Εντοπίστηκαν οι κατασκευαστές των Μοάι του Νησιού του Πάσχα
Οι εμβληματικοί πέτρινοι κολοσσοί του Νησιού του Πάσχα, γνωστοί ως Μοάι, παραμένουν ένα από τα πιο συναρπαστικά μυστήρια της αρχαιολογίας.
Νέες ανακαλύψεις δείχνουν ότι τα περίφημα αγάλματα, τα οποία βρίσκονται στο Νησί του Πάσχα (Rapa Nui), μια επαρχία της Χιλής, κατασκευάστηκαν όχι από μία ενιαία ισχυρή φυλή, αλλά από μικρές ομάδες ανθρώπων ή οικογένειες.
Για χρόνια, οι ερευνητές πίστευαν ότι τα Μοάι, που ζυγίζουν από 12 έως 80 τόνους, απαιτούσαν συντονισμένες προσπάθειες εκατοντάδων εργατών για τη δημιουργία και μεταφορά τους.
Ωστόσο...,
...νέα αρχαιολογικά δεδομένα αποκαλύπτουν ότι κάθε Μοάι σκαλιζόταν από μικρές φυλές ή ακόμα και μεμονωμένες οικογένειες, με μόλις τέσσερα έως έξι άτομα να εργάζονται σε ένα μόνο άγαλμα.
Η κατασκευή των Μοάι, τα οποία κατασκευάζονται από ηφαιστειακή πέτρα και φτάνουν σε ύψος 12 μέτρων, είναι ένα μοναδικό πολιτιστικό φαινόμενο.
Η μεταφορά τους παραμένει ένα αίνιγμα, με την UNESCO να έχει καταχωρίσει το Εθνικό Πάρκο Ράπα Νούι (Rapa Nui National Park) ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Χρησιμοποιώντας τρισδιάστατο μοντέλο του κύριου λατομείου του νησιού, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν 30 «εργαστήρια» όπου κατασκευάζονταν τα Μοάι.
Κάθε φυλή φαινόταν να είχε το δικό της καλλιτεχνικό στυλ και εξειδικευμένες τεχνικές, ενώ οι τοποθεσίες εκσκαφής ποίκιλλαν.
Τα δεδομένα δείχνουν ότι το νησί δεν ήταν πολιτικά ενιαίο, με τις ομάδες να λειτουργούν ανεξάρτητα και να διαπραγματεύονται την πρόσβαση στο λατομείο.
Αντίθετα με την προηγούμενη άποψη που ήθελε τα Μοάι να κατασκευάζονται από μια κεντρική διοίκηση, τα νέα ευρήματα αποδεικνύουν ότι η κατασκευή τους ήταν πιο σταδιακή, κατακερματισμένη και μικρότερης κλίμακας.
Αντίθετα με ότι πιστευόταν στο παρελθόν, οι άνθρωποι πιθανότατα χρησιμοποίησαν σχοινιά για να τα «σύρουν» σε μια κίνηση ζιγκ-ζαγκ, μειώνοντας την προσπάθεια και επιτρέποντας σε μικρές ομάδες να μετακινούν τα τεράστια αγάλματα.
Τα Μοάι μετακινούνταν κατά μήκος ειδικών «δρόμων Μοάι», που τους βοηθούσαν να σταθεροποιούνται και να προχωρούν πιο εύκολα προς τον προορισμό τους.
Η παραγωγή τους άρχισε γύρω στον 13ο αιώνα, καθώς οι Πολυνησιακές κοινότητες άρχισαν να κατασκευάζουν ολοένα μεγαλύτερα μνημεία.
Μέχρι το 1700, το νησί είχε σχεδόν 1.000 Μοάι, με πολλά περισσότερα να παραμένουν ημιτελή στο λατομείο Rano Raraku.
Περισσότερες ανακαλύψεις και μελέτες επισημαίνουν τη μακροχρόνια προσπάθεια των ντόπιων να δημιουργήσουν αυτά τα εντυπωσιακά μνημεία, ενώ η διαδικασία μεταφοράς και τοποθέτησης τους παραμένει ένα από τα πιο συναρπαστικά μυστήρια της αρχαιολογίας.
Οι έρευνες συνεχίζονται, δίνοντας νέες διαστάσεις σε ένα από τα πιο απίστευτα πολιτιστικά επιτεύγματα της ανθρωπότητας.
www.bankingnews.gr
Νέες ανακαλύψεις δείχνουν ότι τα περίφημα αγάλματα, τα οποία βρίσκονται στο Νησί του Πάσχα (Rapa Nui), μια επαρχία της Χιλής, κατασκευάστηκαν όχι από μία ενιαία ισχυρή φυλή, αλλά από μικρές ομάδες ανθρώπων ή οικογένειες.
Για χρόνια, οι ερευνητές πίστευαν ότι τα Μοάι, που ζυγίζουν από 12 έως 80 τόνους, απαιτούσαν συντονισμένες προσπάθειες εκατοντάδων εργατών για τη δημιουργία και μεταφορά τους.
Ωστόσο...,
...νέα αρχαιολογικά δεδομένα αποκαλύπτουν ότι κάθε Μοάι σκαλιζόταν από μικρές φυλές ή ακόμα και μεμονωμένες οικογένειες, με μόλις τέσσερα έως έξι άτομα να εργάζονται σε ένα μόνο άγαλμα.
Η κατασκευή των Μοάι, τα οποία κατασκευάζονται από ηφαιστειακή πέτρα και φτάνουν σε ύψος 12 μέτρων, είναι ένα μοναδικό πολιτιστικό φαινόμενο.
Η μεταφορά τους παραμένει ένα αίνιγμα, με την UNESCO να έχει καταχωρίσει το Εθνικό Πάρκο Ράπα Νούι (Rapa Nui National Park) ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Χρησιμοποιώντας τρισδιάστατο μοντέλο του κύριου λατομείου του νησιού, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν 30 «εργαστήρια» όπου κατασκευάζονταν τα Μοάι.
Κάθε φυλή φαινόταν να είχε το δικό της καλλιτεχνικό στυλ και εξειδικευμένες τεχνικές, ενώ οι τοποθεσίες εκσκαφής ποίκιλλαν.
Τα δεδομένα δείχνουν ότι το νησί δεν ήταν πολιτικά ενιαίο, με τις ομάδες να λειτουργούν ανεξάρτητα και να διαπραγματεύονται την πρόσβαση στο λατομείο.
Αντίθετα με την προηγούμενη άποψη που ήθελε τα Μοάι να κατασκευάζονται από μια κεντρική διοίκηση, τα νέα ευρήματα αποδεικνύουν ότι η κατασκευή τους ήταν πιο σταδιακή, κατακερματισμένη και μικρότερης κλίμακας.
Αντίθετα με ότι πιστευόταν στο παρελθόν, οι άνθρωποι πιθανότατα χρησιμοποίησαν σχοινιά για να τα «σύρουν» σε μια κίνηση ζιγκ-ζαγκ, μειώνοντας την προσπάθεια και επιτρέποντας σε μικρές ομάδες να μετακινούν τα τεράστια αγάλματα.
Τα Μοάι μετακινούνταν κατά μήκος ειδικών «δρόμων Μοάι», που τους βοηθούσαν να σταθεροποιούνται και να προχωρούν πιο εύκολα προς τον προορισμό τους.
Η παραγωγή τους άρχισε γύρω στον 13ο αιώνα, καθώς οι Πολυνησιακές κοινότητες άρχισαν να κατασκευάζουν ολοένα μεγαλύτερα μνημεία.
Μέχρι το 1700, το νησί είχε σχεδόν 1.000 Μοάι, με πολλά περισσότερα να παραμένουν ημιτελή στο λατομείο Rano Raraku.
Περισσότερες ανακαλύψεις και μελέτες επισημαίνουν τη μακροχρόνια προσπάθεια των ντόπιων να δημιουργήσουν αυτά τα εντυπωσιακά μνημεία, ενώ η διαδικασία μεταφοράς και τοποθέτησης τους παραμένει ένα από τα πιο συναρπαστικά μυστήρια της αρχαιολογίας.
Οι έρευνες συνεχίζονται, δίνοντας νέες διαστάσεις σε ένα από τα πιο απίστευτα πολιτιστικά επιτεύγματα της ανθρωπότητας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών