Σύμφωνα με την ΓΣΕΒΕΕ, θεωρείται αναγκαία η αναμόρφωση της φορολογικής πολιτικής και του ίδιου του ισχύοντος φορολογικού πλαισίου
Περί τις 230.000 επιχειρήσεις "εξαφανίστηκαν" εν μέσω κρίσης (από το 2008 έως το 2013).
Αυτό σημαίνει ότι χάθηκαν η μία στις τέσσερις επιχειρήσεις, ενώ από τις 1.043.000 απώλειες στην απασχόληση (Β ΄Τρίμηνο 2008 - Β ΄Τρίμηνο 2014) οι 754.300 - δηλαδή τα τρία τέταρτα - προέρχονται από κλάδους που εκπροσωπεί η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδα (ΓΣΕΒΕΕ).
«Η επιδείνωση των δεικτών έρχεται να μετριάσει, αν όχι να θολώσει του διθυράμβους περί ανάκαμψης, πολύ δε περισσότερο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας» είπε κατά τη διάρκεια της 46ης γενικής συνέλευσης της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλλαδος, που ξεκίνησε χθες και ολοκληρώνεται σήμερα, ο πρόεδρός της Γιώργος Καββαθάς, παρουσιάζοντας μια σειρά στοιχείων όπως τα προαναφερόμενα.
Ο κ. Καββαθάς ανέπτυξε ένα εναλλακτικό σχέδιο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και ταυτόχρονα τους άξονες δράσης και στρατηγικής της ΓΣΕΒΕΕ που είναι τα εξής:
Επιλογή συγκεκριμένων κλάδων που θα διαδραματίσουν τον ρόλο της «ατμομηχανής».
Βασικά κριτήρια για την επιλογή αυτών των κλάδων, είναι η ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού αλλά και οι διασυνδέσεις που μπορούν να έχουν με άλλους κλάδους της οικονομίας.
Ως τέτοιοι κλάδοι έχουν προκριθεί η ενέργεια, οι κατασκευές (με διαφορετικό, ωστόσο, προσανατολισμό), η υγεία και το περίφημο αγροτοδιατροφικό σύμπλεγμα.
Στους κλάδους αυτούς, οφείλει να συγκεντρωθεί το μεγαλύτερο ποσοστό των δημοσίων επενδύσεων και να προσανατολιστούν τόσο στη σύνδεση της παιδείας και της έρευνας όσο και στον σχηματισμό «αλυσίδων αξίας».
Η κλίμακα της ανάπτυξης πρέπει να σχεδιαστεί με βάση επιχειρηματικές μονάδες μικρού και μεσαίου μεγέθους.
Η επιλογή αυτής κλίμακας υπαγορεύεται από το ίδιο το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας, αλλά και από το γεγονός ότι η απασχόληση στην κλίμακα αυτή είναι μαζικότερη και περισσότερο ανθεκτική.
Το ζήτημα της χρηματοδότησης της ανάπτυξης δεν είναι δυνατό να αφεθεί στην άναρχη ιδιωτική πρωτοβουλία, δεδομένου ότι σήμερα οι επενδύσεις όχι μόνο είναι βραχυπρόθεσμες και κερδοσκοπικές αλλά και δεν εξασφαλίζουν ένα βιώσιμο αναπτυξιακό πρότυπο.
Το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης οφείλει να προέλθει από έναν προϋπολογισμό (και όχι απλώς από ένα πρόγραμμα) δημοσίων επενδύσεων, ο οποίος πρέπει να οικοδομηθεί έτσι ώστε να έχει αντικυκλικό χαρακτήρα και προσανατολισμό.
Αναγκαία θεωρείται και η αναμόρφωση της φορολογικής πολιτικής και του ίδιου του ισχύοντος φορολογικού πλαισίου / συστήματος.
Οι προτάσεις της ΓΣΕΒΕΕ, όπως η παγίωση ενός σταθερού, δίκαιου και διαφανούς συστήματος φορολογίας, η φορολόγηση των εισοδημάτων ανεξάρτητα από την πηγή σε ενιαία προοδευτική κλίμακα, η ριζική αλλαγή του ΕΝΦΙΑ, η επαναφορά του αφορολόγητου ορίου, το αφορολόγητο αποθεματικό για επανεπένδυση και άλλες, είναι ενταγμένες σε αυτό το πλαίσιο αναμόρφωσης της φορολογικής πολιτικής συνολικά.
Αυτό σημαίνει ότι χάθηκαν η μία στις τέσσερις επιχειρήσεις, ενώ από τις 1.043.000 απώλειες στην απασχόληση (Β ΄Τρίμηνο 2008 - Β ΄Τρίμηνο 2014) οι 754.300 - δηλαδή τα τρία τέταρτα - προέρχονται από κλάδους που εκπροσωπεί η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδα (ΓΣΕΒΕΕ).
«Η επιδείνωση των δεικτών έρχεται να μετριάσει, αν όχι να θολώσει του διθυράμβους περί ανάκαμψης, πολύ δε περισσότερο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας» είπε κατά τη διάρκεια της 46ης γενικής συνέλευσης της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλλαδος, που ξεκίνησε χθες και ολοκληρώνεται σήμερα, ο πρόεδρός της Γιώργος Καββαθάς, παρουσιάζοντας μια σειρά στοιχείων όπως τα προαναφερόμενα.
Ο κ. Καββαθάς ανέπτυξε ένα εναλλακτικό σχέδιο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και ταυτόχρονα τους άξονες δράσης και στρατηγικής της ΓΣΕΒΕΕ που είναι τα εξής:
Επιλογή συγκεκριμένων κλάδων που θα διαδραματίσουν τον ρόλο της «ατμομηχανής».
Βασικά κριτήρια για την επιλογή αυτών των κλάδων, είναι η ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού αλλά και οι διασυνδέσεις που μπορούν να έχουν με άλλους κλάδους της οικονομίας.
Ως τέτοιοι κλάδοι έχουν προκριθεί η ενέργεια, οι κατασκευές (με διαφορετικό, ωστόσο, προσανατολισμό), η υγεία και το περίφημο αγροτοδιατροφικό σύμπλεγμα.
Στους κλάδους αυτούς, οφείλει να συγκεντρωθεί το μεγαλύτερο ποσοστό των δημοσίων επενδύσεων και να προσανατολιστούν τόσο στη σύνδεση της παιδείας και της έρευνας όσο και στον σχηματισμό «αλυσίδων αξίας».
Η κλίμακα της ανάπτυξης πρέπει να σχεδιαστεί με βάση επιχειρηματικές μονάδες μικρού και μεσαίου μεγέθους.
Η επιλογή αυτής κλίμακας υπαγορεύεται από το ίδιο το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας, αλλά και από το γεγονός ότι η απασχόληση στην κλίμακα αυτή είναι μαζικότερη και περισσότερο ανθεκτική.
Το ζήτημα της χρηματοδότησης της ανάπτυξης δεν είναι δυνατό να αφεθεί στην άναρχη ιδιωτική πρωτοβουλία, δεδομένου ότι σήμερα οι επενδύσεις όχι μόνο είναι βραχυπρόθεσμες και κερδοσκοπικές αλλά και δεν εξασφαλίζουν ένα βιώσιμο αναπτυξιακό πρότυπο.
Το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης οφείλει να προέλθει από έναν προϋπολογισμό (και όχι απλώς από ένα πρόγραμμα) δημοσίων επενδύσεων, ο οποίος πρέπει να οικοδομηθεί έτσι ώστε να έχει αντικυκλικό χαρακτήρα και προσανατολισμό.
Αναγκαία θεωρείται και η αναμόρφωση της φορολογικής πολιτικής και του ίδιου του ισχύοντος φορολογικού πλαισίου / συστήματος.
Οι προτάσεις της ΓΣΕΒΕΕ, όπως η παγίωση ενός σταθερού, δίκαιου και διαφανούς συστήματος φορολογίας, η φορολόγηση των εισοδημάτων ανεξάρτητα από την πηγή σε ενιαία προοδευτική κλίμακα, η ριζική αλλαγή του ΕΝΦΙΑ, η επαναφορά του αφορολόγητου ορίου, το αφορολόγητο αποθεματικό για επανεπένδυση και άλλες, είναι ενταγμένες σε αυτό το πλαίσιο αναμόρφωσης της φορολογικής πολιτικής συνολικά.
Σχόλια αναγνωστών