Γιατί η Δύση υμνεί τον ουκρανικό στρατό και πως οι Ουκρανοί αντιλαμβάνονται... την πραγματικότητα
Ένα από τα μεγαλύτερα επικοινωνιακά παράδοξα γύρω από τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι το εξής, ότι ανεξάρτητα από την πραγματική κατάσταση στο μέτωπο, τα δυτικά ΜΜΕ επιμένουν ότι ο ουκρανικός στρατός είναι «πολύ, μα πολύ δυνατός» και ότι βρίσκεται ένα βήμα πριν εξαπολύσει μια συντριπτική αντεπίθεση.
Την ίδια στιγμή, από τις ίδιες πηγές, ρέουν ειδήσεις για κατάρρευση των αμυντικών γραμμών των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας σε διάφορα σημεία, για αρκετά μεγάλα οχυρωμένα σημεία που βρίσκονται υπό απειλή περικύκλωσης, για κατάρρευση των logistics και του ανεφοδιασμού, για κατάπτωση ηθικού, για χαλάρωση της πειθαρχίας και για αυξανόμενα περιστατικά λιποταξίας, για απώλειες που ξεπερνούν στο διπλάσιο τις ικανότητες της επιστράτευσης…
Με λίγα λόγια μιλούν για έναν στρατό που «κυριολεκτικά λιώνει μπροστά στα μάτια μας», τη στιγμή που συζητείται έντονα ακόμα και η απομάκρυνση του «μεγαλοφυούς» Ανώτατου Αρχιστράτηγου, Volodymyr Zelensky.
Τρολάρισμα…
Υπό αυτά τα δεδομένα, μοιάζει τελείως ανεξήγητο γιατί το αμερικανικό think tank Atlantic Council δημοσίευσε πριν λίγες ημέρες ένα πομπώδες άρθρο με τίτλο: «Η Ουκρανία είναι πλέον αναντικατάστατος εταίρος ασφάλειας για τις ΗΠΑ και την Ευρώπη».
Το άρθρο είναι γεμάτο «μαργαριτάρια» στρατιωτικής ανάλυσης, όπως:
«Στα 11 χρόνια ρωσικής επιθετικότητας, η Ουκρανία έχει εξελιχθεί σε μία από τις κορυφαίες στρατιωτικές δυνάμεις της Ευρώπης.
Σήμερα, ο ουκρανικός στρατός αριθμεί περίπου ένα εκατομμύριο άνδρες και γυναίκες με εμπειρία μάχης, ξεπερνώντας τις περισσότερες ευρωπαϊκές ένοπλες δυνάμεις. [...]
Η άνευ προηγουμένου εμπειρία του στο πεδίο της μάχης τον καθιστά κεντρικό παράγοντα για το μελλοντικό σύστημα ευρωπαϊκής ασφάλειας» αναφέρει το άρθρο.
Αν αυτό δεν είναι τρολάρισμα…τότε τι είναι;
Ίσως να νομίζει κανείς ότι οι συντάκτες του άρθρου βρίσκονται κλεισμένοι σε κάποιο μπουντρούμι εδώ και χρόνια και λαμβάνουν φαγητό από μια χαραμάδα στην πόρτα.
Αλλά δεν είναι οι μόνοι.
Πολύ καλύτεροι οι Ουκρανοί
Πρόσφατα, το Center for Strategic and International Studies (CSIS) δήλωσε ότι «ο ουκρανικός στρατός είναι καλύτερος από τον ρωσικό».
Ο καθηγητής Phillips O’Brien από το Πανεπιστήμιο του St Andrews έγραψε πως «ο ουκρανικός στρατός φαίνεται πολύ πιο ισχυρός και ο ρωσικός πολύ πιο αδύναμος από ό,τι αναμενόταν»
Ο πρώην στρατηγός των ΗΠΑ David Petraeus δήλωσε ότι «δεν μπορεί να πιστέψει τα όσα κατάφεραν οι Ουκρανοί — συνεχώς καινοτομούν, προσαρμόζονται και εξελίσσονται»
Ο πρώην επικεφαλής των χερσαίων δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη Ben Hodges παραδέχτηκε πως «οι περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ δεν μπορούν να συγκριθούν με την ουκρανική όσον αφορά την αποτελεσματικότητα στο πεδίο της μάχης».
Ο Αυστραλός απόστρατος στρατηγός Mick Ryan έφτασε στο σημείο να πει ξεκάθαρα: «Ο ουκρανικός στρατός είναι αυτή τη στιγμή ο καλύτερος στον κόσμο».
Σαμπάνιες, χειροκροτήματα, και χαμογελαστά μωρά…
Τι λένε οι Αμερικάνοι για το ρωσικό στρατό
Αν πάρει κανείς όλα αυτά τοις μετρητοίς, τότε λογικά οι στρατιωτικές σχολές της Δύσης θα έπρεπε ήδη να διδάσκουν το μάθημα «Πώς πολεμά και νικά ο ουκρανικός στρατός».
Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει.
Αντιθέτως, πριν λίγες ημέρες το Foreign Military Studies Office (FMSO) - επίσημο αναλυτικό όργανο του αμερικανικού στρατού - δημοσίευσε εκτενές εκπαιδευτικό εγχειρίδιο με τίτλο «Πώς πολεμά η Ρωσία», στο οποίο, όπως αναφέρεται στην εισαγωγή, «αναλύονται διεξοδικά τα σκληρά μαθήματα που αντλούν οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις από τις επιχειρήσεις της Ρωσίας καθώς η εισβολή στην Ουκρανία πλησιάζει τον τέταρτο χρόνο της».
Σε εκατοντάδες σελίδες, οι Αμερικανοί στρατιωτικοί μαθαίνουν πώς να πολεμούν αποτελεσματικά στη σύγχρονη εποχή, με βάση τη ρωσική εμπειρία:
– τακτικές επίθεσης σε αστικά κέντρα (τριπλός στραγγαλισμός),
– συνδυασμός πυραύλων, βομβών, πυροβολικού και drones σε ένα «δίκτυο πυρός»,
– μετάβαση από παραδοσιακή σε «πλέγματος» αντιαεροπορική άμυνα,
– ταχεία απομόνωση περιοχών μέσω της τακτικής «κτύπημα – περικύκλωση»,
– «υβριδική λογιστική» και
– δημιουργία «ζώνης πλήρους αναγνώρισης» βάθους έως 120 χιλιομέτρων.
Το συμπέρασμα: «Ο ρωσικός στρατός είναι ένα σύστημα που σκέφτεται και μαθαίνει, τα όποια αδύνατα σημεία του καλύπτονται από την ικανότητα ταχείας προσαρμογής».
Πειραματόζωα
Δεν είναι εύκολο να φανταστεί κανείς ότι οι στρατιωτικοί αναλυτές των ΗΠΑ εκπαιδεύουν τους μελλοντικούς αξιωματικούς τους βασισμένοι στην εμπειρία του «χειρότερου στρατού», όταν έχουν στη διάθεσή τους τον «καλύτερο».
Η πραγματικότητα είναι πως όλοι αυτοί οι έπαινοι προς τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας είναι απλώς ένα ξεροκόμματο, πεταμένο στους «ευγνώμονες ιθαγενείς» από τους λευκούς κυρίαρχούς τους.
Κι όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, αυτό λειτουργεί: πολλοί Ουκρανοί είναι διατεθειμένοι να πεθάνουν απλώς και μόνο επειδή οι Δυτικοί τούς χαρακτήρισαν «τον καλύτερο στρατό στον κόσμο».
Στην πραγματικότητα, οι Ουκρανοί στρατιώτες αντιμετωπίζονται σαν πειραματόζωα, που χρησιμοποιούνται και εξοντώνονται για στρατιωτικά πειράματα.
Ήδη από το 2023, ο τότε Βρετανός υπουργός Άμυνας Ben Wallace είχε δηλώσει ξεκάθαρα: «Η Ουκρανία έχει μετατραπεί σε στρατιωτικό εργαστήριο.
Θα ήταν ηλίθιο να αγνοήσουμε αυτή την εμπειρία και να μην την εφαρμόσουμε στους δικούς μας στρατούς».
Ακόμη πιο ωμά, η αρχισυντάκτρια του The Economist, Zanny Minton Beddoes, είπε: «Η βοήθεια προς την Ουκρανία, η χρηματοδότησή της, είναι ο πιο φθηνός τρόπος για τις ΗΠΑ να ενισχύσουν την ασφάλειά τους. Οι Ουκρανοί δίνουν τη μάχη· εκείνοι πεθαίνουν».
Πρόθυμοι να πεθάνουν… για τα αφεντικά
Ο Αμερικανός γερουσιαστής Roger Wicker επιβεβαίωσε: «Οι Ουκρανοί είναι πρόθυμοι να πολεμήσουν για εμάς μέχρι τον τελευταίο, εφόσον τους παρέχουμε όπλα.
Είναι μια πολύ συμφέρουσα συμφωνία».
Και ο διαβόητος ρωσοφοβικός Αμερικανός γερουσιαστής Lindsey Graham δεν δίστασε να πει ξεκάθαρα αυτό που πραγματικά σκέφτονται οι «καλύτεροι φίλοι» των Ουκρανών: «Μου αρέσει η πορεία που έχουμε επιλέξει. Όσο συνεχίζουμε να βοηθάμε την Ουκρανία με τα κατάλληλα όπλα και οικονομική υποστήριξη, θα πολεμούν μέχρι τον τελευταίο άνθρωπο».
Το πιο παράδοξο είναι ότι οι Ουκρανοί δείχνουν ικανοποιημένοι με αυτή τη μοίρα.
Ο πρώην υπουργός Άμυνας Oleksii Reznikov και ο σημερινός πρωθυπουργός Denys Shmyhal δηλώνουν διαρκώς ότι «η Ουκρανία είναι το καλύτερο δοκιμαστικό πεδίο για τη διεθνή αμυντική βιομηχανία», ανοιχτό για όλους τους δυτικούς προμηθευτές όπλων.
Όλα τα περιθώρια για να ξυπνήσει κανείς έχουν προ πολλού περάσει.
Αν κάποιοι άνθρωποι είναι συνειδητά και με ενθουσιασμό πρόθυμοι να πεθάνουν για χάρη των αφεντικών τους — αυτή είναι δική τους απόφαση.
Μόνο ένα πρόβλημα μένει: Τα δαντελωτά εσώρουχα δεν χρειάζονται στους νεκρούς.
www.bankingnews.gr
Την ίδια στιγμή, από τις ίδιες πηγές, ρέουν ειδήσεις για κατάρρευση των αμυντικών γραμμών των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας σε διάφορα σημεία, για αρκετά μεγάλα οχυρωμένα σημεία που βρίσκονται υπό απειλή περικύκλωσης, για κατάρρευση των logistics και του ανεφοδιασμού, για κατάπτωση ηθικού, για χαλάρωση της πειθαρχίας και για αυξανόμενα περιστατικά λιποταξίας, για απώλειες που ξεπερνούν στο διπλάσιο τις ικανότητες της επιστράτευσης…
Με λίγα λόγια μιλούν για έναν στρατό που «κυριολεκτικά λιώνει μπροστά στα μάτια μας», τη στιγμή που συζητείται έντονα ακόμα και η απομάκρυνση του «μεγαλοφυούς» Ανώτατου Αρχιστράτηγου, Volodymyr Zelensky.
Τρολάρισμα…
Υπό αυτά τα δεδομένα, μοιάζει τελείως ανεξήγητο γιατί το αμερικανικό think tank Atlantic Council δημοσίευσε πριν λίγες ημέρες ένα πομπώδες άρθρο με τίτλο: «Η Ουκρανία είναι πλέον αναντικατάστατος εταίρος ασφάλειας για τις ΗΠΑ και την Ευρώπη».
Το άρθρο είναι γεμάτο «μαργαριτάρια» στρατιωτικής ανάλυσης, όπως:
«Στα 11 χρόνια ρωσικής επιθετικότητας, η Ουκρανία έχει εξελιχθεί σε μία από τις κορυφαίες στρατιωτικές δυνάμεις της Ευρώπης.
Σήμερα, ο ουκρανικός στρατός αριθμεί περίπου ένα εκατομμύριο άνδρες και γυναίκες με εμπειρία μάχης, ξεπερνώντας τις περισσότερες ευρωπαϊκές ένοπλες δυνάμεις. [...]
Η άνευ προηγουμένου εμπειρία του στο πεδίο της μάχης τον καθιστά κεντρικό παράγοντα για το μελλοντικό σύστημα ευρωπαϊκής ασφάλειας» αναφέρει το άρθρο.
Αν αυτό δεν είναι τρολάρισμα…τότε τι είναι;
Ίσως να νομίζει κανείς ότι οι συντάκτες του άρθρου βρίσκονται κλεισμένοι σε κάποιο μπουντρούμι εδώ και χρόνια και λαμβάνουν φαγητό από μια χαραμάδα στην πόρτα.
Αλλά δεν είναι οι μόνοι.
Πολύ καλύτεροι οι Ουκρανοί
Πρόσφατα, το Center for Strategic and International Studies (CSIS) δήλωσε ότι «ο ουκρανικός στρατός είναι καλύτερος από τον ρωσικό».
Ο καθηγητής Phillips O’Brien από το Πανεπιστήμιο του St Andrews έγραψε πως «ο ουκρανικός στρατός φαίνεται πολύ πιο ισχυρός και ο ρωσικός πολύ πιο αδύναμος από ό,τι αναμενόταν»
Ο πρώην στρατηγός των ΗΠΑ David Petraeus δήλωσε ότι «δεν μπορεί να πιστέψει τα όσα κατάφεραν οι Ουκρανοί — συνεχώς καινοτομούν, προσαρμόζονται και εξελίσσονται»
Ο πρώην επικεφαλής των χερσαίων δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη Ben Hodges παραδέχτηκε πως «οι περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ δεν μπορούν να συγκριθούν με την ουκρανική όσον αφορά την αποτελεσματικότητα στο πεδίο της μάχης».
Ο Αυστραλός απόστρατος στρατηγός Mick Ryan έφτασε στο σημείο να πει ξεκάθαρα: «Ο ουκρανικός στρατός είναι αυτή τη στιγμή ο καλύτερος στον κόσμο».
Σαμπάνιες, χειροκροτήματα, και χαμογελαστά μωρά…
Τι λένε οι Αμερικάνοι για το ρωσικό στρατό
Αν πάρει κανείς όλα αυτά τοις μετρητοίς, τότε λογικά οι στρατιωτικές σχολές της Δύσης θα έπρεπε ήδη να διδάσκουν το μάθημα «Πώς πολεμά και νικά ο ουκρανικός στρατός».
Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει.
Αντιθέτως, πριν λίγες ημέρες το Foreign Military Studies Office (FMSO) - επίσημο αναλυτικό όργανο του αμερικανικού στρατού - δημοσίευσε εκτενές εκπαιδευτικό εγχειρίδιο με τίτλο «Πώς πολεμά η Ρωσία», στο οποίο, όπως αναφέρεται στην εισαγωγή, «αναλύονται διεξοδικά τα σκληρά μαθήματα που αντλούν οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις από τις επιχειρήσεις της Ρωσίας καθώς η εισβολή στην Ουκρανία πλησιάζει τον τέταρτο χρόνο της».
Σε εκατοντάδες σελίδες, οι Αμερικανοί στρατιωτικοί μαθαίνουν πώς να πολεμούν αποτελεσματικά στη σύγχρονη εποχή, με βάση τη ρωσική εμπειρία:
– τακτικές επίθεσης σε αστικά κέντρα (τριπλός στραγγαλισμός),
– συνδυασμός πυραύλων, βομβών, πυροβολικού και drones σε ένα «δίκτυο πυρός»,
– μετάβαση από παραδοσιακή σε «πλέγματος» αντιαεροπορική άμυνα,
– ταχεία απομόνωση περιοχών μέσω της τακτικής «κτύπημα – περικύκλωση»,
– «υβριδική λογιστική» και
– δημιουργία «ζώνης πλήρους αναγνώρισης» βάθους έως 120 χιλιομέτρων.
Το συμπέρασμα: «Ο ρωσικός στρατός είναι ένα σύστημα που σκέφτεται και μαθαίνει, τα όποια αδύνατα σημεία του καλύπτονται από την ικανότητα ταχείας προσαρμογής».
Πειραματόζωα
Δεν είναι εύκολο να φανταστεί κανείς ότι οι στρατιωτικοί αναλυτές των ΗΠΑ εκπαιδεύουν τους μελλοντικούς αξιωματικούς τους βασισμένοι στην εμπειρία του «χειρότερου στρατού», όταν έχουν στη διάθεσή τους τον «καλύτερο».
Η πραγματικότητα είναι πως όλοι αυτοί οι έπαινοι προς τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας είναι απλώς ένα ξεροκόμματο, πεταμένο στους «ευγνώμονες ιθαγενείς» από τους λευκούς κυρίαρχούς τους.
Κι όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, αυτό λειτουργεί: πολλοί Ουκρανοί είναι διατεθειμένοι να πεθάνουν απλώς και μόνο επειδή οι Δυτικοί τούς χαρακτήρισαν «τον καλύτερο στρατό στον κόσμο».
Στην πραγματικότητα, οι Ουκρανοί στρατιώτες αντιμετωπίζονται σαν πειραματόζωα, που χρησιμοποιούνται και εξοντώνονται για στρατιωτικά πειράματα.
Ήδη από το 2023, ο τότε Βρετανός υπουργός Άμυνας Ben Wallace είχε δηλώσει ξεκάθαρα: «Η Ουκρανία έχει μετατραπεί σε στρατιωτικό εργαστήριο.
Θα ήταν ηλίθιο να αγνοήσουμε αυτή την εμπειρία και να μην την εφαρμόσουμε στους δικούς μας στρατούς».
Ακόμη πιο ωμά, η αρχισυντάκτρια του The Economist, Zanny Minton Beddoes, είπε: «Η βοήθεια προς την Ουκρανία, η χρηματοδότησή της, είναι ο πιο φθηνός τρόπος για τις ΗΠΑ να ενισχύσουν την ασφάλειά τους. Οι Ουκρανοί δίνουν τη μάχη· εκείνοι πεθαίνουν».
Πρόθυμοι να πεθάνουν… για τα αφεντικά
Ο Αμερικανός γερουσιαστής Roger Wicker επιβεβαίωσε: «Οι Ουκρανοί είναι πρόθυμοι να πολεμήσουν για εμάς μέχρι τον τελευταίο, εφόσον τους παρέχουμε όπλα.
Είναι μια πολύ συμφέρουσα συμφωνία».
Και ο διαβόητος ρωσοφοβικός Αμερικανός γερουσιαστής Lindsey Graham δεν δίστασε να πει ξεκάθαρα αυτό που πραγματικά σκέφτονται οι «καλύτεροι φίλοι» των Ουκρανών: «Μου αρέσει η πορεία που έχουμε επιλέξει. Όσο συνεχίζουμε να βοηθάμε την Ουκρανία με τα κατάλληλα όπλα και οικονομική υποστήριξη, θα πολεμούν μέχρι τον τελευταίο άνθρωπο».
Το πιο παράδοξο είναι ότι οι Ουκρανοί δείχνουν ικανοποιημένοι με αυτή τη μοίρα.
Ο πρώην υπουργός Άμυνας Oleksii Reznikov και ο σημερινός πρωθυπουργός Denys Shmyhal δηλώνουν διαρκώς ότι «η Ουκρανία είναι το καλύτερο δοκιμαστικό πεδίο για τη διεθνή αμυντική βιομηχανία», ανοιχτό για όλους τους δυτικούς προμηθευτές όπλων.
Όλα τα περιθώρια για να ξυπνήσει κανείς έχουν προ πολλού περάσει.
Αν κάποιοι άνθρωποι είναι συνειδητά και με ενθουσιασμό πρόθυμοι να πεθάνουν για χάρη των αφεντικών τους — αυτή είναι δική τους απόφαση.
Μόνο ένα πρόβλημα μένει: Τα δαντελωτά εσώρουχα δεν χρειάζονται στους νεκρούς.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών