Στην καρδιά της σιβηρικής τάιγκας, μακριά από δρόμους και ανθρώπινους οικισμούς, υψώνεται ένας από τους πιο ανεξήγητους γεωλογικούς σχηματισμούς στον κόσμο: ο Κρατήρας Πάτομ.
Ένα μυστηριώδες μνημείο της φύσης που εδώ και δεκαετίες απασχολεί γεωλόγους, φυσικούς και βιολόγους, χωρίς κανείς να μπορεί να δώσει μια οριστική απάντηση για την προέλευσή του.
Πώς ανακαλύφθηκε
Ο κρατήρας εντοπίστηκε τυχαία το 1949 από τον γεωλόγο Βαντίμ Κολπάκοφ, στις απομονωμένες ορεινές περιοχές του Ιρκούτσκ. Μπροστά του υψωνόταν ένας τεράστιος πέτρινος κόλουρος κώνος, ύψους 40 μέτρων και διαμέτρου πάνω από 150 μέτρα, αποτελούμενος από ασβεστολιθικούς ογκόλιθους, με μια εντυπωσιακή κυκλική κοιλότητα στην κορυφή.
Το σχήμα του ήταν υπερβολικά συμμετρικό για να είναι προϊόν φυσικής διάβρωσης.
Αρχικά θεωρήθηκε αποτύπωμα πρόσκρουσης μετεωρίτη, όμως:
- δεν βρέθηκαν θραύσματα
- δεν υπήρξαν ίχνη τήξης πετρωμάτων
- καμία ένδειξη πρόσκρουσης
- Ένα μέρος που «δεν θέλει» επισκέπτες
Από την πρώτη κιόλας εξερεύνηση, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά:
- Πυξίδες αποπροσανατολίζονταν
- Εξοπλισμός δυσλειτουργούσε ανεξήγητα
- Όργανα μέτρησης έδιναν ασταθείς ενδείξεις
Οι ντόπιοι Γιακούτ και Εβένκοι τον αποκαλούν «Φωλιά του Πύρινου Αετού» και αποφεύγουν την περιοχή εδώ και γενιές.
Ακόμα πιο ανησυχητικό:
Τα ζώα δεν πλησιάζουν.
Δεν υπάρχουν ίχνη θηραμάτων, ούτε παρουσία αρπακτικών. Ακόμη και οι αρκούδες αποφεύγουν την περιοχή, ενώ κατά καιρούς εντοπίζονται νεκρά ζώα χωρίς σημάδια επίθεσης.
Το 2005, η περιοχή στιγματίστηκε από μια τραγωδία:
O επικεφαλής επιστημονικής αποστολής πέθανε από καρδιακή προσβολή λίγα χιλιόμετρα από τον κρατήρα, γεγονός που ενίσχυσε τις δοξασίες για «καταραμένο τόπο».
Σχόλια αναγνωστών