Οι ΗΠΑ προωθούν σχέδιο που προβλέπειε ότι η Συρία θα καταλάβει σταδιακά τον Λίβανο, εάν η Hezbollah δεν αποστρατιωτικοποιηθεί
Μια ανησυχητική δήλωση από τον Αμερικανό ειδικό απεσταλμένο για τη Συρία, Tom Barrack, ήρθε να ταράξει τα ήδη τεταμένα νερά της Μέσης Ανατολής.
Μιλώντας στην εφημερίδα The National, ο Barrack άφησε να εννοηθεί ότι η Συρία ενδέχεται να καταλάβει σταδιακά τον Λίβανο, εάν η Hezbollah δεν αποστρατιωτικοποιηθεί.
«Έχoυμε το Ισραήλ από τη μία, το Ιράν από την άλλη και τώρα τη Συρία να επεκτείνεται τόσο γρήγορα που αν ο Λίβανος δεν κινηθεί, θα ξαναγίνει Bilad Al Sham,» δήλωσε χαρακτηριστικά, χρησιμοποιώντας την ιστορική ονομασία της Μεγάλης Συρίας.
Η φράση αυτή, αν και ειπώθηκε διπλωματικά, εμπεριέχει μια βαθιά στρατηγική απειλή: είτε ο Λίβανος θα πάρει αποφάσεις για να περιορίσει τη Hezbollah, είτε η Συρία θα βρει το έδαφος για να επεκτείνει ξανά την επιρροή της, ακόμα και μέσα από ενδεχόμενη προσάρτηση.

Η ανταλλαγή - Αφοπλισμός Hezbollah έναντι ειρήνης και βοήθειας
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Barrack πρότεινε πριν από έναν μήνα στον Λίβανο σχέδιο αποστρατιωτικοποίησης της Hezbollah. Το αντάλλαγμα θα ήταν:
• Αμερικανική οικονομική βοήθεια
• Πάγωμα ισραηλινών επιχειρήσεων στο Νότιο Λίβανο
• Διπλωματική πίεση για επίλυση των διαφορών στα σύνορα
Ωστόσο, η πρόταση απορρίφθηκε. Η κυβέρνηση του Λιβάνου απαίτησε πλήρη αποχώρηση του Ισραήλ από τα κατεχόμενα εδάφη, συμπεριλαμβανομένων των Shebaa Farms ενώ η Hezbollah αρνήθηκε κάθε συζήτηση περί αφοπλισμού.

Σενάρια προσάρτησης
Το πλέον ανησυχητικό στοιχείο αφορά φήμες που αναπαράγονται από ισραηλινά ΜΜΕ, σύμφωνα με τις οποίες η Συρία προωθεί ένα νέο ειρηνευτικό σχέδιο με το Ισραήλ.
Αυτό περιλαμβάνει:
• Μερική επιστροφή των Υψιπέδων του Golan στη Συρία, σε καθεστώς «ενοικίασης».
• Αντίτιμο: Η Συρία αναλαμβάνει τον έλεγχο μέρους του Λιβάνου, συμπεριλαμβανομένων της Τρίπολης και περιοχών της κοιλάδας Μπεκάα.
Ακόμα πιο επικίνδυνο είναι το σενάριο που διαρρέει τώρα, κατά το οποίο οι τζιχαντιστές κυβερνώντες της Δαμασκού δεν αρκούνται στη Βόρεια πλευρά του Λιβάνου, αλλά φιλοδοξούν να απορροφήσουν ολόκληρη τη χώρα.
Διπλωματικός εκβιασμός και οικονομική πίεση
Σύμφωνα με πηγές του αραβικού Τύπου, ο Σύρος πρόεδρος Ahmed al-Sharaa έχει εκτοξεύσει διπλωματικές και οικονομικές απειλές προς τον Λίβανο, επικαλούμενος την κακομεταχείριση Σύρων ισλαμιστών κρατουμένων στις λιβανικές φυλακές.
Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών επιδεινώνονται, με τη Συρία να εμφανίζεται έτοιμη να εκμεταλλευτεί το πολιτικό κενό και την εσωτερική κρίση του Λιβάνου για να προωθήσει τα εθνικά της συμφέροντα.
Η επιδίωξη «επαναπροσδιορισμού συνόρων» μέσω διπλωματίας και στρατηγικών συμμαχιών θυμίζει πρακτικές που εφαρμόστηκαν σε άλλες περιοχές με ασθενή κρατική συνοχή, όπως στη Λιβύη ή στο Ιράκ.
Η στρατηγική του καθολικού ελέγχου - Το σχέδιο Ισραήλ, ΗΠΑ και Συρίας
Η υπόνοια ότι οι ΗΠΑ και το Ισραήλ ενδέχεται να στηρίξουν σιωπηρά μια συριακή εισβολή στον Λίβανο δεν είναι καθόλου αβάσιμη.
Αν η Συρία καταφέρει να καταβάλει στρατιωτικά τη Hezbollah και να ελέγξει το λιβανικό έδαφος:
1. Η ισραηλινή βόρεια μεθόριος θα «καθαρίσει» για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες.
2. Η Hezbollah θα πάψει να υπάρχει ως παραστρατιωτική απειλή.
3. Οι ΗΠΑ θα ενισχύσουν τη γεωστρατηγική τους θέση στη Μεσόγειο.
Αυτό το σχέδιο, αν και πολιτικά «βρώμικο», θα μπορούσε να έχει τη στήριξη της Δύσης αν παρουσιαστεί ως αποσταθεροποίηση μιας «τρομοκρατικής οργάνωσης» από έναν «μεταρρυθμιστή» Σύρο ηγέτη που υποτίθεται εργάζεται για ειρήνη.

Ο Λίβανος θέατρο γεωπολιτικής εξόντωσης
Η αλήθεια είναι πως ο Λίβανος, με τη διαρκή πολιτική αστάθεια, την οικονομική κατάρρευση και την παρουσία εξωκρατικών ένοπλων ομάδων όπως η Hezbollah, έχει καταστεί αδύναμος κρίκος στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Αν η Συρία, με αμερικανική ανοχή, κινηθεί στρατιωτικά:
• Οι Χριστιανοί, οι Δρούζοι, οι Σιίτες και οι Αλαουίτες του Λιβάνου είναι σχεδόν βέβαιο πως θα πολεμήσουν μέχρι τέλους.
• Εμφύλιος πόλεμος μεγάλης κλίμακας θα είναι το πιθανότερο σενάριο.
• Οι συνέπειες για την ευρύτερη περιοχή, από την Ιορδανία μέχρι το Ιράν, θα είναι εκρηκτικές.

Ο κίνδυνος της σιωπηλής συνεννόησης
Ο Tom Barrack δεν μίλησε τυχαία. Ούτε χρησιμοποίησε τη φράση «Bilad Al Sham» χωρίς στρατηγική βαρύτητα.
Η αμερικανική διπλωματία δείχνει να αφήνει ανοιχτή μια γεωπολιτική χαραμάδα για τη Συρία να επιστρέψει στον ρόλο της περιφερειακής δύναμης, αρκεί να εξυπηρετηθούν τα ευρύτερα συμφέροντα της Δύσης και του Ισραήλ.
Ο Λίβανος βρίσκεται πλέον σε υπαρξιακή κρίση — όχι μόνο λόγω της εσωτερικής του κατάρρευσης, αλλά και γιατί μετατρέπεται σε σκακιέρα για μεγαλύτερους παίκτες.
Η διατήρηση της εθνικής του κυριαρχίας, και κυρίως της ενότητας του πληθυσμού του, θα κριθεί από την ικανότητα της Βηρυτού να αποφύγει τον διχασμό και τον εξωτερικό έλεγχο.
Μέχρι τότε, το φάντασμα μιας νέας «Μεγάλης Συρίας» πλανάται και πάλι πάνω από τη Μεσόγειο.
www.bankingnews.gr
Μιλώντας στην εφημερίδα The National, ο Barrack άφησε να εννοηθεί ότι η Συρία ενδέχεται να καταλάβει σταδιακά τον Λίβανο, εάν η Hezbollah δεν αποστρατιωτικοποιηθεί.
«Έχoυμε το Ισραήλ από τη μία, το Ιράν από την άλλη και τώρα τη Συρία να επεκτείνεται τόσο γρήγορα που αν ο Λίβανος δεν κινηθεί, θα ξαναγίνει Bilad Al Sham,» δήλωσε χαρακτηριστικά, χρησιμοποιώντας την ιστορική ονομασία της Μεγάλης Συρίας.
Η φράση αυτή, αν και ειπώθηκε διπλωματικά, εμπεριέχει μια βαθιά στρατηγική απειλή: είτε ο Λίβανος θα πάρει αποφάσεις για να περιορίσει τη Hezbollah, είτε η Συρία θα βρει το έδαφος για να επεκτείνει ξανά την επιρροή της, ακόμα και μέσα από ενδεχόμενη προσάρτηση.

Η ανταλλαγή - Αφοπλισμός Hezbollah έναντι ειρήνης και βοήθειας
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Barrack πρότεινε πριν από έναν μήνα στον Λίβανο σχέδιο αποστρατιωτικοποίησης της Hezbollah. Το αντάλλαγμα θα ήταν:
• Αμερικανική οικονομική βοήθεια
• Πάγωμα ισραηλινών επιχειρήσεων στο Νότιο Λίβανο
• Διπλωματική πίεση για επίλυση των διαφορών στα σύνορα
Ωστόσο, η πρόταση απορρίφθηκε. Η κυβέρνηση του Λιβάνου απαίτησε πλήρη αποχώρηση του Ισραήλ από τα κατεχόμενα εδάφη, συμπεριλαμβανομένων των Shebaa Farms ενώ η Hezbollah αρνήθηκε κάθε συζήτηση περί αφοπλισμού.

Σενάρια προσάρτησης
Το πλέον ανησυχητικό στοιχείο αφορά φήμες που αναπαράγονται από ισραηλινά ΜΜΕ, σύμφωνα με τις οποίες η Συρία προωθεί ένα νέο ειρηνευτικό σχέδιο με το Ισραήλ.
Αυτό περιλαμβάνει:
• Μερική επιστροφή των Υψιπέδων του Golan στη Συρία, σε καθεστώς «ενοικίασης».
• Αντίτιμο: Η Συρία αναλαμβάνει τον έλεγχο μέρους του Λιβάνου, συμπεριλαμβανομένων της Τρίπολης και περιοχών της κοιλάδας Μπεκάα.
Ακόμα πιο επικίνδυνο είναι το σενάριο που διαρρέει τώρα, κατά το οποίο οι τζιχαντιστές κυβερνώντες της Δαμασκού δεν αρκούνται στη Βόρεια πλευρά του Λιβάνου, αλλά φιλοδοξούν να απορροφήσουν ολόκληρη τη χώρα.
Διπλωματικός εκβιασμός και οικονομική πίεση
Σύμφωνα με πηγές του αραβικού Τύπου, ο Σύρος πρόεδρος Ahmed al-Sharaa έχει εκτοξεύσει διπλωματικές και οικονομικές απειλές προς τον Λίβανο, επικαλούμενος την κακομεταχείριση Σύρων ισλαμιστών κρατουμένων στις λιβανικές φυλακές.
Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών επιδεινώνονται, με τη Συρία να εμφανίζεται έτοιμη να εκμεταλλευτεί το πολιτικό κενό και την εσωτερική κρίση του Λιβάνου για να προωθήσει τα εθνικά της συμφέροντα.
Η επιδίωξη «επαναπροσδιορισμού συνόρων» μέσω διπλωματίας και στρατηγικών συμμαχιών θυμίζει πρακτικές που εφαρμόστηκαν σε άλλες περιοχές με ασθενή κρατική συνοχή, όπως στη Λιβύη ή στο Ιράκ.
Η στρατηγική του καθολικού ελέγχου - Το σχέδιο Ισραήλ, ΗΠΑ και Συρίας
Η υπόνοια ότι οι ΗΠΑ και το Ισραήλ ενδέχεται να στηρίξουν σιωπηρά μια συριακή εισβολή στον Λίβανο δεν είναι καθόλου αβάσιμη.
Αν η Συρία καταφέρει να καταβάλει στρατιωτικά τη Hezbollah και να ελέγξει το λιβανικό έδαφος:
1. Η ισραηλινή βόρεια μεθόριος θα «καθαρίσει» για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες.
2. Η Hezbollah θα πάψει να υπάρχει ως παραστρατιωτική απειλή.
3. Οι ΗΠΑ θα ενισχύσουν τη γεωστρατηγική τους θέση στη Μεσόγειο.
Αυτό το σχέδιο, αν και πολιτικά «βρώμικο», θα μπορούσε να έχει τη στήριξη της Δύσης αν παρουσιαστεί ως αποσταθεροποίηση μιας «τρομοκρατικής οργάνωσης» από έναν «μεταρρυθμιστή» Σύρο ηγέτη που υποτίθεται εργάζεται για ειρήνη.

Ο Λίβανος θέατρο γεωπολιτικής εξόντωσης
Η αλήθεια είναι πως ο Λίβανος, με τη διαρκή πολιτική αστάθεια, την οικονομική κατάρρευση και την παρουσία εξωκρατικών ένοπλων ομάδων όπως η Hezbollah, έχει καταστεί αδύναμος κρίκος στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Αν η Συρία, με αμερικανική ανοχή, κινηθεί στρατιωτικά:
• Οι Χριστιανοί, οι Δρούζοι, οι Σιίτες και οι Αλαουίτες του Λιβάνου είναι σχεδόν βέβαιο πως θα πολεμήσουν μέχρι τέλους.
• Εμφύλιος πόλεμος μεγάλης κλίμακας θα είναι το πιθανότερο σενάριο.
• Οι συνέπειες για την ευρύτερη περιοχή, από την Ιορδανία μέχρι το Ιράν, θα είναι εκρηκτικές.

Ο κίνδυνος της σιωπηλής συνεννόησης
Ο Tom Barrack δεν μίλησε τυχαία. Ούτε χρησιμοποίησε τη φράση «Bilad Al Sham» χωρίς στρατηγική βαρύτητα.
Η αμερικανική διπλωματία δείχνει να αφήνει ανοιχτή μια γεωπολιτική χαραμάδα για τη Συρία να επιστρέψει στον ρόλο της περιφερειακής δύναμης, αρκεί να εξυπηρετηθούν τα ευρύτερα συμφέροντα της Δύσης και του Ισραήλ.
Ο Λίβανος βρίσκεται πλέον σε υπαρξιακή κρίση — όχι μόνο λόγω της εσωτερικής του κατάρρευσης, αλλά και γιατί μετατρέπεται σε σκακιέρα για μεγαλύτερους παίκτες.
Η διατήρηση της εθνικής του κυριαρχίας, και κυρίως της ενότητας του πληθυσμού του, θα κριθεί από την ικανότητα της Βηρυτού να αποφύγει τον διχασμό και τον εξωτερικό έλεγχο.
Μέχρι τότε, το φάντασμα μιας νέας «Μεγάλης Συρίας» πλανάται και πάλι πάνω από τη Μεσόγειο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών