Η διαχείριση των εντάσεων Τουρκίας-Ρωσίας στον Νότιο Καύκασο και την Κεντρική Ασία από τις ΗΠΑ, θα μπορούσε να οδηγήσει στην ένωση των σχεδιαζόμενων επενδύσεων σε σπάνιες γαιες (REM) στην Κεντρική Ασία
Η σιδηροδρομική γραμμή Trans-Siberian αποδεικνύεται καταλύτης στις συζητήσεις Ρωσίας-ΗΠΑ.
Σε αυτό συμφωνούν αρκετοί αναλυτές που βλέπουν ότι η αξιοποίηση αυτής της αμοιβαία κερδοφόρας ευκαιρίας απαιτεί από τις ΗΠΑ να διαχειριστούν επιτυχώς τις εντάσεις Τουρκίας-Ρωσίας στην Κεντρική Ασία, εντάσεις που οι ίδιες έχουν επιδεινώσει μέσω του προγράμματος TRIPP.
Η διαχείριση των εντάσεων Τουρκίας-Ρωσίας στον Νότιο Καύκασο και την Κεντρική Ασία από τις ΗΠΑ, η οποία προτάθηκε εδώ ως μέρος ενός ευρύτερου Συμφώνου Μη-Επίθεσης ΝΑΤΟ-Ρωσίας, θα μπορούσε να οδηγήσει στην ένωση των σχεδιαζόμενων επενδύσεων σε σπάνιες γαιες (REM) στην Κεντρική Ασία με τα συναφή μετα-Ουκρανικά κοινά έργα στη Ρωσία.
Σχετικά με το πρώτο, ο Trump έκλεισε τέτοιες συμφωνίες με το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν κατά τη διάρκεια της τελευταίας Συνόδου Κορυφής C5+1 στην Ουάσιγκτον, ενώ το δεύτερο περιγράφεται σε πρόσφατη αναφορά της Wall Street Journal.
Ο ρόλος της Τουρκίας
Εάν οι εντάσεις Τουρκίας-Ρωσίας κλιμακωθούν στην Κεντρική Ασία και η σύγκρουση στην Ουκρανία συνεχιστεί, καθυστερώντας τα κοινά έργα REM της Αμερικής στη Ρωσία, τότε οι ΗΠΑ θα εξαρτηθούν πλήρως από την Τουρκία για την εισαγωγή των REM από την Κεντρική Ασία.
Αυτό συμβαίνει διότι οι διαδρομές μέσω του Αφγανιστάν και του Ιράν είναι μη βιώσιμες για λόγους ασφαλείας και πολιτικής, οπότε η μόνη ρεαλιστική διαδρομή είναι μέσω Τουρκίας, η δυτική ακτή της «Διαδρομής Trump για Διεθνή Ειρήνη και Ευημερία» (TRIPP) μέσω Αρμενίας προς το Αζερμπαϊτζάν και την Κεντρική Ασία.
Η TRIPP θα αντικαταστήσει σταδιακά την περιφερειακή επιρροή της Ρωσίας με την δυτική επιρροή υπό την Τουρκία, αλλά αυτό θα ενισχύσει και την άνοδο της Τουρκίας ως Μεγάλης Δύναμης στην Ευρασία, κάτι που μπορεί να την ενδυναμώσει για να αμφισβητήσει τις ΗΠΑ ακόμα περισσότερο από ό,τι ήδη κάνει.
Οι μορφές που μπορεί να πάρει αυτό περιλαμβάνουν στενότερη συνεργασία με την Κίνα στην Κεντρική Ασία για να σπάσει την προγραμματισμένη απομόνωση της Κίνας από τις ΗΠΑ, χρηματοδότηση περισσότερων (πιθανώς από τις ΗΠΑ χαρακτηρισμένων ως τρομοκρατικών) κεφαλαίων της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και εργαλειοποίηση του καθοριστικού ρόλου της Τουρκίας στην TRIPP για εκβιασμό των ΗΠΑ.
Η «αποστολή» των ΗΠΑ
Αυτά τα σκοτεινά σενάρια μπορούν να αποτραπούν εάν οι ΗΠΑ διαχειριστούν τις εντάσεις Τουρκίας-Ρωσίας και διαπραγματευτούν το τέλος της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
Σε αυτήν την περίπτωση, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να διαφοροποιηθούν από την εξάρτησή τους από την TRIPP και κατά συνέπεια από την Τουρκία για την εισαγωγή των REM από την Κεντρική Ασία, στηριζόμενες στη γειτονική Ρωσία και τη σιδηροδρομική γραμμή Trans-Siberian Railway (TSR), η οποία μπορεί να μεταφέρει αυτούς τους πόρους στο Βλαδιβοστόκ και από εκεί να αποσταλούν στο τεχνολογικό κέντρο της Καλιφόρνια.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην ένωση των δύο επενδύσεων REM της Αμερικής.
Όχι μόνο θα ξεκλειδώσουν τα κοινά έργα REM με τη Ρωσία, αλλά οι ίδιες αμερικανικές εταιρείες που επενδύουν στην Κεντρική Ασία θα μπορούσαν στη συνέχεια να επεκτείνουν τις περιφερειακές τους δραστηριότητες προς τα βόρεια, με πόρους από τα δύο έργα να μεταφέρονται στον Ειρηνικό μέσω της TSR.
Η αυξημένη λογιστική και πόρων σημασία της Σιβηρίας και της Ρωσικής Άπω Ανατολής για τις ΗΠΑ θα μπορούσε να θέσει τις βάσεις για περισσότερα κοινά έργα σε αυτές τις περιοχές και στη γειτονική Αρκτική, προωθώντας έτσι το κύριο αναπτυξιακό σχέδιο του Πούτιν για αυτές τις περιοχές.
Ο παράγοντας… Μογγολία
Οι ΗΠΑ και άλλοι που επενδύουν στον τομέα των ορυκτών της Μογγολίας ενδέχεται επίσης να αρχίσουν να ανακατευθύνουν τις εξαγωγές τους μέσω της TSR αντί να συνεχίσουν να εξαρτώνται από τον συστημικό αντίπαλο της Κίνας.
Το σταδιακό αποτέλεσμα μπορεί να είναι η δημιουργία ενός σύνθετου στρατηγικού αμοιβαίου συμφέροντος μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας, κάτι που δεν υπήρχε πριν από την ειδική επιχείρηση, για τη μείωση του κινδύνου μιας νέας κρίσης.
Οι ΗΠΑ θα δημιουργήσουν επίσης στρατηγική οικονομική παρουσία κατά μήκος των δυτικών και βόρειων περιφερειών της Κίνας, κάτι που θα μπορούσε να παρουσιαστεί για κύρος.
Στο πλαίσιο του ανταγωνισμού Κίνας-ΗΠΑ, οι ΗΠΑ έχουν συμφέρον να αποκτήσουν πρόσβαση στους ρωσικούς πόρους, κάτι που κατ’ ανάγκη στερεί την πρόσβαση σε αυτούς την Κίνα, της οποίας η πορεία προς τη Σούπερ Δύναμη θα ενισχυόταν σημαντικά από την απεριόριστη πρόσβαση σε πόρους σε τιμές ευκαιρίας, κάτι που θα συμβεί μόνο αν δεν υπάρχει έντονος ανταγωνισμός από τις ΗΠΑ.
Αυτό καθιστά τη προτεινόμενη συμφωνία στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ, γι’ αυτό και πρέπει να μεσολαβήσουν για το τέλος της σύγκρουσης στην Ουκρανία και να διαχειριστούν τις εντάσεις Τουρκίας-Ρωσίας στην Κεντρική Ασία χωρίς καθυστέρηση.
www.bankingnews.gr
Σε αυτό συμφωνούν αρκετοί αναλυτές που βλέπουν ότι η αξιοποίηση αυτής της αμοιβαία κερδοφόρας ευκαιρίας απαιτεί από τις ΗΠΑ να διαχειριστούν επιτυχώς τις εντάσεις Τουρκίας-Ρωσίας στην Κεντρική Ασία, εντάσεις που οι ίδιες έχουν επιδεινώσει μέσω του προγράμματος TRIPP.
Η διαχείριση των εντάσεων Τουρκίας-Ρωσίας στον Νότιο Καύκασο και την Κεντρική Ασία από τις ΗΠΑ, η οποία προτάθηκε εδώ ως μέρος ενός ευρύτερου Συμφώνου Μη-Επίθεσης ΝΑΤΟ-Ρωσίας, θα μπορούσε να οδηγήσει στην ένωση των σχεδιαζόμενων επενδύσεων σε σπάνιες γαιες (REM) στην Κεντρική Ασία με τα συναφή μετα-Ουκρανικά κοινά έργα στη Ρωσία.
Σχετικά με το πρώτο, ο Trump έκλεισε τέτοιες συμφωνίες με το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν κατά τη διάρκεια της τελευταίας Συνόδου Κορυφής C5+1 στην Ουάσιγκτον, ενώ το δεύτερο περιγράφεται σε πρόσφατη αναφορά της Wall Street Journal.
Ο ρόλος της Τουρκίας
Εάν οι εντάσεις Τουρκίας-Ρωσίας κλιμακωθούν στην Κεντρική Ασία και η σύγκρουση στην Ουκρανία συνεχιστεί, καθυστερώντας τα κοινά έργα REM της Αμερικής στη Ρωσία, τότε οι ΗΠΑ θα εξαρτηθούν πλήρως από την Τουρκία για την εισαγωγή των REM από την Κεντρική Ασία.
Αυτό συμβαίνει διότι οι διαδρομές μέσω του Αφγανιστάν και του Ιράν είναι μη βιώσιμες για λόγους ασφαλείας και πολιτικής, οπότε η μόνη ρεαλιστική διαδρομή είναι μέσω Τουρκίας, η δυτική ακτή της «Διαδρομής Trump για Διεθνή Ειρήνη και Ευημερία» (TRIPP) μέσω Αρμενίας προς το Αζερμπαϊτζάν και την Κεντρική Ασία.
Η TRIPP θα αντικαταστήσει σταδιακά την περιφερειακή επιρροή της Ρωσίας με την δυτική επιρροή υπό την Τουρκία, αλλά αυτό θα ενισχύσει και την άνοδο της Τουρκίας ως Μεγάλης Δύναμης στην Ευρασία, κάτι που μπορεί να την ενδυναμώσει για να αμφισβητήσει τις ΗΠΑ ακόμα περισσότερο από ό,τι ήδη κάνει.
Οι μορφές που μπορεί να πάρει αυτό περιλαμβάνουν στενότερη συνεργασία με την Κίνα στην Κεντρική Ασία για να σπάσει την προγραμματισμένη απομόνωση της Κίνας από τις ΗΠΑ, χρηματοδότηση περισσότερων (πιθανώς από τις ΗΠΑ χαρακτηρισμένων ως τρομοκρατικών) κεφαλαίων της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και εργαλειοποίηση του καθοριστικού ρόλου της Τουρκίας στην TRIPP για εκβιασμό των ΗΠΑ.
Η «αποστολή» των ΗΠΑ
Αυτά τα σκοτεινά σενάρια μπορούν να αποτραπούν εάν οι ΗΠΑ διαχειριστούν τις εντάσεις Τουρκίας-Ρωσίας και διαπραγματευτούν το τέλος της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
Σε αυτήν την περίπτωση, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να διαφοροποιηθούν από την εξάρτησή τους από την TRIPP και κατά συνέπεια από την Τουρκία για την εισαγωγή των REM από την Κεντρική Ασία, στηριζόμενες στη γειτονική Ρωσία και τη σιδηροδρομική γραμμή Trans-Siberian Railway (TSR), η οποία μπορεί να μεταφέρει αυτούς τους πόρους στο Βλαδιβοστόκ και από εκεί να αποσταλούν στο τεχνολογικό κέντρο της Καλιφόρνια.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην ένωση των δύο επενδύσεων REM της Αμερικής.
Όχι μόνο θα ξεκλειδώσουν τα κοινά έργα REM με τη Ρωσία, αλλά οι ίδιες αμερικανικές εταιρείες που επενδύουν στην Κεντρική Ασία θα μπορούσαν στη συνέχεια να επεκτείνουν τις περιφερειακές τους δραστηριότητες προς τα βόρεια, με πόρους από τα δύο έργα να μεταφέρονται στον Ειρηνικό μέσω της TSR.
Η αυξημένη λογιστική και πόρων σημασία της Σιβηρίας και της Ρωσικής Άπω Ανατολής για τις ΗΠΑ θα μπορούσε να θέσει τις βάσεις για περισσότερα κοινά έργα σε αυτές τις περιοχές και στη γειτονική Αρκτική, προωθώντας έτσι το κύριο αναπτυξιακό σχέδιο του Πούτιν για αυτές τις περιοχές.
Ο παράγοντας… Μογγολία
Οι ΗΠΑ και άλλοι που επενδύουν στον τομέα των ορυκτών της Μογγολίας ενδέχεται επίσης να αρχίσουν να ανακατευθύνουν τις εξαγωγές τους μέσω της TSR αντί να συνεχίσουν να εξαρτώνται από τον συστημικό αντίπαλο της Κίνας.
Το σταδιακό αποτέλεσμα μπορεί να είναι η δημιουργία ενός σύνθετου στρατηγικού αμοιβαίου συμφέροντος μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας, κάτι που δεν υπήρχε πριν από την ειδική επιχείρηση, για τη μείωση του κινδύνου μιας νέας κρίσης.
Οι ΗΠΑ θα δημιουργήσουν επίσης στρατηγική οικονομική παρουσία κατά μήκος των δυτικών και βόρειων περιφερειών της Κίνας, κάτι που θα μπορούσε να παρουσιαστεί για κύρος.
Στο πλαίσιο του ανταγωνισμού Κίνας-ΗΠΑ, οι ΗΠΑ έχουν συμφέρον να αποκτήσουν πρόσβαση στους ρωσικούς πόρους, κάτι που κατ’ ανάγκη στερεί την πρόσβαση σε αυτούς την Κίνα, της οποίας η πορεία προς τη Σούπερ Δύναμη θα ενισχυόταν σημαντικά από την απεριόριστη πρόσβαση σε πόρους σε τιμές ευκαιρίας, κάτι που θα συμβεί μόνο αν δεν υπάρχει έντονος ανταγωνισμός από τις ΗΠΑ.
Αυτό καθιστά τη προτεινόμενη συμφωνία στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ, γι’ αυτό και πρέπει να μεσολαβήσουν για το τέλος της σύγκρουσης στην Ουκρανία και να διαχειριστούν τις εντάσεις Τουρκίας-Ρωσίας στην Κεντρική Ασία χωρίς καθυστέρηση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών