Το ασήμι είναι το «αίμα» της σύγχρονης τεχνολογίας, καθώς βρίσκεται στο iPhone, στα ηλεκτρικά οχήματα, στα ηλιακά πάνελ και στους servers τεχνητής νοημοσύνης - Η προσφορά του αργύρου είναι όμηρος της οικονομικής βιωσιμότητας άλλων μετάλλων
Το ασήμι βρίσκεται σε τροχιά για την καλύτερη χρονιά του από το 1979, καθώς οι πρόσφατες κινήσεις της Κίνας και οι παγκόσμιες τάσεις όσον αφορά τη ζήτηση εκτοξεύουν τις τιμές σε ιστορικά επίπεδα, επιβεβαιώνοντας τον υπόγειο οικονομικό πόλεμο για τις πρώτες ύλες μεταξύ των ισχυρών οικονομιών
Την Παρασκευή (26/12), το πολύτιμο μέταλλο κατέγραψε άνοδο 6,29%, φτάνοντας τα 76,37 δολάρια ανά ουγγιά, με συνολική αύξηση 159% από την αρχή του έτους — διπλάσια και πλέον από την άνοδο του χρυσού.
Τα πολύτιμα μέταλλα θεωρούνται καταφύγιο για τους επενδυτές έναντι των αναταράξεων και φέτος η ζήτησή τους έχει εκτοξευθεί λόγω φόβων για τον πληθωρισμό, τις γεωπολιτικές εντάσεις και το κρατικό χρέος των αναπτυγμένων οικονομιών.
Πιο πρόσφατα, η επικείμενη ρύθμιση των εξαγωγών από την Κίνα ενίσχυσε την αγωνία για επάρκεια του πολυτιμου μετάλλου: από την 1η Ιανουαρίου, οι εξαγωγείς ασημιού, βολφραμίου και αντιμονίου θα πρέπει να λαμβάνουν άδεια από το Υπουργείο Εμπορίου (Mofcom), περιορίζοντας την πρόσβαση στο μέταλλο.
Η Κίνα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής ασημιού μετά το Μεξικό, παράγοντας 3.300 τόνους το 2024 — τριπλάσια ποσότητα από τις ΗΠΑ.
Η έλλειψη φυσικής προσφοράς ενισχύεται από το γεγονός ότι το 70–80% του ασημιού που εξορύσσεται είναι παραπροϊόν άλλων μετάλλων όπως μολύβδου, ψευδαργύρου, χαλκού και χρυσού – πράγμα που αποτελεί… θανάσιμο ελάττωμα για το εμπόρευμα.
H εκτόξευση της τιμής
Ο δομικός περιορισμός της αγοράς
Αυτό σημαίνει ότι η τιμή του αργύρου δεν μπορεί από μόνη της να προκαλέσει αύξηση της παραγωγής.
Αν δεν αυξηθεί η εξόρυξη των βασικών μετάλλων, η προσφορά ασημιού παραμένει περιορισμένη.
Η αγορά είναι έτσι δομικά και μόνιμα περιορισμένη, ενώ η ζήτηση εκτοξεύεται από επενδυτές, βιομηχανίες και την ανάπτυξη τεχνολογιών όπως ηλιακά πάνελ, ηλεκτρικά οχήματα και κέντρα δεδομένων AI.
Το ασήμι είναι το «αίμα» της σύγχρονης τεχνολογίας.
Βρίσκεται στο iPhone, στα ηλεκτρικά οχήματα, στα ηλιακά πάνελ και στους servers τεχνητής νοημοσύνης.
Χωρίς επαρκή φυσικό απόθεμα, η παγκόσμια βιομηχανική οικονομία κινδυνεύει να ακινητοποιηθεί: γραμμές παραγωγής θα σταματήσουν, λανσαρίσματα προϊόντων θα καθυστερήσουν, η πράσινη ενεργειακή μετάβαση θα επιβραδυνθεί και η επανάσταση της AI θα χτυπήσει σε τοίχο.
Μια πρόσφατη ανάλυση εντόπισε τις μεγαλύτερες «επικείμενες εξορύξεις ασημιού» στον κόσμο — όχι παραδοσιακά ορυχεία, αλλά τεχνολογικούς και ενεργειακούς γίγαντες όπως Samsung, Apple, Tesla, Microsoft, NVIDIA και First Solar.
Αυτές οι εταιρείες καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες φυσικού ασημιού, και η έλλειψή του θα μπορούσε να διαταράξει σοβαρά τις αλυσίδες εφοδιασμού τους.
Το μέλλον δείχνει μια κρίση που θα μπορούσε να εκρηγνύει τις τιμές.
Όταν τα περιορισμένα αποθέματα ασημιού εξαντληθούν, η τιμή του φυσικού μετάλλου θα πρέπει να αυξηθεί σε επίπεδα που είτε θα μειώσουν τη ζήτηση είτε θα ενθαρρύνουν νέα παραγωγή — γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε δραματικές αναταράξεις στην αγορά.
Η απόπειρα χειραγώγησης της αγοράς τη δεκαετία του 1970
Η ιστορική εμπειρία από την προσπάθεια των αδελφών Hunt τη δεκαετία του 1970, που ώθησε την τιμή του ασημιού στα 50 δολάρια ανά ουγγιά πριν καταρρεύσει η αγορά, δείχνει πόσο ευαίσθητη είναι η αγορά στις ανισορροπίες προσφοράς και ζήτησης.
Οι Nelson Bunker Hunt και William Herbert Hunt, εκμεταλλευόμενοι τον πληθωρισμό και τη νομισματική αστάθεια της εποχής, άρχισαν να αγοράζουν τεράστιες ποσότητες αργύρου και συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης (futures), επιδιώκοντας ουσιαστικά να ελέγξουν την παγκόσμια προσφορά.
στρατηγική τους οδήγησε σε ραγδαία άνοδο της τιμής του αργύρου, η οποία έφτασε σχεδόν τα 50 δολάρια ανά ουγγιά το 1980.
Ωστόσο, όταν τα χρηματιστήρια άλλαξαν τους κανόνες συναλλαγών και αύξησαν δραστικά τις απαιτήσεις εγγυήσεων, οι Hunt αδυνατούσαν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους.
Η αγορά κατέρρευσε απότομα, γεγονός που έμεινε γνωστό ως Silver Thursday (Ασημένια Πέμπτη), προκαλώντας τεράστιες απώλειες και στους ίδιους αλλά και στην ευρύτερη αγορά. Η υπόθεση αυτή ανέδειξε τους κινδύνους της υπερβολικής μόχλευσης και κατέστησε σαφές ότι καμία ομάδα, όσο ισχυρή κι αν είναι, δεν μπορεί να ελέγξει μακροπρόθεσμα μια διεθνή αγορά εμπορευμάτων.
Η ανισορροπία προσφοράς και ζήτησης
Σήμερα, οι CEOs και οι διαχειριστές αλυσίδων εφοδιασμού καλούνται να αντιμετωπίσουν το μεγαλύτερο πρόβλημα στρατηγικής για την παγκόσμια βιομηχανία: πώς θα εξασφαλίσουν επάρκεια ασημιού σε μια αγορά που δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυξημένη ζήτηση.
Οι επενδυτές, από την πλευρά τους, αντιμετωπίζουν μια γενεσιουργή ευκαιρία: η ανισορροπία προσφοράς-ζήτησης στο ασήμι μπορεί να μεταφραστεί σε τεράστια κέρδη, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί σοβαρή απειλή για τη σταθερότητα της παγκόσμιας οικονομίας και την αξία όλων των «χαρτινών» περιουσιακών στοιχείων.
Προλέψεις για την αγορά και ιστορικά δεδομένα (κάτω)
Το μοιραίο ελάττωμα του πολύτιμου μετάλλου
Για να κατανοήσει κανείς το βάθος της επερχόμενης κρίσης, πρέπει πρώτα να κατανοήσει μια θεμελιώδη αλήθεια σχετικά με την παραγωγή αργύρου: ο άργυρος δεν ελέγχει τη μοίρα του.
Ένα εντυπωσιακό ποσοστό, περίπου 70–80% του αργύρου που εξορύσσεται παγκοσμίως, δεν προέρχεται από αποκλειστικά αργυρωρυχεία.
Αντιθέτως, αποτελεί παραπροϊόν της επεξεργασίας άλλων μετάλλων, κυρίως του μολύβδου, του ψευδαργύρου, του χαλκού και του χρυσού.
Αυτό είναι το μοιραίο μειονέκτημα του αργύρου. Σημαίνει ότι, όσο κι αν αυξηθεί η τιμή του, η μεταλλευτική βιομηχανία δεν μπορεί απλώς να αποφασίσει να παράγει περισσότερο.
Η προσφορά του αργύρου είναι όμηρος της οικονομικής βιωσιμότητας άλλων μετάλλων.
Αν δεν αυξηθεί η εξόρυξη μολύβδου, ψευδαργύρου και χαλκού, δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική αύξηση στην παραγωγή αργύρου.
Αυτή είναι η δυσάρεστη αλήθεια για την οποία οι υποστηρικτές του αργύρου προειδοποιούν εδώ και χρόνια και την οποία τα μεγάλα οικονομικά μέσα ενημέρωσης έχουν συστηματικά αγνοήσει.
Η προσφορά του αργύρου είναι ανελαστική.
Δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα σήματα των τιμών όπως άλλα εμπορεύματα.
Πρόκειται για μια αγορά που είναι θεμελιωδώς, δομικά και μόνιμα προβληματική - αλλά κρίνει το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας.
www.bankingnews.gr
Την Παρασκευή (26/12), το πολύτιμο μέταλλο κατέγραψε άνοδο 6,29%, φτάνοντας τα 76,37 δολάρια ανά ουγγιά, με συνολική αύξηση 159% από την αρχή του έτους — διπλάσια και πλέον από την άνοδο του χρυσού.
Τα πολύτιμα μέταλλα θεωρούνται καταφύγιο για τους επενδυτές έναντι των αναταράξεων και φέτος η ζήτησή τους έχει εκτοξευθεί λόγω φόβων για τον πληθωρισμό, τις γεωπολιτικές εντάσεις και το κρατικό χρέος των αναπτυγμένων οικονομιών.
Πιο πρόσφατα, η επικείμενη ρύθμιση των εξαγωγών από την Κίνα ενίσχυσε την αγωνία για επάρκεια του πολυτιμου μετάλλου: από την 1η Ιανουαρίου, οι εξαγωγείς ασημιού, βολφραμίου και αντιμονίου θα πρέπει να λαμβάνουν άδεια από το Υπουργείο Εμπορίου (Mofcom), περιορίζοντας την πρόσβαση στο μέταλλο.
Η Κίνα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής ασημιού μετά το Μεξικό, παράγοντας 3.300 τόνους το 2024 — τριπλάσια ποσότητα από τις ΗΠΑ.
Η έλλειψη φυσικής προσφοράς ενισχύεται από το γεγονός ότι το 70–80% του ασημιού που εξορύσσεται είναι παραπροϊόν άλλων μετάλλων όπως μολύβδου, ψευδαργύρου, χαλκού και χρυσού – πράγμα που αποτελεί… θανάσιμο ελάττωμα για το εμπόρευμα.
H εκτόξευση της τιμής
Ο δομικός περιορισμός της αγοράς
Αυτό σημαίνει ότι η τιμή του αργύρου δεν μπορεί από μόνη της να προκαλέσει αύξηση της παραγωγής.
Αν δεν αυξηθεί η εξόρυξη των βασικών μετάλλων, η προσφορά ασημιού παραμένει περιορισμένη.
Η αγορά είναι έτσι δομικά και μόνιμα περιορισμένη, ενώ η ζήτηση εκτοξεύεται από επενδυτές, βιομηχανίες και την ανάπτυξη τεχνολογιών όπως ηλιακά πάνελ, ηλεκτρικά οχήματα και κέντρα δεδομένων AI.
Το ασήμι είναι το «αίμα» της σύγχρονης τεχνολογίας.
Βρίσκεται στο iPhone, στα ηλεκτρικά οχήματα, στα ηλιακά πάνελ και στους servers τεχνητής νοημοσύνης.
Χωρίς επαρκή φυσικό απόθεμα, η παγκόσμια βιομηχανική οικονομία κινδυνεύει να ακινητοποιηθεί: γραμμές παραγωγής θα σταματήσουν, λανσαρίσματα προϊόντων θα καθυστερήσουν, η πράσινη ενεργειακή μετάβαση θα επιβραδυνθεί και η επανάσταση της AI θα χτυπήσει σε τοίχο.
Μια πρόσφατη ανάλυση εντόπισε τις μεγαλύτερες «επικείμενες εξορύξεις ασημιού» στον κόσμο — όχι παραδοσιακά ορυχεία, αλλά τεχνολογικούς και ενεργειακούς γίγαντες όπως Samsung, Apple, Tesla, Microsoft, NVIDIA και First Solar.
Αυτές οι εταιρείες καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες φυσικού ασημιού, και η έλλειψή του θα μπορούσε να διαταράξει σοβαρά τις αλυσίδες εφοδιασμού τους.
Το μέλλον δείχνει μια κρίση που θα μπορούσε να εκρηγνύει τις τιμές.
Όταν τα περιορισμένα αποθέματα ασημιού εξαντληθούν, η τιμή του φυσικού μετάλλου θα πρέπει να αυξηθεί σε επίπεδα που είτε θα μειώσουν τη ζήτηση είτε θα ενθαρρύνουν νέα παραγωγή — γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε δραματικές αναταράξεις στην αγορά.
Η απόπειρα χειραγώγησης της αγοράς τη δεκαετία του 1970
Η ιστορική εμπειρία από την προσπάθεια των αδελφών Hunt τη δεκαετία του 1970, που ώθησε την τιμή του ασημιού στα 50 δολάρια ανά ουγγιά πριν καταρρεύσει η αγορά, δείχνει πόσο ευαίσθητη είναι η αγορά στις ανισορροπίες προσφοράς και ζήτησης.
Οι Nelson Bunker Hunt και William Herbert Hunt, εκμεταλλευόμενοι τον πληθωρισμό και τη νομισματική αστάθεια της εποχής, άρχισαν να αγοράζουν τεράστιες ποσότητες αργύρου και συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης (futures), επιδιώκοντας ουσιαστικά να ελέγξουν την παγκόσμια προσφορά.
στρατηγική τους οδήγησε σε ραγδαία άνοδο της τιμής του αργύρου, η οποία έφτασε σχεδόν τα 50 δολάρια ανά ουγγιά το 1980.
Ωστόσο, όταν τα χρηματιστήρια άλλαξαν τους κανόνες συναλλαγών και αύξησαν δραστικά τις απαιτήσεις εγγυήσεων, οι Hunt αδυνατούσαν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους.
Η αγορά κατέρρευσε απότομα, γεγονός που έμεινε γνωστό ως Silver Thursday (Ασημένια Πέμπτη), προκαλώντας τεράστιες απώλειες και στους ίδιους αλλά και στην ευρύτερη αγορά. Η υπόθεση αυτή ανέδειξε τους κινδύνους της υπερβολικής μόχλευσης και κατέστησε σαφές ότι καμία ομάδα, όσο ισχυρή κι αν είναι, δεν μπορεί να ελέγξει μακροπρόθεσμα μια διεθνή αγορά εμπορευμάτων.
Η ανισορροπία προσφοράς και ζήτησης
Σήμερα, οι CEOs και οι διαχειριστές αλυσίδων εφοδιασμού καλούνται να αντιμετωπίσουν το μεγαλύτερο πρόβλημα στρατηγικής για την παγκόσμια βιομηχανία: πώς θα εξασφαλίσουν επάρκεια ασημιού σε μια αγορά που δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυξημένη ζήτηση.
Οι επενδυτές, από την πλευρά τους, αντιμετωπίζουν μια γενεσιουργή ευκαιρία: η ανισορροπία προσφοράς-ζήτησης στο ασήμι μπορεί να μεταφραστεί σε τεράστια κέρδη, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί σοβαρή απειλή για τη σταθερότητα της παγκόσμιας οικονομίας και την αξία όλων των «χαρτινών» περιουσιακών στοιχείων.
Προλέψεις για την αγορά και ιστορικά δεδομένα (κάτω)
Το μοιραίο ελάττωμα του πολύτιμου μετάλλου
Για να κατανοήσει κανείς το βάθος της επερχόμενης κρίσης, πρέπει πρώτα να κατανοήσει μια θεμελιώδη αλήθεια σχετικά με την παραγωγή αργύρου: ο άργυρος δεν ελέγχει τη μοίρα του.
Ένα εντυπωσιακό ποσοστό, περίπου 70–80% του αργύρου που εξορύσσεται παγκοσμίως, δεν προέρχεται από αποκλειστικά αργυρωρυχεία.
Αντιθέτως, αποτελεί παραπροϊόν της επεξεργασίας άλλων μετάλλων, κυρίως του μολύβδου, του ψευδαργύρου, του χαλκού και του χρυσού.
Αυτό είναι το μοιραίο μειονέκτημα του αργύρου. Σημαίνει ότι, όσο κι αν αυξηθεί η τιμή του, η μεταλλευτική βιομηχανία δεν μπορεί απλώς να αποφασίσει να παράγει περισσότερο.
Η προσφορά του αργύρου είναι όμηρος της οικονομικής βιωσιμότητας άλλων μετάλλων.
Αν δεν αυξηθεί η εξόρυξη μολύβδου, ψευδαργύρου και χαλκού, δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική αύξηση στην παραγωγή αργύρου.
Αυτή είναι η δυσάρεστη αλήθεια για την οποία οι υποστηρικτές του αργύρου προειδοποιούν εδώ και χρόνια και την οποία τα μεγάλα οικονομικά μέσα ενημέρωσης έχουν συστηματικά αγνοήσει.
Η προσφορά του αργύρου είναι ανελαστική.
Δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα σήματα των τιμών όπως άλλα εμπορεύματα.
Πρόκειται για μια αγορά που είναι θεμελιωδώς, δομικά και μόνιμα προβληματική - αλλά κρίνει το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών