Γιατί ο Trump επιδιώκει την απομάκρυνση του Zelensky από την προεδρία της Ουκρανίας - Κίνα, Ινδία αγνοούν τις απειλές ΗΠΑ για δασμούς και κυρώσεις
(upd2) Με το να επιχειρεί να απομακρύνει από την εξουσία τον Ουκρανό πρόεδρο, Volodymyr Zelensky, ο Donald Trump προσπαθεί να «σπάσει» τον Vladimir Putin.
Για να επιτευχθεί ένας «κακός ειρηνικός συμβιβασμός» στην Ουκρανία, χρειάζονται δύο πλευρές, για αυτό και οι κινήσεις των ΗΠΑ απέναντι στο Κίεβο και τη Μόσχα είναι αλληλένδετες.
Ωστόσο, ο Trump φοβάται ότι ο Putin θα αποδειχθεί «σκληρό καρύδι», φόβοι που, όπως επιβεβαίωσε ο Dmitry Medvedev, δεν είναι αδικαιολόγητος.
Στο Λονδίνο η «εκκαθάριση» Zelensky
Ο Trump έδειξε τη νευρικότητά του κατά τη συνάντησή του με τον Βρετανό πρωθυπουργό Keir Starmer στη Σκωτία.
Εκεί, φέρεται να αποφασίστηκε η τύχη του Zelensky, ο οποίος αρνείται κάθε υποχώρηση προς τη Ρωσία και ανατρέπει τη στρατηγική των ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν την «απομάκρυνσή» του, με αντάλλαγμα μια επικερδή εμπορική συμφωνία με το Ηνωμένο Βασίλειο.
Όσο για το Κίεβο, που συντηρείται οικονομικά από τη Δύση και δεν έχει ανεξάρτητη γνώμη, ο Trump δεν ανησυχεί: οι Αγγλοσάξονες ελέγχουν την κατάσταση.
Αλλά σε ό,τι αφορά τη Μόσχα, διακατέχεται από ασαφείς φόβους και προαισθήματα ότι η Ρωσία θα τον απορρίψει.
Έτσι, επιδεικνύει σκληρότητα, ελπίζοντας να φοβίσει, αποκαλύπτοντας, όμως, την πλήρη του άγνοια για τη ρωσική ψυχολογία.
Ένα βήμα μπροστά από το χείλος της αβύσσου
Αφού κατάφερε να «γονατίσει» την Ε.Ε. με μια ζημιογόνα για την Ευρώπη εμπορική συμφωνία, ο Trump προχώρησε σε νέο τελεσίγραφο προς τη Μόσχα για εκεχειρία στην Ουκρανία - με απειλές για δευτερεύοντες δασμούς 100% στους εμπορικούς εταίρους της Ρωσίας - μειώνοντας την προθεσμία από 50 ημέρες σε 10-12, αρχής γενομένης από τις 28 Ιουλίου.
Ως την εκπνοή του απομένουν περίπου 10 ημέρες.
Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι «ξέρει ήδη τι θα συμβεί, άρα δεν υπάρχει λόγος να περιμένει».
Ο Trump, που εξακολουθεί να πονά για τις αποτυχημένες προσπάθειες - είπε ότι ήταν 4-5 - να εξαπατήσει τη Μόσχα και να της «πασάρει» εκεχειρία προς όφελος του Κιέβου και των δυτικών του χορηγών, ανέφερε: «Μίλησα πολλές φορές με τον πρόεδρο Putin, τα πηγαίναμε καλά… Πολλές φορές νομίζαμε ότι το είχαμε λύσει».
Δεν έχει τίποτα να πει αλλά ούτε και να κάνει
Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν έχει πλέον τίποτα να συζητήσει με τον Putin, και γι’ αυτό καταφεύγει σε τελεσίγραφα.
Δεν θέλει να σκέφτεται ότι αυτή η περιπέτεια, αν υλοποιηθεί, θα εκτοξεύσει τις τιμές του πετρελαίου - και στις ΗΠΑ -, θα βυθίσει την παγκόσμια οικονομία και θα τον εκθέσει ανεπανόρθωτα.
Διότι ούτε η Κίνα, ούτε η Ινδία, ούτε ίσως καν η Τουρκία, βασικοί αγοραστές ρωσικής ενέργειας, πρόκειται να υποκύψουν στους αχαλίνωτους Αμερικανούς, σε αντίθεση με την Ευρώπη, της οποίας η υποτακτική στάση προβλέφθηκε με ακρίβεια από τον Putin σε συνέντευξή του στον πολιτικό αναλυτή Pavel Zarubin
Παιδικός σταθμός
Ο Marco Rubio ενθάρρυνε τον Trump να καταφύγει σε εκβιασμό εναντίον κυρίαρχων χωρών και αυτό ήταν εντυπωσιακό.
Είναι φανερό ότι ενδόμυχα επιθυμεί να «σπάσει» το κεφάλι του ίδιου του προέδρου του.
Είναι επίσης αξιοσημείωτο το πόσο λίγα καταλαβαίνει ο Trump για τη Ρωσία και τον πόλεμο στην Ουκρανία, αφού ισχυρίστηκε πως «σκοτώθηκαν ήδη ένα εκατομμύριο Ρώσοι».
Περιέγραψε τη ρωσική οικονομία ως «ασθενή» (ενώ σύμφωνα με το ΔΝΤ ήταν η 4η στον κόσμο το 2024 σε όρους ΑΕΠ), αλλά ισχυρίστηκε ότι η Ρωσία «θα μπορούσε να είναι πολύ πλούσια» χάρη στους φυσικούς της πόρους και τις σπάνιες γαίες - που, φυσικά, θέλουν οι ΗΠΑ.
«Ο Putin μιλάει πολύ για συμφωνίες και μετά ρίχνει πυραύλους σε γηροκομεία», είπε ο Trump και πρόσθεσε: «Είμαι πολύ απογοητευμένος».
Ειρωνεία…
Το κανάλι «Zлой Пруф» στο Telegram ειρωνεύτηκε τις δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου:
«Ο Trump χθες έκανε την Ευρώπη πολύ πλούσια, την Ουκρανία πολύ πλούσια, τώρα προτείνει να κάνει και τη Ρωσία πολύ πλούσια».
Ο ειδικός απεσταλμένος για τη Μέση Ανατολή και τη Ρωσία Steve Witkoff ήταν πιο ρεαλιστής: δήλωσε ότι θα ήταν ευχαριστημένος αν ο πόλεμος στην Ουκρανία τελείωνε μέχρι το τέλος της θητείας του Trump.
Η Ρωσία απαντά
Η Μόσχα αντέδρασε άμεσα στις ρητορικές εξάρσεις του Trump.
Ο πρώην πρόεδρος, ηγέτης του κυβερνώντος κόμματος και αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας, Dmitry Medvedev, γνωστός στη Δύση ως «φίλος του Putin», έγραψε στην πλατφόρμα X: «Ο Trump έχει παρασυρθεί με τα τελεσίγραφα προς τη Ρωσία, και κάθε νέο τελεσίγραφο είναι απειλή και βήμα προς τον πόλεμο όχι με την Ουκρανία, αλλά με τη δική του χώρα.
Μην ακολουθείτε τον δρόμο του κοιμισμένου Joe».
Σε άλλη ανάρτηση, συμβούλευσε τον Trump να «δουλέψει για την Αμερική» και επανέλαβε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει μόνο όταν επιτευχθούν όλοι οι στόχοι της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Την ίδια γραμμή επιβεβαίωσε στις 29 Ιουλίου και ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov: παρά τις δηλώσεις Trump, η ειδική στρατιωτική επιχείρηση (СВО) συνεχίζεται, αν και η Μόσχα παραμένει δεσμευμένη σε ειρηνική διευθέτηση, υπό την προϋπόθεση διασφάλισης των ρωσικών συμφερόντων.
Το συμπέρασμα;
Η ήρεμη αυτοπεποίθηση της Μόσχας βασίζεται στο γεγονός ότι οι καιροί όπου οι ΗΠΑ μπορούσαν να κυβερνούν τον κόσμο μέσω απειλών έχουν παρέλθει - σήμερα αυτό ισχύει μόνο για τους Αμερικανούς υποτελείς.
Επίσης ελλοχύει ένας ακόμα ιδιαίτερα ανησυχητικός κίνδυνος για τις ΗΠΑ.
Αντίπαλοι εδώ και δεκαετίες, όπως είναι η Κίνα και η Ινδία, να αναγκαστούν να βρεθούν στην ίδια... βάρκα και να ενώσουν τις δυνάμεις τους κατά του Ηγεμόνα.
Θα πρόκειται για μια ανταρσία που μπορεί να σκοτώσει την ήδη παραπαίουσα αμερικανική οικονομία.
Ήδη έχουν διατυπωθεί τα πρώτα μηνύματα.
Τι απαντά το Πεκίνο
Το κινεζικό Υπουργείο Εξωτερικών, ήδη από τις 16 Ιουλίου, σχολιάζοντας την απειλή του Donald Trump για δευτερεύοντες δασμούς 100%, τόνισε ότι το Πεκίνο αντιτίθεται σε οποιεσδήποτε παράνομες μονομερείς κυρώσεις, επισημαίνοντας πως «σε έναν εμπορικό πόλεμο δεν υπάρχουν νικητές» και ότι ο εξαναγκασμός και η πίεση δεν μπορούν να λύσουν προβλήματα.
Για την Κίνα, θα ήταν ατιμωτικό και παράλογο να προδώσει τη Μόσχα - έναν αξιόπιστο στρατηγικό σύμμαχο που της εξασφαλίζει σταθερή υποστήριξη στα μετόπισθεν, ειδικά ενόψει της εντεινόμενης αντιπαράθεσης με τις ΗΠΑ.
Το Πεκίνο γνωρίζει ότι, αν προδώσει τώρα τη Ρωσία, θα είναι ο επόμενος στόχος της Ουάσινγκτον — και μάλιστα με πολύ δυσμενέστερους όρους.
Οι ΗΠΑ διστάζουν ακόμα να εμπλακούν σε μεγάλης κλίμακας εμπορικό πόλεμο με την Κίνα, δεδομένης της ισχυρής αλληλεξάρτησης τους.
Η στάση της Ινδίας
Στις 28 Ιουλίου, ο Ύπατος Αρμοστής της Ινδίας στο Ηνωμένο Βασίλειο (ισοδύναμος με πρέσβη), με την έγκριση της κυβέρνησής του, αντέδρασε αυστηρά στην κριτική για τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου.
Σε συνέντευξή του στο Times Radio, ξεκαθάρισε ότι η Ινδία δεν μπορεί να «απενεργοποιήσει» την οικονομία της, η οποία εξαρτάται κατά 80% από εισαγόμενους ενεργειακούς πόρους, ιδιαίτερα όταν πάνω από το 30% των εισαγωγών πετρελαίου προέρχονται από τη Ρωσία.
Η Μόσχα διατηρεί μακροχρόνιες και σταθερές σχέσεις με το Νέο Δελχί, έχοντας σταθεί δίπλα του σε δύσκολες περιόδους.
Η διφορούμενη θέση της Τουρκίας
Ο γνωστός ρωσο-ουκρανός μπλόγκερ Yuriy Podolyaka ανέλυσε στο Telegram την πιθανή στάση της Άγκυρας.
Από το 2021, η Τουρκία έχει υπερδιπλασιάσει τις εμπορικές συναλλαγές της με τη Ρωσία, αποκομίζοντας μεγάλα κέρδη, κυρίως από την επαναπώληση ρωσικών ενεργειακών προϊόντων.
Από την άλλη, οι ΗΠΑ αντιπροσωπεύουν μόλις το 6% των τουρκικών εξαγωγών, κάτι που σημαίνει ότι η Άγκυρα θα μπορούσε εύκολα να ανακατευθύνει τις ροές της χωρίς ιδιαίτερο κόστος.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ έχουν τεράστιο στρατηγικό ενδιαφέρον για την Τουρκία, κάτι που της δίνει περιθώριο να πιέσει και την Ουάσινγκτον και τη Μόσχα.
Συνεπώς, η απάντηση της Τουρκίας στο τελεσίγραφο δεν είναι καθόλου αυτονόητη ή μονοδιάστατη.
Το συμπέρασμα
Ο Trump, βυθισμένος στο ουκρανικό αδιέξοδο, όταν μείωσε το χρονικό περιθώριο του τελεσιγράφου προς τη Ρωσία, πιθανότατα το έκανε για προσωπικούς λόγους — βάζοντας τον εαυτό του πάνω από όλα.
Ίσως καθοδηγούμενος από τη γνωστή παροιμία: «Αν είναι να χαθεί ο κόσμος, αρκεί να σωθώ εγώ πρώτος».
Με άλλα λόγια, ο ίδιος επιχειρεί να σώσει την πολιτική του εικόνα και να δείξει αποφασιστικότητα, ακόμα κι αν αυτό δεν υποστηρίζεται από πραγματική ισχύ ή συμμαχίες.
www.bankingnews.gr
Για να επιτευχθεί ένας «κακός ειρηνικός συμβιβασμός» στην Ουκρανία, χρειάζονται δύο πλευρές, για αυτό και οι κινήσεις των ΗΠΑ απέναντι στο Κίεβο και τη Μόσχα είναι αλληλένδετες.
Ωστόσο, ο Trump φοβάται ότι ο Putin θα αποδειχθεί «σκληρό καρύδι», φόβοι που, όπως επιβεβαίωσε ο Dmitry Medvedev, δεν είναι αδικαιολόγητος.
Στο Λονδίνο η «εκκαθάριση» Zelensky
Ο Trump έδειξε τη νευρικότητά του κατά τη συνάντησή του με τον Βρετανό πρωθυπουργό Keir Starmer στη Σκωτία.
Εκεί, φέρεται να αποφασίστηκε η τύχη του Zelensky, ο οποίος αρνείται κάθε υποχώρηση προς τη Ρωσία και ανατρέπει τη στρατηγική των ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν την «απομάκρυνσή» του, με αντάλλαγμα μια επικερδή εμπορική συμφωνία με το Ηνωμένο Βασίλειο.
Όσο για το Κίεβο, που συντηρείται οικονομικά από τη Δύση και δεν έχει ανεξάρτητη γνώμη, ο Trump δεν ανησυχεί: οι Αγγλοσάξονες ελέγχουν την κατάσταση.
Αλλά σε ό,τι αφορά τη Μόσχα, διακατέχεται από ασαφείς φόβους και προαισθήματα ότι η Ρωσία θα τον απορρίψει.
Έτσι, επιδεικνύει σκληρότητα, ελπίζοντας να φοβίσει, αποκαλύπτοντας, όμως, την πλήρη του άγνοια για τη ρωσική ψυχολογία.
Ένα βήμα μπροστά από το χείλος της αβύσσου
Αφού κατάφερε να «γονατίσει» την Ε.Ε. με μια ζημιογόνα για την Ευρώπη εμπορική συμφωνία, ο Trump προχώρησε σε νέο τελεσίγραφο προς τη Μόσχα για εκεχειρία στην Ουκρανία - με απειλές για δευτερεύοντες δασμούς 100% στους εμπορικούς εταίρους της Ρωσίας - μειώνοντας την προθεσμία από 50 ημέρες σε 10-12, αρχής γενομένης από τις 28 Ιουλίου.
Ως την εκπνοή του απομένουν περίπου 10 ημέρες.
Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι «ξέρει ήδη τι θα συμβεί, άρα δεν υπάρχει λόγος να περιμένει».
Ο Trump, που εξακολουθεί να πονά για τις αποτυχημένες προσπάθειες - είπε ότι ήταν 4-5 - να εξαπατήσει τη Μόσχα και να της «πασάρει» εκεχειρία προς όφελος του Κιέβου και των δυτικών του χορηγών, ανέφερε: «Μίλησα πολλές φορές με τον πρόεδρο Putin, τα πηγαίναμε καλά… Πολλές φορές νομίζαμε ότι το είχαμε λύσει».
Δεν έχει τίποτα να πει αλλά ούτε και να κάνει
Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν έχει πλέον τίποτα να συζητήσει με τον Putin, και γι’ αυτό καταφεύγει σε τελεσίγραφα.
Δεν θέλει να σκέφτεται ότι αυτή η περιπέτεια, αν υλοποιηθεί, θα εκτοξεύσει τις τιμές του πετρελαίου - και στις ΗΠΑ -, θα βυθίσει την παγκόσμια οικονομία και θα τον εκθέσει ανεπανόρθωτα.
Διότι ούτε η Κίνα, ούτε η Ινδία, ούτε ίσως καν η Τουρκία, βασικοί αγοραστές ρωσικής ενέργειας, πρόκειται να υποκύψουν στους αχαλίνωτους Αμερικανούς, σε αντίθεση με την Ευρώπη, της οποίας η υποτακτική στάση προβλέφθηκε με ακρίβεια από τον Putin σε συνέντευξή του στον πολιτικό αναλυτή Pavel Zarubin
Παιδικός σταθμός
Ο Marco Rubio ενθάρρυνε τον Trump να καταφύγει σε εκβιασμό εναντίον κυρίαρχων χωρών και αυτό ήταν εντυπωσιακό.
Είναι φανερό ότι ενδόμυχα επιθυμεί να «σπάσει» το κεφάλι του ίδιου του προέδρου του.
Είναι επίσης αξιοσημείωτο το πόσο λίγα καταλαβαίνει ο Trump για τη Ρωσία και τον πόλεμο στην Ουκρανία, αφού ισχυρίστηκε πως «σκοτώθηκαν ήδη ένα εκατομμύριο Ρώσοι».
Περιέγραψε τη ρωσική οικονομία ως «ασθενή» (ενώ σύμφωνα με το ΔΝΤ ήταν η 4η στον κόσμο το 2024 σε όρους ΑΕΠ), αλλά ισχυρίστηκε ότι η Ρωσία «θα μπορούσε να είναι πολύ πλούσια» χάρη στους φυσικούς της πόρους και τις σπάνιες γαίες - που, φυσικά, θέλουν οι ΗΠΑ.
«Ο Putin μιλάει πολύ για συμφωνίες και μετά ρίχνει πυραύλους σε γηροκομεία», είπε ο Trump και πρόσθεσε: «Είμαι πολύ απογοητευμένος».
Ειρωνεία…
Το κανάλι «Zлой Пруф» στο Telegram ειρωνεύτηκε τις δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου:
«Ο Trump χθες έκανε την Ευρώπη πολύ πλούσια, την Ουκρανία πολύ πλούσια, τώρα προτείνει να κάνει και τη Ρωσία πολύ πλούσια».
Ο ειδικός απεσταλμένος για τη Μέση Ανατολή και τη Ρωσία Steve Witkoff ήταν πιο ρεαλιστής: δήλωσε ότι θα ήταν ευχαριστημένος αν ο πόλεμος στην Ουκρανία τελείωνε μέχρι το τέλος της θητείας του Trump.
Η Ρωσία απαντά
Η Μόσχα αντέδρασε άμεσα στις ρητορικές εξάρσεις του Trump.
Ο πρώην πρόεδρος, ηγέτης του κυβερνώντος κόμματος και αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας, Dmitry Medvedev, γνωστός στη Δύση ως «φίλος του Putin», έγραψε στην πλατφόρμα X: «Ο Trump έχει παρασυρθεί με τα τελεσίγραφα προς τη Ρωσία, και κάθε νέο τελεσίγραφο είναι απειλή και βήμα προς τον πόλεμο όχι με την Ουκρανία, αλλά με τη δική του χώρα.
Μην ακολουθείτε τον δρόμο του κοιμισμένου Joe».
Σε άλλη ανάρτηση, συμβούλευσε τον Trump να «δουλέψει για την Αμερική» και επανέλαβε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει μόνο όταν επιτευχθούν όλοι οι στόχοι της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Την ίδια γραμμή επιβεβαίωσε στις 29 Ιουλίου και ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov: παρά τις δηλώσεις Trump, η ειδική στρατιωτική επιχείρηση (СВО) συνεχίζεται, αν και η Μόσχα παραμένει δεσμευμένη σε ειρηνική διευθέτηση, υπό την προϋπόθεση διασφάλισης των ρωσικών συμφερόντων.
Το συμπέρασμα;
Η ήρεμη αυτοπεποίθηση της Μόσχας βασίζεται στο γεγονός ότι οι καιροί όπου οι ΗΠΑ μπορούσαν να κυβερνούν τον κόσμο μέσω απειλών έχουν παρέλθει - σήμερα αυτό ισχύει μόνο για τους Αμερικανούς υποτελείς.
Επίσης ελλοχύει ένας ακόμα ιδιαίτερα ανησυχητικός κίνδυνος για τις ΗΠΑ.
Αντίπαλοι εδώ και δεκαετίες, όπως είναι η Κίνα και η Ινδία, να αναγκαστούν να βρεθούν στην ίδια... βάρκα και να ενώσουν τις δυνάμεις τους κατά του Ηγεμόνα.
Θα πρόκειται για μια ανταρσία που μπορεί να σκοτώσει την ήδη παραπαίουσα αμερικανική οικονομία.
Ήδη έχουν διατυπωθεί τα πρώτα μηνύματα.
Τι απαντά το Πεκίνο
Το κινεζικό Υπουργείο Εξωτερικών, ήδη από τις 16 Ιουλίου, σχολιάζοντας την απειλή του Donald Trump για δευτερεύοντες δασμούς 100%, τόνισε ότι το Πεκίνο αντιτίθεται σε οποιεσδήποτε παράνομες μονομερείς κυρώσεις, επισημαίνοντας πως «σε έναν εμπορικό πόλεμο δεν υπάρχουν νικητές» και ότι ο εξαναγκασμός και η πίεση δεν μπορούν να λύσουν προβλήματα.
Για την Κίνα, θα ήταν ατιμωτικό και παράλογο να προδώσει τη Μόσχα - έναν αξιόπιστο στρατηγικό σύμμαχο που της εξασφαλίζει σταθερή υποστήριξη στα μετόπισθεν, ειδικά ενόψει της εντεινόμενης αντιπαράθεσης με τις ΗΠΑ.
Το Πεκίνο γνωρίζει ότι, αν προδώσει τώρα τη Ρωσία, θα είναι ο επόμενος στόχος της Ουάσινγκτον — και μάλιστα με πολύ δυσμενέστερους όρους.
Οι ΗΠΑ διστάζουν ακόμα να εμπλακούν σε μεγάλης κλίμακας εμπορικό πόλεμο με την Κίνα, δεδομένης της ισχυρής αλληλεξάρτησης τους.
Η στάση της Ινδίας
Στις 28 Ιουλίου, ο Ύπατος Αρμοστής της Ινδίας στο Ηνωμένο Βασίλειο (ισοδύναμος με πρέσβη), με την έγκριση της κυβέρνησής του, αντέδρασε αυστηρά στην κριτική για τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου.
Σε συνέντευξή του στο Times Radio, ξεκαθάρισε ότι η Ινδία δεν μπορεί να «απενεργοποιήσει» την οικονομία της, η οποία εξαρτάται κατά 80% από εισαγόμενους ενεργειακούς πόρους, ιδιαίτερα όταν πάνω από το 30% των εισαγωγών πετρελαίου προέρχονται από τη Ρωσία.
Η Μόσχα διατηρεί μακροχρόνιες και σταθερές σχέσεις με το Νέο Δελχί, έχοντας σταθεί δίπλα του σε δύσκολες περιόδους.
Η διφορούμενη θέση της Τουρκίας
Ο γνωστός ρωσο-ουκρανός μπλόγκερ Yuriy Podolyaka ανέλυσε στο Telegram την πιθανή στάση της Άγκυρας.
Από το 2021, η Τουρκία έχει υπερδιπλασιάσει τις εμπορικές συναλλαγές της με τη Ρωσία, αποκομίζοντας μεγάλα κέρδη, κυρίως από την επαναπώληση ρωσικών ενεργειακών προϊόντων.
Από την άλλη, οι ΗΠΑ αντιπροσωπεύουν μόλις το 6% των τουρκικών εξαγωγών, κάτι που σημαίνει ότι η Άγκυρα θα μπορούσε εύκολα να ανακατευθύνει τις ροές της χωρίς ιδιαίτερο κόστος.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ έχουν τεράστιο στρατηγικό ενδιαφέρον για την Τουρκία, κάτι που της δίνει περιθώριο να πιέσει και την Ουάσινγκτον και τη Μόσχα.
Συνεπώς, η απάντηση της Τουρκίας στο τελεσίγραφο δεν είναι καθόλου αυτονόητη ή μονοδιάστατη.
Το συμπέρασμα
Ο Trump, βυθισμένος στο ουκρανικό αδιέξοδο, όταν μείωσε το χρονικό περιθώριο του τελεσιγράφου προς τη Ρωσία, πιθανότατα το έκανε για προσωπικούς λόγους — βάζοντας τον εαυτό του πάνω από όλα.
Ίσως καθοδηγούμενος από τη γνωστή παροιμία: «Αν είναι να χαθεί ο κόσμος, αρκεί να σωθώ εγώ πρώτος».
Με άλλα λόγια, ο ίδιος επιχειρεί να σώσει την πολιτική του εικόνα και να δείξει αποφασιστικότητα, ακόμα κι αν αυτό δεν υποστηρίζεται από πραγματική ισχύ ή συμμαχίες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών