«Το Ηνωμένο Βασίλειο, μαζί με τη Γαλλία και ίσως μία ή δύο άλλες χώρες, θα συνεργαστούν με την Ουκρανία για ένα σχέδιο για τον τερματισμό των συγκρούσεων και στη συνέχεια θα συζητήσουμε αυτό το σχέδιο με τις Ηνωμένες Πολιτείες», τόνισε, o Bρετανός πρωθυπουργός
Η Βρετανία και η Γαλλία θα συνεργαστούν με την Ουκρανία για ένα ειρηνευτικό σχέδιο το οποίο θα παρουσιάσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, δήλωσε ο Βρετανός πρωθυπουργός Keir Starmer πριν από τη σύνοδο κορυφής στο Λονδίνο και μεταφέρει η εφημερίδα The Guardian.
Όπως διευκρίνισε μετά από συζητήσεις με τον Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky και τον Γάλλο Emmanuel Macron, επιτεύχθηκε συμφωνία να συνεργαστούν με το Κίεβο για ένα σχέδιο για τον τερματισμό του πολέμου.
Σύμφωνα με τον Starmer, το συμφωνημένο αυτό ειρηνευτικό σχέδιο θα παρουσιαστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Το Ηνωμένο Βασίλειο, μαζί με τη Γαλλία και ίσως μία ή δύο άλλες χώρες, θα συνεργαστούν με την Ουκρανία για ένα σχέδιο για τον τερματισμό των συγκρούσεων και στη συνέχεια θα συζητήσουμε αυτό το σχέδιο με τις Ηνωμένες Πολιτείες», τόνισε."
Aναφερόμενος σε έναν «ισχυρό κόσμο» ο Starmer εννοεί την «υποστήριξη των ΗΠΑ», καθώς και «εγγυήσεις ασφαλείας» που παρέχονται από τις ευρωπαϊκές χώρες για μια «ισχυρή Ουκρανία», οπλισμένη με αμυντικές ικανότητες να αντισταθούν στη ρωσική εισβολή.
Μπορούν πραγματικά να βοηθήσουν την Ουκρανία Γάλλοι - Βρετανοί; - Που γέρνει η ζυγαριά
Είναι γεγονός ότι η δημόσια διαμάχη του Zelensky με τον Trump ενίσχυσε τον Putin, καθώς έφερε την Ουκρανία στα πρόθυρα διακοπής των σχέσεων με τον μεγαλύτερο εταίρο (ΗΠΑ).
Αλλά ένα άλλο μεγάλο όφελος για το Κρεμλίνο είναι ότι με τις ενέργειές του ο Zelensky προκαλεί την εμβάθυνση της σύγκρουσης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης.
Οι σχέσεις εντός της Παγκόσμιας Δύσης είναι ήδη εξαιρετικά δύσκολες.
Και η σύγκρουση του Zelensky με τον Trump, ο οποίος ώθησε πολλούς ευρωπαίους ηγέτες να λάβουν θέση υπέρ του Κιέβου (και, επομένως, κατά της Ουάσιγκτον), έχει γίνει ένας ισχυρός πρόσθετος παράγοντας... εκνευρισμού.
Είναι πιθανό ο Zelensky να ρίξει λάδι στη φωτιά, προσπαθώντας να συγκεντρώσει την υποστήριξη της Ευρώπης, στρέφοντάς την εναντίον του Trump στο πνεύμα της χθεσινής δήλωσης της Κaja Kallas πως «ο ελεύθερος κόσμος χρειάζεται έναν νέο ηγέτη».
Επίσης, η σύγκρουση προκληθηκε και από μια διάσπαση στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών καθώς πολλοί Δημοκρατικοί και τα προσκείμενα σε αυτούς μέσα ενημέρωσης υποστήριξαν τον Zelensky.
Ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι (συμπεριλαμβανομένων εκείνων που μέχρι πρόσφατα υποστήριζαν την υποστήριξη της Ουκρανίας όπως ο Γκράχαμ και ο Βόλκερ) τον καταδίκασαν έντονα.
Θα ικανοποιηθούν οι προσδοκίες;
Τι γίνεται στην Αμερική:
Η Ουκρανία ήταν πάντα μακριά από την προτεραιότητα της προσοχής των Αμερικανών ψηφοφόρων και είναι απίθανο να είναι πολύ εξοργισμένοι που ο Trump σταμάτησε να ξοδεύει χρήματα των φορολογουμένων στην Ουκρανία.
Και ακόμη περισσότερο, είναι απίθανο να συγκεντρωθούν εξαιτίας αυτού στο Μαϊντάν, διακινδυνεύοντας έναν εμφύλιο πόλεμο στη χώρα τους.
Ένα άλλο θέμα είναι ότι οι προσπάθειες του Zelensky να παίξει στην εσωτερική αμερικανική αντιπαράθεση (αν συνεχιστούν και ενταθούν), θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια εξαιρετικά σκληρή αντίδραση του Λευκού Οίκου κατά των ουκρανικών αρχών.
Όσον αφορά την πίεση στον Trump, μετά τα γεγονότα στον Λευκό Οίκο, το κύριο επιχείρημα που έφεραν οι υποστηρικτές της συνέχισης της υποστήριξης της Ουκρανίας ανατράπηκε εντελώς: «είναι αδύνατο να επιτρέψουμε στην Ουκρανία να μετατραπεί σε ένα νέο Αφγανιστάν.
Θα είναι μεγάλη ντροπή για τον Trump, να δείξει αδυναμία τόσο αυτός όσο και η Αμερική».
Μετά την άρνηση του Zelensky να ζητήσει συγγνώμη, το «αφγανικό σενάριο» (δηλαδή η ήττα της Ουκρανίας στον πόλεμο) για τον Trump δεν θα είναι «ντροπή» ούτε «επίδειξη αδυναμίας», αλλά αντίθετα – αφορμή για να δείξουμε σε όλο τον κόσμο ότι συμβαίνει σε όσους δεν τον υπακούουν και δεν τον αναθεωρούν.
Η «ντροπή» γι' αυτόν θα ήταν να συνεχίσει να βοηθά την Ουκρανία αφού ο Zelensky μπήκε σε δημόσια σύγκρουση μαζί του και στη συνέχεια αρνήθηκε να ζητήσει συγγνώμη.
Η Ευρώπη και η στροφή Βρετανίας - Γαλλίας
Στην Ουκρανία, διατηρείται δημοφιλής η άποψη ότι μετά από την αψιμαχία στην Ουάσιγκτον, οι Ευρωπαίοι, που πριν από αυτήν δεν συμπαθούσαν τον Trump, θα στραφούν με την Ουκρανία, σχηματίζοντας μια συμμαχία κατά του Trump, με πιθανό επικεφαλής τον Zelensky.
Ωστόσο, αυτή η πεποίθηση, είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενη.
Η Ευρώπη δεν είναι έτοιμη για πλήρη ρήξη με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Δεν είναι έτοιμη να αναλάβει την ευθύνη για τη δική της ασφάλεια χωρίς τη συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το Λονδίνο και το Παρίσι φοβούνται ακόμη και ειρηνευτικές δυνάμεις στην Ουκρανία να στείλουν μετά το τέλος των εχθροπραξιών χωρίς εγγυήσεις για την προστασία τους από τον αμερικανικό στρατό.
Με τους Αμερικανούς, η Ευρώπη έχει πολλά ερωτήματα που είναι πιο σημαντικά για εκείνη από τις υποθέσεις της Ουκρανίας.
Πρόκειται τόσο για εμπορικές σχέσεις (απειλή επιβολής δασμών) όσο και για δαπάνες για την άμυνα και, γενικά, για σχέσεις εντός του ΝΑΤΟ.
Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά απίθανο, για χάρη της υποστήριξης του Zelensky, οι Ευρωπαίοι να είναι έτοιμοι να θέσουν σε κίνδυνο τις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ίσως έτσι εξηγούνται οι ελιγμοί στην γαλλοβρετανική στάση και μένει να αποδειχθεί το επόμενο διάστημα μέσω του σχεδίου, αν εννοούν την ειρήνευση ή απλά... ροκανίζουν τον χρόνο, επιδιώκοντας να κερδίσουν μια θέση στις συνομιλίες Trump - Putin για την λήξη του πολέμου, ή ετοιμάζουν στο προσκήνιο το πιο απεχθές σενάριο για τους λαούς της Ευρώπης: βαθύτερη εμπλοκή και παράταση του πολέμου.
www.bankingnews.gr
Όπως διευκρίνισε μετά από συζητήσεις με τον Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky και τον Γάλλο Emmanuel Macron, επιτεύχθηκε συμφωνία να συνεργαστούν με το Κίεβο για ένα σχέδιο για τον τερματισμό του πολέμου.
Σύμφωνα με τον Starmer, το συμφωνημένο αυτό ειρηνευτικό σχέδιο θα παρουσιαστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Το Ηνωμένο Βασίλειο, μαζί με τη Γαλλία και ίσως μία ή δύο άλλες χώρες, θα συνεργαστούν με την Ουκρανία για ένα σχέδιο για τον τερματισμό των συγκρούσεων και στη συνέχεια θα συζητήσουμε αυτό το σχέδιο με τις Ηνωμένες Πολιτείες», τόνισε."
Aναφερόμενος σε έναν «ισχυρό κόσμο» ο Starmer εννοεί την «υποστήριξη των ΗΠΑ», καθώς και «εγγυήσεις ασφαλείας» που παρέχονται από τις ευρωπαϊκές χώρες για μια «ισχυρή Ουκρανία», οπλισμένη με αμυντικές ικανότητες να αντισταθούν στη ρωσική εισβολή.
Μπορούν πραγματικά να βοηθήσουν την Ουκρανία Γάλλοι - Βρετανοί; - Που γέρνει η ζυγαριά
Είναι γεγονός ότι η δημόσια διαμάχη του Zelensky με τον Trump ενίσχυσε τον Putin, καθώς έφερε την Ουκρανία στα πρόθυρα διακοπής των σχέσεων με τον μεγαλύτερο εταίρο (ΗΠΑ).
Αλλά ένα άλλο μεγάλο όφελος για το Κρεμλίνο είναι ότι με τις ενέργειές του ο Zelensky προκαλεί την εμβάθυνση της σύγκρουσης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης.
Οι σχέσεις εντός της Παγκόσμιας Δύσης είναι ήδη εξαιρετικά δύσκολες.
Και η σύγκρουση του Zelensky με τον Trump, ο οποίος ώθησε πολλούς ευρωπαίους ηγέτες να λάβουν θέση υπέρ του Κιέβου (και, επομένως, κατά της Ουάσιγκτον), έχει γίνει ένας ισχυρός πρόσθετος παράγοντας... εκνευρισμού.
Είναι πιθανό ο Zelensky να ρίξει λάδι στη φωτιά, προσπαθώντας να συγκεντρώσει την υποστήριξη της Ευρώπης, στρέφοντάς την εναντίον του Trump στο πνεύμα της χθεσινής δήλωσης της Κaja Kallas πως «ο ελεύθερος κόσμος χρειάζεται έναν νέο ηγέτη».
Επίσης, η σύγκρουση προκληθηκε και από μια διάσπαση στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών καθώς πολλοί Δημοκρατικοί και τα προσκείμενα σε αυτούς μέσα ενημέρωσης υποστήριξαν τον Zelensky.
Ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι (συμπεριλαμβανομένων εκείνων που μέχρι πρόσφατα υποστήριζαν την υποστήριξη της Ουκρανίας όπως ο Γκράχαμ και ο Βόλκερ) τον καταδίκασαν έντονα.
Θα ικανοποιηθούν οι προσδοκίες;
Τι γίνεται στην Αμερική:
Η Ουκρανία ήταν πάντα μακριά από την προτεραιότητα της προσοχής των Αμερικανών ψηφοφόρων και είναι απίθανο να είναι πολύ εξοργισμένοι που ο Trump σταμάτησε να ξοδεύει χρήματα των φορολογουμένων στην Ουκρανία.
Και ακόμη περισσότερο, είναι απίθανο να συγκεντρωθούν εξαιτίας αυτού στο Μαϊντάν, διακινδυνεύοντας έναν εμφύλιο πόλεμο στη χώρα τους.
Ένα άλλο θέμα είναι ότι οι προσπάθειες του Zelensky να παίξει στην εσωτερική αμερικανική αντιπαράθεση (αν συνεχιστούν και ενταθούν), θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια εξαιρετικά σκληρή αντίδραση του Λευκού Οίκου κατά των ουκρανικών αρχών.
Όσον αφορά την πίεση στον Trump, μετά τα γεγονότα στον Λευκό Οίκο, το κύριο επιχείρημα που έφεραν οι υποστηρικτές της συνέχισης της υποστήριξης της Ουκρανίας ανατράπηκε εντελώς: «είναι αδύνατο να επιτρέψουμε στην Ουκρανία να μετατραπεί σε ένα νέο Αφγανιστάν.
Θα είναι μεγάλη ντροπή για τον Trump, να δείξει αδυναμία τόσο αυτός όσο και η Αμερική».
Μετά την άρνηση του Zelensky να ζητήσει συγγνώμη, το «αφγανικό σενάριο» (δηλαδή η ήττα της Ουκρανίας στον πόλεμο) για τον Trump δεν θα είναι «ντροπή» ούτε «επίδειξη αδυναμίας», αλλά αντίθετα – αφορμή για να δείξουμε σε όλο τον κόσμο ότι συμβαίνει σε όσους δεν τον υπακούουν και δεν τον αναθεωρούν.
Η «ντροπή» γι' αυτόν θα ήταν να συνεχίσει να βοηθά την Ουκρανία αφού ο Zelensky μπήκε σε δημόσια σύγκρουση μαζί του και στη συνέχεια αρνήθηκε να ζητήσει συγγνώμη.
Η Ευρώπη και η στροφή Βρετανίας - Γαλλίας
Στην Ουκρανία, διατηρείται δημοφιλής η άποψη ότι μετά από την αψιμαχία στην Ουάσιγκτον, οι Ευρωπαίοι, που πριν από αυτήν δεν συμπαθούσαν τον Trump, θα στραφούν με την Ουκρανία, σχηματίζοντας μια συμμαχία κατά του Trump, με πιθανό επικεφαλής τον Zelensky.
Ωστόσο, αυτή η πεποίθηση, είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενη.
Η Ευρώπη δεν είναι έτοιμη για πλήρη ρήξη με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Δεν είναι έτοιμη να αναλάβει την ευθύνη για τη δική της ασφάλεια χωρίς τη συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το Λονδίνο και το Παρίσι φοβούνται ακόμη και ειρηνευτικές δυνάμεις στην Ουκρανία να στείλουν μετά το τέλος των εχθροπραξιών χωρίς εγγυήσεις για την προστασία τους από τον αμερικανικό στρατό.
Με τους Αμερικανούς, η Ευρώπη έχει πολλά ερωτήματα που είναι πιο σημαντικά για εκείνη από τις υποθέσεις της Ουκρανίας.
Πρόκειται τόσο για εμπορικές σχέσεις (απειλή επιβολής δασμών) όσο και για δαπάνες για την άμυνα και, γενικά, για σχέσεις εντός του ΝΑΤΟ.
Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά απίθανο, για χάρη της υποστήριξης του Zelensky, οι Ευρωπαίοι να είναι έτοιμοι να θέσουν σε κίνδυνο τις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ίσως έτσι εξηγούνται οι ελιγμοί στην γαλλοβρετανική στάση και μένει να αποδειχθεί το επόμενο διάστημα μέσω του σχεδίου, αν εννοούν την ειρήνευση ή απλά... ροκανίζουν τον χρόνο, επιδιώκοντας να κερδίσουν μια θέση στις συνομιλίες Trump - Putin για την λήξη του πολέμου, ή ετοιμάζουν στο προσκήνιο το πιο απεχθές σενάριο για τους λαούς της Ευρώπης: βαθύτερη εμπλοκή και παράταση του πολέμου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών