Με τα capital controls και την έλλειψη ρευστότητας, οι αγρότες ανταλλάσσουν αγαθά και μηχανικό εξοπλισμό
Στην ανταλλακτική οικονομία ώθησαν τα capital controls τους Έλληνες αγρότες σύμφωνα με το Reuters, που παραθέτει και κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Όπως του καλλιεργητή βαμβακιού Μίμη Τσακανίκα, που η μεγαλύτερη αγωνία του μόλις έκλεισαν οι τράπεζες ήταν πως θα πληρώσει τους προμηθευτές του, ενώ δεν μπορούσε να εισπράξει και από τους πελάτες του.
Τελικά, ο 41χρονος αγρότης για να αντεπεξέλθει στην έλλειψη ρευστότητας πληρώνει κάποιους εργάτες του σε είδος και ανταλλάσσει εργαλεία με άλλους αγρότες, αντί να αγοράζει ή, να νοικιάζει εξοπλισμό.
Είναι μέρος μίας αναπτυσσόμενης ανταλλακτικής οικονομίας που κάποιοι απορρίπτουν ως πισωγύρισμα από τον εκσυγχρονισμό, όμως άλλοι την αγκαλιάζουν σαν μία βραχυπρόθεσμη πρακτική για την οικονομική επιβίωση.
Όταν νοίκιασε ένα χωράφι αυτόν τον μήνα, συμφώνησε να πληρώσει με μέρος της παραγωγής.
«Είναι ένας εφιάλτης, χρωστάω σε πολλούς ανθρώπους, εταιρίες καυσίμων ή, εξοπλισμού και πρέπει να πηγαίνω στην τράπεζα κάθε μέρα και τα λεφτά που μπορώ να πάρω δεν είναι αρκετά» λέει ο Τσακανίκα, που καλλιεργεί επίσης λαχανικά και καλαμπόκι σε μία φάρμα 60 εκταρίων.
«Αρχισα να κάνω κάποιες ανταλλαγές, κάτι που γινόταν και παλιά, αλλά τώρα έχει οξυνθεί, οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι και βοηθιόμαστε με φίλους και συγγενείς».
Ένας αυξανόμενος αριθμός Ελλήνων ανταλλάσσει προϊόντα και υπηρεσίες, από τη στιγμή που οι συναλλαγές με ρευστό είναι δύσκολες μετά το κλείσιμο των τραπεζών για τρεις βδομάδες υπό τον φόβο των εκροών.
Ήταν εκείνες οι μέρες πριν η Αθήνα αθετήσει την πληρωμή προς το ΔΝΤ και εκβιαστεί στη συνέχεια για ένα τρίτο, εξευτελιστικό πρόγραμμα.
Τα capital controls έχουν πλέον χαλαρώσει – αλλά θα μείνουν για μήνες – με το εβδομαδιαίο όριο να είναι πλέον 420 ευρώ.
Στοιχεία για τον όγκο των ανταλλαγών δεν είναι διαθέσιμα, αφού γίνονται ανεπίσημα, αλλά το συγκεκριμένο concept δεν είναι νέο στην Ελλάδα.
Αναβιώνει, μάλιστα, από την αρχαία Ελλάδα.
Ένα από τα πιο παλιά εμπορικά κράτη, η Ελλάδα έκανε με τους Φοίνικες ανταλλαγές προϊόντων, όπως λάδι και κρασί στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο για αιώνες.
«Η ανταλλαγή προϊόντων ήταν μέρος της καθημερινότητας των Ελλήνων για πολύ καιρό» είπε ο Χάρης Λαμπρόπουλος καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πατρών.
«Παλιότερα ήταν σε οικογενειακό επίπεδο, αλλά πλέον γίνεται πιο οργανωμένο».
Αυτή η πρακτική είναι πιο ορατή σε αγροτικές περιοχές και νησιά, όπου οι αγρότες ανταλλάσσουν προϊόντα μεταξύ τους, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνο Μίχαλο.
Το Tradenow ένα web site που άρχισε πριν τρία χρόνια να διευκολύνει τις ανταλλαγές από το φαγητό μέχρι την τεχνολογία, υποστηρίζει ότι ο αριθμός των χρηστών και των συναλλαγών διπλασιάστηκε από τη μέρα που επιβλήθηκαν τα capital controls.
«Πριν τα capital controls προσπαθούσαμε να ενθαρρύνουμε τις επιχειρήσεις, αλλά τώρα έρχονται αυτές σε εμάς» λέει ο εκτελεστικός διευθυντής της εταιρίας Γιάννης Δεληγιάννης.
Η online πλατφόρμα περιλαμβάνει πάνω από 3000 συναλλαγές, αξίας 800 χιλ. ευρώ σύμφωνα με τον Δεληγιάννη.
Μία άλλη εταιρία, η Mermix βοηθάει τους αγρότες να ανταλλάσσουν εργαλεία και μηχανικό εξοπλισμό.
Στήθηκε πριν τρία χρόνια και έχει πλέον πάνω από 100 αγρότες με αυξητικές τάσεις.
Ο ιδρυτής της Χρήστος Σταμάτης υποστηρίζει ότι τα capital controls και η έλλειψη ρευστότητας στρέφουν τους αγρότες σε αυτό το νέο μοντέλο, αφού η αγορά εξοπλισμού είναι πολύ ακριβή.
Συχνά, οι ανταλλαγές είναι μικρές, 10 κιλά κρασί, για 20 κιλά ρύζι, αλλά υπάρχουν και μεγαλύτερες όπως γεωργικά προϊόντα ή, μηχανήματα που καλύπτουν αξίες 2000 και 4000 ευρώ.
Για τους ελεγκτές της εφορίας, η πρακτική αυτή εγείρει ερωτηματικά, ωστόσο, ο Χρήστος Κυριαζόπουλος ισχυρίζεται ότι δεν είναι παράνομη αν υπάρχουν τα σχετικά έγγραφα για κάθε συναλλαγή.
Αρκετοί Έλληνες είναι απρόθυμοι να ενθαρρύνουν την ανταλλακτική οικονομία γιατί φοβούνται ότι συμβολίζει μία κοινωνία που κάνει πισωγύρισμα μετά από εφτά χρόνια κρίσης.
Αλλά όπως λέει ο Σταμάτης, την τελευταία φορά που είχαμε αυτό το φαινόμενο ήταν όταν ήμασταν υπό κατοχή.
Και τα capital controls μία μορφή οικονομικής κατοχής δεν είναι, όμως;
www.bankingnews.gr
Όπως του καλλιεργητή βαμβακιού Μίμη Τσακανίκα, που η μεγαλύτερη αγωνία του μόλις έκλεισαν οι τράπεζες ήταν πως θα πληρώσει τους προμηθευτές του, ενώ δεν μπορούσε να εισπράξει και από τους πελάτες του.
Τελικά, ο 41χρονος αγρότης για να αντεπεξέλθει στην έλλειψη ρευστότητας πληρώνει κάποιους εργάτες του σε είδος και ανταλλάσσει εργαλεία με άλλους αγρότες, αντί να αγοράζει ή, να νοικιάζει εξοπλισμό.
Είναι μέρος μίας αναπτυσσόμενης ανταλλακτικής οικονομίας που κάποιοι απορρίπτουν ως πισωγύρισμα από τον εκσυγχρονισμό, όμως άλλοι την αγκαλιάζουν σαν μία βραχυπρόθεσμη πρακτική για την οικονομική επιβίωση.
Όταν νοίκιασε ένα χωράφι αυτόν τον μήνα, συμφώνησε να πληρώσει με μέρος της παραγωγής.
«Είναι ένας εφιάλτης, χρωστάω σε πολλούς ανθρώπους, εταιρίες καυσίμων ή, εξοπλισμού και πρέπει να πηγαίνω στην τράπεζα κάθε μέρα και τα λεφτά που μπορώ να πάρω δεν είναι αρκετά» λέει ο Τσακανίκα, που καλλιεργεί επίσης λαχανικά και καλαμπόκι σε μία φάρμα 60 εκταρίων.
«Αρχισα να κάνω κάποιες ανταλλαγές, κάτι που γινόταν και παλιά, αλλά τώρα έχει οξυνθεί, οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι και βοηθιόμαστε με φίλους και συγγενείς».
Ένας αυξανόμενος αριθμός Ελλήνων ανταλλάσσει προϊόντα και υπηρεσίες, από τη στιγμή που οι συναλλαγές με ρευστό είναι δύσκολες μετά το κλείσιμο των τραπεζών για τρεις βδομάδες υπό τον φόβο των εκροών.
Ήταν εκείνες οι μέρες πριν η Αθήνα αθετήσει την πληρωμή προς το ΔΝΤ και εκβιαστεί στη συνέχεια για ένα τρίτο, εξευτελιστικό πρόγραμμα.
Τα capital controls έχουν πλέον χαλαρώσει – αλλά θα μείνουν για μήνες – με το εβδομαδιαίο όριο να είναι πλέον 420 ευρώ.
Στοιχεία για τον όγκο των ανταλλαγών δεν είναι διαθέσιμα, αφού γίνονται ανεπίσημα, αλλά το συγκεκριμένο concept δεν είναι νέο στην Ελλάδα.
Αναβιώνει, μάλιστα, από την αρχαία Ελλάδα.
Ένα από τα πιο παλιά εμπορικά κράτη, η Ελλάδα έκανε με τους Φοίνικες ανταλλαγές προϊόντων, όπως λάδι και κρασί στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο για αιώνες.
«Η ανταλλαγή προϊόντων ήταν μέρος της καθημερινότητας των Ελλήνων για πολύ καιρό» είπε ο Χάρης Λαμπρόπουλος καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πατρών.
«Παλιότερα ήταν σε οικογενειακό επίπεδο, αλλά πλέον γίνεται πιο οργανωμένο».
Αυτή η πρακτική είναι πιο ορατή σε αγροτικές περιοχές και νησιά, όπου οι αγρότες ανταλλάσσουν προϊόντα μεταξύ τους, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνο Μίχαλο.
Το Tradenow ένα web site που άρχισε πριν τρία χρόνια να διευκολύνει τις ανταλλαγές από το φαγητό μέχρι την τεχνολογία, υποστηρίζει ότι ο αριθμός των χρηστών και των συναλλαγών διπλασιάστηκε από τη μέρα που επιβλήθηκαν τα capital controls.
«Πριν τα capital controls προσπαθούσαμε να ενθαρρύνουμε τις επιχειρήσεις, αλλά τώρα έρχονται αυτές σε εμάς» λέει ο εκτελεστικός διευθυντής της εταιρίας Γιάννης Δεληγιάννης.
Η online πλατφόρμα περιλαμβάνει πάνω από 3000 συναλλαγές, αξίας 800 χιλ. ευρώ σύμφωνα με τον Δεληγιάννη.
Μία άλλη εταιρία, η Mermix βοηθάει τους αγρότες να ανταλλάσσουν εργαλεία και μηχανικό εξοπλισμό.
Στήθηκε πριν τρία χρόνια και έχει πλέον πάνω από 100 αγρότες με αυξητικές τάσεις.
Ο ιδρυτής της Χρήστος Σταμάτης υποστηρίζει ότι τα capital controls και η έλλειψη ρευστότητας στρέφουν τους αγρότες σε αυτό το νέο μοντέλο, αφού η αγορά εξοπλισμού είναι πολύ ακριβή.
Συχνά, οι ανταλλαγές είναι μικρές, 10 κιλά κρασί, για 20 κιλά ρύζι, αλλά υπάρχουν και μεγαλύτερες όπως γεωργικά προϊόντα ή, μηχανήματα που καλύπτουν αξίες 2000 και 4000 ευρώ.
Για τους ελεγκτές της εφορίας, η πρακτική αυτή εγείρει ερωτηματικά, ωστόσο, ο Χρήστος Κυριαζόπουλος ισχυρίζεται ότι δεν είναι παράνομη αν υπάρχουν τα σχετικά έγγραφα για κάθε συναλλαγή.
Αρκετοί Έλληνες είναι απρόθυμοι να ενθαρρύνουν την ανταλλακτική οικονομία γιατί φοβούνται ότι συμβολίζει μία κοινωνία που κάνει πισωγύρισμα μετά από εφτά χρόνια κρίσης.
Αλλά όπως λέει ο Σταμάτης, την τελευταία φορά που είχαμε αυτό το φαινόμενο ήταν όταν ήμασταν υπό κατοχή.
Και τα capital controls μία μορφή οικονομικής κατοχής δεν είναι, όμως;
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών