Δυστυχώς, η Ελλάδα, οι πολίτες και οι πολιτικοί δεν έμαθαν τίποτα τα έξι τελευταία χρόνια
Μακάρι οι ελληνικές τράπεζες να είχαν προκαλέσει την είσοδο της χώρας μας στα Μνημόνια.
Δυστυχώς η Ελλάδα εισήλθε υπό την προστασία των δανειστών της διότι το κράτος ήταν μπάχαλο.
Αντίθετα η Κύπρος η Ιρλανδία και η Ισπανία και λιγότερο η Πορτογαλία αντιμετώπισαν τραπεζική κρίση.
Η σημερινή είδηση ότι η Κύπρος βγαίνει από το Μνημόνιο μας υποχρεώνει να δούμε τις διαφορές και την ατολμία που διακατέχει τους Έλληνες πολιτικούς που διαχειρίστηκαν ή διαχειρίζονται την εφαρμογή των Μνημονίων καθώς αδυνατούν να λύσουν τα προβλήματα του υπερχρεωμένου κράτους.
Τα κρατικά χρέη έριξαν έξω το ταμείο.
Τα έσοδα ήταν λιγότερα από τα έξοδα.
O δανεισμός με την έκδοση κρατικών ομολόγων συντηρούσε τις πελατειακές σχέσεις των πολιτικών με τους ψηφοφόρους.
Τα στίφη των διορισμένων κρατικών υπαλλήλων στου Δήμους στους κρατικούς Οργανισμούς και στην κρατική διοίκηση προκάλεσαν την χρεοκοπία.
Οι κυβερνητικοί διαχειριστές των Μνημονίων όταν έκαναν το PSI «κούρεψε» τα λεφτά των Ασφαλιστικών Ταμείων.
Οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλιστικοί φορείς δεν ήθελαν να βάλουν «πλάτη» για τη σωτηρία της χώρας ενώ ξέχασαν ότι με δανεικά επιβίωνε το Ασφαλιστικό σύστημα της χώρας.
Από το 2000 μέχρι σήμερα ο κρατικός προϋπολογισμός έβαζε από τα φορολογικά έσοδα χρήματα για την καταβολή των συντάξεων.
Το ποσό που καταβλήθηκε για τη διατήρηση των παχυλών αμοιβών έφθασε στα 216 δισ. ευρώ.
Για δεκαετίες το Ασφαλιστικό Σύστημα πλήρωνε συντάξεις υψηλότερες από τις αμοιβές των εργαζομένων δημιουργώντας ένα ακόμη παράδοξο.
Η ελληνική χρεοκοπία είναι έργο ανεύθυνων πολιτικών που επέλεξαν να θυσιάσουν του εργαζόμενους του ιδιωτικού ενώ άφησαν σχεδόν ανέπαφη την πηγή του προβλήματος που ήταν το κράτος.
Αυτή είναι η διαφορά της Κύπρου με την Ελλάδα.
Το τραπεζικό πρόβλημα λύνεται διότι οι ειδήμονες λένε πάρε από την κατάθεση ενώ ακόμη και σήμερα το κράτος προστατεύεται σαν « θύλακας» ανεκτίμητης αξίας.
Πρόκειται για πελατειακές σχέσεις που έφεραν τη χώρα στη χρεοκοπία της και δυστυχώς κοστίζουν ακόμη παραμένοντας στα Μνημόνια.
Οι χώρες που βγήκαν ή βγαίνουν από τα Μνημόνια δεν είχαν τις επισκέψεις των στελεχών του ΔΝΤ.
Δυστυχώς η Ελλάδα, οι πολίτες και οι πολιτικοί δεν έμαθαν τίποτα τα έξι τελευταία χρόνια.
Τι μας μένει ένα ακόμη ΣΟΚ ακόμη για να γνωρίσουμε την απόλυτη φτώχεια τόσο από οικονομικής άποψης όσο και από πολιτικής άποψης.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews.gr
www.bankingnews.gr
Δυστυχώς η Ελλάδα εισήλθε υπό την προστασία των δανειστών της διότι το κράτος ήταν μπάχαλο.
Αντίθετα η Κύπρος η Ιρλανδία και η Ισπανία και λιγότερο η Πορτογαλία αντιμετώπισαν τραπεζική κρίση.
Η σημερινή είδηση ότι η Κύπρος βγαίνει από το Μνημόνιο μας υποχρεώνει να δούμε τις διαφορές και την ατολμία που διακατέχει τους Έλληνες πολιτικούς που διαχειρίστηκαν ή διαχειρίζονται την εφαρμογή των Μνημονίων καθώς αδυνατούν να λύσουν τα προβλήματα του υπερχρεωμένου κράτους.
Τα κρατικά χρέη έριξαν έξω το ταμείο.
Τα έσοδα ήταν λιγότερα από τα έξοδα.
O δανεισμός με την έκδοση κρατικών ομολόγων συντηρούσε τις πελατειακές σχέσεις των πολιτικών με τους ψηφοφόρους.
Τα στίφη των διορισμένων κρατικών υπαλλήλων στου Δήμους στους κρατικούς Οργανισμούς και στην κρατική διοίκηση προκάλεσαν την χρεοκοπία.
Οι κυβερνητικοί διαχειριστές των Μνημονίων όταν έκαναν το PSI «κούρεψε» τα λεφτά των Ασφαλιστικών Ταμείων.
Οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλιστικοί φορείς δεν ήθελαν να βάλουν «πλάτη» για τη σωτηρία της χώρας ενώ ξέχασαν ότι με δανεικά επιβίωνε το Ασφαλιστικό σύστημα της χώρας.
Από το 2000 μέχρι σήμερα ο κρατικός προϋπολογισμός έβαζε από τα φορολογικά έσοδα χρήματα για την καταβολή των συντάξεων.
Το ποσό που καταβλήθηκε για τη διατήρηση των παχυλών αμοιβών έφθασε στα 216 δισ. ευρώ.
Για δεκαετίες το Ασφαλιστικό Σύστημα πλήρωνε συντάξεις υψηλότερες από τις αμοιβές των εργαζομένων δημιουργώντας ένα ακόμη παράδοξο.
Η ελληνική χρεοκοπία είναι έργο ανεύθυνων πολιτικών που επέλεξαν να θυσιάσουν του εργαζόμενους του ιδιωτικού ενώ άφησαν σχεδόν ανέπαφη την πηγή του προβλήματος που ήταν το κράτος.
Αυτή είναι η διαφορά της Κύπρου με την Ελλάδα.
Το τραπεζικό πρόβλημα λύνεται διότι οι ειδήμονες λένε πάρε από την κατάθεση ενώ ακόμη και σήμερα το κράτος προστατεύεται σαν « θύλακας» ανεκτίμητης αξίας.
Πρόκειται για πελατειακές σχέσεις που έφεραν τη χώρα στη χρεοκοπία της και δυστυχώς κοστίζουν ακόμη παραμένοντας στα Μνημόνια.
Οι χώρες που βγήκαν ή βγαίνουν από τα Μνημόνια δεν είχαν τις επισκέψεις των στελεχών του ΔΝΤ.
Δυστυχώς η Ελλάδα, οι πολίτες και οι πολιτικοί δεν έμαθαν τίποτα τα έξι τελευταία χρόνια.
Τι μας μένει ένα ακόμη ΣΟΚ ακόμη για να γνωρίσουμε την απόλυτη φτώχεια τόσο από οικονομικής άποψης όσο και από πολιτικής άποψης.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews.gr
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών