Άρθρο του Προέδρου Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος κ. Αθανάσιου Σαββάκη
Οι διοικητικές ανεπάρκειες και η μείωση του κόστους λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού, σε συνδυασμό με την φορολογική αφαίμαξη, τη μνημειώδη καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης και τα γραφειοκρατικά προσκόμματα που συναντούν στην καθημερινή τους λειτουργία οι επιχειρήσεις, πρέπει άμεσα να μετριασθούν.
Αυτό μπορεί να γίνει μόνον με τολμηρές κυβερνητικές αποφάσεις και με προσήλωση σε μεταρρυθμίσεις που θα οδηγούν σε μετρήσιμο αναπτυξιακό αποτέλεσμα.
Το πολυπόθητο επενδυτικό σοκ διαρκείας που αποτελεί «σανίδα σωτηρίας» για τη χώρα, δεν θα συμβεί ποτέ, αν ως κράτος δεν αποκτήσουμε αξιοπιστία, έναντι των εγχώριων, αλλά, κυρίως, των διεθνών επενδυτών.
Προϋπόθεση γι΄ αυτό είναι η εξασφάλιση της συνέχειας στο κράτος, ανεξάρτητα από το κυβερνών κόμμα, πολλώ δε μάλλον από τα πρόσωπα που στελεχώνουν το εκάστοτε κυβερνητικό σχήμα.
Επειδή έχει καταστεί προφανές την εποχή της κρίσης ότι χωρίς ισχυρή βιομηχανική βάση, η οικονομία της χώρας δεν μπορεί να επανέλθει σε τροχιά ανάκαμψης, για τον ΣΒΒΕ θα πρέπει η βιομηχανία να τεθεί στο επίκεντρο της αναπτυξιακής προσπάθειας, χωρίς προκαταλήψεις και μακριά από ξεπερασμένες ιδεοληψίες του παρελθόντος.
Πως; Με την ψύχραιμη επίλυση βασικών – χρονιζόντων προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας, κυριότερα από τα οποία είναι:
1. Η αδυναμία πρόσβασης στη χρηματοδότηση, με αποτέλεσμα η ρευστότητα των επιχειρήσεων να είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
2. Η γραφειοκρατία που σχετίζεται με την επιχειρηματικότητα, η οποία κι αυτή χρήζει μεταρρύθμισης και κωδικοποίησης, όπως σταθερά υποστηρίζει ο ΣΒΒΕ την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία.
3. Το διαρκώς μεταβαλλόμενο φορολογικό περιβάλλον, το οποίο παραμένει, μάλλον μακράν των υπολοίπων εμποδίων στην εγχώρια επιχειρηματικότητα, το κυριότερο.
Γι΄ αυτό υποστηρίζω θα πρέπει η Κυβέρνηση να δώσει ιδιαίτερη έμφαση στα ακόλουθα τρία μεγάλα θέματα για να μπορέσει η χώρα να εξέλθει από τη μακροχρόνια οικονομική κρίση:
1. Στο θέμα της υλοποίησης επενδύσεων.
2. Στο θέμα της βιομηχανικής πολιτικής.
Ο ΣΒΒΕ, εισφέροντας θετικά στο δημόσιο διάλογο, πρότεινε τη δημιουργία «Εθνικού Συμβουλίου Βιομηχανίας», που θα λειτουργεί σαν ανώτερο γνωμοδοτικό όργανο για την προσαρμογή των εθνικών πολιτικών στήριξης της βιομηχανίας, κατά το πρότυπο άλλων χωρών.
Μάλιστα, προτείναμε το «Συμβούλιο» να αναφέρεται απευθείας στον Πρωθυπουργό και να εποπτεύεται από τον εκάστοτε Υπουργό Ανάπτυξης.
3. Στο συνολικότερο ζήτημα της ανάπτυξης. Χρειαζόμαστε επειγόντως μείωση της φορολογίας και απλοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας.
Και βέβαια σταθερό και διάφανο φορολογικό σύστημα που δεν θα είναι ευθέως εξαρτώμενο από τη διάθεση ιδιαίτερης ερμηνείας των πολλών εγκυκλίων, πολυγραφημένων αποφάσεων, κλπ., από τον κάθε κρατικό υπάλληλο.
Επιτέλους, το ζήτημα της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής πρέπει να περιοριστεί δραματικά.
Δεν είναι δυνατόν οι υγιείς επιχειρήσεις να πληρώνουν διαρκώς το μάρμαρο, ενώ είναι οι συνεπείς του συστήματος.
Δεν είναι δυνατόν οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί του κράτους να αδυνατούν να συλλέξουν το μεγαλύτερο μέρος των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο και από τη συγκεκριμένη αποτυχία να προκύπτουν νέοι φόροι, κ.ο.κ.
Αυτός ο φαύλος κύκλος επιτέλους πρέπει να σταματήσει.
Απαιτείται άρση των αντικινήτρων για την υλοποίηση επενδύσεων.
Αποτελεί επείγουσα ανάγκη να εξορθολογισθούν τα τιμολόγια της ενέργειας για να μειωθεί επιτέλους το κόστος ενέργειας για τη βιομηχανία.
Πρέπει επιτέλους να λυθεί το μείζον ζήτημα της αδειοδότησης των επιχειρήσεων, και ειδικά των μεταποιητικών επιχειρήσεων.
Η περιβόητη και πολυσυζητημένη σύνδεση της έρευνας με τη βιομηχανία, για την παραγωγή καινοτομίας πρέπει να γίνει πράξη.
Τα δυο μέρη πρέπει να βρεθούν στο ίδιο τραπέζι δημιουργώντας κοινά συμφέροντα που θα δημιουργήσουν πλούτο.
Και ας πάψει να είναι θέμα ταμπού το θέμα της απευθείας χρηματοδότησης ερευνητικών κέντρων από τη βιομηχανία.
www.bankingnews.gr
Αυτό μπορεί να γίνει μόνον με τολμηρές κυβερνητικές αποφάσεις και με προσήλωση σε μεταρρυθμίσεις που θα οδηγούν σε μετρήσιμο αναπτυξιακό αποτέλεσμα.
Το πολυπόθητο επενδυτικό σοκ διαρκείας που αποτελεί «σανίδα σωτηρίας» για τη χώρα, δεν θα συμβεί ποτέ, αν ως κράτος δεν αποκτήσουμε αξιοπιστία, έναντι των εγχώριων, αλλά, κυρίως, των διεθνών επενδυτών.
Προϋπόθεση γι΄ αυτό είναι η εξασφάλιση της συνέχειας στο κράτος, ανεξάρτητα από το κυβερνών κόμμα, πολλώ δε μάλλον από τα πρόσωπα που στελεχώνουν το εκάστοτε κυβερνητικό σχήμα.
Επειδή έχει καταστεί προφανές την εποχή της κρίσης ότι χωρίς ισχυρή βιομηχανική βάση, η οικονομία της χώρας δεν μπορεί να επανέλθει σε τροχιά ανάκαμψης, για τον ΣΒΒΕ θα πρέπει η βιομηχανία να τεθεί στο επίκεντρο της αναπτυξιακής προσπάθειας, χωρίς προκαταλήψεις και μακριά από ξεπερασμένες ιδεοληψίες του παρελθόντος.
Πως; Με την ψύχραιμη επίλυση βασικών – χρονιζόντων προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας, κυριότερα από τα οποία είναι:
1. Η αδυναμία πρόσβασης στη χρηματοδότηση, με αποτέλεσμα η ρευστότητα των επιχειρήσεων να είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
2. Η γραφειοκρατία που σχετίζεται με την επιχειρηματικότητα, η οποία κι αυτή χρήζει μεταρρύθμισης και κωδικοποίησης, όπως σταθερά υποστηρίζει ο ΣΒΒΕ την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία.
3. Το διαρκώς μεταβαλλόμενο φορολογικό περιβάλλον, το οποίο παραμένει, μάλλον μακράν των υπολοίπων εμποδίων στην εγχώρια επιχειρηματικότητα, το κυριότερο.
Γι΄ αυτό υποστηρίζω θα πρέπει η Κυβέρνηση να δώσει ιδιαίτερη έμφαση στα ακόλουθα τρία μεγάλα θέματα για να μπορέσει η χώρα να εξέλθει από τη μακροχρόνια οικονομική κρίση:
1. Στο θέμα της υλοποίησης επενδύσεων.
2. Στο θέμα της βιομηχανικής πολιτικής.
Ο ΣΒΒΕ, εισφέροντας θετικά στο δημόσιο διάλογο, πρότεινε τη δημιουργία «Εθνικού Συμβουλίου Βιομηχανίας», που θα λειτουργεί σαν ανώτερο γνωμοδοτικό όργανο για την προσαρμογή των εθνικών πολιτικών στήριξης της βιομηχανίας, κατά το πρότυπο άλλων χωρών.
Μάλιστα, προτείναμε το «Συμβούλιο» να αναφέρεται απευθείας στον Πρωθυπουργό και να εποπτεύεται από τον εκάστοτε Υπουργό Ανάπτυξης.
3. Στο συνολικότερο ζήτημα της ανάπτυξης. Χρειαζόμαστε επειγόντως μείωση της φορολογίας και απλοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας.
Και βέβαια σταθερό και διάφανο φορολογικό σύστημα που δεν θα είναι ευθέως εξαρτώμενο από τη διάθεση ιδιαίτερης ερμηνείας των πολλών εγκυκλίων, πολυγραφημένων αποφάσεων, κλπ., από τον κάθε κρατικό υπάλληλο.
Επιτέλους, το ζήτημα της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής πρέπει να περιοριστεί δραματικά.
Δεν είναι δυνατόν οι υγιείς επιχειρήσεις να πληρώνουν διαρκώς το μάρμαρο, ενώ είναι οι συνεπείς του συστήματος.
Δεν είναι δυνατόν οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί του κράτους να αδυνατούν να συλλέξουν το μεγαλύτερο μέρος των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο και από τη συγκεκριμένη αποτυχία να προκύπτουν νέοι φόροι, κ.ο.κ.
Αυτός ο φαύλος κύκλος επιτέλους πρέπει να σταματήσει.
Απαιτείται άρση των αντικινήτρων για την υλοποίηση επενδύσεων.
Αποτελεί επείγουσα ανάγκη να εξορθολογισθούν τα τιμολόγια της ενέργειας για να μειωθεί επιτέλους το κόστος ενέργειας για τη βιομηχανία.
Πρέπει επιτέλους να λυθεί το μείζον ζήτημα της αδειοδότησης των επιχειρήσεων, και ειδικά των μεταποιητικών επιχειρήσεων.
Η περιβόητη και πολυσυζητημένη σύνδεση της έρευνας με τη βιομηχανία, για την παραγωγή καινοτομίας πρέπει να γίνει πράξη.
Τα δυο μέρη πρέπει να βρεθούν στο ίδιο τραπέζι δημιουργώντας κοινά συμφέροντα που θα δημιουργήσουν πλούτο.
Και ας πάψει να είναι θέμα ταμπού το θέμα της απευθείας χρηματοδότησης ερευνητικών κέντρων από τη βιομηχανία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών