Η παγκόσμια βιομηχανία πολιτικής αεροπορίας και αερομεταφορών, η οποία ακόμη δεν έχει ανακάμψει πλήρως από το σοκ της πανδημίας, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νέα, ιδιαίτερα σοβαρή κρίση.
Αυτή τη φορά, το πρόβλημα εντοπίζεται στον τεχνικό πυρήνα του στόλου: στους κινητήρες.
Πολυάριθμες ελλείψεις, κατασκευαστικά ελαττώματα και λειτουργικές δυσλειτουργίες —ιδίως στις μονάδες παραγωγής ενέργειας— απειλούν πλέον ανοιχτά τη σταθερότητα των αερομεταφορών.
Χωρίς άμεση και συντονισμένη παρέμβαση, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι δεν μπορούν να αποκλειστούν ακόμη και σοβαρά ατυχήματα.
Περισσότερα από 835 αεροσκάφη αναμένεται να παραμείνουν καθηλωμένα στο έδαφος τις επόμενες ημέρες, καθώς το πρόβλημα με τους κινητήρες Pratt & Whitney λαμβάνει διαστάσεις κρίσης.
Οι χρόνοι επισκευής έχουν εκτοξευθεί, δημιουργώντας ασφυκτικές πιέσεις στις αεροπορικές εταιρείες και διαταράσσοντας τον προγραμματισμό πτήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το πλήγμα είναι ιδιαίτερα αισθητό σε μεγάλους αερομεταφορείς που βασίζονται σε στόλους εξοπλισμένους με κινητήρες της οικογένειας Geared Turbofan (GTF).
Η επιχειρησιακή κρίση των κινητήρων Pratt & Whitney GTF έχει φτάσει πλέον σε πρωτοφανές επίπεδο.
Σύμφωνα με στοιχεία που επικαλείται το AeroExplorer, έως το τέλος του τέταρτου τριμήνου του 2025 ο αριθμός των αεροσκαφών με κινητήρες PW1000G που έχουν τεθεί εκτός λειτουργίας αυξήθηκε δραματικά.
Η απόσταση ανάμεσα στη διαθεσιμότητα των κέντρων συντήρησης και στον ρυθμό απόσυρσης των κινητήρων μεγαλώνει συνεχώς, δημιουργώντας ένα δομικό πρόβλημα για ολόκληρη τη βιομηχανία.
Τα δεδομένα της Cirium αποτυπώνουν το μέγεθος της κρίσης με απόλυτη σαφήνεια. Μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου 2025, τουλάχιστον 835 αεροσκάφη εξοπλισμένα με κινητήρες GTF —όπως τα Airbus A320neo, A220 και Embraer E2— παρέμεναν καθηλωμένα στο έδαφος.
Ουσιαστικά, πρόκειται για περίπου το 33% του παγκόσμιου ενεργού στόλου που χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη τεχνολογία.
Ιδιαίτερα έντονα πλήττονται οι αεροπορικές εταιρείες της Λατινικής Αμερικής, με τη Volaris και τη VivaAerobus να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των απωλειών.
Σημαντικά προβλήματα αντιμετωπίζουν επίσης η Wizz Air και η airBaltic, οι οποίες έχουν βασίσει μεγάλο μέρος της επιχειρησιακής τους στρατηγικής στα συγκεκριμένα αεροσκάφη.
Το μεγαλύτερο αγκάθι παραμένει ο χρόνος επισκευής.
Αυτό που παλαιότερα απαιτούσε περίπου 60 ημέρες, σήμερα μετατρέπεται σε μια διαδικασία που ξεπερνά τις 300 ημέρες.
Η έλλειψη ανταλλακτικών, η περιορισμένη δυναμικότητα των εξουσιοδοτημένων κέντρων και η τεχνική πολυπλοκότητα των κινητήρων έχουν δημιουργήσει μια άνευ προηγουμένου συμφόρηση.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει η σχετική ανάλυση, η παρούσα κρίση απειλεί να προσεγγίσει σε οικονομικό και λειτουργικό αντίκτυπο τις απώλειες της πανδημίας.
Η αεροπορική βιομηχανία δεν έχει ακόμη επουλώσει τα τραύματα ούτε από την περίοδο COVID-19 ούτε από τις διαδοχικές κρίσεις σε Boeing και Airbus. Και τώρα, μια νέα απειλή διαμορφώνεται, με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες.
Το πιο ανησυχητικό στοιχείο είναι ο χρονισμός. Η κρίση ξεσπά ακριβώς τη στιγμή που η ζήτηση για αεροπορικά ταξίδια αυξάνεται ραγδαία και εκατομμύρια επιβάτες ετοιμάζονται για διακοπές.
Το αποτέλεσμα είναι ένα εκρηκτικό μείγμα: αυξημένη ζήτηση, μειωμένη διαθεσιμότητα αεροσκαφών και αυξανόμενη πίεση στις αεροπορικές εταιρείες, οι οποίες καλούνται να λειτουργήσουν υπό συνθήκες που θυμίζουν συστημική αστάθεια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών