Η επέκταση της κινεζικής επιρροής και η δημιουργία στρατηγικών συμμαχιών έρχεται φέρνει αλλαγή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και την στρατηγική του Donald Trump για το Αφγανιστάν.
Κατά τη διάρκεια της μεγαλειώδους στρατιωτικής παρέλασης στην Πλατεία Τian An Men, στις 3 Σεπτεμβρίου, στην οποία συμμετείχαν 26 χώρες, ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της Κίνας (PLA) παρουσίασε μια σειρά από προηγμένα στρατιωτικά συστήματα, στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα για το άλμα που έχει κάνει η Κίνα στη στρατιωτική της αναβάθμιση.
Μεταξύ των κυριότερων αποκαλύψεων ήταν τα νεοαναπτυγμένα Τύπου 100 Κύρια Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης (MBTs), οι υπερηχητικοί πύραυλοι YJ-19 και YJ-20 κατά πλοίων — ικανοί να ταξιδεύουν με ταχύτητες πολλές φορές μεγαλύτερες από αυτήν του ήχου και να διαπερνούν προηγμένα ναυτικά συστήματα άμυνας— δύο παραλλαγές των συστημάτων πυροβολικού Type 191 μακράς εμβέλειας και ένα αυτόνομο ρομπότ "σκύλος μάχης" με τέσσερα πόδια, σχεδιασμένο για αναγνώριση, υποστήριξη και πιθανώς ακόμη και επιθετικές επιχειρήσεις σε δύσβατο έδαφος.
Αυτές οι αποκαλύψεις παρουσίασαν μια εντυπωσιακή εικόνα για την επόμενη γενιά προηγμένων, υψηλής τεχνολογίας όπλων του PLA.
Ωστόσο, η παρέλαση ήταν περισσότερη από μια απλή επίδειξη στρατιωτικού εξοπλισμού. Είχε βαθύ συμβολισμό και υπογράμμιζε τις ευρύτερες στρατηγικές προτεραιότητες του Πεκίνου.
Συγκεκριμένα, το γεγονός αυτό ανέδειξε τον εντεινόμενο ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών, υπογραμμίζοντας την αποφασιστικότητα της Κίνας να καλύψει τα τεχνολογικά κενά με την Ουάσιγκτον, να προβάλλει τη δύναμή της στην Ινδο-Ειρηνική και να επιβεβαιώσει τη θέση της ως παγκόσμιος στρατιωτικός εταίρος.
Η σχολαστικά οργανωμένη τελετή δεν λειτούργησε μόνο ως επίδειξη εθνικής υπερηφάνειας, αλλά και ως ένα προσεκτικά διατυπωμένο μήνυμα προς τόσο το εσωτερικό όσο και το διεθνές κοινό για τις αυξανόμενες στρατιωτικές και γεωπολιτικές φιλοδοξίες της Κίνας.
Ινδο-Ειρηνικός - Η καρδιά της σημερινής γεωπολιτικής εξέλιξης
Η Ινδο-Ειρηνική έχει γίνει το κεντρικό θέατρο της γεωπολιτικής του 21ου αιώνα.
Εκτείνεται από τις ανατολικές ακτές της Αφρικής μέχρι την δυτική ακτή της Αμερικής και φιλοξενεί περισσότερο από το ήμισυ του πληθυσμού του κόσμου, αντιπροσωπεύοντας την πλειοψηφία των παγκόσμιων εμπορικών ροών.
Μέσα σε αυτό το τεράστιο θαλάσσιο χώρο, η άνοδος της Κίνας έχει ανατρέψει θεμελιωδώς την περιφερειακή ισορροπία. Ενώ το Πεκίνο παρουσιάζεται ως υπεύθυνος συμμετέχων, οι αποφασιστικές του ενέργειες, η εκβιαστική διπλωματία και η στρατιωτική επέκταση έχουν προκαλέσει αυξανόμενη ανησυχία σε περιφερειακές και εξωπεριφερειακές δυνάμεις.
(Λιμάνια-σταθμοί του λεγόμενου «περιδέραιου μαργαριταριών» της Κίνας)
Στρατηγική αξιοπιστία & θέσεις στη θάλασσα
Η Νότια Θάλασσα της Κίνας αποτελεί την κορύφωση της «εθνοκινεζικής» προσέγγισης της Κίνας σε εδαφικές διαφορές.
Προωθώντας την αξίωση των «9 γραμμών», η οποία δεν αναγνωρίζεται από το διεθνές δίκαιο, η Κίνα έχει επιδιώξει τον έλεγχο των υδάτων και των πόρων που διεκδικούνται από πολλές χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Παρά την απόφαση του Μόνιμου Δικαστηρίου Διαιτησίας το 2016 που απέρριψε τις αξιώσεις του Πεκίνου, η Κίνα έχει στρατιωτικοποιήσει τεχνητά νησιά, έχει αναπτύξει στόλους ακτοφυλακής και πολιτοφυλακής και έχει παρενοχλήσει τα πλοία άλλων διεκδικητών, όπως οι Φιλιππίνες και το Βιετνάμ.
Αυτό υπονομεύει όχι μόνο την κυριαρχία των μικρότερων κρατών, αλλά και την αρχή της ελευθερίας πλοήγησης, που αποτελεί θεμέλιο του διεθνούς ναυτικού δικαίου.
Η συνεχιζόμενη επίθεση στις εγκαταστάσεις και τα σκάφη των Φιλιππίνων παραμένει αδιάκοπη.
Στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας, η Κίνα αμφισβητεί τον διοικητικό έλεγχο της Ιαπωνίας στα νησιά Senkaku/Diaoyu.
Οι συχνές παραβιάσεις από κινεζικά πλοία και αεροσκάφη γύρω από τα νησιά έχουν εντείνει τις εντάσεις και ανάγκασαν την Ιαπωνία να ενισχύσει την αμυντική της στάση.
Αυτές οι συνεχείς εντάσεις δείχνουν ότι η Κίνα βλέπει τον εδαφικό αναθεωρητισμό ως κεντρικό στοιχείο της στρατηγικής της στον Ινδο-Ειρηνικό.
(Ναυτικές εγκαταστάσεις Κίνας, Gwadar Πακιστάν)
Στρατιωτική αναβάθμιση & προβολή δύναμης
Η στρατιωτική μεταμόρφωση της Κίνας υπήρξε ραγδαία και εκτεταμένη.
Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός και Ναυτικό της Κίνας (PLAN) είναι πλέον ο μεγαλύτερος στον κόσμο σε αριθμό πλοίων, με αυξανόμενες δυνατότητες σε αεροπλανοφόρα, πυρηνικά υποβρύχια και συστήματα μακράς εμβέλειας.
Το Πεκίνο έχει επενδύσει σημαντικά σε συστήματα αποτροπής πρόσβασης (A2/AD), σχεδιασμένα να αποτρέπουν τις αμερικανικές δυνάμεις από την επέμβαση σε περιφερειακές συγκρούσεις.
Οι δυνατότητές της στον τομέα του κυβερνοχώρου, του διαστήματος και των πυραύλων ενισχύουν περαιτέρω το προφίλ αποτροπής της.
Η Ινδο-Ειρηνική παρακολουθεί ολοένα και συχνότερες κινεζικές ναυτικές περιπολίες στον Ινδικό Ωκεανό, υπογραμμίζοντας την φιλοδοξία του Πεκίνου να εξασφαλίσει τις θαλάσσιες γραμμές επικοινωνίας του.
Η ίδρυση στρατιωτικής βάσης στο Τζιμπουτί και τα έργα ανάπτυξης λιμένων στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας Belt and Road (BRI) σε περιοχές όπως το Gwadar (Πακιστάν) και το Hambantota (Σρι Λάνκα) υποδεικνύουν δυνατότητες διπλής χρήσης για στρατηγική υποστήριξη.
Οικονομικός εκβιασμός & διπλωματία χρεών
Πέρα από τη σκληρή δύναμη, η Κίνα χρησιμοποιεί οικονομική επιρροή για να διαμορφώσει τις επιλογές των κρατών του Ινδο-Ειρηνικού
Η Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI) έχει επενδύσει δισεκατομμύρια σε έργα υποδομών στην Ασία, την Αφρική και τον Ειρηνικό.
Ενώ αυτές οι επενδύσεις υπόσχονται ανάπτυξη, φέρνουν μεν ανάπτυξη αλλά ταυτόχρονα, επιβαρύνουν τις χώρες με μη βιώσιμα χρέη.
Η περίπτωση της Σρι Λάνκα, που αναγκάστηκε να παραχωρήσει το λιμάνι του Hambantota στην Κίνα για 99 χρόνια μετά την αδυναμία αποπληρωμής δανείων, δείχνει τους κινδύνους της οικονομικής εξάρτησης.
Η στρατηγική επιθετικότητα της Κίνας στον Ινδο-Ειρηνικό εντείνεται, προκαλώντας σοβαρές ανησυχίες για την περιοχή.
Οι ενέργειες της Κίνας δεν περιορίζονται σε στρατιωτικές επεκτάσεις, αλλά περιλαμβάνουν και οικονομικές τακτικές που δημιουργούν εξάρτηση, ενισχύοντας την επιρροή της σε παγκόσμιο επίπεδο.
(Βάσεις Κίνας Πακιστάν)
Γεωπολιτική ανατροπή
Η επέκταση της κινεζικής επιρροής και η δημιουργία στρατηγικών συμμαχιών έρχεται φέρνει αλλαγή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και την στρατηγική του Donald Trump ακόμη και για το Αφγανιστάν.
Η ενδεχόμενη επιστροφή του στην περιοχή ενδέχεται να φέρει νέο ανταγωνισμό με την Κίνα και να αναδείξει τη γεωπολιτική δυναμική του Αφγανιστάν ως σημείο στρατηγικής σημασίας.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump, αφού προανήγγειλε την επιστροφή των αμερικανικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν, προκειμένου να «παρακολουθείται» η πυρηνική ισχύς της Κίνας.
Παράλληλα, ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin τον «απογοήτευσε» στο ζήτημα μιας ειρηνικής λύσης στην Ουκρανία.
Μιλώντας σε κοινή συνέντευξη τύπου με τον Βρετανό πρωθυπουργό Keir Starmer, ο Trump ανέφερε ότι στο θέμα της επίλυσης των στρατιωτικών ενεργειών, καθοδηγείτο από τη σχέση του με τον επικεφαλής της Ρωσίας.
«Νόμιζα ότι θα τελείωνα τον πόλεμο στην Ουκρανία γρήγορα εξαιτίας της σχέσης μου με τον Putin, αλλά με απογοήτευσε», είπε ο Trump.
Ταυτόχρονα, ανέφερε ότι περισσότεροι Ρώσοι στρατιώτες πεθαίνουν στο μέτωπο από ότι Ουκρανοί.
Ο Αμερικανός ηγέτης ανέφερε επίσης ότι ο Putin θα πρέπει να σταματήσει τον πόλεμο εάν πέσουν οι τιμές του πετρελαίου.
Πρόσθεσε ότι επιθυμεί να επιστρέψουν οι αμερικανικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν.
«Προς το παρόν προσπαθούμε να επιστρέψουμε εκεί (ενν. στη βάση του Bagram).
(Στρατιωτικές βάσεις Κίνας στο Τζιμπουτί)
Αυτό ίσως να είναι λίγο breaking news...
Είναι μια ώρα οδήγηση από εκεί που η Κίνα παράγει τα πυρηνικά της όπλα», είπε ο Trump κατά τη διάρκεια της κοινής ενημέρωσης.
Αξίζει να σημειωθεί πως στην αμερικανική σκέψη υπάρχει ζωντανό το επιχείρημα πως "όποιος κυριαρχεί στην Ευρασία, κυριαρχεί στον κόσμο" που εξέφρασε ο πολιτικός γεωγράφος και στρατηγικός αναλυτής Halford Mackinder.
Στην θεωρία του, η "Θεωρία της Ευρασίας", υποστηρίζει ότι όποια δύναμη ελέγχει την περιοχή της Ευρασίας, η οποία εκτείνεται από την Ευρώπη μέχρι την Ασία, θα έχει τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους του παγκόσμιου πληθυσμού και των στρατηγικών πόρων, αποκτώντας έτσι την κυριαρχία παγκοσμίως.
Και αυτή την στιγμή η δύναμη που έχει τα θεμέλια για να κυριαρχήσει είναι η Κίνα... εφόσον εγκαταλείψει την στρατηγική της «ειρηνικής ανόδου» που ακολούθησε.
www.bankingnews.gr
Μεταξύ των κυριότερων αποκαλύψεων ήταν τα νεοαναπτυγμένα Τύπου 100 Κύρια Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης (MBTs), οι υπερηχητικοί πύραυλοι YJ-19 και YJ-20 κατά πλοίων — ικανοί να ταξιδεύουν με ταχύτητες πολλές φορές μεγαλύτερες από αυτήν του ήχου και να διαπερνούν προηγμένα ναυτικά συστήματα άμυνας— δύο παραλλαγές των συστημάτων πυροβολικού Type 191 μακράς εμβέλειας και ένα αυτόνομο ρομπότ "σκύλος μάχης" με τέσσερα πόδια, σχεδιασμένο για αναγνώριση, υποστήριξη και πιθανώς ακόμη και επιθετικές επιχειρήσεις σε δύσβατο έδαφος.
Αυτές οι αποκαλύψεις παρουσίασαν μια εντυπωσιακή εικόνα για την επόμενη γενιά προηγμένων, υψηλής τεχνολογίας όπλων του PLA.
Ωστόσο, η παρέλαση ήταν περισσότερη από μια απλή επίδειξη στρατιωτικού εξοπλισμού. Είχε βαθύ συμβολισμό και υπογράμμιζε τις ευρύτερες στρατηγικές προτεραιότητες του Πεκίνου.
Συγκεκριμένα, το γεγονός αυτό ανέδειξε τον εντεινόμενο ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών, υπογραμμίζοντας την αποφασιστικότητα της Κίνας να καλύψει τα τεχνολογικά κενά με την Ουάσιγκτον, να προβάλλει τη δύναμή της στην Ινδο-Ειρηνική και να επιβεβαιώσει τη θέση της ως παγκόσμιος στρατιωτικός εταίρος.
Η σχολαστικά οργανωμένη τελετή δεν λειτούργησε μόνο ως επίδειξη εθνικής υπερηφάνειας, αλλά και ως ένα προσεκτικά διατυπωμένο μήνυμα προς τόσο το εσωτερικό όσο και το διεθνές κοινό για τις αυξανόμενες στρατιωτικές και γεωπολιτικές φιλοδοξίες της Κίνας.
Ινδο-Ειρηνικός - Η καρδιά της σημερινής γεωπολιτικής εξέλιξης
Η Ινδο-Ειρηνική έχει γίνει το κεντρικό θέατρο της γεωπολιτικής του 21ου αιώνα.
Εκτείνεται από τις ανατολικές ακτές της Αφρικής μέχρι την δυτική ακτή της Αμερικής και φιλοξενεί περισσότερο από το ήμισυ του πληθυσμού του κόσμου, αντιπροσωπεύοντας την πλειοψηφία των παγκόσμιων εμπορικών ροών.
Μέσα σε αυτό το τεράστιο θαλάσσιο χώρο, η άνοδος της Κίνας έχει ανατρέψει θεμελιωδώς την περιφερειακή ισορροπία. Ενώ το Πεκίνο παρουσιάζεται ως υπεύθυνος συμμετέχων, οι αποφασιστικές του ενέργειες, η εκβιαστική διπλωματία και η στρατιωτική επέκταση έχουν προκαλέσει αυξανόμενη ανησυχία σε περιφερειακές και εξωπεριφερειακές δυνάμεις.
(Λιμάνια-σταθμοί του λεγόμενου «περιδέραιου μαργαριταριών» της Κίνας)
Στρατηγική αξιοπιστία & θέσεις στη θάλασσα
Η Νότια Θάλασσα της Κίνας αποτελεί την κορύφωση της «εθνοκινεζικής» προσέγγισης της Κίνας σε εδαφικές διαφορές.
Προωθώντας την αξίωση των «9 γραμμών», η οποία δεν αναγνωρίζεται από το διεθνές δίκαιο, η Κίνα έχει επιδιώξει τον έλεγχο των υδάτων και των πόρων που διεκδικούνται από πολλές χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Παρά την απόφαση του Μόνιμου Δικαστηρίου Διαιτησίας το 2016 που απέρριψε τις αξιώσεις του Πεκίνου, η Κίνα έχει στρατιωτικοποιήσει τεχνητά νησιά, έχει αναπτύξει στόλους ακτοφυλακής και πολιτοφυλακής και έχει παρενοχλήσει τα πλοία άλλων διεκδικητών, όπως οι Φιλιππίνες και το Βιετνάμ.
Αυτό υπονομεύει όχι μόνο την κυριαρχία των μικρότερων κρατών, αλλά και την αρχή της ελευθερίας πλοήγησης, που αποτελεί θεμέλιο του διεθνούς ναυτικού δικαίου.
Η συνεχιζόμενη επίθεση στις εγκαταστάσεις και τα σκάφη των Φιλιππίνων παραμένει αδιάκοπη.
Στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας, η Κίνα αμφισβητεί τον διοικητικό έλεγχο της Ιαπωνίας στα νησιά Senkaku/Diaoyu.
Οι συχνές παραβιάσεις από κινεζικά πλοία και αεροσκάφη γύρω από τα νησιά έχουν εντείνει τις εντάσεις και ανάγκασαν την Ιαπωνία να ενισχύσει την αμυντική της στάση.
Αυτές οι συνεχείς εντάσεις δείχνουν ότι η Κίνα βλέπει τον εδαφικό αναθεωρητισμό ως κεντρικό στοιχείο της στρατηγικής της στον Ινδο-Ειρηνικό.
(Ναυτικές εγκαταστάσεις Κίνας, Gwadar Πακιστάν)
Στρατιωτική αναβάθμιση & προβολή δύναμης
Η στρατιωτική μεταμόρφωση της Κίνας υπήρξε ραγδαία και εκτεταμένη.
Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός και Ναυτικό της Κίνας (PLAN) είναι πλέον ο μεγαλύτερος στον κόσμο σε αριθμό πλοίων, με αυξανόμενες δυνατότητες σε αεροπλανοφόρα, πυρηνικά υποβρύχια και συστήματα μακράς εμβέλειας.
Το Πεκίνο έχει επενδύσει σημαντικά σε συστήματα αποτροπής πρόσβασης (A2/AD), σχεδιασμένα να αποτρέπουν τις αμερικανικές δυνάμεις από την επέμβαση σε περιφερειακές συγκρούσεις.
Οι δυνατότητές της στον τομέα του κυβερνοχώρου, του διαστήματος και των πυραύλων ενισχύουν περαιτέρω το προφίλ αποτροπής της.
Η Ινδο-Ειρηνική παρακολουθεί ολοένα και συχνότερες κινεζικές ναυτικές περιπολίες στον Ινδικό Ωκεανό, υπογραμμίζοντας την φιλοδοξία του Πεκίνου να εξασφαλίσει τις θαλάσσιες γραμμές επικοινωνίας του.
Η ίδρυση στρατιωτικής βάσης στο Τζιμπουτί και τα έργα ανάπτυξης λιμένων στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας Belt and Road (BRI) σε περιοχές όπως το Gwadar (Πακιστάν) και το Hambantota (Σρι Λάνκα) υποδεικνύουν δυνατότητες διπλής χρήσης για στρατηγική υποστήριξη.
Οικονομικός εκβιασμός & διπλωματία χρεών
Πέρα από τη σκληρή δύναμη, η Κίνα χρησιμοποιεί οικονομική επιρροή για να διαμορφώσει τις επιλογές των κρατών του Ινδο-Ειρηνικού
Η Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI) έχει επενδύσει δισεκατομμύρια σε έργα υποδομών στην Ασία, την Αφρική και τον Ειρηνικό.
Ενώ αυτές οι επενδύσεις υπόσχονται ανάπτυξη, φέρνουν μεν ανάπτυξη αλλά ταυτόχρονα, επιβαρύνουν τις χώρες με μη βιώσιμα χρέη.
Η περίπτωση της Σρι Λάνκα, που αναγκάστηκε να παραχωρήσει το λιμάνι του Hambantota στην Κίνα για 99 χρόνια μετά την αδυναμία αποπληρωμής δανείων, δείχνει τους κινδύνους της οικονομικής εξάρτησης.
Η στρατηγική επιθετικότητα της Κίνας στον Ινδο-Ειρηνικό εντείνεται, προκαλώντας σοβαρές ανησυχίες για την περιοχή.
Οι ενέργειες της Κίνας δεν περιορίζονται σε στρατιωτικές επεκτάσεις, αλλά περιλαμβάνουν και οικονομικές τακτικές που δημιουργούν εξάρτηση, ενισχύοντας την επιρροή της σε παγκόσμιο επίπεδο.
(Βάσεις Κίνας Πακιστάν)
Γεωπολιτική ανατροπή
Η επέκταση της κινεζικής επιρροής και η δημιουργία στρατηγικών συμμαχιών έρχεται φέρνει αλλαγή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και την στρατηγική του Donald Trump ακόμη και για το Αφγανιστάν.
Η ενδεχόμενη επιστροφή του στην περιοχή ενδέχεται να φέρει νέο ανταγωνισμό με την Κίνα και να αναδείξει τη γεωπολιτική δυναμική του Αφγανιστάν ως σημείο στρατηγικής σημασίας.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump, αφού προανήγγειλε την επιστροφή των αμερικανικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν, προκειμένου να «παρακολουθείται» η πυρηνική ισχύς της Κίνας.
Παράλληλα, ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin τον «απογοήτευσε» στο ζήτημα μιας ειρηνικής λύσης στην Ουκρανία.
Μιλώντας σε κοινή συνέντευξη τύπου με τον Βρετανό πρωθυπουργό Keir Starmer, ο Trump ανέφερε ότι στο θέμα της επίλυσης των στρατιωτικών ενεργειών, καθοδηγείτο από τη σχέση του με τον επικεφαλής της Ρωσίας.
«Νόμιζα ότι θα τελείωνα τον πόλεμο στην Ουκρανία γρήγορα εξαιτίας της σχέσης μου με τον Putin, αλλά με απογοήτευσε», είπε ο Trump.
Ταυτόχρονα, ανέφερε ότι περισσότεροι Ρώσοι στρατιώτες πεθαίνουν στο μέτωπο από ότι Ουκρανοί.
Ο Αμερικανός ηγέτης ανέφερε επίσης ότι ο Putin θα πρέπει να σταματήσει τον πόλεμο εάν πέσουν οι τιμές του πετρελαίου.
Πρόσθεσε ότι επιθυμεί να επιστρέψουν οι αμερικανικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν.
«Προς το παρόν προσπαθούμε να επιστρέψουμε εκεί (ενν. στη βάση του Bagram).
(Στρατιωτικές βάσεις Κίνας στο Τζιμπουτί)
Αυτό ίσως να είναι λίγο breaking news...
Είναι μια ώρα οδήγηση από εκεί που η Κίνα παράγει τα πυρηνικά της όπλα», είπε ο Trump κατά τη διάρκεια της κοινής ενημέρωσης.
Αξίζει να σημειωθεί πως στην αμερικανική σκέψη υπάρχει ζωντανό το επιχείρημα πως "όποιος κυριαρχεί στην Ευρασία, κυριαρχεί στον κόσμο" που εξέφρασε ο πολιτικός γεωγράφος και στρατηγικός αναλυτής Halford Mackinder.
Στην θεωρία του, η "Θεωρία της Ευρασίας", υποστηρίζει ότι όποια δύναμη ελέγχει την περιοχή της Ευρασίας, η οποία εκτείνεται από την Ευρώπη μέχρι την Ασία, θα έχει τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους του παγκόσμιου πληθυσμού και των στρατηγικών πόρων, αποκτώντας έτσι την κυριαρχία παγκοσμίως.
Και αυτή την στιγμή η δύναμη που έχει τα θεμέλια για να κυριαρχήσει είναι η Κίνα... εφόσον εγκαταλείψει την στρατηγική της «ειρηνικής ανόδου» που ακολούθησε.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών