Η έρευνα για τη μακροζωία του ανθρώπου σπάνια παρέχει οριστικές απαντήσεις, αλλά περιστασιακά η επιστήμη συναντά μοναδικές περιπτώσεις που κυριολεκτικά αλλάζουν την κατανόησή μας για τα όρια των δυνατοτήτων ενός οργανισμού.
Αυτό ακριβώς συνέβη με την ιστορία της María Brañas Morera, μιας Ισπανίδας υπεραιωνόβιας που έζησε 117 χρόνια. Αφού μελέτησαν τον ιστό της, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε χαρακτηριστικά που δεν είχαν παρατηρηθεί προηγουμένως σε καμία άλλη μελέτη.
Η περίπτωσή της αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης για μια νέα ματιά στο πώς γερνά το σώμα και γιατί, σε ορισμένες περιπτώσεις, φαίνεται να λειτουργεί με τους δικούς του κανόνες.
Μια ασυνήθιστη ζωή και το πλαίσιό της
Η Μαρία γεννήθηκε το 1907 στο Σαν Φρανσίσκο και πέρασε τα παιδικά της χρόνια στην Ισπανία. Η ζωή της εκτείνεται σε ολόκληρο τον 20ό αιώνα και στις αρχές του 21ου, από την εποχή του βωβού κινηματογράφου έως τις τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης. Έζησε παγκόσμιους πολέμους, πανδημίες και κοινωνικές αναταραχές.
Στην ενήλικη ζωή της διακρινόταν για την ήρεμη φύση της, την επιδίωξη της αρμονίας, τη θετική σκέψη και τη στενή της σχέση με τη φύση. Ωστόσο, η ίδια δεν πίστευε ότι κατείχε κάποιο ιδιαίτερο μυστικό μακροζωίας.
Η βιολογία, όμως, αποδείχθηκε πολύ πιο περίπλοκη από την προσωπική εμπειρία: η εξέταση των ιστών της αποκάλυψε ανωμαλίες που η επιστήμη δεν είχε καταγράψει ποτέ πριν, όπως αναφέρει το Tsargrad.
Μια μοναδική επιστημονική ανακάλυψη
Όταν η γυναίκα ήταν 116 ετών, οι επιστήμονες πραγματοποίησαν μια μεγάλης κλίμακας ανάλυση των ιστών της. Χρησιμοποίησαν μεθόδους πολυ-ομικής —μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που συνδυάζει δεδομένα από DNA, RNA, πρωτεΐνες, μεταβολίτες και ανοσολογικές παραμέτρους.
Αυτό τους επέτρεψε να εντοπίσουν ένα φαινόμενο που θεωρήθηκε κομβικής σημασίας: το σώμα της Μαρίας ήταν κορεσμένο με μοναδικά κύτταρα ανοσολογικής μνήμης. Ο αριθμός και η κατάστασή τους διέφεραν σημαντικά από τους τυπικούς δείκτες ηλικίας.
Το ανοσοποιητικό της σύστημα φαίνεται ότι είχε αποκτήσει τεράστια «εμπειρία» και είχε διατηρήσει την ικανότητα προσαρμογής, παρά την εξαιρετικά προχωρημένη ηλικία.
Τα παράδοξα της μακροζωίας
Η μελέτη των δειγμάτων της αποκάλυψε μια σειρά από βιολογικές «ασυνέπειες» που αμφισβητούν τις υπάρχουσες αντιλήψεις για τη γήρανση.
Παράμετροι που δεν εντάσσονταν στις θεωρίες:
-
Εξαιρετικά κοντά τελομερή: Αυτές οι προστατευτικές δομές κανονικά μικραίνουν με την ηλικία. Στην περίπτωση της Μαρίας, ήταν τόσο κοντά που θεωρητικά το σώμα δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει φυσιολογικά.
-
Παρουσία μεταλλάξεων που σχετίζονται με την ηλικία (CHIP): Τέτοιες μεταλλάξεις συνήθως συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου και καρδιακών παθήσεων, όμως στην περίπτωσή της δεν οδήγησαν στην εμφάνιση αυτών των ασθενειών.
-
Ανοσολογική σταθερότητα: Παρά την ηλικία, τα επίπεδα φλεγμονής παρέμειναν σχεδόν μηδενικά.
-
Νεαρή βιολογική ηλικία: Σύμφωνα με επτά επιγενετικά «ρολόγια», τα κύτταρά της αντιστοιχούσαν στην κατάσταση ενός οργανισμού περίπου 90 ετών.
Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι το ανθρώπινο σώμα είναι ικανό να αντισταθμίζει τις αλλαγές που σχετίζονται με τη γήρανση πολύ πιο δυναμικά απ’ ό,τι πιστευόταν μέχρι σήμερα. Μηχανισμοί που υπό κανονικές συνθήκες θα επιτάχυναν τη γήρανση, στην περίπτωσή της φαίνεται ότι λειτούργησαν προς την αντίθετη κατεύθυνση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών