«Ήταν μία σχέση ειλικρινής» ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Αρχές Ιουλίου του ’11. Την πρώτη εβδομάδα γίνεται η πρώτη μου ανεπίσημη επίσκεψη στο Βερολίνο, με τον Γιώργο Ζανιά και τον Πέτρο Χριστοδούλου. (…) Κάνουμε τη συνάντηση με τους Γερμανούς βιομηχάνους και στη συνέχεια τη στρατηγική συνάντηση, την καταλυτική με τον Schaeuble σε ένα γεύμα εργασίας ανεπίσημο, σε ένα μεταμοντέρνο γιαπωνέζικο εστιατόριο. (…) Εκεί στην πραγματικότητα συμφωνούμε με τον Schaeuble, την πορεία προς το δεύτερο πρόγραμμα και την έννοια του χρέους, την έννοια του κουρέματος του χρέους».
«Τότε για πρώτη φορά διαπιστώνω πόσο μεγάλη σημασία δίνει ο κ. Schaeuble στην ανάγκη να εισαχθούν νομοθετικά οι λεγόμενες ρήτρες συλλογικής δράσης, που σημαίνει ότι όταν εκδίδεται ένα ομόλογο, οι ομολογιούχοι συγκροτούν μια κοινότητα, μια ένωση προσώπων που αποφασίζει κατά πλειοψηφία για την τύχη του ομολόγου και για τη σχέση με τον εκδότη. (…) Παραδόξως εμείς στην ελληνική νομοθεσία, δεν είχαμε ποτέ αυτή την ρήτρα συλλογικής δράσης. Αλλά και άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είχαν τη ρήτρα αυτή έως ότου την εφαρμόσαμε εμείς για πρώτη φορά για να πάμε στο κούρεμα του χρέους. Την εφαρμόσαμε αναδρομικά. Αυτό ήταν η μεγάλη νομική απόφαση και αυτό τώρα πια έχει καταστεί κανόνας υποχρεωτικός για όλα τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης»
H πρόταση για Grexit
Για τη συζήτηση περί Grexit στο υπόγειο ξενοδοχείου στην Πολωνία, ο κ. Βενιζέλος ανέφερε μεταξύ άλλων: «Αναζητήσαμε έναν χώρο, μας είπαν οι υπεύθυνοι του ξενοδοχείου ότι μπορούμε να κατέβουμε στο δεύτερο υπόγειο, όπου υπήρχε ένα μπαρ, ένα κλασικό για την πόλη μπαρ, το οποίο ήταν κλειστό. Ήταν σκοτεινά, ανάψαμε ένα φως, άρα υπήρχε μια συνθήκη η οποία ήταν αρκετά απειλητική γιατί υπήρχε ημίφως. Καθίσαμε σε μια γωνιά υπήρχε ένα τραπέζι του μπαρ, ένας μικρός καναπές στον οποίο κάθισαν οι δύο Γερμανοί, ο Schaeuble και ο Gerk Asmussen.
Πάντα το σχήμα ήταν ένας συν ένας και από την άλλη μεριά, σε δύο μικρές πολυθρόνες καθίσαμε ο Γιώργος Ζανιάς και εγώ.
Ο Wolfgang Schaeuble ήταν αρκετά ταχύς και άμεσος, ευθύς, χωρίς προλόγους.
«Ας συζητήσουμε την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ», ήταν η χαρακτηριστική φράση. Άρα έθεσε το ζήτημα αμέσως στο τραπέζι και άρχισε ένα γκραν γκινιόλ, το οποίο κράτησε 90 λεπτά. Ο Schaeuble με τη βοήθεια του Asmussen μας ανέπτυξε το επιχείρημα πόσο ευνοϊκό θα ήταν για την Ελλάδα να αποχωρήσει προσωρινά υποτίθεται από το ευρώ και όταν ανακάμψει, όταν ξανά αποκτήσει τις προϋποθέσεις συμμετοχής στην ευρωζώνη, το βλέπουμε».
Ουσιαστική και ειλικρινής σχέση
«Ήταν μια σχέση ουσιαστική και ειλικρινής. Στο τελευταίο λοιπόν Eurogroup, στο οποίο μετείχα τον Μάρτιο, μετά την ολοκλήρωση της παρέμβασης στο χρέος και λίγο πριν τις εκλογές, είχαμε μια ιδιωτική συνομιλία, μια προσωπική συνομιλία με τον Schaeuble στο περιθώριο του Eurogroup και του είπα τότε «σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την ειλικρίνειά σου και γιατί μείνατε πιστός σε όλα όσα συμφωνήσαμε». Μπορεί να συμφωνούσαμε δύσκολα, αλλά αυτά που συμφωνούσαμε τηρούνταν και κυρίως υπήρχε μία ειλικρίνεια στις σχέσεις μας. Και τότε, με το ιδιόρρυθμο αλλά υπαρκτό χιούμορ του, μου απάντησε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι «κοίταξε, δεν σου είπα πολλά ψέματα επειδή συζητούμε μεταξύ μας στα αγγλικά και ως εκ τούτου έχουμε περιορισμένες εκφραστικές δυνατότητες. Εάν μιλούσαμε στα γερμανικά, θα σου είχα πει πάρα πολλά ψέματα».
Σχόλια αναγνωστών