αλλά πιο σκοτεινός ουρανός.
-
Σύννεφα: Αντιδρούν στις αλλαγές, αλλά η επίδρασή τους είναι περιορισμένη.
Το κύριο μήνυμα είναι σαφές: η συρρίκνωση των παγοκαλυμμάτων και η μειωμένη ανακλαστικότητα στο βορρά είναι οι κυρίαρχες δυνάμεις που κάνουν τη Γη να σκοτεινιάζει. Η συνέχιση αυτής της τάσης θα καθορίσει το μέλλον της κλιματικής ισορροπίας του πλανήτη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών