Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ «μάτωσε» πολιτικά σε διάστημα μόλις τριών μηνών και καλείται πλέον να λάβει μια ιστορική απόφαση
Με τον πρωθυπουργό Aλέξη Τσίπρα και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης να έχουν πλήρη επίγνωση των συνθηκών οικονομικής ασφυξίας, της μαύρης τρύπας στα ταμειακά διαθέσιμα και την υποχρέωση αποπληρωμής των δόσεων στους πιστωτές, η επίτευξη της συμφωνίας «γέφυρα» έστω και στη βάση μίνιμουμ συμβιβασμών φαίνεται να είναι υπόθεση ημερών.
Άλλωστε, ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει καλά και το καταγγέλλει δημόσια ότι οι εταίροι και πιστωτές έχουν χρησιμοποιήσει όλες τις δυνατότητες προκειμένου η νέα κυβέρνηση να ακυρώσει μεγάλο μέρος των προεκλογικών της δεσμεύσεων και να ακολουθήσει την «οδό της νομιμότητας», έτσι όπως αυτή ορίζεται από τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής που έχουν επιβληθεί σε όλες τις χώρες που βρίσκονται σε καθεστώς επιτήρησης.
Το Μέγαρο Μαξίμου και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κλήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και εν μέσω επίπονων και σκληρών διαπραγματεύσεων να επιλέξουν μεταξύ της συντεταγμένης χρεoκοπίας εντός ευρώ - με ότι αυτό θα σήμαινε για τη χώρα - και μιας σημαντικής σειράς υποχωρήσεων και συμβιβασμών που θα ικανοποιούσαν κατ' ελάχιστο τους δανειστές για να ξεκλειδώσουν την πολυπόθητη δόση.
Η ευλάβεια, σχεδόν εμμονή, με την οποία οι εταίροι και οι θεσμοί επέμειναν και συνεχίζουν να πιέζουν για αξιολόγηση και κυρίως εφαρμογή νέων επίπονων μέτρων με οριζόντιες περικοπές, που ξεπερνούν κατά πολύ τις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης οδήγησαν την κυβέρνηση σε ένα «ναρκοθετημένο πεδίο» που οι εταίροι είχαν στήσει παράλληλα με την διαδικασία διαπραγμάτευσης.
Όπως αποδείχθηκε, στο παιχνίδι της «δημιουργικής ασάφειας» και της «μπλόφας» με στόχο να κερδηθεί πολιτικός χρόνος, ο Γιάννης Βαρουφάκης ήταν μεν καλός αλλά δεν ήταν ο μόνος εξπέρ.
Το παιχνίδι αυτό το γνώριζαν καλά και οι εκπρόσωποι των θεσμών που διέθεταν και ένα επιπλέον «όπλο».
Και για την ακρίβεια το πιο δυνατό και αποτελεσματικό.
Ήταν και θα συνεχίσουν να είναι οι κάτοχοι των κλειδιών που «ανοίγουν το σεντούκι» της ρευστότητας.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ «μάτωσε» πολιτικά σε διάστημα μόλις τριών μηνών και καλείται πλέον να λάβει μια ιστορική απόφαση.
Θα φέρει τη λύση βάζοντας φρένο στο μαρτύριο της σταγόνας που έχουν επιβάλλει εταίροι και πιστωτές, με θεμιτούς αλλά και αθέμιτους τρόπους, αναλαμβάνοντας ομολογουμένως ένα δυσανάλογο πολιτικό κόστος καθώς δεν φέρει κυβερνητικές ευθύνες παρελθόντων ετών;
Ή θα επιλέξει τη ρήξη επιβεβαιώνοντας τον Αριστερό ριζοσπαστικό χαρακτήρα της αλλά παράλληλα συνδέοντας τον ΣΥΡΙΖΑ με μία κίνηση που θα ενδεχομένως να επιφέρει μεγαλύτερα δεινά από τα όσα ήδη έχει υποστεί ο ελληνικός λαός;
Ο πρωθυπουργός πάντως πέρα και πάνω από τις όποιες εσωκομματικές και ενδοκυβερνητικές αντιδράσεις που μόνο αμελητέες δεν είναι, χθες ενώπιον του συνόλου των υπουργών του, αν και επέμεινε στην τήρηση των κόκκινων γραμμών, τόνισε πως η Ελλάδα βρίσκεται πολύ κοντά σε μια μίνιμουμ συμφωνία με τους εταίρους, η οποία ενδέχεται να επιτευχθεί στο πρώτο δεκαήμερο του Μάιου.
Όσο για τα αντίθετα μηνύματα που εξέπεμπαν οι πιστωτές δια στόματος του εκπροσώπου του ΔΝΤ αλλά και του Γερούν Ντάισελμπλουμ, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι εντάσσονται στο παιχνίδι των πιέσεων και όχι στην ουσία της διαπραγμάτευσης που δείχνει ότι θα κλείσει.
Όμως ο αγώνας δρόμου για την κυβέρνηση και οι εσωκομματικές αναταράξεις θα συνεχιστούν μέχρι και τον Ιούνιο, όπου εκ νέου θα ανοίξουν τα μεγάλα ακανθώδη ζητήματα που αφορούν τις μεταρρυθμίσεις στο πεδίο των κόκκινων γραμμών της κυβέρνησης.
Δ.Α.
www.bankingnews.gr
Άλλωστε, ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει καλά και το καταγγέλλει δημόσια ότι οι εταίροι και πιστωτές έχουν χρησιμοποιήσει όλες τις δυνατότητες προκειμένου η νέα κυβέρνηση να ακυρώσει μεγάλο μέρος των προεκλογικών της δεσμεύσεων και να ακολουθήσει την «οδό της νομιμότητας», έτσι όπως αυτή ορίζεται από τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής που έχουν επιβληθεί σε όλες τις χώρες που βρίσκονται σε καθεστώς επιτήρησης.
Το Μέγαρο Μαξίμου και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κλήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και εν μέσω επίπονων και σκληρών διαπραγματεύσεων να επιλέξουν μεταξύ της συντεταγμένης χρεoκοπίας εντός ευρώ - με ότι αυτό θα σήμαινε για τη χώρα - και μιας σημαντικής σειράς υποχωρήσεων και συμβιβασμών που θα ικανοποιούσαν κατ' ελάχιστο τους δανειστές για να ξεκλειδώσουν την πολυπόθητη δόση.
Η ευλάβεια, σχεδόν εμμονή, με την οποία οι εταίροι και οι θεσμοί επέμειναν και συνεχίζουν να πιέζουν για αξιολόγηση και κυρίως εφαρμογή νέων επίπονων μέτρων με οριζόντιες περικοπές, που ξεπερνούν κατά πολύ τις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης οδήγησαν την κυβέρνηση σε ένα «ναρκοθετημένο πεδίο» που οι εταίροι είχαν στήσει παράλληλα με την διαδικασία διαπραγμάτευσης.
Όπως αποδείχθηκε, στο παιχνίδι της «δημιουργικής ασάφειας» και της «μπλόφας» με στόχο να κερδηθεί πολιτικός χρόνος, ο Γιάννης Βαρουφάκης ήταν μεν καλός αλλά δεν ήταν ο μόνος εξπέρ.
Το παιχνίδι αυτό το γνώριζαν καλά και οι εκπρόσωποι των θεσμών που διέθεταν και ένα επιπλέον «όπλο».
Και για την ακρίβεια το πιο δυνατό και αποτελεσματικό.
Ήταν και θα συνεχίσουν να είναι οι κάτοχοι των κλειδιών που «ανοίγουν το σεντούκι» της ρευστότητας.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ «μάτωσε» πολιτικά σε διάστημα μόλις τριών μηνών και καλείται πλέον να λάβει μια ιστορική απόφαση.
Θα φέρει τη λύση βάζοντας φρένο στο μαρτύριο της σταγόνας που έχουν επιβάλλει εταίροι και πιστωτές, με θεμιτούς αλλά και αθέμιτους τρόπους, αναλαμβάνοντας ομολογουμένως ένα δυσανάλογο πολιτικό κόστος καθώς δεν φέρει κυβερνητικές ευθύνες παρελθόντων ετών;
Ή θα επιλέξει τη ρήξη επιβεβαιώνοντας τον Αριστερό ριζοσπαστικό χαρακτήρα της αλλά παράλληλα συνδέοντας τον ΣΥΡΙΖΑ με μία κίνηση που θα ενδεχομένως να επιφέρει μεγαλύτερα δεινά από τα όσα ήδη έχει υποστεί ο ελληνικός λαός;
Ο πρωθυπουργός πάντως πέρα και πάνω από τις όποιες εσωκομματικές και ενδοκυβερνητικές αντιδράσεις που μόνο αμελητέες δεν είναι, χθες ενώπιον του συνόλου των υπουργών του, αν και επέμεινε στην τήρηση των κόκκινων γραμμών, τόνισε πως η Ελλάδα βρίσκεται πολύ κοντά σε μια μίνιμουμ συμφωνία με τους εταίρους, η οποία ενδέχεται να επιτευχθεί στο πρώτο δεκαήμερο του Μάιου.
Όσο για τα αντίθετα μηνύματα που εξέπεμπαν οι πιστωτές δια στόματος του εκπροσώπου του ΔΝΤ αλλά και του Γερούν Ντάισελμπλουμ, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι εντάσσονται στο παιχνίδι των πιέσεων και όχι στην ουσία της διαπραγμάτευσης που δείχνει ότι θα κλείσει.
Όμως ο αγώνας δρόμου για την κυβέρνηση και οι εσωκομματικές αναταράξεις θα συνεχιστούν μέχρι και τον Ιούνιο, όπου εκ νέου θα ανοίξουν τα μεγάλα ακανθώδη ζητήματα που αφορούν τις μεταρρυθμίσεις στο πεδίο των κόκκινων γραμμών της κυβέρνησης.
Δ.Α.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών