Οι τελευταίες γενιές πλούτισαν κυρίως μέσω των αγορών χρήματος, όχι της πραγματικής παραγωγής - Σε αντίθεση με τους βιομηχανικούς τιτάνες του παρελθόντος — τους Carnegie, Vanderbilt και Rockefeller — οι σημερινοί πλούσιοι χτίζουν περιουσίες μέσω χρηματοοικονομικής μηχανικής
Ο χρυσός καταγράφει εντυπωσιακή άνοδο τα τελευταία χρόνια, και οι λόγοι πίσω από αυτό το φαινόμενο είναι πολλοί και αλληλοϋποστηριζόμενοι: ο πληθωρισμός, η γεωπολιτική αστάθεια και η αυξανόμενη απώλεια εμπιστοσύνης στα νομίσματα fiat, όπως το δολάριο.
Επικρατεί μια λανθασμένη αντίληψη για τον πληθωρισμό.
Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ο πληθωρισμός είναι η άνοδος των τιμών, όμως αυτή είναι απλώς το σύμπτωμα και όχι η αιτία.
Ο πραγματικός πληθωρισμός είναι η δημιουργία υπερβάλλουσας αγοραστικής δύναμης πέρα από την αύξηση του πραγματικού πλούτου.
Δημιουργείται, αφενός, από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve) και όλες τις άλλες κεντρικές τράπεζες, η οποία αγοράζει περιουσιακά στοιχεία και αυξάνει τον ισολογισμό της χρηματοδοτώντας το δημόσιο χρέος μέσω της δημιουργίας νομίσματος και πίστωσης.
Πρόκειται για την αύξηση της νομισματικής βάσης μέσω της παροχής πλεονάζουσας ρευστότητας.
Αφετέρου, από το τραπεζικό σύστημα, που παράγει χρήμα μέσω εμπορικών δανείων και του συστήματος κλασματικών αποθεματικών.
Να σημειωθεί ότι τα κλασματικά αποθεματικά (fractional reserves) είναι το σύστημα σύμφωνα με το οποίο οι τράπεζες: κρατούν μόνο ένα μέρος (ένα “κλάσμα”) των καταθέσεων των πελατών τους ως πραγματικά διαθέσιμα μετρητά και δανείζουν το υπόλοιπο.
Αυτός ο μηχανισμός είναι ο βασικός λόγος που η τιμή του χρυσού έχει κινηθεί ανοδικά όχι μόνο τα τελευταία χρόνια, αλλά σταθερά τις τελευταίες πέντε δεκαετίες.
Η γεωπολιτική αστάθεια και η απαξίωση των fiat νομισμάτων
Η γεωπολιτική αστάθεια επιτείνει την τάση. Όλα τα νομίσματα του πλανήτη είναι fiat (λογιστικές καταγραφές στις κεντρικές τράπεζες) — δεν έχουν αντίκρισμα σε πραγματικό περιουσιακό στοιχείο.
Ιστορικά, όταν ένα κράτος καταρρέει, το νόμισμά του το ακολουθεί. Οι επενδυτές και οι πολίτες αναζητούν επομένως ασφαλή καταφύγια, πέρα από τις κυβερνήσεις και τα χαρτονομίσματά τους.
Παράλληλα, έχει ξεκινήσει μια βαθιά και παγκόσμια απώλεια εμπιστοσύνης στα ίδια τα νομίσματα fiat και στις κυβερνήσεις που τα εκδίδουν.
Η ανάγκη για διατήρηση της αξίας οδηγεί όλο και περισσότερους ανθρώπους σε πραγματικά περιουσιακά στοιχεία — όπως ο χρυσός ή, πιο πρόσφατα, τα κρυπτονομίσματα τύπου Bitcoin.
Η αμφισβήτηση του δολαρίου
Αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι καθεστώς του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος βρίσκεται υπό σοβαρή απειλή.
Οι κυβερνήσεις γνωρίζουν ότι τα νομίσματα fiat αντιπροσωπεύουν απλώς τις μη καλυμμένες υποχρεώσεις χρεοκοπημένων κρατών — και οι περισσότερες κυβερνήσεις είναι ουσιαστικά χρεοκοπημένες.
Το δολάριο, που εδώ και δεκαετίες αποτελεί το σημείο αναφοράς του διεθνούς εμπορίου, αντιμετωπίζει την ίδια μοίρα.
Γιατί να διακρατά μια χώρα, όπως η Κίνα, το νόμισμα του γεωπολιτικού της αντιπάλου;
Το δολάριο μπορεί να μπλοκαριστεί, να υποτιμηθεί ή ακόμη και να αντιμετωπίσει αθέτηση πληρωμών.
Οι κυβερνήσεις δεν εμπιστεύονται πλέον η μία την άλλη και δεν επιθυμούν να συναλλάσσονται με τα μη καλυμμένα νομίσματα εχθρικών κρατών.
Η εξαγωγή δολαρίων - και όχι αγαθών
Από τη δεκαετία του 1980, η βασική «εξαγωγή» των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι τα βιομηχανικά αγαθά, αλλά τα ίδια τα δολάρια.
Το εμπορικό έλλειμμα, δηλαδή σε απλά νούμερα η καθαρή εξαγωγή δολαρίων, κυμαίνεται σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια — και πρόσφατα πλησιάζει το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως. Αυτά τα δολάρια, που κυκλοφορούν εκτός ΗΠΑ, αντιπροσωπεύουν υποχρεώσεις της αμερικανικής οικονομίας.
Όταν οι ξένοι αποφασίσουν να τα ρευστοποιήσουν, θα τα επαναφέρουν στις ΗΠΑ αγοράζοντας πραγματικά αγαθά: μετοχές, ακίνητα, γεωργική γη.
Το αποτέλεσμα θα είναι η απότομη πτώση της καθαρής ιδιοκτησίας πραγματικού πλούτου των Αμερικανών και ταυτόχρονα η πληθωρισμός δολαρίων στο εσωτερικό.
Η υιοθέτηση ψηφιακών νομισμάτων από τις κεντρικές τράπεζες θα καταστήσει την κατάσταση ακόμη πιο ασταθή.
Το χρήμα θα μετατραπεί σε απλό ψηφιακό αριθμό, υπό τον απόλυτο έλεγχο των κρατικών αρχών.
Αν το σημερινό σύστημα φαίνεται εύθραυστο, το μέλλον προμηνύεται πολύ πιο ασταθές.
Το τείχος του δημόσιου χρέους
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει πλέον χάσει τον έλεγχο.
Το δημόσιο χρέος της κεντρικής κυβέρνησης έχει ξεπεράσει τα 38 τρισεκατομμύρια δολάρια και οι τόκοι αυξάνονται ταχύτερα από ποτέ.
Ανεξάρτητα από τις βραχυπρόθεσμες διακυμάνσεις στα επιτόκια, η μακροπρόθεσμη τάση είναι ανοδική.
Οι στρατιωτικές δαπάνες συνεχώς αυξάνονται, ιδιαίτερα καθώς ο κόσμος εισέρχεται σε μια περίοδο ευρύτερων συγκρούσεων, ενώ οι κοινωνικές παροχές διευρύνονται για να στηρίξουν ένα πληθυσμό με ολοένα χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο.
Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και οι Ηνωμένες Πολιτείες παρουσιάζουν σημάδια βαθιάς εσωτερικής αστάθειας — τόσο που πλέον γυρίζονται ταινίες για το ενδεχόμενο ενός νέου εμφυλίου…
Αγοραστική αξία δολαρίου 0=2017
Γιατί ο χρυσός έχει ακόμη πολύ δρόμο
Η ποσότητα χρυσού στον κόσμο εκτιμάται περίπου στα 7 δισεκατομμύρια ουγγιές, με ετήσια αύξηση μόλις 1,5%.
Με 8 δισεκατομμύρια ανθρώπους, αυτό σημαίνει ότι, αν ο χρυσός μοιραζόταν ισόποσα, σε κάθε άνθρωπο θα αντιστοιχούσε λιγότερο από μία ουγγιά.
Αν επιχειρούσε κανείς να καλύψει πλήρως το δολάριο με χρυσό, η ισοτιμία θα έπρεπε να κυμαίνεται μεταξύ 25.000 και 30.000 δολαρίων ανά ουγγιά.
Είναι πιθανό η κυβέρνηση να επιχειρήσει μια ανατίμηση του χρυσού, όπως έγινε το 1934 με τον Roosevelt ή το 1971 με τον Nixon, φτάνοντας ακόμη και στα 15.000–20.000 δολάρια η ουγγιά.
Παρά την πρόσφατη άνοδο, η αγορά χρυσού απέχει πολύ από τη φάση της «μανίας».
Ο μέσος άνθρωπος δεν κατέχει χρυσό ούτε δείχνει ενδιαφέρον γι’ αυτόν.
Το γεγονός ότι τα premiums των νομισμάτων παραμένουν στα ιστορικά χαμηλά τους δείχνει ότι η μαζική συμμετοχή του κοινού δεν έχει ακόμη ξεκινήσει.
Κατά συνέπεια, η άνοδος του χρυσού μόλις αρχίζει.
Το δολάριο και η νομισματική τάξη
Έρχονται έλεγχοι στις κινήσεις κεφαλαίων - τι να κάνουν οι επενδυτές
Η βάση κάθε στρατηγικής αποταμίευσης πρέπει να είναι ο φυσικός χρυσός, κατά προτίμηση σε μικρά νομίσματα και στην προσωπική κατοχή του επενδυτή. Δευτερευόντως, είναι σοφό μέρος του χρυσού να φυλάσσεται στο εξωτερικό, σε αξιόπιστες τοποθεσίες όπως στις Νήσους Κέιμαν ή το Perth Mint στην Αυστραλία.
Καθώς πλησιάζουν οι παγκόσμιοι έλεγχοι κεφαλαίων, είναι κρίσιμο σημαντικό να βρίσκεται σημαντικό ποσοστό του πλούτου εκτός της χώρας κατοικίας.
Οι μετοχές εξόρυξης είναι επίσης εξαιρετικά φθηνές σε σχέση με την τιμή του χρυσού και τις υπόλοιπες αγορές.
Με κόστος παραγωγής περίπου 1.500 δολάρια ανά ουγγιά και τρέχουσα τιμή γύρω στα 4.000, οι εταιρείες εξόρυξης καταγράφουν εντυπωσιακά κέρδη. Ο ασφαλέστερος τρόπος για να επωφεληθεί κανείς είναι μέσω εταιρειών royalty, που εισπράττουν μικρό ποσοστό από κάθε ουγγιά χρυσού που εξορύσσεται, ανεξάρτητα από την κερδοφορία της επιχείρησης.
Ο ρόλος του χρυσού στη Μεγάλη Ύφεση
Η σημερινή οικονομία έχει «χρηματιστικοποιηθεί» υπερβολικά.
Το χρέος έχει γίνει μόνιμο συστατικό του συστήματος — από τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις μέχρι τις κυβερνήσεις.
Οι τελευταίες γενιές πλούτισαν κυρίως μέσω των αγορών χρήματος, όχι της πραγματικής παραγωγής.
Σε αντίθεση με τους βιομηχανικούς τιτάνες του παρελθόντος — τους Carnegie, Vanderbilt και Rockefeller — οι σημερινοί πλούσιοι χτίζουν περιουσίες μέσω χρηματοοικονομικής μηχανικής.
Αυτό το μοντέλο όμως δεν είναι βιώσιμο.
Για να προστατευθεί κανείς, πρέπει να κατέχει πραγματικό πλούτο, όχι χαρτιά.
Η «Μεγάλη Ύφεση» που έχει ήδη ξεκινήσει εδώ και μισό αιώνα ήταν απλώς καλυμμένη από τεχνολογική πρόοδο και συνεχή διόγκωση του χρέους.
Στην ουσία, ο κόσμος καταναλώνει το κεφάλαιο του παρελθόντος και υποθηκεύει το μέλλον.
Καθώς το παγκόσμιο σύστημα λυγίζει υπό το βάρος του χρέους, του αθρόου ο τυπώματος χρήματος και της απώλειας εμπιστοσύνης στα νομίσματα, ο χρυσός επανέρχεται ως το έσχατο καταφύγιο.
Η τάση αυτή δεν είναι απλώς οικονομική — είναι ιστορικών διαστάσεων.
www.bankingnews.gr
Επικρατεί μια λανθασμένη αντίληψη για τον πληθωρισμό.
Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ο πληθωρισμός είναι η άνοδος των τιμών, όμως αυτή είναι απλώς το σύμπτωμα και όχι η αιτία.
Ο πραγματικός πληθωρισμός είναι η δημιουργία υπερβάλλουσας αγοραστικής δύναμης πέρα από την αύξηση του πραγματικού πλούτου.
Δημιουργείται, αφενός, από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve) και όλες τις άλλες κεντρικές τράπεζες, η οποία αγοράζει περιουσιακά στοιχεία και αυξάνει τον ισολογισμό της χρηματοδοτώντας το δημόσιο χρέος μέσω της δημιουργίας νομίσματος και πίστωσης.
Πρόκειται για την αύξηση της νομισματικής βάσης μέσω της παροχής πλεονάζουσας ρευστότητας.
Αφετέρου, από το τραπεζικό σύστημα, που παράγει χρήμα μέσω εμπορικών δανείων και του συστήματος κλασματικών αποθεματικών.
Να σημειωθεί ότι τα κλασματικά αποθεματικά (fractional reserves) είναι το σύστημα σύμφωνα με το οποίο οι τράπεζες: κρατούν μόνο ένα μέρος (ένα “κλάσμα”) των καταθέσεων των πελατών τους ως πραγματικά διαθέσιμα μετρητά και δανείζουν το υπόλοιπο.
Αυτός ο μηχανισμός είναι ο βασικός λόγος που η τιμή του χρυσού έχει κινηθεί ανοδικά όχι μόνο τα τελευταία χρόνια, αλλά σταθερά τις τελευταίες πέντε δεκαετίες.
Η γεωπολιτική αστάθεια και η απαξίωση των fiat νομισμάτων
Η γεωπολιτική αστάθεια επιτείνει την τάση. Όλα τα νομίσματα του πλανήτη είναι fiat (λογιστικές καταγραφές στις κεντρικές τράπεζες) — δεν έχουν αντίκρισμα σε πραγματικό περιουσιακό στοιχείο.
Ιστορικά, όταν ένα κράτος καταρρέει, το νόμισμά του το ακολουθεί. Οι επενδυτές και οι πολίτες αναζητούν επομένως ασφαλή καταφύγια, πέρα από τις κυβερνήσεις και τα χαρτονομίσματά τους.
Παράλληλα, έχει ξεκινήσει μια βαθιά και παγκόσμια απώλεια εμπιστοσύνης στα ίδια τα νομίσματα fiat και στις κυβερνήσεις που τα εκδίδουν.
Η ανάγκη για διατήρηση της αξίας οδηγεί όλο και περισσότερους ανθρώπους σε πραγματικά περιουσιακά στοιχεία — όπως ο χρυσός ή, πιο πρόσφατα, τα κρυπτονομίσματα τύπου Bitcoin.
Η αμφισβήτηση του δολαρίου
Αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι καθεστώς του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος βρίσκεται υπό σοβαρή απειλή.
Οι κυβερνήσεις γνωρίζουν ότι τα νομίσματα fiat αντιπροσωπεύουν απλώς τις μη καλυμμένες υποχρεώσεις χρεοκοπημένων κρατών — και οι περισσότερες κυβερνήσεις είναι ουσιαστικά χρεοκοπημένες.
Το δολάριο, που εδώ και δεκαετίες αποτελεί το σημείο αναφοράς του διεθνούς εμπορίου, αντιμετωπίζει την ίδια μοίρα.
Γιατί να διακρατά μια χώρα, όπως η Κίνα, το νόμισμα του γεωπολιτικού της αντιπάλου;
Το δολάριο μπορεί να μπλοκαριστεί, να υποτιμηθεί ή ακόμη και να αντιμετωπίσει αθέτηση πληρωμών.
Οι κυβερνήσεις δεν εμπιστεύονται πλέον η μία την άλλη και δεν επιθυμούν να συναλλάσσονται με τα μη καλυμμένα νομίσματα εχθρικών κρατών.
Η εξαγωγή δολαρίων - και όχι αγαθών
Από τη δεκαετία του 1980, η βασική «εξαγωγή» των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι τα βιομηχανικά αγαθά, αλλά τα ίδια τα δολάρια.
Το εμπορικό έλλειμμα, δηλαδή σε απλά νούμερα η καθαρή εξαγωγή δολαρίων, κυμαίνεται σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια — και πρόσφατα πλησιάζει το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως. Αυτά τα δολάρια, που κυκλοφορούν εκτός ΗΠΑ, αντιπροσωπεύουν υποχρεώσεις της αμερικανικής οικονομίας.
Όταν οι ξένοι αποφασίσουν να τα ρευστοποιήσουν, θα τα επαναφέρουν στις ΗΠΑ αγοράζοντας πραγματικά αγαθά: μετοχές, ακίνητα, γεωργική γη.
Το αποτέλεσμα θα είναι η απότομη πτώση της καθαρής ιδιοκτησίας πραγματικού πλούτου των Αμερικανών και ταυτόχρονα η πληθωρισμός δολαρίων στο εσωτερικό.
Η υιοθέτηση ψηφιακών νομισμάτων από τις κεντρικές τράπεζες θα καταστήσει την κατάσταση ακόμη πιο ασταθή.
Το χρήμα θα μετατραπεί σε απλό ψηφιακό αριθμό, υπό τον απόλυτο έλεγχο των κρατικών αρχών.
Αν το σημερινό σύστημα φαίνεται εύθραυστο, το μέλλον προμηνύεται πολύ πιο ασταθές.
Το τείχος του δημόσιου χρέους
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει πλέον χάσει τον έλεγχο.
Το δημόσιο χρέος της κεντρικής κυβέρνησης έχει ξεπεράσει τα 38 τρισεκατομμύρια δολάρια και οι τόκοι αυξάνονται ταχύτερα από ποτέ.
Ανεξάρτητα από τις βραχυπρόθεσμες διακυμάνσεις στα επιτόκια, η μακροπρόθεσμη τάση είναι ανοδική.
Οι στρατιωτικές δαπάνες συνεχώς αυξάνονται, ιδιαίτερα καθώς ο κόσμος εισέρχεται σε μια περίοδο ευρύτερων συγκρούσεων, ενώ οι κοινωνικές παροχές διευρύνονται για να στηρίξουν ένα πληθυσμό με ολοένα χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο.
Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και οι Ηνωμένες Πολιτείες παρουσιάζουν σημάδια βαθιάς εσωτερικής αστάθειας — τόσο που πλέον γυρίζονται ταινίες για το ενδεχόμενο ενός νέου εμφυλίου…
Αγοραστική αξία δολαρίου 0=2017
Γιατί ο χρυσός έχει ακόμη πολύ δρόμο
Η ποσότητα χρυσού στον κόσμο εκτιμάται περίπου στα 7 δισεκατομμύρια ουγγιές, με ετήσια αύξηση μόλις 1,5%.
Με 8 δισεκατομμύρια ανθρώπους, αυτό σημαίνει ότι, αν ο χρυσός μοιραζόταν ισόποσα, σε κάθε άνθρωπο θα αντιστοιχούσε λιγότερο από μία ουγγιά.
Αν επιχειρούσε κανείς να καλύψει πλήρως το δολάριο με χρυσό, η ισοτιμία θα έπρεπε να κυμαίνεται μεταξύ 25.000 και 30.000 δολαρίων ανά ουγγιά.
Είναι πιθανό η κυβέρνηση να επιχειρήσει μια ανατίμηση του χρυσού, όπως έγινε το 1934 με τον Roosevelt ή το 1971 με τον Nixon, φτάνοντας ακόμη και στα 15.000–20.000 δολάρια η ουγγιά.
Παρά την πρόσφατη άνοδο, η αγορά χρυσού απέχει πολύ από τη φάση της «μανίας».
Ο μέσος άνθρωπος δεν κατέχει χρυσό ούτε δείχνει ενδιαφέρον γι’ αυτόν.
Το γεγονός ότι τα premiums των νομισμάτων παραμένουν στα ιστορικά χαμηλά τους δείχνει ότι η μαζική συμμετοχή του κοινού δεν έχει ακόμη ξεκινήσει.
Κατά συνέπεια, η άνοδος του χρυσού μόλις αρχίζει.
Το δολάριο και η νομισματική τάξη
Έρχονται έλεγχοι στις κινήσεις κεφαλαίων - τι να κάνουν οι επενδυτές
Η βάση κάθε στρατηγικής αποταμίευσης πρέπει να είναι ο φυσικός χρυσός, κατά προτίμηση σε μικρά νομίσματα και στην προσωπική κατοχή του επενδυτή. Δευτερευόντως, είναι σοφό μέρος του χρυσού να φυλάσσεται στο εξωτερικό, σε αξιόπιστες τοποθεσίες όπως στις Νήσους Κέιμαν ή το Perth Mint στην Αυστραλία.
Καθώς πλησιάζουν οι παγκόσμιοι έλεγχοι κεφαλαίων, είναι κρίσιμο σημαντικό να βρίσκεται σημαντικό ποσοστό του πλούτου εκτός της χώρας κατοικίας.
Οι μετοχές εξόρυξης είναι επίσης εξαιρετικά φθηνές σε σχέση με την τιμή του χρυσού και τις υπόλοιπες αγορές.
Με κόστος παραγωγής περίπου 1.500 δολάρια ανά ουγγιά και τρέχουσα τιμή γύρω στα 4.000, οι εταιρείες εξόρυξης καταγράφουν εντυπωσιακά κέρδη. Ο ασφαλέστερος τρόπος για να επωφεληθεί κανείς είναι μέσω εταιρειών royalty, που εισπράττουν μικρό ποσοστό από κάθε ουγγιά χρυσού που εξορύσσεται, ανεξάρτητα από την κερδοφορία της επιχείρησης.
Ο ρόλος του χρυσού στη Μεγάλη Ύφεση
Η σημερινή οικονομία έχει «χρηματιστικοποιηθεί» υπερβολικά.
Το χρέος έχει γίνει μόνιμο συστατικό του συστήματος — από τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις μέχρι τις κυβερνήσεις.
Οι τελευταίες γενιές πλούτισαν κυρίως μέσω των αγορών χρήματος, όχι της πραγματικής παραγωγής.
Σε αντίθεση με τους βιομηχανικούς τιτάνες του παρελθόντος — τους Carnegie, Vanderbilt και Rockefeller — οι σημερινοί πλούσιοι χτίζουν περιουσίες μέσω χρηματοοικονομικής μηχανικής.
Αυτό το μοντέλο όμως δεν είναι βιώσιμο.
Για να προστατευθεί κανείς, πρέπει να κατέχει πραγματικό πλούτο, όχι χαρτιά.
Η «Μεγάλη Ύφεση» που έχει ήδη ξεκινήσει εδώ και μισό αιώνα ήταν απλώς καλυμμένη από τεχνολογική πρόοδο και συνεχή διόγκωση του χρέους.
Στην ουσία, ο κόσμος καταναλώνει το κεφάλαιο του παρελθόντος και υποθηκεύει το μέλλον.
Καθώς το παγκόσμιο σύστημα λυγίζει υπό το βάρος του χρέους, του αθρόου ο τυπώματος χρήματος και της απώλειας εμπιστοσύνης στα νομίσματα, ο χρυσός επανέρχεται ως το έσχατο καταφύγιο.
Η τάση αυτή δεν είναι απλώς οικονομική — είναι ιστορικών διαστάσεων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών