Μια ομάδα Χιμπατζήδων σε μία περιοχή του καταφυγίου είχε αναπτύξει την συνήθεια να καθαρίζει τα αυτιά τους με σπίρτα ή κλαδάκια, ενώ στην άλλη περιοχή δεν συνέβαινε το ίδιο
Οι χιμπατζήδες που ζουν σε καταφύγιο στη Ζάμπια έχουν αναπτύξει μια «τάση μόδας» να κρεμούν κλαδάκια ή χόρτα από τα αυτιά και τους πισινούς τους, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Το 2010, ερευνητές που εργάζονταν στο καταφύγιο Chimfunshi Wildlife Orphanage Trust στη Ζάμπια παρατήρησαν μια θηλυκή χιμπατζή να κρεμάει αντικείμενα από το αυτί της, και σύντομα αυτή η συμπεριφορά αντιγράφηκε από άλλα μέλη της ομάδας της, όπως ανέφερε ο επικεφαλής της μελέτης, Ed van Leeuwen, αναπληρωτής καθηγητής συμπεριφορικής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ουτρέχτου στην Ολλανδία.
Δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι οι χιμπατζήδες χρησιμοποιούσαν τα χόρτα ή τα κλαδιά για να αντιμετωπίσουν πόνο ή κνησμό, και οι χιμπατζήδες ήταν «πολύ χαλαροί» όταν το έκαναν, πρόσθεσε ο Van Leeuwen.
Η συμπεριφορά αυτή, είπε, μοιάζει περισσότερο με μια «τάση μόδας ή κοινωνική παράδοση».
Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι μια άλλη ομάδα χιμπατζήδων στο καταφύγιο άρχισε να επιδεικνύει την ίδια συμπεριφορά περισσότερο από μια δεκαετία αργότερα, με μερικούς από αυτούς να εισάγουν αντικείμενα στους πρωκτούς τους.
Καθώς αυτή η ομάδα ζούσε περίπου εννέα μίλια μακριά από την πρώτη, δεν μπορούσαν να την έχουν αντιγράψει, γεγονός που ώθησε τον Van Leeuwen να αναρωτηθεί εάν οι φύλακες των χιμπατζήδων είχαν επηρεάσει αυτή τη συμπεριφορά.
Οι νέες συνήθειες
Όπως αποκαλύφθηκε, μια ομάδα σε μία περιοχή του καταφυγίου είχε αναπτύξει την συνήθεια να καθαρίζει τα αυτιά τους με σπίρτα ή κλαδάκια, ενώ στην άλλη περιοχή δεν συνέβαινε το ίδιο.
Ο Van Leeuwen πιστεύει ότι οι χιμπατζήδες πήραν αυτή τη συμπεριφορά από τους φύλακες στην πρώτη περιοχή, και ότι αυτή η συνήθεια μεταδόθηκε και στην άλλη ομάδα με την πάροδο των ετών.
Αυτή η «τάση» φαίνεται να εξαπλώθηκε μέσω της κοινωνικής μάθησης, πρόσθεσε ο Van Leeuwen. Αναφέρθηκε επίσης σε ένα παράδειγμα από ζωολογικό κήπο στην Ολλανδία, όπου μια θηλυκή χιμπατζή άρχισε να περπατάει σαν να κρατούσε μωρό, και σύντομα όλες οι θηλυκές χιμπατζήδες υιοθέτησαν το ίδιο στυλ περπατήματος.
Για τον Van Leeuwen, αυτή η συμπεριφορά δείχνει τη σημασία της ένταξης και της εξομάλυνσης των κοινωνικών σχέσεων, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους ανθρώπους.
Η συμπεριφορά αυτή παρατηρήθηκε κυρίως κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου, όταν οι χιμπατζήδες συγκεντρώνονται για να περιποιηθούν και να παίξουν ο ένας τον άλλον.
Αν και οι χιμπατζήδες του καταφυγίου δεν ανησυχούν για αρπακτικά ή για ανταγωνισμό με άλλες ομάδες, λόγω της προστατευόμενης φύσης της ζωής τους, έχουν περισσότερο χρόνο για να αλληλεπιδρούν και να αναπτύξουν τέτοιες κοινωνικές συμπεριφορές.
Ο μιμητισμός
Παρά ταύτα, οι άγριοι χιμπατζήδες πιθανώς είναι ικανοί να αναπτύξουν παρόμοιες συμπεριφορές, είπε ο Van Leeuwen, προσθέτοντας ότι απλά μπορεί να μην έχουν καταγραφεί ακόμη.
Στο επόμενο βήμα της έρευνάς του, ο Van Leeuwen σκοπεύει να μελετήσει αν οι χιμπατζήδες μπορούν να καινοτομούν νέες τεχνικές αναζήτησης τροφής και αν μπορούν να αναπτύξουν μια σωρευτική κουλτούρα, όπως οι άνθρωποι.
Η Elodie Freymann, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δήλωσε ότι τέτοιες παρατηρήσεις είναι καθοριστικές για την κατανόηση των αρχών και των μοτίβων μετάδοσης των πολιτιστικών συμπεριφορών στους χιμπατζήδες και άλλους μη ανθρώπινους οργανισμούς.
«Η διαπίστωση ότι μπορεί να υπήρξε διασταυρούμενη μίμηση μεταξύ χιμπατζήδων και των ανθρώπινων φύλακων τους είναι εντυπωσιακή», ανέφερε. «Αν οι χιμπατζήδες μπορούν να μιμηθούν τους ανθρώπους, μήπως μπορούν να μαθαίνουν και να μιμούνται άλλες μη ανθρώπινες είδη;».
www.bankingnews.gr
Το 2010, ερευνητές που εργάζονταν στο καταφύγιο Chimfunshi Wildlife Orphanage Trust στη Ζάμπια παρατήρησαν μια θηλυκή χιμπατζή να κρεμάει αντικείμενα από το αυτί της, και σύντομα αυτή η συμπεριφορά αντιγράφηκε από άλλα μέλη της ομάδας της, όπως ανέφερε ο επικεφαλής της μελέτης, Ed van Leeuwen, αναπληρωτής καθηγητής συμπεριφορικής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ουτρέχτου στην Ολλανδία.
Δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι οι χιμπατζήδες χρησιμοποιούσαν τα χόρτα ή τα κλαδιά για να αντιμετωπίσουν πόνο ή κνησμό, και οι χιμπατζήδες ήταν «πολύ χαλαροί» όταν το έκαναν, πρόσθεσε ο Van Leeuwen.
Η συμπεριφορά αυτή, είπε, μοιάζει περισσότερο με μια «τάση μόδας ή κοινωνική παράδοση».
Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι μια άλλη ομάδα χιμπατζήδων στο καταφύγιο άρχισε να επιδεικνύει την ίδια συμπεριφορά περισσότερο από μια δεκαετία αργότερα, με μερικούς από αυτούς να εισάγουν αντικείμενα στους πρωκτούς τους.
Καθώς αυτή η ομάδα ζούσε περίπου εννέα μίλια μακριά από την πρώτη, δεν μπορούσαν να την έχουν αντιγράψει, γεγονός που ώθησε τον Van Leeuwen να αναρωτηθεί εάν οι φύλακες των χιμπατζήδων είχαν επηρεάσει αυτή τη συμπεριφορά.
Οι νέες συνήθειες
Όπως αποκαλύφθηκε, μια ομάδα σε μία περιοχή του καταφυγίου είχε αναπτύξει την συνήθεια να καθαρίζει τα αυτιά τους με σπίρτα ή κλαδάκια, ενώ στην άλλη περιοχή δεν συνέβαινε το ίδιο.
Ο Van Leeuwen πιστεύει ότι οι χιμπατζήδες πήραν αυτή τη συμπεριφορά από τους φύλακες στην πρώτη περιοχή, και ότι αυτή η συνήθεια μεταδόθηκε και στην άλλη ομάδα με την πάροδο των ετών.
Αυτή η «τάση» φαίνεται να εξαπλώθηκε μέσω της κοινωνικής μάθησης, πρόσθεσε ο Van Leeuwen. Αναφέρθηκε επίσης σε ένα παράδειγμα από ζωολογικό κήπο στην Ολλανδία, όπου μια θηλυκή χιμπατζή άρχισε να περπατάει σαν να κρατούσε μωρό, και σύντομα όλες οι θηλυκές χιμπατζήδες υιοθέτησαν το ίδιο στυλ περπατήματος.
Για τον Van Leeuwen, αυτή η συμπεριφορά δείχνει τη σημασία της ένταξης και της εξομάλυνσης των κοινωνικών σχέσεων, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους ανθρώπους.
Η συμπεριφορά αυτή παρατηρήθηκε κυρίως κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου, όταν οι χιμπατζήδες συγκεντρώνονται για να περιποιηθούν και να παίξουν ο ένας τον άλλον.
Αν και οι χιμπατζήδες του καταφυγίου δεν ανησυχούν για αρπακτικά ή για ανταγωνισμό με άλλες ομάδες, λόγω της προστατευόμενης φύσης της ζωής τους, έχουν περισσότερο χρόνο για να αλληλεπιδρούν και να αναπτύξουν τέτοιες κοινωνικές συμπεριφορές.
Ο μιμητισμός
Παρά ταύτα, οι άγριοι χιμπατζήδες πιθανώς είναι ικανοί να αναπτύξουν παρόμοιες συμπεριφορές, είπε ο Van Leeuwen, προσθέτοντας ότι απλά μπορεί να μην έχουν καταγραφεί ακόμη.
Στο επόμενο βήμα της έρευνάς του, ο Van Leeuwen σκοπεύει να μελετήσει αν οι χιμπατζήδες μπορούν να καινοτομούν νέες τεχνικές αναζήτησης τροφής και αν μπορούν να αναπτύξουν μια σωρευτική κουλτούρα, όπως οι άνθρωποι.
Η Elodie Freymann, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δήλωσε ότι τέτοιες παρατηρήσεις είναι καθοριστικές για την κατανόηση των αρχών και των μοτίβων μετάδοσης των πολιτιστικών συμπεριφορών στους χιμπατζήδες και άλλους μη ανθρώπινους οργανισμούς.
«Η διαπίστωση ότι μπορεί να υπήρξε διασταυρούμενη μίμηση μεταξύ χιμπατζήδων και των ανθρώπινων φύλακων τους είναι εντυπωσιακή», ανέφερε. «Αν οι χιμπατζήδες μπορούν να μιμηθούν τους ανθρώπους, μήπως μπορούν να μαθαίνουν και να μιμούνται άλλες μη ανθρώπινες είδη;».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών