Τα ψάρια με πόδια που αντιστέκονται στη θάλασσα
Φαντάζει σαν κάτι από επιστημονική φαντασία, όμως η αλήθεια είναι πιο παράξενη: Υπάρχουν ψάρια με «πόδια» που μπορούν να κινούνται στη στεριά.
Η μελέτη αυτών των ασυνήθιστων πλασμάτων βοηθά τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τη διαδικασία της μετάβασης από τα θαλάσσια ζώα στα χερσαία.
Αναγνωρίσιμα παραδείγματα «ψαριών που περπατούν» περιλαμβάνουν τους θαλάσσιους πετεινούς (sea robins), οι οποίοι χρησιμοποιούν τα τροποποιημένα θωρακικά τους πτερύγια σαν πόδια για να κινούνται στο βυθό του ωκεανού και να αναζητούν τροφή.
Αυτά τα πτερύγια δεν είναι μόνο χρήσιμα για τη μετακίνηση, αλλά περιέχουν και γευστικούς υποδοχείς, που τους επιτρέπουν να «δοκιμάζουν» το βυθό στην αναζήτηση της τροφής τους.
Ποια είναι αυτά τα πλάσματα
Πέρα από τα σύγχρονα παραδείγματα, η Ιχθυόστεγκα (Ichthyostega) είναι ένα από τα πρώτα γνωστά ζώα με άκρα, το οποίο μπορούσε να κινείται τόσο στο νερό όσο και στη στεριά, αποτελώντας έναν ενδιάμεσο κρίκο στην εξελικτική διαδικασία μεταξύ ψαριών και χερσαίων ζώων.
Εκτός από αυτά, τα Tiktaalik roseae, που ανακαλύφθηκαν στον Καναδά, αποδεικνύουν τις μεταβατικές μορφές μεταξύ ψαριών και πρώτων χερσαίων ζώων.
Διαθέτοντας χαρακτηριστικά και των δύο ομάδων, αυτά τα ψάρια είχαν ανατομία που τους επέτρεπε να στηρίζονται σε «άκρα» κατά την κίνηση σε ρηχά νερά ή ακόμα και στη στεριά.
Σήμερα, ψάρια όπως οι mudskippers, οι walking catfish και οι snakehead fish αποδεικνύουν ότι η μετάβαση από το νερό στη στεριά είναι όχι μόνο πραγματική, αλλά και συνεχίζεται: Από τους mudskippers που «περπατούν» με τα ισχυρά τους πτερύγια, έως τους snakehead fish που μετακινούνται στη στεριά αναζητώντας νέους υδάτινους προορισμούς, η φύση συνεχίζει να εντυπωσιάζει.
Η κατανόηση αυτών των ψαριών προσφέρει στους επιστήμονες πολύτιμες πληροφορίες για την εξελικτική διαδικασία που μας οδήγησε από το νερό στη στεριά και φωτίζει τους μηχανισμούς που επέτρεψαν στους πρώτους χερσαίους οργανισμούς να αναπτυχθούν.
Όπως λέει ο ειδικός Νικόλας Μπελόνου από το Χάρβαρντ, «Αυτά τα ψάρια χρησιμοποιούν τα ίδια γονίδια με εμάς για να σχηματίσουν τα άκρα τους, τα οποία στη συνέχεια προσαρμόζονται για να αναζητούν τροφή, χρησιμοποιώντας τους ίδιους γονιδιακούς μηχανισμούς που χρησιμοποιούμε και εμείς για τη γεύση».
www.bankingnews.gr
Η μελέτη αυτών των ασυνήθιστων πλασμάτων βοηθά τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τη διαδικασία της μετάβασης από τα θαλάσσια ζώα στα χερσαία.
Αναγνωρίσιμα παραδείγματα «ψαριών που περπατούν» περιλαμβάνουν τους θαλάσσιους πετεινούς (sea robins), οι οποίοι χρησιμοποιούν τα τροποποιημένα θωρακικά τους πτερύγια σαν πόδια για να κινούνται στο βυθό του ωκεανού και να αναζητούν τροφή.
Αυτά τα πτερύγια δεν είναι μόνο χρήσιμα για τη μετακίνηση, αλλά περιέχουν και γευστικούς υποδοχείς, που τους επιτρέπουν να «δοκιμάζουν» το βυθό στην αναζήτηση της τροφής τους.
Ποια είναι αυτά τα πλάσματα
Πέρα από τα σύγχρονα παραδείγματα, η Ιχθυόστεγκα (Ichthyostega) είναι ένα από τα πρώτα γνωστά ζώα με άκρα, το οποίο μπορούσε να κινείται τόσο στο νερό όσο και στη στεριά, αποτελώντας έναν ενδιάμεσο κρίκο στην εξελικτική διαδικασία μεταξύ ψαριών και χερσαίων ζώων.
Εκτός από αυτά, τα Tiktaalik roseae, που ανακαλύφθηκαν στον Καναδά, αποδεικνύουν τις μεταβατικές μορφές μεταξύ ψαριών και πρώτων χερσαίων ζώων.
Διαθέτοντας χαρακτηριστικά και των δύο ομάδων, αυτά τα ψάρια είχαν ανατομία που τους επέτρεπε να στηρίζονται σε «άκρα» κατά την κίνηση σε ρηχά νερά ή ακόμα και στη στεριά.
Σήμερα, ψάρια όπως οι mudskippers, οι walking catfish και οι snakehead fish αποδεικνύουν ότι η μετάβαση από το νερό στη στεριά είναι όχι μόνο πραγματική, αλλά και συνεχίζεται: Από τους mudskippers που «περπατούν» με τα ισχυρά τους πτερύγια, έως τους snakehead fish που μετακινούνται στη στεριά αναζητώντας νέους υδάτινους προορισμούς, η φύση συνεχίζει να εντυπωσιάζει.
Η κατανόηση αυτών των ψαριών προσφέρει στους επιστήμονες πολύτιμες πληροφορίες για την εξελικτική διαδικασία που μας οδήγησε από το νερό στη στεριά και φωτίζει τους μηχανισμούς που επέτρεψαν στους πρώτους χερσαίους οργανισμούς να αναπτυχθούν.
Όπως λέει ο ειδικός Νικόλας Μπελόνου από το Χάρβαρντ, «Αυτά τα ψάρια χρησιμοποιούν τα ίδια γονίδια με εμάς για να σχηματίσουν τα άκρα τους, τα οποία στη συνέχεια προσαρμόζονται για να αναζητούν τροφή, χρησιμοποιώντας τους ίδιους γονιδιακούς μηχανισμούς που χρησιμοποιούμε και εμείς για τη γεύση».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών