Θα αποτελέσει το νότιο μισό του πειράματος, το οποίο επιχειρήθηκε για πρώτη φορά στην Ιταλία
Η Αυστραλία επέλεξε μια απροσδόκητη τοποθεσία για να αντιμετωπίσει ένα από τα πιο απαιτητικά μυστήρια της σύγχρονης φυσικής.
Ένα εργαστήριο έχει δημιουργηθεί σε ένα παλιό χρυσωρυχείο, βαθιά στο υπέδαφος, όπου οι επιστήμονες ελπίζουν να ανιχνεύσουν ίχνη σκοτεινής ύλης - μιας ουσίας που ούτε λάμπει ούτε απορροφά φως, αλλά καθορίζει την κίνηση των γαλαξιών.
Αναζητώντας τα σχεδόν αόρατα σωματίδια, οι ερευνητές έχουν εμβαθύνει σχεδόν ένα χιλιόμετρο στο υπέδαφος: υπάρχει λιγότερος κοσμικός θόρυβος εκεί, ο οποίος μπορεί να κρύψει τις σπάνιες λάμψεις πραγματικών γεγονότων.
Η νέα εγκατάσταση ονομάζεται SABRE South.
Θα αποτελέσει το νότιο μισό του πειράματος, το οποίο επιχειρήθηκε για πρώτη φορά στην Ιταλία.
Τώρα, μια δεύτερη εγκατάσταση στη μακρινή Αυστραλία θα επιτρέψει τον έλεγχο της ίδιας υπόθεσης σε αντίθετες εποχές - και είτε θα επιβεβαιώσει το μυστηριώδες σήμα είτε θα λύσει τελικά το μακροχρόνιο ερώτημα.
Πώς είναι διαρρυθμισμένο το υπόγειο εργαστήριο
Το εργαστήριο καταλάμβανε θαλάμους σε ένα παλιό ορυχείο στη Βικτώρια.
Ο βράχος, πάχους μεγαλύτερου από ένα χιλιόμετρο, λειτουργεί ως φυσική ασπίδα, εμποδίζοντας τα σωματίδια υψηλής ενέργειας. Αυτό επιτρέπει στους επιστήμονες να εστιάζουν στα αδύναμα σήματα μέσα στον ανιχνευτή χωρίς φόβο ότι θα κατακλυστούν από κοσμικά μιόνια.
Το έργο διευθύνεται από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, Philippe Urquijo , ο οποίος έχει αφιερώσει δεκαετίες στην ανάπτυξη υπερευαίσθητων ανιχνευτών. Η ομάδα έχει δεσμευτεί να δημιουργήσει έναν χώρο όπου οποιαδήποτε λάμψη φωτός στους κρυστάλλους του ανιχνευτή δεν είναι σφάλμα, αλλά πραγματικό γεγονός.
Επομένως, ο αέρας καθαρίζεται, ο εξοπλισμός είναι κατασκευασμένος από υλικά με ελάχιστη εγγενή ραδιενέργεια και οι ίδιοι οι ανιχνευτές είναι απομονωμένοι από πιθανές εξωτερικές ωθήσεις.
Τι ακριβώς πιάνει το SABRE South;
Στην καρδιά της διάταξης βρίσκονται επτά μεγάλοι κρύσταλλοι ιωδιούχου νατρίου. Αυτό το άλας λάμπει όταν ένα σωματίδιο το χτυπήσει: μια μόλις αισθητή λάμψη ανιχνεύεται από φωτοπολλαπλασιαστές ικανούς να ανιχνεύσουν ακόμη και ένα μόνο φωτόνιο.
Ένα δοχείο που περιέχει υγρό σπινθηριστή βρίσκεται γύρω από τους κρυστάλλους. Αυτό χρησιμεύει ως πρόσθετο φράγμα και βοηθά στην ανίχνευση ακτίνων γάμμα που διαφορετικά θα μπορούσαν να παραμορφώσουν τις μετρήσεις. Στο εξωτερικό υπάρχουν πάνελ Vito που συλλαμβάνουν γρήγορα σωματίδια που θα μπορούσαν να εκληφθούν εσφαλμένα ως σπάνιο σήμα.
Ο κύριος στόχος είναι η καταγραφή των WIMP, των υποθετικών δομικών στοιχείων της σκοτεινής ύλης. Εάν ένα WIMP χτυπήσει τον πυρήνα του κρυστάλλου, θα αναφλεγεί. Στην πράξη, αυτή η διαδικασία είναι σαν να προσπαθείς να ακούσεις μια νιφάδα χιονιού να πέφτει σε μια θορυβώδη πόλη - γι' αυτό ολόκληρο το συγκρότημα κατασκευάστηκε σκόπιμα για να είναι απόλυτα αθόρυβο.
Γιατί χρειάζονται δύο ανιχνευτές σε διαφορετικά μέρη του κόσμου;
Το ιταλικό πείραμα DAMA ανέφερε εποχιακές διακυμάνσεις στη συχνότητα των εκλάμψεων πριν από πολλά χρόνια. Οι επιστήμονες συνέδεσαν αυτό με την κίνηση της Γης γύρω από τον Ήλιο και μέσω του γαλαξιακού «ανέμου» της σκοτεινής ύλης.
Το SABRE South βρίσκεται στο Νότιο Ημισφαίριο, όπου οι εποχές είναι αντίθετες από αυτές στην Ιταλία. Εάν και οι δύο ανιχνευτές δουν την ίδια διαμόρφωση ταυτόχρονα, αυτό θα αποτελούσε ένα ισχυρό επιχείρημα για την ύπαρξη σκοτεινής ύλης.
Εάν το μοτίβο εξαφανιστεί ή εκδηλωθεί διαφορετικά, αυτό σημαίνει ότι το σήμα παράγεται από τοπικούς παράγοντες: θερμοκρασία, υγρασία, ραδιενέργεια του περιβάλλοντος.
«Αυτή είναι μια δοκιμή ενός από τα πιο αινιγματικά αποτελέσματα ή μετρήσεις στον τομέα μας, το οποίο δείχνει σταθερά σημάδια συμβατά με τη σκοτεινή ύλη», δήλωσε ο καθηγητής Philippe Urquijo.
www.bankingnews.gr
Ένα εργαστήριο έχει δημιουργηθεί σε ένα παλιό χρυσωρυχείο, βαθιά στο υπέδαφος, όπου οι επιστήμονες ελπίζουν να ανιχνεύσουν ίχνη σκοτεινής ύλης - μιας ουσίας που ούτε λάμπει ούτε απορροφά φως, αλλά καθορίζει την κίνηση των γαλαξιών.
Αναζητώντας τα σχεδόν αόρατα σωματίδια, οι ερευνητές έχουν εμβαθύνει σχεδόν ένα χιλιόμετρο στο υπέδαφος: υπάρχει λιγότερος κοσμικός θόρυβος εκεί, ο οποίος μπορεί να κρύψει τις σπάνιες λάμψεις πραγματικών γεγονότων.
Η νέα εγκατάσταση ονομάζεται SABRE South.
Θα αποτελέσει το νότιο μισό του πειράματος, το οποίο επιχειρήθηκε για πρώτη φορά στην Ιταλία.
Τώρα, μια δεύτερη εγκατάσταση στη μακρινή Αυστραλία θα επιτρέψει τον έλεγχο της ίδιας υπόθεσης σε αντίθετες εποχές - και είτε θα επιβεβαιώσει το μυστηριώδες σήμα είτε θα λύσει τελικά το μακροχρόνιο ερώτημα.
Πώς είναι διαρρυθμισμένο το υπόγειο εργαστήριο
Το εργαστήριο καταλάμβανε θαλάμους σε ένα παλιό ορυχείο στη Βικτώρια.
Ο βράχος, πάχους μεγαλύτερου από ένα χιλιόμετρο, λειτουργεί ως φυσική ασπίδα, εμποδίζοντας τα σωματίδια υψηλής ενέργειας. Αυτό επιτρέπει στους επιστήμονες να εστιάζουν στα αδύναμα σήματα μέσα στον ανιχνευτή χωρίς φόβο ότι θα κατακλυστούν από κοσμικά μιόνια.
Το έργο διευθύνεται από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, Philippe Urquijo , ο οποίος έχει αφιερώσει δεκαετίες στην ανάπτυξη υπερευαίσθητων ανιχνευτών. Η ομάδα έχει δεσμευτεί να δημιουργήσει έναν χώρο όπου οποιαδήποτε λάμψη φωτός στους κρυστάλλους του ανιχνευτή δεν είναι σφάλμα, αλλά πραγματικό γεγονός.
Επομένως, ο αέρας καθαρίζεται, ο εξοπλισμός είναι κατασκευασμένος από υλικά με ελάχιστη εγγενή ραδιενέργεια και οι ίδιοι οι ανιχνευτές είναι απομονωμένοι από πιθανές εξωτερικές ωθήσεις.
Τι ακριβώς πιάνει το SABRE South;
Στην καρδιά της διάταξης βρίσκονται επτά μεγάλοι κρύσταλλοι ιωδιούχου νατρίου. Αυτό το άλας λάμπει όταν ένα σωματίδιο το χτυπήσει: μια μόλις αισθητή λάμψη ανιχνεύεται από φωτοπολλαπλασιαστές ικανούς να ανιχνεύσουν ακόμη και ένα μόνο φωτόνιο.
Ένα δοχείο που περιέχει υγρό σπινθηριστή βρίσκεται γύρω από τους κρυστάλλους. Αυτό χρησιμεύει ως πρόσθετο φράγμα και βοηθά στην ανίχνευση ακτίνων γάμμα που διαφορετικά θα μπορούσαν να παραμορφώσουν τις μετρήσεις. Στο εξωτερικό υπάρχουν πάνελ Vito που συλλαμβάνουν γρήγορα σωματίδια που θα μπορούσαν να εκληφθούν εσφαλμένα ως σπάνιο σήμα.
Ο κύριος στόχος είναι η καταγραφή των WIMP, των υποθετικών δομικών στοιχείων της σκοτεινής ύλης. Εάν ένα WIMP χτυπήσει τον πυρήνα του κρυστάλλου, θα αναφλεγεί. Στην πράξη, αυτή η διαδικασία είναι σαν να προσπαθείς να ακούσεις μια νιφάδα χιονιού να πέφτει σε μια θορυβώδη πόλη - γι' αυτό ολόκληρο το συγκρότημα κατασκευάστηκε σκόπιμα για να είναι απόλυτα αθόρυβο.
Γιατί χρειάζονται δύο ανιχνευτές σε διαφορετικά μέρη του κόσμου;
Το ιταλικό πείραμα DAMA ανέφερε εποχιακές διακυμάνσεις στη συχνότητα των εκλάμψεων πριν από πολλά χρόνια. Οι επιστήμονες συνέδεσαν αυτό με την κίνηση της Γης γύρω από τον Ήλιο και μέσω του γαλαξιακού «ανέμου» της σκοτεινής ύλης.
Το SABRE South βρίσκεται στο Νότιο Ημισφαίριο, όπου οι εποχές είναι αντίθετες από αυτές στην Ιταλία. Εάν και οι δύο ανιχνευτές δουν την ίδια διαμόρφωση ταυτόχρονα, αυτό θα αποτελούσε ένα ισχυρό επιχείρημα για την ύπαρξη σκοτεινής ύλης.
Εάν το μοτίβο εξαφανιστεί ή εκδηλωθεί διαφορετικά, αυτό σημαίνει ότι το σήμα παράγεται από τοπικούς παράγοντες: θερμοκρασία, υγρασία, ραδιενέργεια του περιβάλλοντος.
«Αυτή είναι μια δοκιμή ενός από τα πιο αινιγματικά αποτελέσματα ή μετρήσεις στον τομέα μας, το οποίο δείχνει σταθερά σημάδια συμβατά με τη σκοτεινή ύλη», δήλωσε ο καθηγητής Philippe Urquijo.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών