Όλοι ποντάρουν στον χρόνο, ο οποίος εξυπηρετεί και τα συμφέροντα των δανειστών
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών επιβεβαίωσαν το δύσκολο δρόμο και έργο που έχει μπροστά της η κυβέρνηση.
Η β’ αξιολόγηση εκκρεμεί, οι παροχές του πρωθυπουργού προκάλεσαν δυσαρέσκεια στους δανειστές και κυρίως επιβεβαίωσαν την ισχύ του Βερολίνου, οι επαφές του Τσίπρα δεν απέδωσαν κάτι το χειροπιαστό πέρα από καλά λόγια και η λύση για την ελληνική υπόθεση αφέθηκε να αιωρείται όπως συνέβη και με τα μέτρα για το χρέος, τα οποία παραπέμπονται για το μέλλον.
Όπως και οι δύσκολες αποφάσεις που θα κληθεί να λάβει σύντομα η κυβέρνηση.
Η παραμονή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη, ενώ ερωτηματικό παραμένει τι λύση θα δοθεί προκειμένου οι απαιτήσεις των δανειστών να μην προκαλέσουν τόσους τριγμούς στην ελληνική κυβέρνηση που με τη σειρά τους θα δρομολογήσουν πολιτικές εξελίξεις.
Με λίγα λόγια αναζητείται αυτός ο περίφημος έντιμος συμβιβασμός που πρόσφατα επικαλέστηκε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Γεγονός που αν μη τι άλλο φέρνει σε εξαιρετικά δυσχερή θέση και τον πρόεδρο της ΝΔ, Κ. Μητσοτάκη, καθώς το βασικό του πολιτικό αίτημα αντιμετωπίζεται από τους δανειστές ως εξαιρετικά προβληματικό και απορριπτέο.
Καθώς κανείς στην Ευρώπη δεν θέλει σε μια χρονιά κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων να βρεθεί αντιμέτωπος με μια νέα πολιτική και οικονομική αναταραχή όσον αφορά το ελληνικό ζήτημα.
Άρα θέμα πρόωρων εκλογών δεν τίθεται.
Συνεπώς, ο Τσίπρας και η κυβέρνηση του θα εξακολουθήσουν να είναι αντιμέτωποι με την κωλυσιεργία, τις εμμονές και τις απαιτήσεις των δανειστών για νέα δύσκολα και επώδυνα μέτρα.
Από την ένταση των απαιτήσεων αλλά και από την εξέλιξη της οικονομίας θα κριθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό το εάν η κυβέρνηση Τσίπρα θα καταφέρει να μείνει στη θέση της και για πόσο χρονικό διάστημα.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το παιχνίδι για την κυβέρνηση και το ΣΥΡΙΖΑ είναι χαμένο καθώς πέρα από το σαφές προβάδισμα της ΝΔ, το οποίο φαίνεται να μην αντιστρέφεται, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών εκφράζει τη δυσαρέσκεια και την απογοήτευση της για τα κυβερνητικά πεπραγμένα.
Τάση που αναμένεται να συνεχιστεί, εάν υποτεθεί ότι ο κατάλογος των δύσκολων μέτρων δεν έχει τελειώσει.
Υπό αυτά τα δεδομένα, ο Τσίπρας ευελπιστεί ότι με έναν έντιμο συμβιβασμό, ο οποίος ναι μεν θα προβλέπει μέτρα αλλά όχι την τωρινή νομοθέτηση τους, θα κερδίσει χρόνο και σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της οικονομίας θα καταφέρει να ανατρέψει τα σημερινά δεδομένα, να αλλάξει την εικόνα και να ξαναμπεί δυναμικά στο πολιτικό σκηνικό.
Στον χρόνο πλέον ποντάρει και ο Μητσοτάκης.
Το αίτημα για εκλογές μπορεί να παραπέμπεται στις καλένδες μετά την κατηγορηματική απόρριψη τους από τους δανειστές και να αποτελεί μια «στρατηγικού περιεχομένου ήττα» αλλά είναι σαφές πως με αυτόν τον τρόπο η ΝΔ θα εξακολουθήσει να πυροβολεί εκ του ασφαλούς από την θέση της αντιπολίτευσης, να κερδίζει πόντους από την φθορά της κυβέρνησης που θα κληθεί να λάβει όλες τις δύσκολες αποφάσεις και να περιμένει πότε θα έρθει η σειρά της, η οποία αυτή τη στιγμή θεωρείται δεδομένη.
Αλλά αυτή η παραδοχή είναι που τρομάζει και τη ΝΔ.
Ότι δηλαδή αυτή η πολιτική υπεροχή με το πέρασμα του χρόνου και με την καλύτερη πρόοδο της οικονομίας, μπορεί να μετριαστεί, να υποχωρήσει και ενδεχομένως να ανατραπεί.
Για αυτό η ΝΔ πρέπει να πείσει ότι έχει πολιτική πρόταση, ότι αποτελεί αξιόπιστη εναλλακτική και ότι απλά δεν καρπώνεται από τα λάθη της κυβέρνησης.
Σε κάθε περίπτωση ο χρόνος θα δείξει ποιος από τους δύο, Τσίπρας ή Μητσοτάκης, θα καταφέρει να φτάσει στο ξέφωτο και ποιος θα καταλήξει σε αδιέξοδο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η χρονική καθυστέρηση εξυπηρετεί άψογα τα συμφέροντα των δανειστών και κυρίως του Βερολίνου.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Η β’ αξιολόγηση εκκρεμεί, οι παροχές του πρωθυπουργού προκάλεσαν δυσαρέσκεια στους δανειστές και κυρίως επιβεβαίωσαν την ισχύ του Βερολίνου, οι επαφές του Τσίπρα δεν απέδωσαν κάτι το χειροπιαστό πέρα από καλά λόγια και η λύση για την ελληνική υπόθεση αφέθηκε να αιωρείται όπως συνέβη και με τα μέτρα για το χρέος, τα οποία παραπέμπονται για το μέλλον.
Όπως και οι δύσκολες αποφάσεις που θα κληθεί να λάβει σύντομα η κυβέρνηση.
Η παραμονή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη, ενώ ερωτηματικό παραμένει τι λύση θα δοθεί προκειμένου οι απαιτήσεις των δανειστών να μην προκαλέσουν τόσους τριγμούς στην ελληνική κυβέρνηση που με τη σειρά τους θα δρομολογήσουν πολιτικές εξελίξεις.
Με λίγα λόγια αναζητείται αυτός ο περίφημος έντιμος συμβιβασμός που πρόσφατα επικαλέστηκε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Γεγονός που αν μη τι άλλο φέρνει σε εξαιρετικά δυσχερή θέση και τον πρόεδρο της ΝΔ, Κ. Μητσοτάκη, καθώς το βασικό του πολιτικό αίτημα αντιμετωπίζεται από τους δανειστές ως εξαιρετικά προβληματικό και απορριπτέο.
Καθώς κανείς στην Ευρώπη δεν θέλει σε μια χρονιά κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων να βρεθεί αντιμέτωπος με μια νέα πολιτική και οικονομική αναταραχή όσον αφορά το ελληνικό ζήτημα.
Άρα θέμα πρόωρων εκλογών δεν τίθεται.
Συνεπώς, ο Τσίπρας και η κυβέρνηση του θα εξακολουθήσουν να είναι αντιμέτωποι με την κωλυσιεργία, τις εμμονές και τις απαιτήσεις των δανειστών για νέα δύσκολα και επώδυνα μέτρα.
Από την ένταση των απαιτήσεων αλλά και από την εξέλιξη της οικονομίας θα κριθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό το εάν η κυβέρνηση Τσίπρα θα καταφέρει να μείνει στη θέση της και για πόσο χρονικό διάστημα.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το παιχνίδι για την κυβέρνηση και το ΣΥΡΙΖΑ είναι χαμένο καθώς πέρα από το σαφές προβάδισμα της ΝΔ, το οποίο φαίνεται να μην αντιστρέφεται, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών εκφράζει τη δυσαρέσκεια και την απογοήτευση της για τα κυβερνητικά πεπραγμένα.
Τάση που αναμένεται να συνεχιστεί, εάν υποτεθεί ότι ο κατάλογος των δύσκολων μέτρων δεν έχει τελειώσει.
Υπό αυτά τα δεδομένα, ο Τσίπρας ευελπιστεί ότι με έναν έντιμο συμβιβασμό, ο οποίος ναι μεν θα προβλέπει μέτρα αλλά όχι την τωρινή νομοθέτηση τους, θα κερδίσει χρόνο και σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της οικονομίας θα καταφέρει να ανατρέψει τα σημερινά δεδομένα, να αλλάξει την εικόνα και να ξαναμπεί δυναμικά στο πολιτικό σκηνικό.
Στον χρόνο πλέον ποντάρει και ο Μητσοτάκης.
Το αίτημα για εκλογές μπορεί να παραπέμπεται στις καλένδες μετά την κατηγορηματική απόρριψη τους από τους δανειστές και να αποτελεί μια «στρατηγικού περιεχομένου ήττα» αλλά είναι σαφές πως με αυτόν τον τρόπο η ΝΔ θα εξακολουθήσει να πυροβολεί εκ του ασφαλούς από την θέση της αντιπολίτευσης, να κερδίζει πόντους από την φθορά της κυβέρνησης που θα κληθεί να λάβει όλες τις δύσκολες αποφάσεις και να περιμένει πότε θα έρθει η σειρά της, η οποία αυτή τη στιγμή θεωρείται δεδομένη.
Αλλά αυτή η παραδοχή είναι που τρομάζει και τη ΝΔ.
Ότι δηλαδή αυτή η πολιτική υπεροχή με το πέρασμα του χρόνου και με την καλύτερη πρόοδο της οικονομίας, μπορεί να μετριαστεί, να υποχωρήσει και ενδεχομένως να ανατραπεί.
Για αυτό η ΝΔ πρέπει να πείσει ότι έχει πολιτική πρόταση, ότι αποτελεί αξιόπιστη εναλλακτική και ότι απλά δεν καρπώνεται από τα λάθη της κυβέρνησης.
Σε κάθε περίπτωση ο χρόνος θα δείξει ποιος από τους δύο, Τσίπρας ή Μητσοτάκης, θα καταφέρει να φτάσει στο ξέφωτο και ποιος θα καταλήξει σε αδιέξοδο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η χρονική καθυστέρηση εξυπηρετεί άψογα τα συμφέροντα των δανειστών και κυρίως του Βερολίνου.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών