Όποια ζητήματα προκύψουν θα λυθούν με τις διαδικασίες που υπάρχουν σε κυβερνητικό επίπεδο
«Υπάρχουν διάφορες απόψεις υπουργείων και αρχαιολογικών υπηρεσιών. Το ΚΥΣΟΙΠ θα αποφασίσει… Και με το λιμάνι του Πειραιά υπήρχαν προβλήματα και λύθηκαν.
Όποια ζητήματα προκύψουν θα λυθούν με τις διαδικασίες που υπάρχουν σε κυβερνητικό επίπεδο» δήλωσε ο υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, Δημήτρης Μάρδας, στην «Τρόικα του Αθήνα 9.84».
Μεταξύ άλλων είπε:
Για Ελληνικό:
«Καταρχάς, υπάρχει ένα κυβερνητικό έργο. Υπάρχουν διάφορες απόψεις υπουργείων, αρχαιολογικών υπηρεσιών και έχουμε ένα υπουργείο που θέλει να χαράξει μια συγκεκριμένη πολιτική.
Η πολιτική όμως και στο χώρο αυτό χαράσσεται εκ μέρους της κυβέρνησης.
Υπάρχει το κυβερνητικό συμβούλιο της οικονομικής πολιτικής, ένα πάρα πολύ καλοφτιαγμένο όργανο που δεν υπήρχε στο παρελθόν, το οποίο λύνει προβλήματα, οδηγεί στη χάραξη μιας στρατηγικής, προσπαθεί να βγάλει άκρη με οποιαδήποτε ζητήματα τέτοιας μορφής και υπάρχει το κυβερνητικό, όπως και το υπουργικό συμβούλιο.
Ως εκ τούτου, η οικονομική και η επενδυτική πολιτική χαράσσονται από τα θεσμικά όργανα της κυβέρνησης, τα οποία θα αποφασίσουν πάνω σε μια εισήγηση, η οποία θα έρθει εκ μέρους κάποιου υπουργείου.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι αυτά τα θεσμικά όργανα απαραίτητα θα συμφωνήσουν με την όποια εισήγηση, εκεί όπου υπάρχουν, βέβαια, διαφωνίες. Έτσι μεθοδεύεται η οικονομική πολιτική της χώρας.
Και με το λιμάνι του Πειραιά υπήρχαν προβλήματα, τα οποία λύθηκαν. Όπου προκύπτουν προβλήματα, λύνονται, σύμφωνα με τις διαδικασίες που υπάρχουν σε κυβερνητικό επίπεδο. Το ΚΥΣΟΙΠ θα αποφασίσει πως θα προχωρήσει η υπόθεση αυτή.
Εκεί που υπάρχει διαφωνία, υπάρχουν τα θεσμικά όργανα της κυβέρνησης που οφείλουν να δώσουν μια λύση».
Για καταλήψεις:
«Ίσως πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσουμε μια συζήτηση από ένα σημείο πολύ πιο πίσω από εδώ που είμαστε. Αρχικά, να αναρωτηθούμε τι εξυπηρετούν οι καταλήψεις. Σε μια εποχή που δεν υπήρχε το διαδίκτυο ή τα ηλεκτρονικά συστήματα επικοινωνίας, ομολογουμένως, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι με την κατάληψη ανακοίνωνε κάτι, έκανε γνωστό κάτι. Η πρώτη ερώτηση που τίθεται είναι “μια κατάληψη ενός δημόσιου χώρου σήμερα θα δώσει ένα μήνυμα πολύ πιο ισχυρό από αυτό που θα δώσει ο ίδιος ο φορέας που κάνει την κατάληψη μέσα από τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης;”. Η απάντηση είναι σαφώς “όχι”.
Εάν ανακοινωθεί ένα αίτημα μέσα από το twitter και το facebook ή οποιοδήποτε άλλο μέσο ηλεκτρονικής πλατφόρμας, αυτό γίνεται ευρύτατα γνωστό, ενώ μια κατάληψη θα γίνει γνωστή σε μια περιοχή και εάν γίνει, διότι ο κόσμος έχει κουραστεί και ακόμα και τα ΜΜΕ δεν αναδεικνύουν τις καταλήψεις.
Άρα, πρέπει πρώτα να σκεφτούμε τι εξυπηρετεί μια κατάληψη. Δεύτερον, το ερώτημα που τίθεται εδώ και χρόνια είναι “πώς αντιμετωπίζεται μια κατάληψη”. Βέβαια, πρέπει να πω ότι εξεπλάγην με τη δήλωση της ΝΔ, που είπε ότι “όταν επανέλθουμε εμείς, τότε θα επαναφέρουμε την τάξη”. Το ερώτημα είναι αυτοί που ανακοίνωσαν κάτι τέτοιο, είναι απόγονοι πολιτικών της προηγούμενης ΝΔ ή είναι τα ίδια άτομα; Και αν είναι τα ίδια άτομα, που ήταν όλο το προηγούμενο διάστημα που είχαμε σωρεία καταλήψεων; Η υποκρισία έχει κάποια όρια… Τα ανώτατα και τα κατώτατα όρια αντιμετώπισης ενός τέτοιου προβλήματος είναι τα εξής.
Το κατώτατο είναι απραξία. Το ανώτατο είναι χρήση βίας. Ανάμεσα σε αυτά τα όρια υπάρχουν και άλλες λύσεις, πιο έξυπνες, πιο κουραστικές, πιο επίπονες, οι οποίες μπορούν να δώσουν ένα αποτέλεσμα χωρίς τη χρήση βίας και από την άλλη πλευρά να περιορίσουν τις αυθαιρεσίες…
Πρέπει να σκεφτόμαστε λύσεις που περιορίζουν την αυθαιρεσία… Όσον αφορά στην κατάληψη του ΑΠΘ, θα μπορούσε να βρεθεί μια άλλη λύση, χωρίς να προκληθούν οι ζημιές στο πανεπιστήμιο. Αυτό ήταν το ζητούμενο, περιορίζοντας την αυθαιρεσία των όποιων ήθελαν να κάνουν κάτι. Θα ήταν λύση, για παράδειγμα, η χρήση ενός γηπέδου, όπου θα μπορούσαν να κατασκηνώσουν οι ενδιαφερόμενοι».
www.bankingnews.gr
Όποια ζητήματα προκύψουν θα λυθούν με τις διαδικασίες που υπάρχουν σε κυβερνητικό επίπεδο» δήλωσε ο υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, Δημήτρης Μάρδας, στην «Τρόικα του Αθήνα 9.84».
Μεταξύ άλλων είπε:
Για Ελληνικό:
«Καταρχάς, υπάρχει ένα κυβερνητικό έργο. Υπάρχουν διάφορες απόψεις υπουργείων, αρχαιολογικών υπηρεσιών και έχουμε ένα υπουργείο που θέλει να χαράξει μια συγκεκριμένη πολιτική.
Η πολιτική όμως και στο χώρο αυτό χαράσσεται εκ μέρους της κυβέρνησης.
Υπάρχει το κυβερνητικό συμβούλιο της οικονομικής πολιτικής, ένα πάρα πολύ καλοφτιαγμένο όργανο που δεν υπήρχε στο παρελθόν, το οποίο λύνει προβλήματα, οδηγεί στη χάραξη μιας στρατηγικής, προσπαθεί να βγάλει άκρη με οποιαδήποτε ζητήματα τέτοιας μορφής και υπάρχει το κυβερνητικό, όπως και το υπουργικό συμβούλιο.
Ως εκ τούτου, η οικονομική και η επενδυτική πολιτική χαράσσονται από τα θεσμικά όργανα της κυβέρνησης, τα οποία θα αποφασίσουν πάνω σε μια εισήγηση, η οποία θα έρθει εκ μέρους κάποιου υπουργείου.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι αυτά τα θεσμικά όργανα απαραίτητα θα συμφωνήσουν με την όποια εισήγηση, εκεί όπου υπάρχουν, βέβαια, διαφωνίες. Έτσι μεθοδεύεται η οικονομική πολιτική της χώρας.
Και με το λιμάνι του Πειραιά υπήρχαν προβλήματα, τα οποία λύθηκαν. Όπου προκύπτουν προβλήματα, λύνονται, σύμφωνα με τις διαδικασίες που υπάρχουν σε κυβερνητικό επίπεδο. Το ΚΥΣΟΙΠ θα αποφασίσει πως θα προχωρήσει η υπόθεση αυτή.
Εκεί που υπάρχει διαφωνία, υπάρχουν τα θεσμικά όργανα της κυβέρνησης που οφείλουν να δώσουν μια λύση».
Για καταλήψεις:
«Ίσως πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσουμε μια συζήτηση από ένα σημείο πολύ πιο πίσω από εδώ που είμαστε. Αρχικά, να αναρωτηθούμε τι εξυπηρετούν οι καταλήψεις. Σε μια εποχή που δεν υπήρχε το διαδίκτυο ή τα ηλεκτρονικά συστήματα επικοινωνίας, ομολογουμένως, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι με την κατάληψη ανακοίνωνε κάτι, έκανε γνωστό κάτι. Η πρώτη ερώτηση που τίθεται είναι “μια κατάληψη ενός δημόσιου χώρου σήμερα θα δώσει ένα μήνυμα πολύ πιο ισχυρό από αυτό που θα δώσει ο ίδιος ο φορέας που κάνει την κατάληψη μέσα από τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης;”. Η απάντηση είναι σαφώς “όχι”.
Εάν ανακοινωθεί ένα αίτημα μέσα από το twitter και το facebook ή οποιοδήποτε άλλο μέσο ηλεκτρονικής πλατφόρμας, αυτό γίνεται ευρύτατα γνωστό, ενώ μια κατάληψη θα γίνει γνωστή σε μια περιοχή και εάν γίνει, διότι ο κόσμος έχει κουραστεί και ακόμα και τα ΜΜΕ δεν αναδεικνύουν τις καταλήψεις.
Άρα, πρέπει πρώτα να σκεφτούμε τι εξυπηρετεί μια κατάληψη. Δεύτερον, το ερώτημα που τίθεται εδώ και χρόνια είναι “πώς αντιμετωπίζεται μια κατάληψη”. Βέβαια, πρέπει να πω ότι εξεπλάγην με τη δήλωση της ΝΔ, που είπε ότι “όταν επανέλθουμε εμείς, τότε θα επαναφέρουμε την τάξη”. Το ερώτημα είναι αυτοί που ανακοίνωσαν κάτι τέτοιο, είναι απόγονοι πολιτικών της προηγούμενης ΝΔ ή είναι τα ίδια άτομα; Και αν είναι τα ίδια άτομα, που ήταν όλο το προηγούμενο διάστημα που είχαμε σωρεία καταλήψεων; Η υποκρισία έχει κάποια όρια… Τα ανώτατα και τα κατώτατα όρια αντιμετώπισης ενός τέτοιου προβλήματος είναι τα εξής.
Το κατώτατο είναι απραξία. Το ανώτατο είναι χρήση βίας. Ανάμεσα σε αυτά τα όρια υπάρχουν και άλλες λύσεις, πιο έξυπνες, πιο κουραστικές, πιο επίπονες, οι οποίες μπορούν να δώσουν ένα αποτέλεσμα χωρίς τη χρήση βίας και από την άλλη πλευρά να περιορίσουν τις αυθαιρεσίες…
Πρέπει να σκεφτόμαστε λύσεις που περιορίζουν την αυθαιρεσία… Όσον αφορά στην κατάληψη του ΑΠΘ, θα μπορούσε να βρεθεί μια άλλη λύση, χωρίς να προκληθούν οι ζημιές στο πανεπιστήμιο. Αυτό ήταν το ζητούμενο, περιορίζοντας την αυθαιρεσία των όποιων ήθελαν να κάνουν κάτι. Θα ήταν λύση, για παράδειγμα, η χρήση ενός γηπέδου, όπου θα μπορούσαν να κατασκηνώσουν οι ενδιαφερόμενοι».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών