Όπως επισημαίνεται, η πλούσια εφοπλιστική οικογένεια έτοιμη να ενισχύσει την περιουσία του συλλόγου
Στο ραντάρ των «σοβαρών» επενδυτών επανήλθε ο Παναθηναϊκός του Γιάννη Αλαφούζου, σύμφωνα με αποκάλυψη της ιταλικής εφημερίδας Tuttosport.
Όπως επισημαίνεται, μια πλούσια οικογένεια εφοπλιστών είναι έτοιμη να ενισχύσει τον αθηναϊκό σύλλογο.
Το όνομα που ακούγεται είναι της Μαρίας Αγγελικούση, ωστόσο η ΠΑΕ έσπευσε να διαψεύσει οποιαδήποτε προσέγγιση, δηλώνοντας ότι δεν υπήρξε ούτε άμεση ούτε έμμεση επαφή ή ενδιαφέρον για την απόκτηση του πακέτου μετοχών.
Το ενδιαφέρον δεν έγκειται στην άρνηση καθαυτή, αλλά στο γεγονός ότι σήμερα μια τέτοια ιστορία ακούγεται εύλογη, επισημαίνει η ιταλική εφημερίδα.
Η επένδυση στην Ελλάδα αποκτά δομή
Στο πλαίσιο αυτό κινείται η ανάλυση του Federico Mari, συμβούλου ποδοσφαιρικών συλλόγων και ιδρυτή του Contemporary Football, ο οποίος σε ανάρτησή του στο LinkedIn σημειώνει: «Το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι μια από τις τελευταίες δομικά λανθασμένες αγορές στην Ευρώπη».
Ο Mari υποστηρίζει ότι η επένδυση σε έναν ελληνικό σύλλογο δεν είναι πλέον συναισθηματική επιλογή, αλλά καθαρά «δομική και αριθμητική».
Η ένταξη στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι επαναλαμβανόμενη λόγω του συντελεστή, το προπονητικό δυναμικό είναι μέτριου επιπέδου, και η διεθνοποίηση του πρωταθλήματος προσφέρει δυνατότητα ανάπτυξης αξίας, παρά τις περιορισμένες οικονομικές δομές.
Στην ανάρτησή του, ο Mari αναφέρει επίσης ενδείξεις ωρίμανσης: σημαντικές μεταγραφές έχουν ήδη υλοποιηθεί και οι βάσεις του συλλόγου βελτιώνονται, με καλύτερους παίκτες και προπονητές.
Υπό αυτό το πρίσμα, το ελληνικό πρωτάθλημα θυμίζει περισσότερο Πορτογαλία ή Βέλγιο παρά «εγχώριο» πρωτάθλημα: λειτουργεί ως πλατφόρμα αγοράς, ανάπτυξης και μεταπώλησης ποδοσφαιριστών, όπου η Ευρώπη δρα ως πολλαπλασιαστής αξίας.
Ο Παναθηναϊκός ως «τελειοποιημένο παράδειγμα»
Σύμφωνα με την Tuttosport, η λέξη-κλειδί είναι «λανθασμένα τιμολογημένη»: υποτιμημένη, όχι λόγω μεγέθους, αλλά λόγω αναποτελεσματικότητας.
Σε ένα σύστημα όπου τα έσοδα σχεδόν εξαντλούνται στους μισθούς και δεν υπάρχουν σταθερές πηγές εκτός γηπέδου, η ευρωπαϊκή πρόκριση δεν είναι απλώς επιτυχία – είναι «οξυγόνο».
Η νέα ρύθμιση της UEFA, με το όριο 70% επί των εσόδων για μισθούς, μεταγραφές και αμοιβές ατζέντηδων, μετατρέπει την επένδυση σε επιχείρηση πειθαρχίας: σωστή διαχείριση μισθών, υποδομές και επαναλαμβανόμενες μεταγραφικές συναλλαγές.
Ο Παναθηναϊκός αποτελεί ιδανική περίπτωση: διαθέτει ισχυρό εμπορικό σήμα και ένα στάδιο που μπορεί να ενισχύσει θεμελιωδώς την αξία του συλλόγου, πέρα από οποιαδήποτε καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο.
Γι’ αυτό το όνομά του εμφανίζεται τακτικά όταν η αγορά εντοπίζει μη τιμολογημένη αξία.
Ανεξάρτητα από το αν η φήμη για την Αγγελικούση είναι αληθινή, το βασικό ερώτημα που θέτει ο Mari παραμένει: πόσα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα προσφέρουν ακόμη, με τον ίδιο τρόπο, πραγματική πρόσβαση στην UEFA και εκμεταλλεύσιμη διαρθρωτική υποτίμηση;
www.bankingnews.gr
Όπως επισημαίνεται, μια πλούσια οικογένεια εφοπλιστών είναι έτοιμη να ενισχύσει τον αθηναϊκό σύλλογο.
Το όνομα που ακούγεται είναι της Μαρίας Αγγελικούση, ωστόσο η ΠΑΕ έσπευσε να διαψεύσει οποιαδήποτε προσέγγιση, δηλώνοντας ότι δεν υπήρξε ούτε άμεση ούτε έμμεση επαφή ή ενδιαφέρον για την απόκτηση του πακέτου μετοχών.
Το ενδιαφέρον δεν έγκειται στην άρνηση καθαυτή, αλλά στο γεγονός ότι σήμερα μια τέτοια ιστορία ακούγεται εύλογη, επισημαίνει η ιταλική εφημερίδα.
Η επένδυση στην Ελλάδα αποκτά δομή
Στο πλαίσιο αυτό κινείται η ανάλυση του Federico Mari, συμβούλου ποδοσφαιρικών συλλόγων και ιδρυτή του Contemporary Football, ο οποίος σε ανάρτησή του στο LinkedIn σημειώνει: «Το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι μια από τις τελευταίες δομικά λανθασμένες αγορές στην Ευρώπη».
Ο Mari υποστηρίζει ότι η επένδυση σε έναν ελληνικό σύλλογο δεν είναι πλέον συναισθηματική επιλογή, αλλά καθαρά «δομική και αριθμητική».
Η ένταξη στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι επαναλαμβανόμενη λόγω του συντελεστή, το προπονητικό δυναμικό είναι μέτριου επιπέδου, και η διεθνοποίηση του πρωταθλήματος προσφέρει δυνατότητα ανάπτυξης αξίας, παρά τις περιορισμένες οικονομικές δομές.
Στην ανάρτησή του, ο Mari αναφέρει επίσης ενδείξεις ωρίμανσης: σημαντικές μεταγραφές έχουν ήδη υλοποιηθεί και οι βάσεις του συλλόγου βελτιώνονται, με καλύτερους παίκτες και προπονητές.
Υπό αυτό το πρίσμα, το ελληνικό πρωτάθλημα θυμίζει περισσότερο Πορτογαλία ή Βέλγιο παρά «εγχώριο» πρωτάθλημα: λειτουργεί ως πλατφόρμα αγοράς, ανάπτυξης και μεταπώλησης ποδοσφαιριστών, όπου η Ευρώπη δρα ως πολλαπλασιαστής αξίας.
Ο Παναθηναϊκός ως «τελειοποιημένο παράδειγμα»
Σύμφωνα με την Tuttosport, η λέξη-κλειδί είναι «λανθασμένα τιμολογημένη»: υποτιμημένη, όχι λόγω μεγέθους, αλλά λόγω αναποτελεσματικότητας.
Σε ένα σύστημα όπου τα έσοδα σχεδόν εξαντλούνται στους μισθούς και δεν υπάρχουν σταθερές πηγές εκτός γηπέδου, η ευρωπαϊκή πρόκριση δεν είναι απλώς επιτυχία – είναι «οξυγόνο».
Η νέα ρύθμιση της UEFA, με το όριο 70% επί των εσόδων για μισθούς, μεταγραφές και αμοιβές ατζέντηδων, μετατρέπει την επένδυση σε επιχείρηση πειθαρχίας: σωστή διαχείριση μισθών, υποδομές και επαναλαμβανόμενες μεταγραφικές συναλλαγές.
Ο Παναθηναϊκός αποτελεί ιδανική περίπτωση: διαθέτει ισχυρό εμπορικό σήμα και ένα στάδιο που μπορεί να ενισχύσει θεμελιωδώς την αξία του συλλόγου, πέρα από οποιαδήποτε καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο.
Γι’ αυτό το όνομά του εμφανίζεται τακτικά όταν η αγορά εντοπίζει μη τιμολογημένη αξία.
Ανεξάρτητα από το αν η φήμη για την Αγγελικούση είναι αληθινή, το βασικό ερώτημα που θέτει ο Mari παραμένει: πόσα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα προσφέρουν ακόμη, με τον ίδιο τρόπο, πραγματική πρόσβαση στην UEFA και εκμεταλλεύσιμη διαρθρωτική υποτίμηση;
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών