Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα είναι σε θέση να διαχειριστεί μια χρεοκοπία εντός του ευρώ
Η διαπραγμάτευση πολλών μηνών ανάμεσα στην Ελλάδα και τους Ευρωπαίους δεν έχει ακόμα καταλήξει σε συμφωνία.
Η μακρά διαπραγμάτευση έχει δημιουργήσει πρωτοφανή και περιττή αβεβαιότητα που έφερε την ελληνική οικονομία σε στασιμότητα.
Χωρίς συμφωνία, η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει τον Ιούλιο στην Ευρωζώνη ή έξω από το ευρώ («Grexit»).
Αυτό αναφέρει το κείμενο 13 Ελλήνων οικονομολόγων οι οποίοι με παρέμβασή τους προσπαθούν να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό για το τι σημαίνει η κάθε απόφαση στο προσεχές δημοψήφισμα.
Ένα Grexit θα ήταν μια ολοκληρωτική καταστροφή για την Ελλάδα.
Οι τράπεζες θα καταρρεύσουν οι καταθέτες θα αποσύρουν τα ευρώ τους μη γνωρίζοντας αν θα είναι σε θέση να τα αποσύρει και αργότερα και σε ποια τιμή συναλλάγματος.
Το νέο αδύναμο νόμισμα θα καταστήσει πολύ ακριβά τα προϊόντα, κόβοντας την αγοραστική δύναμη των Ελλήνων κατά το ήμισυ ή κατά ένα τρίτο.
Οι ανεύθυνοι πολιτικοί θα εκτυπώσουν πάρα πολλές νέες δραχμές, ο πληθωρισμός θα είναι αλματώδης και τα τυχόν διεθνή κέρδη ανταγωνιστικότητας που θα προκύψουν από το ασθενέστερο νόμισμα θα εξαλειφθούν.
Οι ελλείψεις, ακόμη και στα προϊόντα ανάγκης, όπως φάρμακα και καύσιμα, θα γίνει ο κανόνας.
Ορισμένοι μπορεί να ισχυρίζονται ότι μια χρεοκοπία εντός του ευρώ θα εξαλείψει όλα αυτά τα θέματα.
Αυτό είναι πολύ παραπλανητικό.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα είναι σε θέση να διαχειριστεί μια χρεοκοπία εντός του ευρώ.
Θα απαιτούσε επίσης τεράστια υποστήριξη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία θα ήταν μάλλον απίθανο υπό αυτές τις συνθήκες, όπως το να μην πληρώνει η Ελλάδα τις υποχρεώσεις της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή την ίδια την ΕΚΤ.
Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, η χρεοκοπία εντός του ευρώ θα μετατραπεί σε Grexit.
Έτσι, και οι δύο τύποι της πτώχευσης (εντός και εκτός του ευρώ) θα οδηγήσουν στην πλήρη καταστροφή της νέας δραχμής.
Επίσης, είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι η Ελλάδα μπορεί να παραμείνει στην πραγματικότητα στην ίδια την ΕΕ, μετά από ένα Grexit.
Ποια θα είναι κρίσιμα στοιχεία μιας καλής συμφωνίας;
Εκτός από τα φορολογικά ζητήματα, την εξισορρόπηση του προϋπολογισμού και μετατρέποντας τις συντάξεις ανάλογες των εισφορών, μια καλή συμφωνία θα πρέπει να δώσει έμφαση στις μεταρρυθμίσεις.
Θα πρέπει να απλοποιήσουν σε μεγάλο βαθμό τις διαδικασίες για τη λειτουργία μιας επιχείρησης στην Ελλάδα και να μειώσουν τους φόρους των επιχειρήσεων, με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία ενός παραγωγικού, με εξαγωγικό προσανατολισμό, τομέα, νέες θέσεις εργασίας, και δυνατότητες αποπληρωμής δανείων.
Οι μηχανισμοί προμηθειών του κράτους θα πρέπει να γίνουν ανταγωνιστικοί.
Η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει τις ιδιωτικοποιήσεις των τρένων, αεροδρομίων, λιμανιών και ενεργειακού τομέα.
Οι «κλειστοί» κλάδοι της οικονομίας (όπως φαρμακεία και μεταφορές) θα πρέπει να ανοίξουν στον ανταγωνισμό.
Η αγορά εργασίας θα πρέπει να ελευθερωθεί και το κράτος θα πρέπει να πατάξει την παραοικονομία που δεν πληρώνει φόρους και συνταξιοδοτικές εισφορές.
Τέλος, η συμφωνία πρέπει να αναδιαρθρώσει το ελληνικό δημόσιο χρέος των ευρωπαϊκών χωρών και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας.
Κρατώντας την ονομαστική αξία σταθερή, ο καλύτερος τρόπος για την αναδιάρθρωση του χρέους είναι να επιμηκυνθούν τα ληξιπρόθεσμα χρέη της χώρας.
Αν οι διάρκειες μετακινηθούν κατά 75 έτη και τα κυμαινόμενα επιτόκια μετατραπούν σε σταθερά, η καθαρή παρούσα αξία του χρέους θα μειωθεί κατά 50%.
Η περίοδος χάριτος 10 ετών (κατά την οποία οι τόκοι δεν καταβάλλονται) με τα χρήματα που εξοικονομούνται επενδύονται για να προωθηθεί η ανάπτυξη.
Η ανάπτυξη είναι η μόνη εγγύηση ότι η Ελλάδα θα πληρώσει τα χρέη της.
Οι υπογράφοντες:
Marios Angeletos, MIT
George Constantinides, University of Chicago
Haris Dellas, Universitat Bern
Nicholas Economides, New York University
Michael Haliassos, Goethe University Frankfurt
Yannis Ioannides, Tufts University
Costas Meghir, Yale University
Stylianos Perrakis, Concordia University
Manolis Petrakis, University of Crete
Chris Pissarides, Nobel Laureate, London School of Economics and University of Cyprus
Thanasis Stengos, University of Guelph
Dimitris Vayanos, London School of Economics
Nikos Vettas, Foundation for Economic and Industrial Research; Athens University for Economics and Business
www.bankingnews.gr
Η μακρά διαπραγμάτευση έχει δημιουργήσει πρωτοφανή και περιττή αβεβαιότητα που έφερε την ελληνική οικονομία σε στασιμότητα.
Χωρίς συμφωνία, η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει τον Ιούλιο στην Ευρωζώνη ή έξω από το ευρώ («Grexit»).
Αυτό αναφέρει το κείμενο 13 Ελλήνων οικονομολόγων οι οποίοι με παρέμβασή τους προσπαθούν να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό για το τι σημαίνει η κάθε απόφαση στο προσεχές δημοψήφισμα.
Ένα Grexit θα ήταν μια ολοκληρωτική καταστροφή για την Ελλάδα.
Οι τράπεζες θα καταρρεύσουν οι καταθέτες θα αποσύρουν τα ευρώ τους μη γνωρίζοντας αν θα είναι σε θέση να τα αποσύρει και αργότερα και σε ποια τιμή συναλλάγματος.
Το νέο αδύναμο νόμισμα θα καταστήσει πολύ ακριβά τα προϊόντα, κόβοντας την αγοραστική δύναμη των Ελλήνων κατά το ήμισυ ή κατά ένα τρίτο.
Οι ανεύθυνοι πολιτικοί θα εκτυπώσουν πάρα πολλές νέες δραχμές, ο πληθωρισμός θα είναι αλματώδης και τα τυχόν διεθνή κέρδη ανταγωνιστικότητας που θα προκύψουν από το ασθενέστερο νόμισμα θα εξαλειφθούν.
Οι ελλείψεις, ακόμη και στα προϊόντα ανάγκης, όπως φάρμακα και καύσιμα, θα γίνει ο κανόνας.
Ορισμένοι μπορεί να ισχυρίζονται ότι μια χρεοκοπία εντός του ευρώ θα εξαλείψει όλα αυτά τα θέματα.
Αυτό είναι πολύ παραπλανητικό.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα είναι σε θέση να διαχειριστεί μια χρεοκοπία εντός του ευρώ.
Θα απαιτούσε επίσης τεράστια υποστήριξη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία θα ήταν μάλλον απίθανο υπό αυτές τις συνθήκες, όπως το να μην πληρώνει η Ελλάδα τις υποχρεώσεις της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή την ίδια την ΕΚΤ.
Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, η χρεοκοπία εντός του ευρώ θα μετατραπεί σε Grexit.
Έτσι, και οι δύο τύποι της πτώχευσης (εντός και εκτός του ευρώ) θα οδηγήσουν στην πλήρη καταστροφή της νέας δραχμής.
Επίσης, είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι η Ελλάδα μπορεί να παραμείνει στην πραγματικότητα στην ίδια την ΕΕ, μετά από ένα Grexit.
Ποια θα είναι κρίσιμα στοιχεία μιας καλής συμφωνίας;
Εκτός από τα φορολογικά ζητήματα, την εξισορρόπηση του προϋπολογισμού και μετατρέποντας τις συντάξεις ανάλογες των εισφορών, μια καλή συμφωνία θα πρέπει να δώσει έμφαση στις μεταρρυθμίσεις.
Θα πρέπει να απλοποιήσουν σε μεγάλο βαθμό τις διαδικασίες για τη λειτουργία μιας επιχείρησης στην Ελλάδα και να μειώσουν τους φόρους των επιχειρήσεων, με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία ενός παραγωγικού, με εξαγωγικό προσανατολισμό, τομέα, νέες θέσεις εργασίας, και δυνατότητες αποπληρωμής δανείων.
Οι μηχανισμοί προμηθειών του κράτους θα πρέπει να γίνουν ανταγωνιστικοί.
Η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει τις ιδιωτικοποιήσεις των τρένων, αεροδρομίων, λιμανιών και ενεργειακού τομέα.
Οι «κλειστοί» κλάδοι της οικονομίας (όπως φαρμακεία και μεταφορές) θα πρέπει να ανοίξουν στον ανταγωνισμό.
Η αγορά εργασίας θα πρέπει να ελευθερωθεί και το κράτος θα πρέπει να πατάξει την παραοικονομία που δεν πληρώνει φόρους και συνταξιοδοτικές εισφορές.
Τέλος, η συμφωνία πρέπει να αναδιαρθρώσει το ελληνικό δημόσιο χρέος των ευρωπαϊκών χωρών και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας.
Κρατώντας την ονομαστική αξία σταθερή, ο καλύτερος τρόπος για την αναδιάρθρωση του χρέους είναι να επιμηκυνθούν τα ληξιπρόθεσμα χρέη της χώρας.
Αν οι διάρκειες μετακινηθούν κατά 75 έτη και τα κυμαινόμενα επιτόκια μετατραπούν σε σταθερά, η καθαρή παρούσα αξία του χρέους θα μειωθεί κατά 50%.
Η περίοδος χάριτος 10 ετών (κατά την οποία οι τόκοι δεν καταβάλλονται) με τα χρήματα που εξοικονομούνται επενδύονται για να προωθηθεί η ανάπτυξη.
Η ανάπτυξη είναι η μόνη εγγύηση ότι η Ελλάδα θα πληρώσει τα χρέη της.
Οι υπογράφοντες:
Marios Angeletos, MIT
George Constantinides, University of Chicago
Haris Dellas, Universitat Bern
Nicholas Economides, New York University
Michael Haliassos, Goethe University Frankfurt
Yannis Ioannides, Tufts University
Costas Meghir, Yale University
Stylianos Perrakis, Concordia University
Manolis Petrakis, University of Crete
Chris Pissarides, Nobel Laureate, London School of Economics and University of Cyprus
Thanasis Stengos, University of Guelph
Dimitris Vayanos, London School of Economics
Nikos Vettas, Foundation for Economic and Industrial Research; Athens University for Economics and Business
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών