Για να αρθεί το υφιστάμενο αδιέξοδο, πρέπει να οραματιστούμε μια υγιή ελληνική οικονομία
To σχέδιο για την ανάκαμψη της Ελλάδας παρουσιάζει σε νέο του άρθρο o υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης.
Το άρθρο του υπουργού φέρει τον τίτλο "A Blueprint for Greece’s Recovery" και δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα Project -Syndicate.
Το πλήρες περιεχόμενο του άρθρου του Γ. Βαρουφάκη έχει ως εξής:
Οι πολύμηνες διαπραγματεύσεις μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των θεσμών (ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΕΚΤ) παρήγαγαν λίγη πρόοδο.
Ο λόγος είναι ότι όλες οι πλευρές επικεντρώνονται υπερβολικά στους όρους που πρέπει να συνοδεύουν την επόμενη ένεση ρευστότητας για την ελληνική οικονομία και όχι στο όραμα για το πως η Ελλάδα μπορεί να ανακάμψει και η οικονομία να αναπτύσσεται με βιώσιμο τρόπο.
Για να αρθεί το υφιστάμενο αδιέξοδο, πρέπει να οραματιστούμε μια υγιή ελληνική οικονομία.
Η βιώσιμη ανάκαμψη απαιτεί μεταρρυθμίσεις που να μπορούν να παράξουν συνέργειες, ώστε να απελευθερωθούν οι σημαντικές προοπτικές της χώρας από τη συμφόρηση που σημειώνεται σε αρκετούς τομείς της οικονομίας, όπως: παραγωγικές επενδύσεις, παροχή πιστώσεων, καινοτομία, ανταγωνισμός, κοινωνική ασφάλεια, δημόσια διοίκηση, δικαιοσύνη, αγορά εργασίας, πολιτιστική παραγωγή και φυσικά δημοκρατική διακυβέρνηση.
Επτά χρόνια αποπληθωρισμού και χρέους, ενισχυμένα από τις προσδοκίες πως η λιτότητα δεν θα τελειώσει ποτέ, αποδεκάτισαν τις ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις, αναγκάζοντας το εύθραυστο τραπεζικό σύστημα να σταματήσει να χορηγεί δάνεια.
Καθώς η ελληνική κυβέρνηση στερείται δημοσιονομικού χώρου και οι ελληνικές τράπεζες συνεχίζουν να κουβαλούν το βάρος των μη εξυπηρετούμενων δανείων (NPLs), είναι σημαντικό να κινητοποιηθούν τα εναπομείναντα assets της ελληνικής οικονομίας και να περάσουν οι τραπεζικές πιστώσεις στους υγιείς κλάδους της οικονομίας.
Για την ανάκτηση των επενδύσεων και των χορηγήσεων σε επίπεδα που να μπορούν να δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη της οικονομίας, η Ελλάδα θα χρειαστεί δύο νέα δημόσια ιδρύματα, τα οποία θα πρέπει να εργαστούν από κοινού με τον ιδιωτικό τομέα και τα ευρωπαϊκά ιδρύματα.
Πρόκειται για:
- μια αναπτυξιακή τράπεζα που θα διαχειρίζεται τη δημόσια περιουσία
- μια bad bank (κακή τράπεζα) που θα βοηθήσει τις ελληνικές τράπεζες να ξεφορτωθούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και να επιστρέψουν στη χορήγηση δανείων προς τις επικερδείς, εξαγωγικού χαρακτήρα εταιρείες.
Φανταστείτε μια αναπτυξιακή τράπεζα που θα χορηγεί εγγυήσεις (collaterals) που θα περιλαμβάνουν το κεφάλαιο που θα διατηρεί το κράτος σε μια ιδιωτικοποίηση - αμέσως μετά την ολοκλήρωσή της - αλλά και μια σειρά άλλων assets (για παράδειγμα assets που αφορούν στο real estate), τα οποία εύκολα θα μπορούσαν να αποκτήσουν υψηλότερη αξία, μέσω της αναμόρφωσης των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας τους.
Φανταστείτε πως η αναπτυξιακή τράπεζα θα συνδέει άμεσα την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ - ΕΙΒ) και το επενδυτικό πακέτο Juncker ύψους 315 δισ. ευρώ με τον ιδιωτικό κλάδο στην Ελλάδα.
Με τον τρόπο αυτόν, οι αποκρατικοποιήσεις δεν θα θεωρούνται ξεπούλημα ακίνητης περιουσίας, αλλά μέρος μιας μεγάλης σύμπραξης ιδιωτικού και δημοσίου για την ανάπτυξη.
Φανταστείτε επίσης πόσο πολύ θα στηρίξει τον ελληνικό τραπεζικό κλάδο η δημιουργία μιας bad bank, με στόχο να μπει φρένο στην αύξηση των επιπέδων των NPLs.
Φανταστείτε τέλος τον αντίκτυπο όλων των ανωτέρω στο χρηματοπιστωτικό, δημοσιονομικό και κοινωνικό οικο-σύστημα της Ελλάδας.
Το μέρισμα από την αναπτυξιακή τράπεζα θα περνά στα ασφαλιστικά ταμεία που έχουν υποστεί και υποφέρει πολλά, μετά και την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το 2012.
Υπό αυτό το σενάριο, η ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλειας στην Ελλάδα θα μπορούσε να επιτευχθεί με την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων και την τόνωση της απασχόλησης.
Θα μπορούσε κανείς εύκολα να φανταστεί πως η Ελλάδα θα μπορούσε να επιτύχει ισχυρή ανάκαμψη λόγω αυτής της στρατηγικής.
Η Ελλάδα πρέπει να αναμορφώσει την κοινωνική της οικονομία αλλά και το πολιτικό σύστημα.
Η δημιουργία νέας φούσκας δεν αποτελεί στρατηγική για την ανάπτυξη από αυτή την κυβέρνηση.
Το άρθρο του υπουργού φέρει τον τίτλο "A Blueprint for Greece’s Recovery" και δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα Project -Syndicate.
Το πλήρες περιεχόμενο του άρθρου του Γ. Βαρουφάκη έχει ως εξής:
Οι πολύμηνες διαπραγματεύσεις μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των θεσμών (ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΕΚΤ) παρήγαγαν λίγη πρόοδο.
Ο λόγος είναι ότι όλες οι πλευρές επικεντρώνονται υπερβολικά στους όρους που πρέπει να συνοδεύουν την επόμενη ένεση ρευστότητας για την ελληνική οικονομία και όχι στο όραμα για το πως η Ελλάδα μπορεί να ανακάμψει και η οικονομία να αναπτύσσεται με βιώσιμο τρόπο.
Για να αρθεί το υφιστάμενο αδιέξοδο, πρέπει να οραματιστούμε μια υγιή ελληνική οικονομία.
Η βιώσιμη ανάκαμψη απαιτεί μεταρρυθμίσεις που να μπορούν να παράξουν συνέργειες, ώστε να απελευθερωθούν οι σημαντικές προοπτικές της χώρας από τη συμφόρηση που σημειώνεται σε αρκετούς τομείς της οικονομίας, όπως: παραγωγικές επενδύσεις, παροχή πιστώσεων, καινοτομία, ανταγωνισμός, κοινωνική ασφάλεια, δημόσια διοίκηση, δικαιοσύνη, αγορά εργασίας, πολιτιστική παραγωγή και φυσικά δημοκρατική διακυβέρνηση.
Επτά χρόνια αποπληθωρισμού και χρέους, ενισχυμένα από τις προσδοκίες πως η λιτότητα δεν θα τελειώσει ποτέ, αποδεκάτισαν τις ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις, αναγκάζοντας το εύθραυστο τραπεζικό σύστημα να σταματήσει να χορηγεί δάνεια.
Καθώς η ελληνική κυβέρνηση στερείται δημοσιονομικού χώρου και οι ελληνικές τράπεζες συνεχίζουν να κουβαλούν το βάρος των μη εξυπηρετούμενων δανείων (NPLs), είναι σημαντικό να κινητοποιηθούν τα εναπομείναντα assets της ελληνικής οικονομίας και να περάσουν οι τραπεζικές πιστώσεις στους υγιείς κλάδους της οικονομίας.
Για την ανάκτηση των επενδύσεων και των χορηγήσεων σε επίπεδα που να μπορούν να δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη της οικονομίας, η Ελλάδα θα χρειαστεί δύο νέα δημόσια ιδρύματα, τα οποία θα πρέπει να εργαστούν από κοινού με τον ιδιωτικό τομέα και τα ευρωπαϊκά ιδρύματα.
Πρόκειται για:
- μια αναπτυξιακή τράπεζα που θα διαχειρίζεται τη δημόσια περιουσία
- μια bad bank (κακή τράπεζα) που θα βοηθήσει τις ελληνικές τράπεζες να ξεφορτωθούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και να επιστρέψουν στη χορήγηση δανείων προς τις επικερδείς, εξαγωγικού χαρακτήρα εταιρείες.
Φανταστείτε μια αναπτυξιακή τράπεζα που θα χορηγεί εγγυήσεις (collaterals) που θα περιλαμβάνουν το κεφάλαιο που θα διατηρεί το κράτος σε μια ιδιωτικοποίηση - αμέσως μετά την ολοκλήρωσή της - αλλά και μια σειρά άλλων assets (για παράδειγμα assets που αφορούν στο real estate), τα οποία εύκολα θα μπορούσαν να αποκτήσουν υψηλότερη αξία, μέσω της αναμόρφωσης των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας τους.
Φανταστείτε πως η αναπτυξιακή τράπεζα θα συνδέει άμεσα την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ - ΕΙΒ) και το επενδυτικό πακέτο Juncker ύψους 315 δισ. ευρώ με τον ιδιωτικό κλάδο στην Ελλάδα.
Με τον τρόπο αυτόν, οι αποκρατικοποιήσεις δεν θα θεωρούνται ξεπούλημα ακίνητης περιουσίας, αλλά μέρος μιας μεγάλης σύμπραξης ιδιωτικού και δημοσίου για την ανάπτυξη.
Φανταστείτε επίσης πόσο πολύ θα στηρίξει τον ελληνικό τραπεζικό κλάδο η δημιουργία μιας bad bank, με στόχο να μπει φρένο στην αύξηση των επιπέδων των NPLs.
Φανταστείτε τέλος τον αντίκτυπο όλων των ανωτέρω στο χρηματοπιστωτικό, δημοσιονομικό και κοινωνικό οικο-σύστημα της Ελλάδας.
Το μέρισμα από την αναπτυξιακή τράπεζα θα περνά στα ασφαλιστικά ταμεία που έχουν υποστεί και υποφέρει πολλά, μετά και την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το 2012.
Υπό αυτό το σενάριο, η ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλειας στην Ελλάδα θα μπορούσε να επιτευχθεί με την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων και την τόνωση της απασχόλησης.
Θα μπορούσε κανείς εύκολα να φανταστεί πως η Ελλάδα θα μπορούσε να επιτύχει ισχυρή ανάκαμψη λόγω αυτής της στρατηγικής.
Η Ελλάδα πρέπει να αναμορφώσει την κοινωνική της οικονομία αλλά και το πολιτικό σύστημα.
Η δημιουργία νέας φούσκας δεν αποτελεί στρατηγική για την ανάπτυξη από αυτή την κυβέρνηση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών