γράφει : Σπύρος Γκουτζάνης
Είναι σαφές ότι οι πρόωρες εκλογές δεν προαναγγέλονται ειδικά για να είναι αποτελεσματικός ο αιφνιδιασμός
Δεν κομίζει γλαύκα εις Αθήνας το CNBC με το δημοσίευμά του, στο οποίο πάνω - κάτω αναφέρει ότι καίτοι οι αγορές δεν περιμένουν εκλογές το 2018, εντούτοις δεν το αποκλείουν, και ότι οι τιμές των μετοχών δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.
Ο πρωθυπουργός στην συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου θέλησε να βάλλει τέλος στην πρόωρη εκλογολογία αποκλείοντας το ενδεχόμενο να γίνουν εκλογές τον Οκτώβριο του 2018 ή ακόμη και διπλές εκλογές το Μάιο του 2019.
Ωστόσο είναι σαφές ότι οι πρόωρες εκλογές δεν προαναγγέλονται ειδικά για να είναι αποτελεσματικός ο αιφνιδιασμός.
Αν και ο Αλέξης Τσίπρας βασίζει τις διαβεβαιώσεις του σε υποθέσεις που σχετίζονται με την καλοσύνη των δανειστών ενώ εξελίσσεται η τέταρτη αξιολόγηση τα μέχρι στιγμής δεδομένα συνηγορούν σε άλλη κατεύθυνση.
Στο τέλος Αυγούστου ο πρωθυπουργός θα μπορεί να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό και να πει ότι πέτυχε την έξοδο από τα προγράμματα και την όποια ρύθμιση –ονομαστική μείωση ή επιμύκυνση αποπληρωμών- του χρέους πετύχει στην διαπραγμάτευση με τους δανειστές.
Θα μπορεί να επικαλεστεί την αύξηση της απασχόλησης και ένα καλό τουριστικά καλοκαίρι που θα έχει βελτιώσει στο μέτρο του δυνατού το κλίμα στην κοινωνία.
Αντίθετα θα έχει μπροστά του μειώσεις συντάξεων το 2019, μείωση αφορολόγητου το 2020 και συνεχείς πιέσεις από τις αγορές πια και από τις Βρυξέλλες να τηρεί τις δεσμεύσεις.
Ακόμη κι αν οι οικονομικοί δείκτες βελτιωθούν, θα χρειαστεί χρόνος για να φθάσουν στην πραγματική οικονομία και να μετατραπούν σε βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης, ενώ μέχρι τότε θα παράγουν αρνητικά αποτελέσματα οι πλειστηριασμοί και οι δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών από την εφορία.
Εν ολίγοις, τον προσεχή Σεπτέμβριο ο κ. Τσίπρας θα έχει μία σειρά επιχειρήματα για να προσφύγει στις εκλογές διεκδικώντας ένα καλό αποτέλεσμα ενώ αντίθετα θα έχει μόνο αρνητικά να περιμένει λόγω των δεσμεύσεων που έχει ήδη αναλάβει όσο περνά ο χρόνος.
Φυσικά υπάρχει ένα βασικό αντεπιχείρημα το οποίο κινητοποιεί πολλούς στην κυβέρνηση και στο κόμμα: ότι θα μειώσουν την παραμονή στην εξουσία και τα προνόμιά της κατά έναν χρόνο. Δεν είναι και λίγο.
Σε μία πιο μακροχρόνια προβολή όμως το σενάριο των πρόωρων εκλογών κερδίζει έδαφος.
Το Φθινόπωρο του 2018 ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αυξημένες πιθανότητες –προβάλλοντας πάντα την έξοδο από τα προγράμματα κλπ-, να πετύχει ένα καλό αποτέλεσμα και να παραμείνει στο πολιτικό παιχνίδι.
Θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση και θα μπορεί να ανασυγκροτηθεί και να επαναπροσδιορίσει το πολιτικό και ιδεολογικό του στίγμα ως σύγχρονη ευρωπαική κεντροαριστερά σε διάλογο με την σοσιαλδημοκρατία, ενσωματώνοντας και την κυβερνητική εμπειρία.
Θα επιστρέψει σε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα, την αντιπολίτευση και θα περιμένει μέχρι τις αρχές του 2020 την προεδρική εκλογή για να προκαλέσει αν κρίνει βουλευτικές εκλογές, εκμεταλλευόμενος και τα μέχρι τότε πεπραγμένα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Υπάρχει ένα επιπλέον στοιχείο που ήδη λαμβάνει υπόψη του ο Αλέξης Τσίπρας, η απειλή Σαμαρά-Βενιζέλου την οποία έχει υιοθετήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι θα τον σύρρουν όχι μόνο σε εξεταστικές αλλά και στα δικαστήρια.
Μέχρι πρότινος το αντιπαρερχόταν ως έναν ακόμη λεονταρισμό της αντιπολίτευσης, τώρα πια έχει σχεδόν πεισθεί ότι «το παλιό σύστημα θα εξαντλήσει την εμπάθειά του».
Για να μπορέσει να σταθεί πολιτικά θα πρέπει να μην έχει συντριβεί εκλογικά και να έχει διατηρήσει ένα σημαντικό ποσοστό στις εκλογές, κάτι που είναι πιο πιθανό να πετύχει το φετινό Φθινόπωρο και όχι μετά από έναν χρόνο οικονομικής εξάντλησης των νοικοκυριών και εξαύλωσης των θετικών της εξόδου από το μνημόνιο.
Φυσικά υπάρχουν πάντα και οι απρόβλεπτοι παράγοντες και το κλίμα που διαμορφώνεται στα εθνικά θέματα.
Αλλά και εκεί φαίνεται ότι ο κ. Τσίπρας παίρνει τα μέτρα του: ανεβάζει τους τόνους απέναντι στην Τουρκία για να εκφράσει το πληγωμένο από τις προκλήσεις στα Ίμια και από την ομηρεία των δύο αξιωματικών μας εθνικό συναίσθημα, ενώ συνεχίζει να επιδιώκει μία λύση στο Σκοπιανό.
Είναι δε πεπεισμένοι ότι μία συμφωνία για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό με απάλειψη των αλυτρωτικών αναφορών, μέσα από μία διεθνή συμφωνία που θα περιλαμβάνει και δέσμευση των γειτόνων για αναθεώρηση του Συντάγματός τους θα είναι προς όφελός του.
Σε διαφορετική περίπτωση απλώς θα αποχωρήσει υπερηφάνως από τις διαπραγματεύσεις και αφού θα έχει επιρρίψει το ναυάγιο στην αδιαλλαξία και στα εσωτερικά προβλήματα των Σκοπίων.
Φυσικά όπως λέει και ένας παλιός πρωθυπουργός «κανένας δεν πάει σε εκλογές για να χάσει, ακόμη κι όταν δεν έχει καμία ελπίδα νίκης αρνείται να το πιστέψει, πιστεύει στην ανατροπή».
Ο κ. Τσίπρας δεν αποτελεί εξαίρεση.
Στο βάθος το Μαξίμου πιστεύει ότι καίτοι μειονεκτεί, διατηρεί ελπίδες ανατροπής, πολύ δε περισσότερο που όπως είχε πει ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης «αυτό το παιδί μόνο εκλογές ξέρει να κάνει».
Και οι όποιες πιθανότητες οι ελάχιστες, είναι περισσότερες εφέτος παρά του χρόνου...
Σπ. Γκουτζάνης
www.bankingnews.gr
Ο πρωθυπουργός στην συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου θέλησε να βάλλει τέλος στην πρόωρη εκλογολογία αποκλείοντας το ενδεχόμενο να γίνουν εκλογές τον Οκτώβριο του 2018 ή ακόμη και διπλές εκλογές το Μάιο του 2019.
Ωστόσο είναι σαφές ότι οι πρόωρες εκλογές δεν προαναγγέλονται ειδικά για να είναι αποτελεσματικός ο αιφνιδιασμός.
Αν και ο Αλέξης Τσίπρας βασίζει τις διαβεβαιώσεις του σε υποθέσεις που σχετίζονται με την καλοσύνη των δανειστών ενώ εξελίσσεται η τέταρτη αξιολόγηση τα μέχρι στιγμής δεδομένα συνηγορούν σε άλλη κατεύθυνση.
Στο τέλος Αυγούστου ο πρωθυπουργός θα μπορεί να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό και να πει ότι πέτυχε την έξοδο από τα προγράμματα και την όποια ρύθμιση –ονομαστική μείωση ή επιμύκυνση αποπληρωμών- του χρέους πετύχει στην διαπραγμάτευση με τους δανειστές.
Θα μπορεί να επικαλεστεί την αύξηση της απασχόλησης και ένα καλό τουριστικά καλοκαίρι που θα έχει βελτιώσει στο μέτρο του δυνατού το κλίμα στην κοινωνία.
Αντίθετα θα έχει μπροστά του μειώσεις συντάξεων το 2019, μείωση αφορολόγητου το 2020 και συνεχείς πιέσεις από τις αγορές πια και από τις Βρυξέλλες να τηρεί τις δεσμεύσεις.
Ακόμη κι αν οι οικονομικοί δείκτες βελτιωθούν, θα χρειαστεί χρόνος για να φθάσουν στην πραγματική οικονομία και να μετατραπούν σε βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης, ενώ μέχρι τότε θα παράγουν αρνητικά αποτελέσματα οι πλειστηριασμοί και οι δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών από την εφορία.
Εν ολίγοις, τον προσεχή Σεπτέμβριο ο κ. Τσίπρας θα έχει μία σειρά επιχειρήματα για να προσφύγει στις εκλογές διεκδικώντας ένα καλό αποτέλεσμα ενώ αντίθετα θα έχει μόνο αρνητικά να περιμένει λόγω των δεσμεύσεων που έχει ήδη αναλάβει όσο περνά ο χρόνος.
Φυσικά υπάρχει ένα βασικό αντεπιχείρημα το οποίο κινητοποιεί πολλούς στην κυβέρνηση και στο κόμμα: ότι θα μειώσουν την παραμονή στην εξουσία και τα προνόμιά της κατά έναν χρόνο. Δεν είναι και λίγο.
Σε μία πιο μακροχρόνια προβολή όμως το σενάριο των πρόωρων εκλογών κερδίζει έδαφος.
Το Φθινόπωρο του 2018 ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αυξημένες πιθανότητες –προβάλλοντας πάντα την έξοδο από τα προγράμματα κλπ-, να πετύχει ένα καλό αποτέλεσμα και να παραμείνει στο πολιτικό παιχνίδι.
Θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση και θα μπορεί να ανασυγκροτηθεί και να επαναπροσδιορίσει το πολιτικό και ιδεολογικό του στίγμα ως σύγχρονη ευρωπαική κεντροαριστερά σε διάλογο με την σοσιαλδημοκρατία, ενσωματώνοντας και την κυβερνητική εμπειρία.
Θα επιστρέψει σε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα, την αντιπολίτευση και θα περιμένει μέχρι τις αρχές του 2020 την προεδρική εκλογή για να προκαλέσει αν κρίνει βουλευτικές εκλογές, εκμεταλλευόμενος και τα μέχρι τότε πεπραγμένα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Υπάρχει ένα επιπλέον στοιχείο που ήδη λαμβάνει υπόψη του ο Αλέξης Τσίπρας, η απειλή Σαμαρά-Βενιζέλου την οποία έχει υιοθετήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι θα τον σύρρουν όχι μόνο σε εξεταστικές αλλά και στα δικαστήρια.
Μέχρι πρότινος το αντιπαρερχόταν ως έναν ακόμη λεονταρισμό της αντιπολίτευσης, τώρα πια έχει σχεδόν πεισθεί ότι «το παλιό σύστημα θα εξαντλήσει την εμπάθειά του».
Για να μπορέσει να σταθεί πολιτικά θα πρέπει να μην έχει συντριβεί εκλογικά και να έχει διατηρήσει ένα σημαντικό ποσοστό στις εκλογές, κάτι που είναι πιο πιθανό να πετύχει το φετινό Φθινόπωρο και όχι μετά από έναν χρόνο οικονομικής εξάντλησης των νοικοκυριών και εξαύλωσης των θετικών της εξόδου από το μνημόνιο.
Φυσικά υπάρχουν πάντα και οι απρόβλεπτοι παράγοντες και το κλίμα που διαμορφώνεται στα εθνικά θέματα.
Αλλά και εκεί φαίνεται ότι ο κ. Τσίπρας παίρνει τα μέτρα του: ανεβάζει τους τόνους απέναντι στην Τουρκία για να εκφράσει το πληγωμένο από τις προκλήσεις στα Ίμια και από την ομηρεία των δύο αξιωματικών μας εθνικό συναίσθημα, ενώ συνεχίζει να επιδιώκει μία λύση στο Σκοπιανό.
Είναι δε πεπεισμένοι ότι μία συμφωνία για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό με απάλειψη των αλυτρωτικών αναφορών, μέσα από μία διεθνή συμφωνία που θα περιλαμβάνει και δέσμευση των γειτόνων για αναθεώρηση του Συντάγματός τους θα είναι προς όφελός του.
Σε διαφορετική περίπτωση απλώς θα αποχωρήσει υπερηφάνως από τις διαπραγματεύσεις και αφού θα έχει επιρρίψει το ναυάγιο στην αδιαλλαξία και στα εσωτερικά προβλήματα των Σκοπίων.
Φυσικά όπως λέει και ένας παλιός πρωθυπουργός «κανένας δεν πάει σε εκλογές για να χάσει, ακόμη κι όταν δεν έχει καμία ελπίδα νίκης αρνείται να το πιστέψει, πιστεύει στην ανατροπή».
Ο κ. Τσίπρας δεν αποτελεί εξαίρεση.
Στο βάθος το Μαξίμου πιστεύει ότι καίτοι μειονεκτεί, διατηρεί ελπίδες ανατροπής, πολύ δε περισσότερο που όπως είχε πει ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης «αυτό το παιδί μόνο εκλογές ξέρει να κάνει».
Και οι όποιες πιθανότητες οι ελάχιστες, είναι περισσότερες εφέτος παρά του χρόνου...
Σπ. Γκουτζάνης
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών