Η Κοινή Γνώμη, φυσιολογικά λέει, «να γίνουν δεκτά όλα τα αιτήματα των γονέων, ώστε να μήν τους μείνει η παραμικρή αμφιβολία για το αίτιο που πήρε τα παιδιά τους» ή «και αφού δεν έχετε να κρύψετε κάτι γιατί δεν γίνεται δεκτό το αίτημα αυτό
Μπάχαλο χωρίς τέλος στην ΝΔ και για την υπόθεση του Πάνου Ρούτσι. Την ώρα που οι Δένδιας, Μαρκόπουλος, τάσσονται υπέρ της γραμμής του δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα είμαστε απέναντι σε κάθε αίτημα γονέα, ο Αδωνις Γεωργιάδης πήρε το …όπλο του και την έπεσε και στους τρεις δίνοντας νέα γραμμή.
Ο Υπουργός Υγείας σε ανάρτησή του αναφέρει ότι: Ένας γονέας που χάνει το παιδί του, ζει τον ανείπωτο πόνο. Αυτό από μόνο του τον καθιστά άξιο σεβασμού.
Κανείς δεν μπορεί λοιπόν να μένει ασυγκίνητος σε κάτι τέτοιο.
Όμως καμμιά φορά η ζωή φέρνει ενώπιον μας διλήμματα, πιο δύσκολα από τα προφανή. Μία τέτοια περίπτωση είναι και η επίδικη σήμερα, δηλ η υποστήριξη ή μή του αιτήματος του κ. Ρούτσι για την διενέργεια τώρα και τοξικολογικών εξετάσεων στα οστά του νεκρού παιδιού του.
Δημόσια κατακραυγή
Η Κοινή Γνώμη, φυσιολογικά λέει, «να γίνουν δεκτά όλα τα αιτήματα των γονέων, ώστε να μήν τους μείνει η παραμικρή αμφιβολία για το αίτιο που πήρε τα παιδιά τους» ή «και αφού δεν έχετε να κρύψετε κάτι γιατί δεν γίνεται δεκτό το αίτημα αυτό.
Άρα κάτι κρύβεται...
Σύμφωνα με αυτά θα έπρεπε να γίνει δεκτό τώρα το αίτημα για τοξικολογικές εξετάσεις, όπως το ζητάει ο απεργός πείνας πατέρας.
Από την άλλη η Δικαιοσύνη δεν έχει κάνει δεκτό αυτό το αίτημα και παρουσιάζεται από κάποιους ως ανάλγητη ή σε διατεταγμένη υπηρεσία, ενώ πολλοί δεν καταλαβαίνουν γιατί συμβαίνει αυτό.
Εδώ όμως έχει διαδραματίσει ρόλο η επικοινωνιακή μαεστρία της Κωνσταντοπούλου.
Οι χειρισμοί Κωνσταντοπούλου
Η κα Κωνσταντοπούλου έχει από την αρχή μία στρατηγική καθυστέρησης της έναρξης της Δίκης.
Το ίδιο θα κάνει και αφού ξεκινήσει η Δίκη, τότε θα δίνει μάχη για να μην τελειώσει ποτέ.
Άλλωστε γενικά το στυλ της στα Δικαστήρια είναι πάντα τέτοιο.
Αναβολές, ενστάσεις εξαιρέσεως, κατηγορίες στους Δικαστές κλπ πάντα προσπαθεί να καθυστερήσει κάθε διαδικασία και το ίδιο κάνει και τώρα.
Προφανώς πιστεύει ότι όσο η υπόθεση «Τέμπη», μένει στην επικαιρότητα, τόσο εκείνη βγαίνει πολλαπλώς κερδισμένη.
Οι συνωμοσίες για τα ξυλόλια, οι μηνύσεις στον εφέτη ανακριτή, η συνεχής αμφισβήτηση της ανακριτικής διαδικασίας κλπ όλα από την αρχή είχαν τον ίδιο στόχο.
Να μην αρχίσει η Δίκη. Η καθυστέρηση την ωφελεί επιπλέον και διότι για την Κοινή Γνώμη την όποια καθυστέρηση την χρεώνεται και πάλι η Κυβέρνηση. Δηλαδή η Κυβέρνηση τελικά θα φταίει σε κάθε περίπτωση.
Χωρίς δίκη… ακόμη
Ήδη πολλοί λένε: «μα μετά από 2,5 χρόνια ακόμη δεν έχει ξεκινήσει η Δίκη;» αγνοώντας ότι έχουν χρησιμοποιηθεί όλα τα δικονομικά τεχνάσματα, για να καθυστερήσει από την κυρία Πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας.
Τώρα έχει βάλει τον πελάτη της κ. Ρούτσι, και με κίνδυνο της ζωής του, να ζητά ένα αίτημα που α) αρμοδιότητα έχει μόνον η δικαιοσύνη να το κρίνει αλλά που κάθε απόφαση της θα την χρεωθεί η Κυβέρνηση θέλοντας και μή και β) εάν το καταφέρει, θα οδηγήσει σε άνοιγμα εκ νέου της ανακριτικής διαδικασίας και άρα στην καθυστέρηση της έναρξης της Δίκης για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα.
Η επικοινωνιακή της μαεστρία έγκειται στο ότι έχει κατορθώσει να πείσει τους πολλούς, ότι όποιος δεν υποστηρίζει το συγκεκριμένο αίτημα, τάσσεται κατά των γονέων που όλοι οι γονείς το υποστηρίζουν.
Η αλήθεια όμως είναι, ότι κάποιοι γονείς υποστηρίζουν το αίτημα αυτό και κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν την ανάγκη να ξεκινήσει η Δίκη το συντομότερο δυνατόν, ώστε να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι για τον θάνατο των παιδιών τους.
Και όμως την επιθυμία των άλλων γονέων, κανείς δεν την έχει καταλάβει και ούτε η Κοινή Γνώμη φαίνεται να βλέπει ότι πιθανόν και αυτοί οι γονείς, που επίσης έχουν χάσει τα παιδιά τους στα Τέμπη, ότι μπορεί να έχουν και αυτοί δίκιο.
Οι θεωρίες
Σημειώστε ότι εάν ξεκινήσει η Δίκη, τότε ο κ. Ρούτσι, αλλά και όποιος άλλος γονέας θέλει, μπορεί να καταθέσει αυτό το αίτημα ή και άλλα αιτήματα, για την διενέργεια τοξικολογικών εξετάσεων και τότε εάν γίνουν σε εκείνη την φάση δεκτά, δεν καθυστερεί η Δίκη καθώς η διαδικασία αυτή θα εξελίσσεται παράλληλα.
Και τότε όλοι οι γονείς, και οι μεν και οι δε, θα έχουν ικανοποιήσει τα αιτήματα τους και όσοι το θέλουν και όσοι δεν υποστηρίζουν αυτές τις θεωρίες.
Νωρίτερα ο βουλευτής της ΝΔ Δημήτρης Μαρκόπουλος πέταξε «καρφιά» για έλλειψη κυβερνητικής στρατηγικής και επικοινωνίας απέναντι στους συγγενείς των θυμάτων, τονίζοντας ότι «οι γονείς των θυμάτων των Τεμπών δεν είναι εχθροί μας».
«Έχουμε έναν άνθρωπο που διεκδικεί ένα δικαίωμά του όπως ο ίδιος το προσδιορίζει. Θεωρώ ότι δεν θα πρέπει να τρέξουμε πίσω από τις εξελίξεις ως σύστημα, δεν λέω ως πολιτικό σύστημα.
Από τη στιγμή που ένας άνθρωπος θέλει να ανακουφιστεί και να πάρει μια πληροφόρηση γύρω από τα αίτια του θανάτου του παιδιού του, θα πρέπει η Δικαιοσύνη να τοποθετηθεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, μην τρέξουμε πριν να είναι αργά», είπε στον ΣΚΑΪ και πρόσθεσε:
«Παρακολουθώ κατά κάποιον τρόπο έναν αιφνιδιασμό σε όλο αυτό. Δεν είναι δυνατόν η κυβέρνηση να μην συνομιλεί με αυτούς τους ανθρώπους, οι γονείς των θυμάτων των Τεμπών δεν είναι εχθροί μας.
Κανείς συνομιλητής
Να το καταλάβουμε λίγο αυτό. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε ένα απεργό πείνας και να μην υπάρχει συνομιλητής.
Είδα τον καλό συνάδελφο, τον Γιώργο Σταμάτη, τον βουλευτή Επικρατείας που πήγε προφανώς μόνος του να κάνει μια «γέφυρα».
Αυτό δεν συνιστά στρατηγική, έχουμε αφήσει αυτούς τους ανθρώπους βορά στον κάθε ακραίο. Δεν έχουμε στήσει γραμμές επικοινωνίας, για να δούμε αυτοί οι άνθρωποι τι θέλουν, να είμαστε και λίγο προληπτικοί ως προς στα αιτήματά τους.
Δεν γίνεται να μην υπάρχει γραμμή επικοινωνίας. Δεν μιλάω να πηγαίνουμε να τους τάζουμε. Να δούμε τα αιτήματά τους. Τους έχουμε αφήσει σε ριζοσπαστικοποιημένους ανθρώπους που κάποιους από αυτούς – δεν λέω όλους – τους χρησιμοποιούν και δεν έχουμε έναν δίαυλο επικοινωνίας. Είμαστε αιφνιδιασμένοι και τρέχουμε διαρκώς πίσω από τις εξελίξεις.
Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Έχουν γίνει κάποια λάθη από την πλευρά μας. Επειδή μπορούμε καλύτερα, για ποιον λόγο διαρκώς να αιφνιδιαζόμαστε; Δεν μπορούμε συνέχεια να πέφτουμε από τα σύννεφα και να τρέχουμε».
Στην ίδια λογική ήταν και ο Υπουργός Μεταφορών Κώστας Κυρανάκης ο οποίος είχε τονίσει ότι: σε ανθρώπινο επίπεδο «είναι απόλυτα θεμιτό κάθε αίτημα εκταφής ή εξέτασης και θα πρέπει να γίνεται σεβαστό από τη Δικαιοσύνη».
www.bankingnews.gr
Ο Υπουργός Υγείας σε ανάρτησή του αναφέρει ότι: Ένας γονέας που χάνει το παιδί του, ζει τον ανείπωτο πόνο. Αυτό από μόνο του τον καθιστά άξιο σεβασμού.
Κανείς δεν μπορεί λοιπόν να μένει ασυγκίνητος σε κάτι τέτοιο.
Όμως καμμιά φορά η ζωή φέρνει ενώπιον μας διλήμματα, πιο δύσκολα από τα προφανή. Μία τέτοια περίπτωση είναι και η επίδικη σήμερα, δηλ η υποστήριξη ή μή του αιτήματος του κ. Ρούτσι για την διενέργεια τώρα και τοξικολογικών εξετάσεων στα οστά του νεκρού παιδιού του.
Δημόσια κατακραυγή
Η Κοινή Γνώμη, φυσιολογικά λέει, «να γίνουν δεκτά όλα τα αιτήματα των γονέων, ώστε να μήν τους μείνει η παραμικρή αμφιβολία για το αίτιο που πήρε τα παιδιά τους» ή «και αφού δεν έχετε να κρύψετε κάτι γιατί δεν γίνεται δεκτό το αίτημα αυτό.
Άρα κάτι κρύβεται...
Σύμφωνα με αυτά θα έπρεπε να γίνει δεκτό τώρα το αίτημα για τοξικολογικές εξετάσεις, όπως το ζητάει ο απεργός πείνας πατέρας.
Από την άλλη η Δικαιοσύνη δεν έχει κάνει δεκτό αυτό το αίτημα και παρουσιάζεται από κάποιους ως ανάλγητη ή σε διατεταγμένη υπηρεσία, ενώ πολλοί δεν καταλαβαίνουν γιατί συμβαίνει αυτό.
Εδώ όμως έχει διαδραματίσει ρόλο η επικοινωνιακή μαεστρία της Κωνσταντοπούλου.
Οι χειρισμοί Κωνσταντοπούλου
Η κα Κωνσταντοπούλου έχει από την αρχή μία στρατηγική καθυστέρησης της έναρξης της Δίκης.
Το ίδιο θα κάνει και αφού ξεκινήσει η Δίκη, τότε θα δίνει μάχη για να μην τελειώσει ποτέ.
Άλλωστε γενικά το στυλ της στα Δικαστήρια είναι πάντα τέτοιο.
Αναβολές, ενστάσεις εξαιρέσεως, κατηγορίες στους Δικαστές κλπ πάντα προσπαθεί να καθυστερήσει κάθε διαδικασία και το ίδιο κάνει και τώρα.
Προφανώς πιστεύει ότι όσο η υπόθεση «Τέμπη», μένει στην επικαιρότητα, τόσο εκείνη βγαίνει πολλαπλώς κερδισμένη.
Οι συνωμοσίες για τα ξυλόλια, οι μηνύσεις στον εφέτη ανακριτή, η συνεχής αμφισβήτηση της ανακριτικής διαδικασίας κλπ όλα από την αρχή είχαν τον ίδιο στόχο.
Να μην αρχίσει η Δίκη. Η καθυστέρηση την ωφελεί επιπλέον και διότι για την Κοινή Γνώμη την όποια καθυστέρηση την χρεώνεται και πάλι η Κυβέρνηση. Δηλαδή η Κυβέρνηση τελικά θα φταίει σε κάθε περίπτωση.
Χωρίς δίκη… ακόμη
Ήδη πολλοί λένε: «μα μετά από 2,5 χρόνια ακόμη δεν έχει ξεκινήσει η Δίκη;» αγνοώντας ότι έχουν χρησιμοποιηθεί όλα τα δικονομικά τεχνάσματα, για να καθυστερήσει από την κυρία Πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας.
Τώρα έχει βάλει τον πελάτη της κ. Ρούτσι, και με κίνδυνο της ζωής του, να ζητά ένα αίτημα που α) αρμοδιότητα έχει μόνον η δικαιοσύνη να το κρίνει αλλά που κάθε απόφαση της θα την χρεωθεί η Κυβέρνηση θέλοντας και μή και β) εάν το καταφέρει, θα οδηγήσει σε άνοιγμα εκ νέου της ανακριτικής διαδικασίας και άρα στην καθυστέρηση της έναρξης της Δίκης για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα.
Η επικοινωνιακή της μαεστρία έγκειται στο ότι έχει κατορθώσει να πείσει τους πολλούς, ότι όποιος δεν υποστηρίζει το συγκεκριμένο αίτημα, τάσσεται κατά των γονέων που όλοι οι γονείς το υποστηρίζουν.
Η αλήθεια όμως είναι, ότι κάποιοι γονείς υποστηρίζουν το αίτημα αυτό και κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν την ανάγκη να ξεκινήσει η Δίκη το συντομότερο δυνατόν, ώστε να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι για τον θάνατο των παιδιών τους.
Και όμως την επιθυμία των άλλων γονέων, κανείς δεν την έχει καταλάβει και ούτε η Κοινή Γνώμη φαίνεται να βλέπει ότι πιθανόν και αυτοί οι γονείς, που επίσης έχουν χάσει τα παιδιά τους στα Τέμπη, ότι μπορεί να έχουν και αυτοί δίκιο.
Οι θεωρίες
Σημειώστε ότι εάν ξεκινήσει η Δίκη, τότε ο κ. Ρούτσι, αλλά και όποιος άλλος γονέας θέλει, μπορεί να καταθέσει αυτό το αίτημα ή και άλλα αιτήματα, για την διενέργεια τοξικολογικών εξετάσεων και τότε εάν γίνουν σε εκείνη την φάση δεκτά, δεν καθυστερεί η Δίκη καθώς η διαδικασία αυτή θα εξελίσσεται παράλληλα.
Και τότε όλοι οι γονείς, και οι μεν και οι δε, θα έχουν ικανοποιήσει τα αιτήματα τους και όσοι το θέλουν και όσοι δεν υποστηρίζουν αυτές τις θεωρίες.
Νωρίτερα ο βουλευτής της ΝΔ Δημήτρης Μαρκόπουλος πέταξε «καρφιά» για έλλειψη κυβερνητικής στρατηγικής και επικοινωνίας απέναντι στους συγγενείς των θυμάτων, τονίζοντας ότι «οι γονείς των θυμάτων των Τεμπών δεν είναι εχθροί μας».
«Έχουμε έναν άνθρωπο που διεκδικεί ένα δικαίωμά του όπως ο ίδιος το προσδιορίζει. Θεωρώ ότι δεν θα πρέπει να τρέξουμε πίσω από τις εξελίξεις ως σύστημα, δεν λέω ως πολιτικό σύστημα.
Από τη στιγμή που ένας άνθρωπος θέλει να ανακουφιστεί και να πάρει μια πληροφόρηση γύρω από τα αίτια του θανάτου του παιδιού του, θα πρέπει η Δικαιοσύνη να τοποθετηθεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, μην τρέξουμε πριν να είναι αργά», είπε στον ΣΚΑΪ και πρόσθεσε:
«Παρακολουθώ κατά κάποιον τρόπο έναν αιφνιδιασμό σε όλο αυτό. Δεν είναι δυνατόν η κυβέρνηση να μην συνομιλεί με αυτούς τους ανθρώπους, οι γονείς των θυμάτων των Τεμπών δεν είναι εχθροί μας.
Κανείς συνομιλητής
Να το καταλάβουμε λίγο αυτό. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε ένα απεργό πείνας και να μην υπάρχει συνομιλητής.
Είδα τον καλό συνάδελφο, τον Γιώργο Σταμάτη, τον βουλευτή Επικρατείας που πήγε προφανώς μόνος του να κάνει μια «γέφυρα».
Αυτό δεν συνιστά στρατηγική, έχουμε αφήσει αυτούς τους ανθρώπους βορά στον κάθε ακραίο. Δεν έχουμε στήσει γραμμές επικοινωνίας, για να δούμε αυτοί οι άνθρωποι τι θέλουν, να είμαστε και λίγο προληπτικοί ως προς στα αιτήματά τους.
Δεν γίνεται να μην υπάρχει γραμμή επικοινωνίας. Δεν μιλάω να πηγαίνουμε να τους τάζουμε. Να δούμε τα αιτήματά τους. Τους έχουμε αφήσει σε ριζοσπαστικοποιημένους ανθρώπους που κάποιους από αυτούς – δεν λέω όλους – τους χρησιμοποιούν και δεν έχουμε έναν δίαυλο επικοινωνίας. Είμαστε αιφνιδιασμένοι και τρέχουμε διαρκώς πίσω από τις εξελίξεις.
Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Έχουν γίνει κάποια λάθη από την πλευρά μας. Επειδή μπορούμε καλύτερα, για ποιον λόγο διαρκώς να αιφνιδιαζόμαστε; Δεν μπορούμε συνέχεια να πέφτουμε από τα σύννεφα και να τρέχουμε».
Στην ίδια λογική ήταν και ο Υπουργός Μεταφορών Κώστας Κυρανάκης ο οποίος είχε τονίσει ότι: σε ανθρώπινο επίπεδο «είναι απόλυτα θεμιτό κάθε αίτημα εκταφής ή εξέτασης και θα πρέπει να γίνεται σεβαστό από τη Δικαιοσύνη».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών