Προειδοποίηση-σεισμός από τον πρόεδρο των Γερμανών βιομηχάνων Peter Leibinger – Φόβοι για μη αναστρέψιμη αποβιομηχάνιση, μηδενική ανάπτυξη και 3 εκατ. ανέργους
Η απόγνωση σχίζει την καρδιά της Ευρώπης. Η Γερμανία, η ατμομηχανή της ευρωπαϊκής οικονομίας, εισέρχεται σύμφωνα με τους ίδιους τους βιομηχάνους της στη βαθύτερη κρίση από την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας το 1949.
Ο πρόεδρος της BDI (γερμανική Confindustria), Peter Leibinger, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στη Süddeutsche Zeitung, σκιαγραφεί ένα εφιαλτικό τοπίο: αρνητικό και «σε ορισμένες περιπτώσεις επιθετικό» κλίμα, επιχειρήσεις «βαθιά απογοητευμένες» και τον εφιάλτη μιας μη αναστρέψιμης αποβιομηχάνισης να πλανάται πάνω από τη χώρα.
Όταν ένας άνθρωπος γνωστός για τη μετριοπάθεια και τους χαμηλούς τόνους καταφεύγει σε αποκαλυπτική ρητορική, το μήνυμα είναι σαφές: «η κρίση δεν είναι κυκλική, είναι δομική – και απειλεί τα θεμέλια του “μοντέλου Γερμανία”».
Η οικονομία «σβήνει»
Παρά την «επανάσταση» του καγκελαρίου Merz, ο οποίος χαλάρωσε το συνταγματικό φρένο χρέους και άνοιξε τη στρόφιγγα για 500 δισ. ευρώ επενδύσεων σε βάθος 10–12 ετών (υποδομές και ψηφιοποίηση), η πραγματική οικονομία παραμένει παγωμένη.
Τα στοιχεία είναι αμείλικτα: ΑΕΠ μεταξύ 0% και +0,1%, σχεδόν 3 εκατ. άνεργοι, ανεργία στο 6,3%, πάνω από 500.000 χαμένες θέσεις εργασίας στη μεταποίηση σε σχέση με τα προ-Covid επίπεδα
Η Γερμανία επενδύει, αλλά δεν αναπνέει. Η γραφειοκρατία παραλύει την απορρόφηση κονδυλίων, ενώ οι επιχειρήσεις πνίγονται από υψηλό ενεργειακό κόστος και υπερφορολόγηση.
Το πιο ηχηρό σύμβολο της παρακμής είναι η αυτοκινητοβιομηχανία. Το άλλοτε καμάρι της γερμανικής βιομηχανίας βρίσκεται υπό πολιορκία: Φθηνά ηλεκτρικά οχήματα από την Κίνα, ενεργειακό κόστος-σοκ, καθυστερήσεις σε μπαταρίες και ψηφιακές τεχνολογίες
Κολοσσοί όπως η Volkswagen οδηγούνται σε αναδιαρθρώσεις και κλείσιμο εργοστασίων – σενάρια αδιανόητα πριν λίγα χρόνια.
Εν προκειμένω, αξίζει να σημειωθεί πως το Ινστιτούτο Ifo ανακοίνωσε ότι ο δείκτης επιχειρηματικού κλίματος μειώθηκε σε 87,6 τον Δεκέμβριο από μια ελαφρώς αναθεωρημένη τιμή 88,0 τον Νοέμβριο.
Οι αναλυτές που ρωτήθηκαν από το Reuters προέβλεπαν μικρή αύξηση στο 88,2.
«Φέτος δεν υπάρχουν δώρα για τη γερμανική οικονομία», δήλωσε ο Klaus Wohlrabe, επικεφαλής των ερευνών στο Ifo.
Ρωσία, φόβος και… Κίνα
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η Γερμανία ζει υπό τη σκιά της Ρωσίας.
Σε πρόσφατη συνάντηση στο Villa Vigoni, Γερμανοί επιχειρηματίες εξέφρασαν την πεποίθηση ότι το ερώτημα δεν είναι «αν», αλλά «πότε» η Μόσχα θα επιτεθεί στην Ευρώπη.
Ο επανεξοπλισμός του Βερολίνου, με ωφελημένους ομίλους όπως Rheinmetall και Hensoldt, απαντά σε έναν υπαρξιακό φόβο της γερμανικής κοινωνίας.
Όμως τα κονδύλια για άμυνα και δημόσια έργα δεν μειώνουν τα σημερινά κόστη των ιδιωτικών επιχειρήσεων, που βλέπουν μόνο… μελλοντικά εργοτάξια και όχι άμεση σωτηρία.
Την ίδια στιγμή, ο Peter Leibinger αγγίζει το πιο ευαίσθητο νεύρο: Η Κίνα αντέγραψε –και ξεπέρασε– το γερμανικό μοντέλο.
Η Γερμανία πίστεψε ότι για πάντα θα πουλά τεχνολογία και μηχανήματα, ενώ η Κίνα θα προσφέρει εργασία και αγορά.
Αντίθετα, το Πεκίνο πέρασε 20 χρόνια απορροφώντας τεχνογνωσία, συχνά μέσω εξαναγκαστικών joint ventures
Σήμερα, η Κίνα: παράγει τα δικά της μηχανήματα, ανταγωνίζεται τη Γερμανία σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα, βιομηχανικό εξοπλισμό και χημικά, και το κάνει σε πολλαπλάσια κλίμακα και χαμηλότερο κόστος…
Το «Modell Deutschland» έπαψε να είναι μοναδικό.
Η Γερμανία χαρακτηρίζεται πλέον ανοιχτά ως ο «ασθενής της Ευρώπης».
Ο χρόνος για ήπιες μεταρρυθμίσεις έχει εξαντληθεί. Απαιτείται θεραπεία-σοκ, προειδοποιεί η BDI.
Ωστόσο, ο Leibinger θέτει μια κόκκινη γραμμή: Η σωτηρία της βιομηχανίας δεν μπορεί να περάσει μέσα από τον εξτρεμισμό.
Η άνοδος της AfD, με τον απομονωτισμό και τη ξενοφοβία της, θεωρείται δηλητήριο για μια οικονομία που ζει από τις εξαγωγές, τα ανοικτά σύνορα και την προσέλκυση ξένων ταλέντων.
www.bankingnews.gr
Ο πρόεδρος της BDI (γερμανική Confindustria), Peter Leibinger, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στη Süddeutsche Zeitung, σκιαγραφεί ένα εφιαλτικό τοπίο: αρνητικό και «σε ορισμένες περιπτώσεις επιθετικό» κλίμα, επιχειρήσεις «βαθιά απογοητευμένες» και τον εφιάλτη μιας μη αναστρέψιμης αποβιομηχάνισης να πλανάται πάνω από τη χώρα.
Όταν ένας άνθρωπος γνωστός για τη μετριοπάθεια και τους χαμηλούς τόνους καταφεύγει σε αποκαλυπτική ρητορική, το μήνυμα είναι σαφές: «η κρίση δεν είναι κυκλική, είναι δομική – και απειλεί τα θεμέλια του “μοντέλου Γερμανία”».
Η οικονομία «σβήνει»
Παρά την «επανάσταση» του καγκελαρίου Merz, ο οποίος χαλάρωσε το συνταγματικό φρένο χρέους και άνοιξε τη στρόφιγγα για 500 δισ. ευρώ επενδύσεων σε βάθος 10–12 ετών (υποδομές και ψηφιοποίηση), η πραγματική οικονομία παραμένει παγωμένη.
Τα στοιχεία είναι αμείλικτα: ΑΕΠ μεταξύ 0% και +0,1%, σχεδόν 3 εκατ. άνεργοι, ανεργία στο 6,3%, πάνω από 500.000 χαμένες θέσεις εργασίας στη μεταποίηση σε σχέση με τα προ-Covid επίπεδα
Η Γερμανία επενδύει, αλλά δεν αναπνέει. Η γραφειοκρατία παραλύει την απορρόφηση κονδυλίων, ενώ οι επιχειρήσεις πνίγονται από υψηλό ενεργειακό κόστος και υπερφορολόγηση.
Το πιο ηχηρό σύμβολο της παρακμής είναι η αυτοκινητοβιομηχανία. Το άλλοτε καμάρι της γερμανικής βιομηχανίας βρίσκεται υπό πολιορκία: Φθηνά ηλεκτρικά οχήματα από την Κίνα, ενεργειακό κόστος-σοκ, καθυστερήσεις σε μπαταρίες και ψηφιακές τεχνολογίες
Κολοσσοί όπως η Volkswagen οδηγούνται σε αναδιαρθρώσεις και κλείσιμο εργοστασίων – σενάρια αδιανόητα πριν λίγα χρόνια.
Εν προκειμένω, αξίζει να σημειωθεί πως το Ινστιτούτο Ifo ανακοίνωσε ότι ο δείκτης επιχειρηματικού κλίματος μειώθηκε σε 87,6 τον Δεκέμβριο από μια ελαφρώς αναθεωρημένη τιμή 88,0 τον Νοέμβριο.
Οι αναλυτές που ρωτήθηκαν από το Reuters προέβλεπαν μικρή αύξηση στο 88,2.
«Φέτος δεν υπάρχουν δώρα για τη γερμανική οικονομία», δήλωσε ο Klaus Wohlrabe, επικεφαλής των ερευνών στο Ifo.
Ρωσία, φόβος και… Κίνα
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η Γερμανία ζει υπό τη σκιά της Ρωσίας.
Σε πρόσφατη συνάντηση στο Villa Vigoni, Γερμανοί επιχειρηματίες εξέφρασαν την πεποίθηση ότι το ερώτημα δεν είναι «αν», αλλά «πότε» η Μόσχα θα επιτεθεί στην Ευρώπη.
Ο επανεξοπλισμός του Βερολίνου, με ωφελημένους ομίλους όπως Rheinmetall και Hensoldt, απαντά σε έναν υπαρξιακό φόβο της γερμανικής κοινωνίας.
Όμως τα κονδύλια για άμυνα και δημόσια έργα δεν μειώνουν τα σημερινά κόστη των ιδιωτικών επιχειρήσεων, που βλέπουν μόνο… μελλοντικά εργοτάξια και όχι άμεση σωτηρία.
Την ίδια στιγμή, ο Peter Leibinger αγγίζει το πιο ευαίσθητο νεύρο: Η Κίνα αντέγραψε –και ξεπέρασε– το γερμανικό μοντέλο.
Η Γερμανία πίστεψε ότι για πάντα θα πουλά τεχνολογία και μηχανήματα, ενώ η Κίνα θα προσφέρει εργασία και αγορά.
Αντίθετα, το Πεκίνο πέρασε 20 χρόνια απορροφώντας τεχνογνωσία, συχνά μέσω εξαναγκαστικών joint ventures
Σήμερα, η Κίνα: παράγει τα δικά της μηχανήματα, ανταγωνίζεται τη Γερμανία σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα, βιομηχανικό εξοπλισμό και χημικά, και το κάνει σε πολλαπλάσια κλίμακα και χαμηλότερο κόστος…
Το «Modell Deutschland» έπαψε να είναι μοναδικό.
Η Γερμανία χαρακτηρίζεται πλέον ανοιχτά ως ο «ασθενής της Ευρώπης».
Ο χρόνος για ήπιες μεταρρυθμίσεις έχει εξαντληθεί. Απαιτείται θεραπεία-σοκ, προειδοποιεί η BDI.
Ωστόσο, ο Leibinger θέτει μια κόκκινη γραμμή: Η σωτηρία της βιομηχανίας δεν μπορεί να περάσει μέσα από τον εξτρεμισμό.
Η άνοδος της AfD, με τον απομονωτισμό και τη ξενοφοβία της, θεωρείται δηλητήριο για μια οικονομία που ζει από τις εξαγωγές, τα ανοικτά σύνορα και την προσέλκυση ξένων ταλέντων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών