Το Κέντρο Καρκίνου Blokhin χρησιμοποίησε με επιτυχία τη μελιτίνη, μια ένωση που βρίσκεται στο δηλητήριο της μέλισσας, κατά των καρκινικών κυττάρων
Η μελισσοθεραπεία — μια μέθοδος θεραπείας που χρησιμοποιεί τσιμπήματα και προϊόντα της μέλισσας — θεωρείται σήμερα κλάδος της εναλλακτικής ιατρικής.
Το κύριο συστατικό του δηλητηρίου της μέλισσας, η μελιτίνη, εξακολουθεί να ερευνάται, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν ακόμη εγκεκριμένα φάρμακα που να βασίζονται σε αυτήν.
Παρά την έλλειψη τεκμηριωμένης αποτελεσματικότητας, η μελισσοθεραπεία εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για τη διαχείριση διαφόρων τύπων πόνου, μεταξύ των οποίων και ο φανταστικός πόνος.
Ερευνητές από το Εθνικό Κέντρο Ιατρικής Έρευνας για Υψηλές Ιατρικές Τεχνολογίες – Κεντρικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο A.A. Vishnevsky και το Κέντρο Καρκίνου Blokhin δήλωσαν στη Gazeta.Ru ότι έχουν παρατηρηθεί ενθαρρυντικά αποτελέσματα από τη χρήση της μελισσοθεραπείας σε συγκεκριμένα περιστατικά.
Από την παράδοση στη σύγχρονη επιστήμη
Η μελισσοθεραπεία (από το λατινικό Apis — «μέλισσα») είναι γνωστή από την αρχαιότητα.
Το δηλητήριο και τα προϊόντα της μέλισσας χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία ρευματισμών, νευρολογικών διαταραχών και για ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Σήμερα, η πρακτική παραμένει διαδεδομένη σε χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και αρκετά κράτη της Ευρώπης, κυρίως ως συμπληρωματική θεραπεία για φλεγμονές και χρόνιους πόνους που δεν ανταποκρίνονται εύκολα στη συμβατική φαρμακευτική αγωγή.
Ωστόσο, οι επιστήμονες τονίζουν ότι τα φυσικά προϊόντα μέλισσας περιέχουν πολλαπλές δραστικές ουσίες, ενώ στην ιατρική απαιτείται η χρήση καθαρών, απομονωμένων συστατικών, με τεκμηριωμένη δράση, ελεγμένη δοσολογία και πιστοποιημένη ασφάλεια.
Η πρόκληση της μελιτίνης
Η μελιτίνη, το κύριο πεπτίδιο του δηλητηρίου της μέλισσας, απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1967.
Είναι εξαιρετικά βιοδραστική, αλλά και τοξική για τα κύτταρα και τα όργανα, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη φαρμακευτική της αξιοποίηση.
Σε εργαστηριακές μελέτες έχει φανεί ότι τα θετικά φορτισμένα μόρια μελιτίνης μπορούν να αλληλεπιδράσουν με τις αρνητικά φορτισμένες κυτταρικές μεμβράνες, προκαλώντας διάτρηση και φλεγμονώδη αντίδραση — τον γνωστό μηχανισμό που εξηγεί το οίδημα και τον πόνο μετά από τσίμπημα μέλισσας.
Ελπίδες στην αντικαρκινική έρευνα
Τα τελευταία χρόνια, η μελιτίνη έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας ως πιθανός αντικαρκινικός παράγοντας.
Το 2020, δημοσίευση στο περιοδικό Nature έδειξε ότι η μελιτίνη καταστρέφει τριπλά αρνητικά καρκινικά κύτταρα του μαστού, έναν από τους πιο δύσκολους τύπους καρκίνου.
Ιρανοί ερευνητές απέδειξαν ότι ενισχύει την αποτελεσματικότητα της σισπλατίνης σε καρκινικά κύτταρα των ωοθηκών.
Πολωνικές μελέτες έδειξαν πιθανή δράση κατά της λευχαιμίας.
Κορεάτες επιστήμονες παρατήρησαν θετικά αποτελέσματα σε μελάνωμα και καρκίνο των πνευμόνων.
Κινέζικες ομάδες ανακοίνωσαν αντικαρκινική δράση κατά του καρκίνου του στομάχου και αναστολή της μετάστασης στον καρκίνο του ήπατος.
Αυστραλοί ερευνητές διαπίστωσαν ταχεία κυτταροτοξική δράση σε καρκινικά κύτταρα του στομάχου και του παχέος εντέρου.
Αντίστοιχες μελέτες διεξάγονται και στη Ρωσία.
Ομάδες από το Πανεπιστήμιο Σετσένοφ, το Μπασκορτοστάν, το Ινστιτούτο Ανοσολογίας της Ομοσπονδιακής Ιατρικής και Βιολογικής Υπηρεσίας και το Κέντρο Καρκίνου Blokhin ερευνούν τη δράση της μελιτίνης — φυσικής και συνθετικής — σε καρκινικά κύτταρα του προστάτη και σε άλλους τύπους νεοπλασιών.
Οι επιφυλάξεις των ειδικών
Παρά τα ελπιδοφόρα εργαστηριακά αποτελέσματα, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η μελισσοθεραπεία δεν έχει περάσει τα στάδια των απαραίτητων κλινικών δοκιμών και δεν μπορεί να θεωρηθεί ασφαλής ή αποτελεσματική ιατρική πρακτική.
Ο Αλεξάντερ Βρουμπλέφσκι, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Εξωτερικής Θεραπείας του Πανεπιστημίου Πιρόγκοφ, τονίζει στη Gazeta.Ru:
«Οι κλινικές που εφαρμόζουν θεραπείες με τσιμπήματα μέλισσας δεν ακολουθούν τα αυστηρά στάδια αξιολόγησης που ισχύουν στην παραδοσιακή ιατρική. Αυτό εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την ασφάλεια, τη δοσολογία και τις ασηπτικές συνθήκες.»
www.bankingnews.gr
Το κύριο συστατικό του δηλητηρίου της μέλισσας, η μελιτίνη, εξακολουθεί να ερευνάται, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν ακόμη εγκεκριμένα φάρμακα που να βασίζονται σε αυτήν.
Παρά την έλλειψη τεκμηριωμένης αποτελεσματικότητας, η μελισσοθεραπεία εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για τη διαχείριση διαφόρων τύπων πόνου, μεταξύ των οποίων και ο φανταστικός πόνος.
Ερευνητές από το Εθνικό Κέντρο Ιατρικής Έρευνας για Υψηλές Ιατρικές Τεχνολογίες – Κεντρικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο A.A. Vishnevsky και το Κέντρο Καρκίνου Blokhin δήλωσαν στη Gazeta.Ru ότι έχουν παρατηρηθεί ενθαρρυντικά αποτελέσματα από τη χρήση της μελισσοθεραπείας σε συγκεκριμένα περιστατικά.
Από την παράδοση στη σύγχρονη επιστήμη
Η μελισσοθεραπεία (από το λατινικό Apis — «μέλισσα») είναι γνωστή από την αρχαιότητα.
Το δηλητήριο και τα προϊόντα της μέλισσας χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία ρευματισμών, νευρολογικών διαταραχών και για ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Σήμερα, η πρακτική παραμένει διαδεδομένη σε χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και αρκετά κράτη της Ευρώπης, κυρίως ως συμπληρωματική θεραπεία για φλεγμονές και χρόνιους πόνους που δεν ανταποκρίνονται εύκολα στη συμβατική φαρμακευτική αγωγή.
Ωστόσο, οι επιστήμονες τονίζουν ότι τα φυσικά προϊόντα μέλισσας περιέχουν πολλαπλές δραστικές ουσίες, ενώ στην ιατρική απαιτείται η χρήση καθαρών, απομονωμένων συστατικών, με τεκμηριωμένη δράση, ελεγμένη δοσολογία και πιστοποιημένη ασφάλεια.
Η πρόκληση της μελιτίνης
Η μελιτίνη, το κύριο πεπτίδιο του δηλητηρίου της μέλισσας, απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1967.
Είναι εξαιρετικά βιοδραστική, αλλά και τοξική για τα κύτταρα και τα όργανα, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη φαρμακευτική της αξιοποίηση.
Σε εργαστηριακές μελέτες έχει φανεί ότι τα θετικά φορτισμένα μόρια μελιτίνης μπορούν να αλληλεπιδράσουν με τις αρνητικά φορτισμένες κυτταρικές μεμβράνες, προκαλώντας διάτρηση και φλεγμονώδη αντίδραση — τον γνωστό μηχανισμό που εξηγεί το οίδημα και τον πόνο μετά από τσίμπημα μέλισσας.
Ελπίδες στην αντικαρκινική έρευνα
Τα τελευταία χρόνια, η μελιτίνη έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας ως πιθανός αντικαρκινικός παράγοντας.
Το 2020, δημοσίευση στο περιοδικό Nature έδειξε ότι η μελιτίνη καταστρέφει τριπλά αρνητικά καρκινικά κύτταρα του μαστού, έναν από τους πιο δύσκολους τύπους καρκίνου.
Ιρανοί ερευνητές απέδειξαν ότι ενισχύει την αποτελεσματικότητα της σισπλατίνης σε καρκινικά κύτταρα των ωοθηκών.
Πολωνικές μελέτες έδειξαν πιθανή δράση κατά της λευχαιμίας.
Κορεάτες επιστήμονες παρατήρησαν θετικά αποτελέσματα σε μελάνωμα και καρκίνο των πνευμόνων.
Κινέζικες ομάδες ανακοίνωσαν αντικαρκινική δράση κατά του καρκίνου του στομάχου και αναστολή της μετάστασης στον καρκίνο του ήπατος.
Αυστραλοί ερευνητές διαπίστωσαν ταχεία κυτταροτοξική δράση σε καρκινικά κύτταρα του στομάχου και του παχέος εντέρου.
Αντίστοιχες μελέτες διεξάγονται και στη Ρωσία.
Ομάδες από το Πανεπιστήμιο Σετσένοφ, το Μπασκορτοστάν, το Ινστιτούτο Ανοσολογίας της Ομοσπονδιακής Ιατρικής και Βιολογικής Υπηρεσίας και το Κέντρο Καρκίνου Blokhin ερευνούν τη δράση της μελιτίνης — φυσικής και συνθετικής — σε καρκινικά κύτταρα του προστάτη και σε άλλους τύπους νεοπλασιών.
Οι επιφυλάξεις των ειδικών
Παρά τα ελπιδοφόρα εργαστηριακά αποτελέσματα, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η μελισσοθεραπεία δεν έχει περάσει τα στάδια των απαραίτητων κλινικών δοκιμών και δεν μπορεί να θεωρηθεί ασφαλής ή αποτελεσματική ιατρική πρακτική.
Ο Αλεξάντερ Βρουμπλέφσκι, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Εξωτερικής Θεραπείας του Πανεπιστημίου Πιρόγκοφ, τονίζει στη Gazeta.Ru:
«Οι κλινικές που εφαρμόζουν θεραπείες με τσιμπήματα μέλισσας δεν ακολουθούν τα αυστηρά στάδια αξιολόγησης που ισχύουν στην παραδοσιακή ιατρική. Αυτό εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την ασφάλεια, τη δοσολογία και τις ασηπτικές συνθήκες.»
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών