Πρέπει οι ασαφείς δεσμεύσεις της Ελλάδας να μετατραπούν σε πολιτικές
Τις τρεις πράξεις του ελληνικού δράματος ώστε να αποφευχθεί η επιστροφή στη δραχμή, περιγράφει στην ανάλυση της η Wall Street Journal, εκτιμώντας ότι τα επόμενα βήματα των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδος και ευρωπαίων πιστωτών δεν θα είναι ομαλή.
Σύμφωνα με την ανάλυση, ο Φεβρουάριος αφιερώθηκε στη μάχη της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Ποιες όμως οικονομικές πολιτικές μπορούν να κατευνάσουν τόσο τους πιστωτές της όσο και τον πληθυσμό της;
Η συμφωνία που υπήρξε την προηγούμενη εβδομάδα ήταν αρκετά δύσκολο να επιτευχθεί.
Η επόμενη συμφωνία θα είναι ακόμη πιο δύσκολη, επειδή τα ασαφή ανακοινωθέντα που οδήγησαν σε μια πρώτη συναίνεση μέχρι τώρα πρέπει να μετατραπούν σε αποφάσεις πολιτικής.
Μέρος της δυσπιστίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τη γερμανική ηγεσία των πιστωτών πηγάζει από μια ιδεολογική ρήξη πάνω σε ό, τι έχει πάει στραβά στη μικρό, αναξιοπαθούντα χώρα κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών.
Το Βερολίνο κατηγορεί την Ελλάδα για την οικονομική κατάρρευση του 2010 διάσωσης εξαιτίας των φορολογικών και άλλων αμαρτιών που είχε προηγηθεί.
Η νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα κατηγορεί το σχέδιο διάσωσης για τη μετατροπή μιας οικονομικής κρίσης σε πλήρη ύφεση.
Απέναντι στις πολιτικές συνταγές βρίσκονται συγκρουόμενες ερμηνείες.
Η εξεύρεση ενός κοινού εδάφους θα είναι το κλειδί για τη διατήρηση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Η αναζήτηση πρέπει να επιβιώσει τριών σταδίων, ώστε ένα νέο δράμα της Ελλάδας να μην καταλήξει στην δραχμή.
Η πρώτη πράξη ήταν για το αν η Αθήνα θα δεχόταν τους κανόνες της κρατικής διάσωσης της Ευρωζώνης, το οποίο σχεδιάστηκε από τη Γερμανία για να εξασφαλίσει ότι οι φορολογούμενοι της θα χρηματοδοτήσουν άλλες χώρες μόνο με αντάλλαγμα τη σκληρή οικονομική προσαρμογή.
Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που κέρδισε τις εκλογές στις 25 Ιανουαρίου, εκλέχθηκε με την υπόσχεση να τερματίσει την ταπείνωση της Ελλάδας, μετά από την πενταετή ξένη κηδεμονία.
Τον Φεβρουάριο, ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε ότι ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η επικείμενη τραπεζική κρίση ήταν να αποδεχθεί τις αξιολογήσεις και το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, ώστε να αποδεσμευτούν οι δόσεις των δανείων.
Η δεύτερη πράξη είναι να συμφωνήσουν και να θεσπίσουν τα οικονομικά μέτρα μέχρι το καλοκαίρι που θα ξεκλειδώσει την απολύτως αναγκαία χρηματοδότηση, συνεχίζοντας και ολοκληρώνοντας το τρέχον πρόγραμμα διάσωσης.
Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης θα πρέπει να ενεργοποιήσει το πρόγραμμα πολιτικής που έστειλε στις Βρυξέλλες στις 23 Φεβρουαρίου με επίκεντρο τις επιδιώξεις για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής και την ανακούφιση από τον κοινωνικό πόνο της ύφεσης.
Η ανάγκη της Αθήνας για χρηματοδότηση, καθώς και η επιθυμία των Ελλήνων να παραμείνουν στο ευρώ, σημαίνει ότι οι πιστωτές θα εξακολουθήσουν να κατέχουν περισσότερες από τις κάρτες του παιχνιδιού.
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να προχωρήσει σε οδυνηρές παραχωρήσεις, την ώρα που μερικοί από τους βουλευτές του κάνουν ανταρτικό πριν ακόμη οι μεγάλες μάχες για την οικονομική πολιτική ξεκινήσουν.
Ο κύριος λόγος για αισιοδοξία παραμένει ότι σχεδόν κανείς δεν θέλει την Ελλάδα να χρεοκοπήσει και να βγει από το ευρώ.
Η τρίτη πράξη, είναι να συμφωνήσουν οι δύο πλευρές σε ένα πρόγραμμα παρακολούθησης για το οποίο επιτρέπει στην Ελλάδα να καλύψει τις αποπληρωμές του χρέους της κατά τη θερινή περίοδο, μέχρι να μπορέσει να επιστρέψει στις αγορές ομολόγων.
Ο περασμένος μήνας ήταν αρκετά ταραχώδης, χάρη στην απροκάλυπτη έχθρα ανάμεσα στην Αθήνα και το Βερολίνο, αλλά η επίτευξη μιας συμφωνίας ήταν σχετικά απλή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να δεχθεί ότι η υπάρχουσα διαδικασία διάσωσης είναι η μοναδική.
Η Γερμανία έπρεπε να δεχθεί ότι οι διφορούμενες υποσχέσεις πολιτικής από την Ελλάδα είναι αρκετά καλές τουλάχιστον για να αρχίσουν οι συνομιλίες.
Για να πάρει τα χρήματα, ωστόσο, η Ελλάδα θα πρέπει να επιλύσει την ασάφεια συμφωνώντας σε συγκεκριμένα μέτρα με τα θεσμικά όργανα που ήταν παλαιότερα γνωστά ως η "τρόικα" - το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Το ΔΝΤ έχει εδώ και καιρό το δυσκολότερο ρόλο των επιθεωρητών στην Ελλάδα, και αυτός είναι ο λόγος που η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel το ενέπλεξε στην κρίση χρέους της ευρωζώνης.
Αυτή δεν εμπιστεύτηκε τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα για να επιβάλει στις ευρωπαϊκές χώρες τα πολιτικά επώδυνα μέτρα που χρειάστηκαν.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο, από την αναταραχή του Φεβρουαρίου και τις επιστολές μεταξύ των συμμετεχόντων στις ελληνικές συνομιλίες, το πιο σημαντικό μπορεί να αποδειχθεί αυτό που η επικεφαλής του ΔΝΤ, C. Lagarde, απέστειλε στους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης.
Σε αυτήν, η Lagarde προειδοποίησε ότι το πρόγραμμα πολιτικής στην Ελλάδα πρέπει να εφαρμοστεί, συμπεριλαμβανομένων των μεταρρυθμίσεων στο συνταξιοδοτικό, στην εργατική νομοθεσία, στο ΦΠΑ, τις ιδιωτικοποιήσεις, κλπ.
Οι αυστηρές απαιτήσεις του ΔΝΤ για τα δικαιώματα των ασθενέστερων εργαζομένων από απολύσεις, τις βαθύτερες περικοπές σε συντάξεις και άλλες αλλαγές για το άνοιγμα της αγοράς, αποδείχθηκαν πάρα πολύ σκληρές, ιδιαίτερα για τη ριζοσπαστική αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ.
"Οι δύο κύριοι τομείς της τριβής θα είναι αυτοί των εργασιακών και του συνταξιοδοτικού", αναφέρει ο Γιώργος Παγουλάτος, καθηγητής ευρωπαϊκής πολιτικής και οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
"Δεν πρόκειται να είναι ομαλές οι διαπραγματεύσεις", προσθέτει.
Η κύρια νίκη της Ελλάδας στις μέχρι τώρα συνομιλίες ήταν να κερδίσει την ευκαιρία να αντικαταστήσει τα μέτρα του ΔΝΤ με τις δικές του πολιτικές.
Αλλά για να ακολουθήσει πραγματικά τη δική της πορεία, η Ελλάδα πρέπει να πείσει το ΔΝΤ ότι οι πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξίσου αποτελεσματικές για να επιτευχθεί ο ευρύτερος στόχος του προγράμματος διάσωσης, που είναι να γίνει η οικονομία της Ελλάδας ανταγωνιστική μέσα στο ευρώ.
Το ΔΝΤ και το Βερολίνο είναι ακόμη επιφυλακτικοί, καταλήγει η Wall Street Journal.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με την ανάλυση, ο Φεβρουάριος αφιερώθηκε στη μάχη της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Ποιες όμως οικονομικές πολιτικές μπορούν να κατευνάσουν τόσο τους πιστωτές της όσο και τον πληθυσμό της;
Η συμφωνία που υπήρξε την προηγούμενη εβδομάδα ήταν αρκετά δύσκολο να επιτευχθεί.
Η επόμενη συμφωνία θα είναι ακόμη πιο δύσκολη, επειδή τα ασαφή ανακοινωθέντα που οδήγησαν σε μια πρώτη συναίνεση μέχρι τώρα πρέπει να μετατραπούν σε αποφάσεις πολιτικής.
Μέρος της δυσπιστίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τη γερμανική ηγεσία των πιστωτών πηγάζει από μια ιδεολογική ρήξη πάνω σε ό, τι έχει πάει στραβά στη μικρό, αναξιοπαθούντα χώρα κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών.
Το Βερολίνο κατηγορεί την Ελλάδα για την οικονομική κατάρρευση του 2010 διάσωσης εξαιτίας των φορολογικών και άλλων αμαρτιών που είχε προηγηθεί.
Η νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα κατηγορεί το σχέδιο διάσωσης για τη μετατροπή μιας οικονομικής κρίσης σε πλήρη ύφεση.
Απέναντι στις πολιτικές συνταγές βρίσκονται συγκρουόμενες ερμηνείες.
Η εξεύρεση ενός κοινού εδάφους θα είναι το κλειδί για τη διατήρηση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Η αναζήτηση πρέπει να επιβιώσει τριών σταδίων, ώστε ένα νέο δράμα της Ελλάδας να μην καταλήξει στην δραχμή.
Η πρώτη πράξη ήταν για το αν η Αθήνα θα δεχόταν τους κανόνες της κρατικής διάσωσης της Ευρωζώνης, το οποίο σχεδιάστηκε από τη Γερμανία για να εξασφαλίσει ότι οι φορολογούμενοι της θα χρηματοδοτήσουν άλλες χώρες μόνο με αντάλλαγμα τη σκληρή οικονομική προσαρμογή.
Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που κέρδισε τις εκλογές στις 25 Ιανουαρίου, εκλέχθηκε με την υπόσχεση να τερματίσει την ταπείνωση της Ελλάδας, μετά από την πενταετή ξένη κηδεμονία.
Τον Φεβρουάριο, ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε ότι ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η επικείμενη τραπεζική κρίση ήταν να αποδεχθεί τις αξιολογήσεις και το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, ώστε να αποδεσμευτούν οι δόσεις των δανείων.
Η δεύτερη πράξη είναι να συμφωνήσουν και να θεσπίσουν τα οικονομικά μέτρα μέχρι το καλοκαίρι που θα ξεκλειδώσει την απολύτως αναγκαία χρηματοδότηση, συνεχίζοντας και ολοκληρώνοντας το τρέχον πρόγραμμα διάσωσης.
Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης θα πρέπει να ενεργοποιήσει το πρόγραμμα πολιτικής που έστειλε στις Βρυξέλλες στις 23 Φεβρουαρίου με επίκεντρο τις επιδιώξεις για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής και την ανακούφιση από τον κοινωνικό πόνο της ύφεσης.
Η ανάγκη της Αθήνας για χρηματοδότηση, καθώς και η επιθυμία των Ελλήνων να παραμείνουν στο ευρώ, σημαίνει ότι οι πιστωτές θα εξακολουθήσουν να κατέχουν περισσότερες από τις κάρτες του παιχνιδιού.
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να προχωρήσει σε οδυνηρές παραχωρήσεις, την ώρα που μερικοί από τους βουλευτές του κάνουν ανταρτικό πριν ακόμη οι μεγάλες μάχες για την οικονομική πολιτική ξεκινήσουν.
Ο κύριος λόγος για αισιοδοξία παραμένει ότι σχεδόν κανείς δεν θέλει την Ελλάδα να χρεοκοπήσει και να βγει από το ευρώ.
Η τρίτη πράξη, είναι να συμφωνήσουν οι δύο πλευρές σε ένα πρόγραμμα παρακολούθησης για το οποίο επιτρέπει στην Ελλάδα να καλύψει τις αποπληρωμές του χρέους της κατά τη θερινή περίοδο, μέχρι να μπορέσει να επιστρέψει στις αγορές ομολόγων.
Ο περασμένος μήνας ήταν αρκετά ταραχώδης, χάρη στην απροκάλυπτη έχθρα ανάμεσα στην Αθήνα και το Βερολίνο, αλλά η επίτευξη μιας συμφωνίας ήταν σχετικά απλή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να δεχθεί ότι η υπάρχουσα διαδικασία διάσωσης είναι η μοναδική.
Η Γερμανία έπρεπε να δεχθεί ότι οι διφορούμενες υποσχέσεις πολιτικής από την Ελλάδα είναι αρκετά καλές τουλάχιστον για να αρχίσουν οι συνομιλίες.
Για να πάρει τα χρήματα, ωστόσο, η Ελλάδα θα πρέπει να επιλύσει την ασάφεια συμφωνώντας σε συγκεκριμένα μέτρα με τα θεσμικά όργανα που ήταν παλαιότερα γνωστά ως η "τρόικα" - το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Το ΔΝΤ έχει εδώ και καιρό το δυσκολότερο ρόλο των επιθεωρητών στην Ελλάδα, και αυτός είναι ο λόγος που η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel το ενέπλεξε στην κρίση χρέους της ευρωζώνης.
Αυτή δεν εμπιστεύτηκε τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα για να επιβάλει στις ευρωπαϊκές χώρες τα πολιτικά επώδυνα μέτρα που χρειάστηκαν.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο, από την αναταραχή του Φεβρουαρίου και τις επιστολές μεταξύ των συμμετεχόντων στις ελληνικές συνομιλίες, το πιο σημαντικό μπορεί να αποδειχθεί αυτό που η επικεφαλής του ΔΝΤ, C. Lagarde, απέστειλε στους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης.
Σε αυτήν, η Lagarde προειδοποίησε ότι το πρόγραμμα πολιτικής στην Ελλάδα πρέπει να εφαρμοστεί, συμπεριλαμβανομένων των μεταρρυθμίσεων στο συνταξιοδοτικό, στην εργατική νομοθεσία, στο ΦΠΑ, τις ιδιωτικοποιήσεις, κλπ.
Οι αυστηρές απαιτήσεις του ΔΝΤ για τα δικαιώματα των ασθενέστερων εργαζομένων από απολύσεις, τις βαθύτερες περικοπές σε συντάξεις και άλλες αλλαγές για το άνοιγμα της αγοράς, αποδείχθηκαν πάρα πολύ σκληρές, ιδιαίτερα για τη ριζοσπαστική αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ.
"Οι δύο κύριοι τομείς της τριβής θα είναι αυτοί των εργασιακών και του συνταξιοδοτικού", αναφέρει ο Γιώργος Παγουλάτος, καθηγητής ευρωπαϊκής πολιτικής και οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
"Δεν πρόκειται να είναι ομαλές οι διαπραγματεύσεις", προσθέτει.
Η κύρια νίκη της Ελλάδας στις μέχρι τώρα συνομιλίες ήταν να κερδίσει την ευκαιρία να αντικαταστήσει τα μέτρα του ΔΝΤ με τις δικές του πολιτικές.
Αλλά για να ακολουθήσει πραγματικά τη δική της πορεία, η Ελλάδα πρέπει να πείσει το ΔΝΤ ότι οι πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξίσου αποτελεσματικές για να επιτευχθεί ο ευρύτερος στόχος του προγράμματος διάσωσης, που είναι να γίνει η οικονομία της Ελλάδας ανταγωνιστική μέσα στο ευρώ.
Το ΔΝΤ και το Βερολίνο είναι ακόμη επιφυλακτικοί, καταλήγει η Wall Street Journal.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών