Η αμερικανική δημοκρατία θα επιβιώσει και, μετά από μια αρχική περίοδο πόνου, η οικονομία των ΗΠΑ θα ευημερήσει, σημειώνει ο Nouriel Roubini
Η Ευρώπη οδεύει προς μια ιστορική καμπή, προειδοποιεί σε πρόσφατο άρθρο του για τους δασμούς του Trump ο διάσημος οικονομολόγος Nouriel Roubini.
Δημογραφική κατάρρευση, χαμηλή ανάπτυξη, τεχνολογική υστέρηση και γεωπολιτική εξάρτηση από την Κίνα συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα.
Την ίδια ώρα, ο λαϊκισμός και η ακροδεξιά κερδίζουν έδαφος σε μια ήπειρο χωρίς ξεκάθαρη στρατηγική επιβίωσης.
«Τον Δεκέμβριο που πέρασε, υποστήριξα ότι, παρόλο που ορισμένες από τις πολιτικές του Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump είναι στασιμοπληθωριστικές (μειώνοντας την ανάπτυξη και αυξάνοντας τον πληθωρισμό), τα αποτελέσματα αυτά θα μετριάζονταν τελικά από τέσσερις παράγοντες:
την πειθαρχία των αγορών, την ανεξαρτησία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed), τους ίδιους τους συμβούλους του προέδρου και τις οριακές πλειοψηφίες των Ρεπουμπλικανών στο Κογκρέσο.
Το σενάριο εξελίχθηκε όπως είχε προβλεφθεί» γράφει ο Roubini και συνεχίζει:
«Η αντίδραση των αγορών μετοχών, ομολόγων, πιστώσεων και νομισμάτων ανάγκασε τον Trump όχι μόνο να κάνει πίσω στους ανταποδοτικούς δασμούς του κατά των περισσότερων εμπορικών εταίρων των ΗΠΑ, αλλά και να προσκαλέσει την Κίνα να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».
Στο παιχνίδι της πρόκλησης μεταξύ Trump και του Κινέζου Προέδρου Xi Jinping, ο Trump ηττήθηκε, λέει ο οικονομολόγος.
Οι επενδυτές υπερίσχυσαν των δασμών και οι «τιμωροί των ομολόγων» αποδείχθηκαν ισχυρότεροι ακόμη και από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ – όπως είχε παρατηρήσει πριν από ένα τέταρτο του αιώνα ο πολιτικός στρατηγικός James Carville.
Στη συνέχεια είχαμε την κοκορομαχία με τον Πρόεδρο της Fed, Jerome Powell.
Και πάλι, ο Trump ήταν ο πρώτος που υποχώρησε – τουλάχιστον προς το παρόν.
Οι αγορές κατέρρευσαν όταν υπαινίχθηκε ότι θα απέλυε τον Powell και σύντομα έκανε πίσω, δηλώνοντας ότι «δεν έχει καμία πρόθεση» να το πράξει.
Παράλληλα, ο Powell ξεκαθάρισε ότι ο πρόεδρος δεν έχει την εξουσία να τον απομακρύνει.
Ομοίως, παρότι αρχικά επικράτησαν ακραίοι όπως ο Peter Navarro, βασικός εμπορικός σύμβουλος του Trump, που ενίσχυαν την εικόνα του ως «Άνθρωπου των Δασμών», αυτό δεν διήρκεσε.
Όταν οι αγορές κλονίστηκαν, επικράτησαν εκείνοι που υποστήριζαν μια στρατηγική «κλιμάκωσης προς αποκλιμάκωση» των δασμών, όπως ο υπουργός Οικονομικών Scott Bessent και ο Stephen Mirran, πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Συμβούλων (και πρώην συνάδελφός μου).
Τέλος, ορισμένοι Ρεπουμπλικανοί στο Κογκρέσο τάχθηκαν υπέρ της ψήφισης νομοθεσίας για τον περιορισμό της εξουσίας του προέδρου να επιβάλλει δασμούς, ενώ και άλλοι πολιτικοί δρώντες –από κυβερνήτες Πολιτειών και γενικούς εισαγγελείς έως επιχειρηματικές ενώσεις– προσέφυγαν νομικά κατά της κυβέρνησης για υπέρβαση εξουσιών.
Τεχνολογία
Σύμφωνα με τον Nouriel Roubini, πέρα από αυτούς τους τέσσερις περιοριστικούς παράγοντες, υπάρχει και ο παράγοντας της τεχνολογίας.
Η δυνητική ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας θα πλησιάσει το 4% έως το 2030, πολύ πάνω από την πρόσφατη εκτίμηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για 1,8%.
Ο λόγος είναι προφανής: η Αμερική ηγείται παγκοσμίως στους 10 από τους 12 τομείς που θα καθορίσουν το μέλλον, με την Κίνα να προηγείται μόνο στα ηλεκτρικά οχήματα και τις πράσινες τεχνολογίες.
Η ανάπτυξη στις ΗΠΑ έφτασε το 2,8% την περίοδο 2023-24 και η αύξηση της παραγωγικότητας από το 2019 ανέρχεται κατά μέσο όρο στο 1,9%, παρά την πτώση την περίοδο της πανδημίας.
«Από την κυκλοφορία του ChatGPT στα τέλη του 2022 –κάτι που είχα προβλέψει στο βιβλίο μου του 2022, Megathreats – οι επενδύσεις που σχετίζονται με την τεχνητή νοημοσύνη έχουν οδηγήσει σε έκρηξη κεφαλαιουχικών δαπανών στις ΗΠΑ.
Ακόμη και οι δασμοί και η επακόλουθη αβεβαιότητα δεν έχουν μεταβάλει ουσιαστικά τις στρατηγικές των μεγάλων τεχνολογικών εταιρειών, των κολοσσών της τεχνητής νοημοσύνης και άλλων.
Πολλοί, μάλιστα, διπλασιάζουν τις επενδύσεις τους στην AI» γράφει ο Roubini και συνεχίζει:
«Εάν η ανάπτυξη κινηθεί από το 2% στο 4% λόγω της τεχνολογίας, αυτό σημαίνει ώθηση 200 μονάδων βάσης στο δυνητικό ΑΕΠ.
Αντιθέτως, ακόμη και αυστηρότατα μέτρα προστατευτισμού στο εμπόριο και τη μετανάστευση θα μείωναν τη δυνητική ανάπτυξη μόλις κατά 50 μονάδες βάσης.
Αυτό σημαίνει ότι τα θετικά είναι τετραπλάσια από τα αρνητικά – η τεχνολογία υπερισχύει των δασμών μεσοπρόθεσμα.
Όπως υποστήριξα πρόσφατα αλλού, ακόμη και αν ο Mickey Mouse ήταν πρόεδρος, οι ΗΠΑ θα κατευθύνονταν και πάλι προς ανάπτυξη 4%, διότι η καινοτομία του ιδιωτικού τομέα υπόσχεται να αντισταθμίσει τις κακές πολιτικές και τη χαοτική χάραξή τους».
Η έκρηξη επενδύσεων λόγω της τεχνητής νοημοσύνης σημαίνει επίσης ότι, με ή χωρίς υψηλούς δασμούς, το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών των ΗΠΑ θα παραμείνει υψηλό και θα ακολουθήσει ανοδική πορεία (αντικατοπτρίζοντας τη διαφορά μεταξύ χαμηλής αποταμίευσης και υψηλών επενδύσεων).
Αλλά εφόσον η εξαιρετική ανάπτυξη της Αμερικής επιβιώνει του Trump, οι επενδυτικές εισροές χαρτοφυλακίου θα συνεχιστούν παρά τον θόρυβο της εμπορικής πολιτικής.
Παρότι οι επενδυτές στα ομόλογα ίσως αποσυρθούν από τα αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία και το δολάριο, οι επενδυτές σε μετοχές θα διατηρήσουν υψηλές θέσεις στις ΗΠΑ – ίσως μάλιστα να τις αυξήσουν.
Οποιαδήποτε ουσιαστική αποδυνάμωση του δολαρίου θα είναι σταδιακή και το δολάριο δεν θα χάσει ξαφνικά τον ρόλο του ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
Λαϊκιστικές δυνάμεις
Σύμφωνα με τον οικονομολόγο, με την πάροδο του χρόνου, η υψηλότερη ανάπτυξη, σε συνδυασμό με τις υφιστάμενες πολιτικές αναδιανομής, θα εξασθενήσει τις λαϊκιστικές δυνάμεις στις ΗΠΑ.
Εν τω μεταξύ, η Ευρώπη θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει αντίθετους ανέμους, όπως η δημογραφική γήρανση, η ενεργειακή εξάρτηση, η υπερεξάρτηση από την κινεζική αγορά, η ασθενής εγχώρια καινοτομία και η στάσιμη ανάπτυξη που κυμαίνεται γύρω στο 1%.
Το χάσμα καινοτομίας μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης, που διαρκεί 50 χρόνια, θα διευρυνθεί καθώς η ανάπτυξη που τροφοδοτείται από την AI θα μεταβεί από λογαριθμική σε εκθετική.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι πολύ πιθανό ακροδεξιά λαϊκιστικά κόμματα να κυριαρχήσουν στην πλειονότητα της Ευρώπης, όπως έχει ήδη συμβεί σε ορισμένες χώρες.
Αν και οι ΗΠΑ φαίνεται να ολισθαίνουν προς τον αυταρχισμό, η Ευρώπη μπορεί σήμερα να μοιάζει ως το τελευταίο προπύργιο της φιλελεύθερης δημοκρατίας στον κόσμο – αλλά αυτό το αφήγημα μπορεί να ανατραπεί μεσοπρόθεσμα.
Μια τέτοια ανατροπή θα είναι ακόμα πιο πιθανή αν οι Ευρωπαίοι συνεχίσουν να αγνοούν τις συστάσεις των πρώην Ιταλών πρωθυπουργών Enrico Letta και Mario Draghi.
Στην περσινή του έκθεση για την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης, ο Draghi επεσήμανε ότι οι ενδοευρωπαϊκοί δασμοί σε αγαθά και υπηρεσίες είναι πολύ υψηλότεροι από αυτούς που έχει απειλήσει να επιβάλει ο Trump.
Ένα θετικό στοιχείο στον εκφοβισμό του Trump είναι ότι ίσως αναγκάσει την Ευρώπη να ξυπνήσει.
Βεβαίως, ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ θα ξεπεράσει το 4% φέτος.
Οι εμπορικές συμφωνίες με τις περισσότερες χώρες θα περιορίσουν τους δασμούς σε ένα ανεπιθύμητο αλλά διαχειρίσιμο επίπεδο 10-15%, ενώ μια πιθανή αποκλιμάκωση με την Κίνα θα αφήσει το επίπεδο αυτό στο περίπου 60%, κατά μέσο όρο, οδηγώντας σε μια σταδιακή αποσύνδεση των δύο οικονομιών.
Όπως επισημαίνει ο οικονομολόγος, το επακόλουθο πλήγμα στα πραγματικά (προσαρμοσμένα στον πληθωρισμό) διαθέσιμα εισοδήματα θα ανακόψει την ανάπτυξη έως το τέταρτο τρίμηνο του έτους, πιθανόν οδηγώντας σε μια ήπια ύφεση στις ΗΠΑ που θα διαρκέσει δύο τρίμηνα.
Ωστόσο, μια Fed που παραμένει αξιόπιστα δεσμευμένη να συγκρατεί τις πληθωριστικές προσδοκίες θα μπορεί να μειώσει τα επιτόκια μόλις επιβραδυνθεί η ανάπτυξη, και μια μέτρια αύξηση της ανεργίας θα συμβάλει στην υποχώρηση του πληθωρισμού.
Μέχρι τα μέσα του 2026, η οικονομική ανάπτυξη των ΗΠΑ θα βιώνει ισχυρή ανάκαμψη, αλλά ο Trump θα έχει υποστεί πολιτική ζημιά, προμηνύοντας ήττα του κόμματός του στις ενδιάμεσες εκλογές.
Οι φόβοι περί μετάβασης των ΗΠΑ στον αυταρχισμό θα υποχωρήσουν.
Η αμερικανική δημοκρατία θα επιβιώσει και, μετά από μια αρχική περίοδο πόνου, η οικονομία των ΗΠΑ θα ευημερήσει, καταλήγει ο Roubini.
www.bankingnews.gr
Δημογραφική κατάρρευση, χαμηλή ανάπτυξη, τεχνολογική υστέρηση και γεωπολιτική εξάρτηση από την Κίνα συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα.
Την ίδια ώρα, ο λαϊκισμός και η ακροδεξιά κερδίζουν έδαφος σε μια ήπειρο χωρίς ξεκάθαρη στρατηγική επιβίωσης.
«Τον Δεκέμβριο που πέρασε, υποστήριξα ότι, παρόλο που ορισμένες από τις πολιτικές του Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump είναι στασιμοπληθωριστικές (μειώνοντας την ανάπτυξη και αυξάνοντας τον πληθωρισμό), τα αποτελέσματα αυτά θα μετριάζονταν τελικά από τέσσερις παράγοντες:
την πειθαρχία των αγορών, την ανεξαρτησία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed), τους ίδιους τους συμβούλους του προέδρου και τις οριακές πλειοψηφίες των Ρεπουμπλικανών στο Κογκρέσο.
Το σενάριο εξελίχθηκε όπως είχε προβλεφθεί» γράφει ο Roubini και συνεχίζει:
«Η αντίδραση των αγορών μετοχών, ομολόγων, πιστώσεων και νομισμάτων ανάγκασε τον Trump όχι μόνο να κάνει πίσω στους ανταποδοτικούς δασμούς του κατά των περισσότερων εμπορικών εταίρων των ΗΠΑ, αλλά και να προσκαλέσει την Κίνα να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».
Στο παιχνίδι της πρόκλησης μεταξύ Trump και του Κινέζου Προέδρου Xi Jinping, ο Trump ηττήθηκε, λέει ο οικονομολόγος.
Οι επενδυτές υπερίσχυσαν των δασμών και οι «τιμωροί των ομολόγων» αποδείχθηκαν ισχυρότεροι ακόμη και από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ – όπως είχε παρατηρήσει πριν από ένα τέταρτο του αιώνα ο πολιτικός στρατηγικός James Carville.
Στη συνέχεια είχαμε την κοκορομαχία με τον Πρόεδρο της Fed, Jerome Powell.
Και πάλι, ο Trump ήταν ο πρώτος που υποχώρησε – τουλάχιστον προς το παρόν.
Οι αγορές κατέρρευσαν όταν υπαινίχθηκε ότι θα απέλυε τον Powell και σύντομα έκανε πίσω, δηλώνοντας ότι «δεν έχει καμία πρόθεση» να το πράξει.
Παράλληλα, ο Powell ξεκαθάρισε ότι ο πρόεδρος δεν έχει την εξουσία να τον απομακρύνει.
Ομοίως, παρότι αρχικά επικράτησαν ακραίοι όπως ο Peter Navarro, βασικός εμπορικός σύμβουλος του Trump, που ενίσχυαν την εικόνα του ως «Άνθρωπου των Δασμών», αυτό δεν διήρκεσε.
Όταν οι αγορές κλονίστηκαν, επικράτησαν εκείνοι που υποστήριζαν μια στρατηγική «κλιμάκωσης προς αποκλιμάκωση» των δασμών, όπως ο υπουργός Οικονομικών Scott Bessent και ο Stephen Mirran, πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Συμβούλων (και πρώην συνάδελφός μου).
Τέλος, ορισμένοι Ρεπουμπλικανοί στο Κογκρέσο τάχθηκαν υπέρ της ψήφισης νομοθεσίας για τον περιορισμό της εξουσίας του προέδρου να επιβάλλει δασμούς, ενώ και άλλοι πολιτικοί δρώντες –από κυβερνήτες Πολιτειών και γενικούς εισαγγελείς έως επιχειρηματικές ενώσεις– προσέφυγαν νομικά κατά της κυβέρνησης για υπέρβαση εξουσιών.
Τεχνολογία
Σύμφωνα με τον Nouriel Roubini, πέρα από αυτούς τους τέσσερις περιοριστικούς παράγοντες, υπάρχει και ο παράγοντας της τεχνολογίας.
Η δυνητική ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας θα πλησιάσει το 4% έως το 2030, πολύ πάνω από την πρόσφατη εκτίμηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για 1,8%.
Ο λόγος είναι προφανής: η Αμερική ηγείται παγκοσμίως στους 10 από τους 12 τομείς που θα καθορίσουν το μέλλον, με την Κίνα να προηγείται μόνο στα ηλεκτρικά οχήματα και τις πράσινες τεχνολογίες.
Η ανάπτυξη στις ΗΠΑ έφτασε το 2,8% την περίοδο 2023-24 και η αύξηση της παραγωγικότητας από το 2019 ανέρχεται κατά μέσο όρο στο 1,9%, παρά την πτώση την περίοδο της πανδημίας.
«Από την κυκλοφορία του ChatGPT στα τέλη του 2022 –κάτι που είχα προβλέψει στο βιβλίο μου του 2022, Megathreats – οι επενδύσεις που σχετίζονται με την τεχνητή νοημοσύνη έχουν οδηγήσει σε έκρηξη κεφαλαιουχικών δαπανών στις ΗΠΑ.
Ακόμη και οι δασμοί και η επακόλουθη αβεβαιότητα δεν έχουν μεταβάλει ουσιαστικά τις στρατηγικές των μεγάλων τεχνολογικών εταιρειών, των κολοσσών της τεχνητής νοημοσύνης και άλλων.
Πολλοί, μάλιστα, διπλασιάζουν τις επενδύσεις τους στην AI» γράφει ο Roubini και συνεχίζει:
«Εάν η ανάπτυξη κινηθεί από το 2% στο 4% λόγω της τεχνολογίας, αυτό σημαίνει ώθηση 200 μονάδων βάσης στο δυνητικό ΑΕΠ.
Αντιθέτως, ακόμη και αυστηρότατα μέτρα προστατευτισμού στο εμπόριο και τη μετανάστευση θα μείωναν τη δυνητική ανάπτυξη μόλις κατά 50 μονάδες βάσης.
Αυτό σημαίνει ότι τα θετικά είναι τετραπλάσια από τα αρνητικά – η τεχνολογία υπερισχύει των δασμών μεσοπρόθεσμα.
Όπως υποστήριξα πρόσφατα αλλού, ακόμη και αν ο Mickey Mouse ήταν πρόεδρος, οι ΗΠΑ θα κατευθύνονταν και πάλι προς ανάπτυξη 4%, διότι η καινοτομία του ιδιωτικού τομέα υπόσχεται να αντισταθμίσει τις κακές πολιτικές και τη χαοτική χάραξή τους».
Η έκρηξη επενδύσεων λόγω της τεχνητής νοημοσύνης σημαίνει επίσης ότι, με ή χωρίς υψηλούς δασμούς, το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών των ΗΠΑ θα παραμείνει υψηλό και θα ακολουθήσει ανοδική πορεία (αντικατοπτρίζοντας τη διαφορά μεταξύ χαμηλής αποταμίευσης και υψηλών επενδύσεων).
Αλλά εφόσον η εξαιρετική ανάπτυξη της Αμερικής επιβιώνει του Trump, οι επενδυτικές εισροές χαρτοφυλακίου θα συνεχιστούν παρά τον θόρυβο της εμπορικής πολιτικής.
Παρότι οι επενδυτές στα ομόλογα ίσως αποσυρθούν από τα αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία και το δολάριο, οι επενδυτές σε μετοχές θα διατηρήσουν υψηλές θέσεις στις ΗΠΑ – ίσως μάλιστα να τις αυξήσουν.
Οποιαδήποτε ουσιαστική αποδυνάμωση του δολαρίου θα είναι σταδιακή και το δολάριο δεν θα χάσει ξαφνικά τον ρόλο του ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
Λαϊκιστικές δυνάμεις
Σύμφωνα με τον οικονομολόγο, με την πάροδο του χρόνου, η υψηλότερη ανάπτυξη, σε συνδυασμό με τις υφιστάμενες πολιτικές αναδιανομής, θα εξασθενήσει τις λαϊκιστικές δυνάμεις στις ΗΠΑ.
Εν τω μεταξύ, η Ευρώπη θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει αντίθετους ανέμους, όπως η δημογραφική γήρανση, η ενεργειακή εξάρτηση, η υπερεξάρτηση από την κινεζική αγορά, η ασθενής εγχώρια καινοτομία και η στάσιμη ανάπτυξη που κυμαίνεται γύρω στο 1%.
Το χάσμα καινοτομίας μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης, που διαρκεί 50 χρόνια, θα διευρυνθεί καθώς η ανάπτυξη που τροφοδοτείται από την AI θα μεταβεί από λογαριθμική σε εκθετική.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι πολύ πιθανό ακροδεξιά λαϊκιστικά κόμματα να κυριαρχήσουν στην πλειονότητα της Ευρώπης, όπως έχει ήδη συμβεί σε ορισμένες χώρες.
Αν και οι ΗΠΑ φαίνεται να ολισθαίνουν προς τον αυταρχισμό, η Ευρώπη μπορεί σήμερα να μοιάζει ως το τελευταίο προπύργιο της φιλελεύθερης δημοκρατίας στον κόσμο – αλλά αυτό το αφήγημα μπορεί να ανατραπεί μεσοπρόθεσμα.
Μια τέτοια ανατροπή θα είναι ακόμα πιο πιθανή αν οι Ευρωπαίοι συνεχίσουν να αγνοούν τις συστάσεις των πρώην Ιταλών πρωθυπουργών Enrico Letta και Mario Draghi.
Στην περσινή του έκθεση για την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης, ο Draghi επεσήμανε ότι οι ενδοευρωπαϊκοί δασμοί σε αγαθά και υπηρεσίες είναι πολύ υψηλότεροι από αυτούς που έχει απειλήσει να επιβάλει ο Trump.
Ένα θετικό στοιχείο στον εκφοβισμό του Trump είναι ότι ίσως αναγκάσει την Ευρώπη να ξυπνήσει.
Βεβαίως, ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ θα ξεπεράσει το 4% φέτος.
Οι εμπορικές συμφωνίες με τις περισσότερες χώρες θα περιορίσουν τους δασμούς σε ένα ανεπιθύμητο αλλά διαχειρίσιμο επίπεδο 10-15%, ενώ μια πιθανή αποκλιμάκωση με την Κίνα θα αφήσει το επίπεδο αυτό στο περίπου 60%, κατά μέσο όρο, οδηγώντας σε μια σταδιακή αποσύνδεση των δύο οικονομιών.
Όπως επισημαίνει ο οικονομολόγος, το επακόλουθο πλήγμα στα πραγματικά (προσαρμοσμένα στον πληθωρισμό) διαθέσιμα εισοδήματα θα ανακόψει την ανάπτυξη έως το τέταρτο τρίμηνο του έτους, πιθανόν οδηγώντας σε μια ήπια ύφεση στις ΗΠΑ που θα διαρκέσει δύο τρίμηνα.
Ωστόσο, μια Fed που παραμένει αξιόπιστα δεσμευμένη να συγκρατεί τις πληθωριστικές προσδοκίες θα μπορεί να μειώσει τα επιτόκια μόλις επιβραδυνθεί η ανάπτυξη, και μια μέτρια αύξηση της ανεργίας θα συμβάλει στην υποχώρηση του πληθωρισμού.
Μέχρι τα μέσα του 2026, η οικονομική ανάπτυξη των ΗΠΑ θα βιώνει ισχυρή ανάκαμψη, αλλά ο Trump θα έχει υποστεί πολιτική ζημιά, προμηνύοντας ήττα του κόμματός του στις ενδιάμεσες εκλογές.
Οι φόβοι περί μετάβασης των ΗΠΑ στον αυταρχισμό θα υποχωρήσουν.
Η αμερικανική δημοκρατία θα επιβιώσει και, μετά από μια αρχική περίοδο πόνου, η οικονομία των ΗΠΑ θα ευημερήσει, καταλήγει ο Roubini.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών