Άρθρο του Προέδρου Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, Αθ. Σαββάκη, στο BankingNews.gr
Η βεβαιότητα στη ζωή είναι η εξαίρεση. Εκείνο που κυριαρχεί ως κανόνας είναι η αβεβαιότητα, το ενδεχόμενο να συμβεί, το πιθανό… Κάνοντας αυτή τη σκέψη δεν μου είναι εύκολο να «προβλέψω» το πώς θα είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) τα επόμενα πέντε χρόνια.
Μπορώ όμως να θέσω δυο ζητήματα τα οποία, κατά την άποψή μου, θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην πορεία της απ’ εδώ και στο εξής: το πρώτο ζήτημα αφορά την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και το δεύτερο αναφέρεται στην πολιτική περιφερειακής ανάπτυξης που θα εφαρμοσθεί τα επόμενα χρόνια.
Κατ’ αρχήν πιστεύω ότι το μείζον θέμα για την ΕΕ είναι και παραμένει η κοινωνική συνοχή τόσο σε τοπικό, όσο και σε εθνικό, άρα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. (το μεταναστευτικό πρόβλημα των τελευταίων μηνών, είναι άκρως αντιπροσωπευτικό αυτού του προβληματισμού) Εκπροσωπώντας έναν περιφερειακό σύνδεσμο επιχειρήσεων, τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, (ΣΒΒΕ) είμαι σε θέση να γνωρίζω τον καταλυτικό ρόλο που διαδραματίζουν οι επιχειρήσεις στην κοινωνική συνοχή σε τοπικό επίπεδο. Γι’ αυτό η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, και μάλιστα της περιφερειακής επιχειρηματικότητας, και κατ’ επέκταση της περιφερειακής ανταγωνιστικότητας, μπορεί να βοηθήσει σημαντικά το μέλλον της ΕΕ, αφού θα εξασφαλίζει την απαραίτητη γι’ αυτό κοινωνική συνοχή.
Για να «αντιμετωπίσουμε» ως χώρα με επιτυχία την πρόκληση, θα πρέπει να υπάρξουν πολιτικές περιφερειακής ανάπτυξης που θα επιδιώκουν, με μετρήσιμους όρους, τη μεταβίβαση πόρων από τις πλουσιότερες περιφέρειες προς αυτές που είναι οι λιγότερο ευνοημένες της ΕΕ. Οι πολιτικές περιφερειακής ανάπτυξης θα πρέπει να δίνουν την αναπτυξιακή πρωτοβουλία στις τοπικές κοινωνίες, οι οποίες γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τα τοπικά προβλήματα, και ίσως, τον τρόπο επίλυσής τους. Κατά συνέπεια η περιφερειακή πολιτική της ΕΕ θα πρέπει να «οδηγεί» σε συγκροτημένη στρατηγική ανάπτυξης κάθε μιας από τις ευρωπαϊκές περιφέρειες με τελικό στόχο τη σύγκλιση.
Η εμπειρία του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) από τη διαχρονική διεκδίκηση ολοκληρωμένης στρατηγικής ανάπτυξης για τις τέσσερις περιφέρειες του ΒορειοΕλλαδικού Τόξου (ΒΕΤ), δείχνει ότι οι απαραίτητες προϋποθέσεις γι΄ αυτό είναι:
1. η ανάδειξη νέων ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων των περιφερειών,
2. η περαιτέρω αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων των περιφερειών που θεωρούνται «παραδοσιακά»,
3. η εφαρμογή πολιτικών που θα είναι ρεαλιστικές, συγκεκριμένες, με ξεκάθαρους στόχους και μετρήσιμες ως προς τις επιπτώσεις τους,
4. η ανάπτυξη και η αξιοποίηση της γνώσης, που θα οδηγεί στην παραγωγή καινοτομίας, και,
5. η δημιουργία συγκεντρώσεων «αριστείας», οι οποίες θα λειτουργούν συμπληρωματικά και όχι ανταγωνιστικά.
Σήμερα η πίεση του διεθνούς ανταγωνισμού σε όλα τα επίπεδα, (επιχείρησης, περιφέρειας, χώρας και, τελικά, ΕΕ) είναι αυτή που θα πρέπει, είτε το θέλουμε είτε όχι, να αποτελέσει την πυξίδα που θα μας οδηγήσει στο σωστό δρόμο για τα επόμενα χρόνια. Η παγκοσμιοποίηση, οι καθημερινές τεχνολογικές αλλαγές και η πτώση των κάθε λογής συνόρων, είναι μεγάλες και δύσκολες προκλήσεις. Σε κάθε περίπτωση δεν παραβλέπω άλλα μεγάλα ζητήματα για τα οποία θα πρέπει να συζητήσουμε το ρόλο και το μέλλον τους όπως η παιδεία, η εκπαίδευση, η έρευνα κλπ. Είναι ζητήματα κομβικής σημασίας για τα οποία έχω αναφερθεί σε άρθρα μου στο παρελθόν και τα οποία συμβάλλουν καταλυτικά στην επιχειρηματική και πολιτιστική ανάπτυξη μιας χώρας, άρα και της δικής μας.
www.bankingnews.gr
Μπορώ όμως να θέσω δυο ζητήματα τα οποία, κατά την άποψή μου, θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην πορεία της απ’ εδώ και στο εξής: το πρώτο ζήτημα αφορά την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και το δεύτερο αναφέρεται στην πολιτική περιφερειακής ανάπτυξης που θα εφαρμοσθεί τα επόμενα χρόνια.
Κατ’ αρχήν πιστεύω ότι το μείζον θέμα για την ΕΕ είναι και παραμένει η κοινωνική συνοχή τόσο σε τοπικό, όσο και σε εθνικό, άρα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. (το μεταναστευτικό πρόβλημα των τελευταίων μηνών, είναι άκρως αντιπροσωπευτικό αυτού του προβληματισμού) Εκπροσωπώντας έναν περιφερειακό σύνδεσμο επιχειρήσεων, τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, (ΣΒΒΕ) είμαι σε θέση να γνωρίζω τον καταλυτικό ρόλο που διαδραματίζουν οι επιχειρήσεις στην κοινωνική συνοχή σε τοπικό επίπεδο. Γι’ αυτό η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, και μάλιστα της περιφερειακής επιχειρηματικότητας, και κατ’ επέκταση της περιφερειακής ανταγωνιστικότητας, μπορεί να βοηθήσει σημαντικά το μέλλον της ΕΕ, αφού θα εξασφαλίζει την απαραίτητη γι’ αυτό κοινωνική συνοχή.
Για να «αντιμετωπίσουμε» ως χώρα με επιτυχία την πρόκληση, θα πρέπει να υπάρξουν πολιτικές περιφερειακής ανάπτυξης που θα επιδιώκουν, με μετρήσιμους όρους, τη μεταβίβαση πόρων από τις πλουσιότερες περιφέρειες προς αυτές που είναι οι λιγότερο ευνοημένες της ΕΕ. Οι πολιτικές περιφερειακής ανάπτυξης θα πρέπει να δίνουν την αναπτυξιακή πρωτοβουλία στις τοπικές κοινωνίες, οι οποίες γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τα τοπικά προβλήματα, και ίσως, τον τρόπο επίλυσής τους. Κατά συνέπεια η περιφερειακή πολιτική της ΕΕ θα πρέπει να «οδηγεί» σε συγκροτημένη στρατηγική ανάπτυξης κάθε μιας από τις ευρωπαϊκές περιφέρειες με τελικό στόχο τη σύγκλιση.
Η εμπειρία του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) από τη διαχρονική διεκδίκηση ολοκληρωμένης στρατηγικής ανάπτυξης για τις τέσσερις περιφέρειες του ΒορειοΕλλαδικού Τόξου (ΒΕΤ), δείχνει ότι οι απαραίτητες προϋποθέσεις γι΄ αυτό είναι:
1. η ανάδειξη νέων ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων των περιφερειών,
2. η περαιτέρω αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων των περιφερειών που θεωρούνται «παραδοσιακά»,
3. η εφαρμογή πολιτικών που θα είναι ρεαλιστικές, συγκεκριμένες, με ξεκάθαρους στόχους και μετρήσιμες ως προς τις επιπτώσεις τους,
4. η ανάπτυξη και η αξιοποίηση της γνώσης, που θα οδηγεί στην παραγωγή καινοτομίας, και,
5. η δημιουργία συγκεντρώσεων «αριστείας», οι οποίες θα λειτουργούν συμπληρωματικά και όχι ανταγωνιστικά.
Σήμερα η πίεση του διεθνούς ανταγωνισμού σε όλα τα επίπεδα, (επιχείρησης, περιφέρειας, χώρας και, τελικά, ΕΕ) είναι αυτή που θα πρέπει, είτε το θέλουμε είτε όχι, να αποτελέσει την πυξίδα που θα μας οδηγήσει στο σωστό δρόμο για τα επόμενα χρόνια. Η παγκοσμιοποίηση, οι καθημερινές τεχνολογικές αλλαγές και η πτώση των κάθε λογής συνόρων, είναι μεγάλες και δύσκολες προκλήσεις. Σε κάθε περίπτωση δεν παραβλέπω άλλα μεγάλα ζητήματα για τα οποία θα πρέπει να συζητήσουμε το ρόλο και το μέλλον τους όπως η παιδεία, η εκπαίδευση, η έρευνα κλπ. Είναι ζητήματα κομβικής σημασίας για τα οποία έχω αναφερθεί σε άρθρα μου στο παρελθόν και τα οποία συμβάλλουν καταλυτικά στην επιχειρηματική και πολιτιστική ανάπτυξη μιας χώρας, άρα και της δικής μας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών