Τι δείχνουν οι πολικοί πάγοι κόντρα στους εμμονικούς με το κλίμα
Όποτε οι «ειδικοί δηλώνουν σοκαρισμένοι», συνήθως έχουν παραγκωνίσει ή αγνοήσει εντελώς παράγοντες που εσφαλμένα θεωρούνται πως δεν επηρεάζουν τις υποθέσεις, θεωρίες ή πεποιθήσεις τους.
Πουθενά αυτό δεν είναι πιο εμφανές απ’ ό,τι στην επιστήμη του κλίματος, όπου οι αλλαγές σε γεωφυσικά φαινόμενα συνεχίζουν να διαψεύδουν τις υποθέσεις και τις προβλέψεις ορισμένων από τους πιο καλοπληρωμένους και επιδραστικούς επιστήμονες στον πλανήτη.
Ένα από τα πιο διαβόητα παραδείγματα είναι η αποτυχία των κλιματικών μοντέλων υπολογιστών να προβλέψουν με ακρίβεια τις πραγματικές θερμοκρασίες.
Αυτό οφείλεται κυρίως στην αντιεπιστημονική υπερβολή της ισχύος του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην αύξηση της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας.
Διαψεύδονται οι προβλέψεις
Πλέον, οι επιστήμονες αντιμετωπίζουν ακόμη περισσότερα «σοκ», καθώς οι πολικοί θαλάσσιοι πάγοι αρνούνται να… συμπεριφερθούν όπως αναμενόταν.
Από την 1η Σεπτεμβρίου 2024, ένας εντυπωσιακός όγκος 579 δισεκατομμυρίων τόνων φρέσκου χιονιού και πάγου κάλυψε το παγοκάλυμμα της Γροιλανδίας, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη συσσώρευση για την ημερομηνία αυτή τα τελευταία τουλάχιστον οκτώ χρόνια – ξεπερνώντας κατά πολύ τον μέσο όρο της περιόδου 1981–2010.
Παράλληλα, τόσο ο Βόρειος όσο και ο Νότιος Πόλος διαψεύδουν τις προβλέψεις, συσσωρεύοντας περισσότερο πάγο, παρά τους υπερβολικούς τίτλους των ΜΜΕ περί «θερμοκρασιών ρεκόρ» παγκοσμίως.
Είναι μια συναρπαστική, σχεδόν σουρεαλιστική ανατροπή στην ιστορία του κλίματος του πλανήτη μας!
Σύμφωνα με τη NASA, «ο ελάχιστος όγκος της θαλάσσιας παγοκάλυψης στην Αρκτική (η περιοχή στην οποία οι δορυφόροι καταγράφουν τουλάχιστον 15% κάλυψη πάγου) σημειώνεται κάθε Σεπτέμβριο».
Στην περίοδο μετά το 2010, ο ελάχιστος όγκος παγοκάλυψης στην Αρκτική καταγράφηκε το 2012, που ήταν και ο χαμηλότερος από τότε που ξεκίνησαν οι δορυφορικές μετρήσεις το 1980.
Όμως από το 2012 και μετά, ο πάγος αυξάνεται ή κυμαίνεται αρκετά πάνω από τα επίπεδα εκείνου του έτους.
Ομοίως, ο όγκος των θαλάσσιων πάγων δεν έχει μειωθεί σημαντικά από το 2012 και υπάρχει μια οριακή αύξηση από το χαμηλό του 2020.
Η πραγματική εξήγηση
Οπότε, γιατί παραμένει η ελάχιστη κάλυψη της αρκτικής παγοκάλυψης πάνω από τα επίπεδα του 2012;
Μία από τις πιο προφανείς εξηγήσεις θα μπορούσε να είναι ότι το CO2 δεν είναι τόσο ισχυρός «θερμοστάτης» όσο θεωρείται, κάτι που πολλοί καλά χρηματοδοτούμενοι επιστήμονες αρνούνται ακόμη και να σκεφτούν ως πιθανότητα.
Επιπλέον, ας θυμόμαστε ότι βρισκόμαστε στην εποχή του Ολοκαίνου, μια θερμή γεωλογική φάση μεταξύ δύο παγετωνικών περιόδων – η μία τελείωσε πριν από περίπου 10.000 χρόνια και η επόμενη αναμένεται να έρθει κάποια στιγμή χιλιάδες χρόνια αργότερα. Μια ανοδική τάση στις θερμοκρασίες της Αρκτικής δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει, είτε εκπέμπουμε CO2 είτε όχι.
Στην πραγματικότητα, τα επίπεδα πάγου στην Αρκτική κατά τον 17ο αιώνα, την περίοδο του Μικρού Παγετώνα, ήταν από τα υψηλότερα μετά την κάλυψη της Βόρειας Αμερικής από παγετώνες που έφταναν έως τις σημερινές Μεγάλες Λίμνες.
Κάποια στιγμή, τα μέσα ενημέρωσης κατακλύστηκαν από ειδήσεις για την απροσδόκητη αύξηση της παγοκάλυψης στην Ανταρκτική.
Η Ανταρκτική αύξησε τη μάζα του πάγου της την περίοδο 2021–2023, με μελέτες να δείχνουν σχεδόν 108 γιγατόνους πάγου ετησίως να προστίθενται, κυρίως λόγω αυξημένων χιονοπτώσεων στην Ανατολική Ανταρκτική.
Δεδομένα από τους σταθμούς Vostok και Concordia στην Ανατολική Ανταρκτική δείχνουν ακραία χαμηλές θερμοκρασίες στις αρχές Μαΐου, με ελάχιστο τους -106,6 βαθμούς Φαρενάιτ στον Concordia στις 12 Μαΐου.
Με τον χειμώνα να βρίσκεται ακόμα στην αρχή, οι θερμοκρασίες αναμένεται να πέσουν ακόμη περισσότερο.
Μόλις το 2023, ο σταθμός Concordia κατέγραψε μία από τις χαμηλότερες θερμοκρασίες της δεκαετίας, έναν αμείλικτο -117,76 βαθμούς Φαρενάιτ.
Παρόμοια, στον σταθμό Byrd της Δυτικής Ανταρκτικής, καταγράφηκε το 2023 θερμοκρασία κοντά στο ιστορικό χαμηλό των -50 βαθμών.
Αυτά τα νούμερα μπορεί να φαίνονται απροσδόκητα, αλλά βρίσκονται σε αρμονία με την απρόβλεπτη φύση του κλίματος — και της φύσης γενικότερα.
Ας το παραδεχτούμε: τα πράγματα δεν είναι τόσο «ξεκάθαρα» όσο τα παρουσιάζουν οι επιστήμονες που έχουν εμμονή με την κρίση.
Το κλιματικό σύστημα είναι πολύπλοκο και η επιστήμη του κλίματος δεν είναι κατασταλαγμένη.
Η κατανόησή μας για τα κλιματικά φαινόμενα είναι ακόμη σε βρεφικό στάδιο.
Και το να υποστηρίζει κανείς ότι οι αλλαγές —όποια κατεύθυνση κι αν έχουν— στους πολικούς πάγους προμηνύουν καταστροφή, είναι τουλάχιστον παιδαριώδες.
www.bankingnews.gr
Πουθενά αυτό δεν είναι πιο εμφανές απ’ ό,τι στην επιστήμη του κλίματος, όπου οι αλλαγές σε γεωφυσικά φαινόμενα συνεχίζουν να διαψεύδουν τις υποθέσεις και τις προβλέψεις ορισμένων από τους πιο καλοπληρωμένους και επιδραστικούς επιστήμονες στον πλανήτη.
Ένα από τα πιο διαβόητα παραδείγματα είναι η αποτυχία των κλιματικών μοντέλων υπολογιστών να προβλέψουν με ακρίβεια τις πραγματικές θερμοκρασίες.
Αυτό οφείλεται κυρίως στην αντιεπιστημονική υπερβολή της ισχύος του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην αύξηση της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας.
Διαψεύδονται οι προβλέψεις
Πλέον, οι επιστήμονες αντιμετωπίζουν ακόμη περισσότερα «σοκ», καθώς οι πολικοί θαλάσσιοι πάγοι αρνούνται να… συμπεριφερθούν όπως αναμενόταν.
Από την 1η Σεπτεμβρίου 2024, ένας εντυπωσιακός όγκος 579 δισεκατομμυρίων τόνων φρέσκου χιονιού και πάγου κάλυψε το παγοκάλυμμα της Γροιλανδίας, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη συσσώρευση για την ημερομηνία αυτή τα τελευταία τουλάχιστον οκτώ χρόνια – ξεπερνώντας κατά πολύ τον μέσο όρο της περιόδου 1981–2010.
Παράλληλα, τόσο ο Βόρειος όσο και ο Νότιος Πόλος διαψεύδουν τις προβλέψεις, συσσωρεύοντας περισσότερο πάγο, παρά τους υπερβολικούς τίτλους των ΜΜΕ περί «θερμοκρασιών ρεκόρ» παγκοσμίως.
Είναι μια συναρπαστική, σχεδόν σουρεαλιστική ανατροπή στην ιστορία του κλίματος του πλανήτη μας!
Σύμφωνα με τη NASA, «ο ελάχιστος όγκος της θαλάσσιας παγοκάλυψης στην Αρκτική (η περιοχή στην οποία οι δορυφόροι καταγράφουν τουλάχιστον 15% κάλυψη πάγου) σημειώνεται κάθε Σεπτέμβριο».
Στην περίοδο μετά το 2010, ο ελάχιστος όγκος παγοκάλυψης στην Αρκτική καταγράφηκε το 2012, που ήταν και ο χαμηλότερος από τότε που ξεκίνησαν οι δορυφορικές μετρήσεις το 1980.
Όμως από το 2012 και μετά, ο πάγος αυξάνεται ή κυμαίνεται αρκετά πάνω από τα επίπεδα εκείνου του έτους.
Ομοίως, ο όγκος των θαλάσσιων πάγων δεν έχει μειωθεί σημαντικά από το 2012 και υπάρχει μια οριακή αύξηση από το χαμηλό του 2020.
Η πραγματική εξήγηση
Οπότε, γιατί παραμένει η ελάχιστη κάλυψη της αρκτικής παγοκάλυψης πάνω από τα επίπεδα του 2012;
Μία από τις πιο προφανείς εξηγήσεις θα μπορούσε να είναι ότι το CO2 δεν είναι τόσο ισχυρός «θερμοστάτης» όσο θεωρείται, κάτι που πολλοί καλά χρηματοδοτούμενοι επιστήμονες αρνούνται ακόμη και να σκεφτούν ως πιθανότητα.
Επιπλέον, ας θυμόμαστε ότι βρισκόμαστε στην εποχή του Ολοκαίνου, μια θερμή γεωλογική φάση μεταξύ δύο παγετωνικών περιόδων – η μία τελείωσε πριν από περίπου 10.000 χρόνια και η επόμενη αναμένεται να έρθει κάποια στιγμή χιλιάδες χρόνια αργότερα. Μια ανοδική τάση στις θερμοκρασίες της Αρκτικής δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει, είτε εκπέμπουμε CO2 είτε όχι.
Στην πραγματικότητα, τα επίπεδα πάγου στην Αρκτική κατά τον 17ο αιώνα, την περίοδο του Μικρού Παγετώνα, ήταν από τα υψηλότερα μετά την κάλυψη της Βόρειας Αμερικής από παγετώνες που έφταναν έως τις σημερινές Μεγάλες Λίμνες.
Κάποια στιγμή, τα μέσα ενημέρωσης κατακλύστηκαν από ειδήσεις για την απροσδόκητη αύξηση της παγοκάλυψης στην Ανταρκτική.
Η Ανταρκτική αύξησε τη μάζα του πάγου της την περίοδο 2021–2023, με μελέτες να δείχνουν σχεδόν 108 γιγατόνους πάγου ετησίως να προστίθενται, κυρίως λόγω αυξημένων χιονοπτώσεων στην Ανατολική Ανταρκτική.
Δεδομένα από τους σταθμούς Vostok και Concordia στην Ανατολική Ανταρκτική δείχνουν ακραία χαμηλές θερμοκρασίες στις αρχές Μαΐου, με ελάχιστο τους -106,6 βαθμούς Φαρενάιτ στον Concordia στις 12 Μαΐου.
Με τον χειμώνα να βρίσκεται ακόμα στην αρχή, οι θερμοκρασίες αναμένεται να πέσουν ακόμη περισσότερο.
Μόλις το 2023, ο σταθμός Concordia κατέγραψε μία από τις χαμηλότερες θερμοκρασίες της δεκαετίας, έναν αμείλικτο -117,76 βαθμούς Φαρενάιτ.
Παρόμοια, στον σταθμό Byrd της Δυτικής Ανταρκτικής, καταγράφηκε το 2023 θερμοκρασία κοντά στο ιστορικό χαμηλό των -50 βαθμών.
Αυτά τα νούμερα μπορεί να φαίνονται απροσδόκητα, αλλά βρίσκονται σε αρμονία με την απρόβλεπτη φύση του κλίματος — και της φύσης γενικότερα.
Ας το παραδεχτούμε: τα πράγματα δεν είναι τόσο «ξεκάθαρα» όσο τα παρουσιάζουν οι επιστήμονες που έχουν εμμονή με την κρίση.
Το κλιματικό σύστημα είναι πολύπλοκο και η επιστήμη του κλίματος δεν είναι κατασταλαγμένη.
Η κατανόησή μας για τα κλιματικά φαινόμενα είναι ακόμη σε βρεφικό στάδιο.
Και το να υποστηρίζει κανείς ότι οι αλλαγές —όποια κατεύθυνση κι αν έχουν— στους πολικούς πάγους προμηνύουν καταστροφή, είναι τουλάχιστον παιδαριώδες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών