Ενώ η σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας και οι εντάσεις στον Ατλαντικό αποσπούν την προσοχή των υπευθύνων χάραξης πολιτικής, η Κίνα συνεχίζει να οικοδομεί σχέσεις στην Ασία και τη Μέση Ανατολή
Ο κόσμος έχει χωριστεί ανάμεσα σε δύο πολέμους.
Το «θερμό» στην Ανατολική Ευρώπη και τον «Ψυχρό» στην Ασία.
Αυτό διαπιστώνει σε νέα ανάλυσή της η Rabobank, η οποία βλέπει τις αγορές παγκοσμίως να προσπαθούν να προσαρμοστούν σε ένα εχθρικό κλίμα, αλλά όχι μόνο σε γεωστρατηγικό επίπεδο.
Και σε νομισματικό.
Η αφήγηση των κεντρικών τραπεζών «υψηλότερα για περισσότερο», αναφορικά με τα επιτόκια, συνεχίζει να αποτιμάται από τις αγορές.
Αυτό παρά το γεγονός ότι η Τράπεζα της Ιαπωνίας έστρεψε τον επιλογέα λίγο προς τα πίσω προς την πλευρά του Dovish, καθώς άφησαν τα επίσημα επιτόκια αμετάβλητα και διέψευσαν τα σχόλια του κυβερνήτη Ueda πριν από λίγες εβδομάδες ότι μπορεί να υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να ξεκινήσει η άνοδος των επιτοκίων πριν από το τέλος του το έτος.
Παρόλα αυτά, οι αποδόσεις του 10ετούς ομολόγου των ΗΠΑ άγγιξαν το 4,5% (το υψηλότερο από το 2007) και το αργό πετρέλαιο πλησιάζει επικίνδυνα τα 100 δολάρια.
Οι πόλεμοι
Μεταβαίνοντας στη γεωπολιτική, είδαμε πρόσφατα ορισμένες ανακοινώσεις χωρών που συνάπτουν «συνολική στρατηγική εταιρική σχέση».
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Βιετνάμ αναβάθμισαν τη σχέση τους σε CSP στις αρχές Σεπτεμβρίου, όπως και η Αυστραλία και οι Φιλιππίνες.
Τον Ιούλιο, η Κίνα σήμανε συναγερμό στην Ασία-Ειρηνικό συνάπτοντας CSP με τις Νήσους του Σολομώντα και το έκαναν ξανά συνάπτοντας παρόμοια συμφωνία με το Ανατολικό Τιμόρ το Σαββατοκύριακο.
Μέρος της συμφωνίας με το Ανατολικό Τιμόρ περιλαμβάνει την αναγνώριση της "Αρχής της Μίας Κίνας", η οποία συνοδεύεται από δήλωση του Ανατολικού Τιμόρ ότι η Ταϊβάν είναι «αναπαλλοτρίωτο μέρος της επικράτειας της Κίνας και είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή «ανεξαρτησίας της Ταϊβάν».
Το πλεονέκτημα εδώ είναι ότι το Τιμόρ-Λέστε μπορεί να συμμετάσχει στη μεγαλοπρέπεια που υποσχέθηκε η πρωτοβουλία Belt and Road του Xi Xinping και ίσως να απολαύσει το Schadenfreude να παρακολουθεί τις εξωτερικές υποθέσεις και το αμυντικό κατεστημένο στην Καμπέρα, καθώς η Κίνα τοποθετείται σταθερά ανάμεσα στο ναυτικό των ΗΠΑ, τις βάσεις στο Γκουάμ, τη Χαβάη και τα νησιά Μάρσαλ και τις βόρειες προσεγγίσεις της Αυστραλίας.
Έτσι, ενώ ο κόσμος είναι κατανοητά προσηλωμένος στον "θερμό" πόλεμο που μαίνεται στην Ανατολική Ευρώπη, ο Ψυχρός Πόλεμος στην Ασία-Ειρηνικό είναι πραγματικά σε εξέλιξη, με τους μεγάλους εμπόλεμους να επιδιώκουν την καλύτερη στρατηγική τοποθέτηση.
Thucydides Trap
Είναι στην Ασία όπου θα παίξει πραγματικά ή όχι το Thucydides Trap;
Η Ταϊβάν είναι αναμφίβολα η θρυαλλίδα, επομένως η απροκάλυπτη επιλογή πλευρών στο ζήτημα της Ταϊβάν είναι πολύ μεγάλη υπόθεση στην πολιτική της περιοχής.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν απασχολημένες προσπαθώντας να διασφαλίσουν ότι οι μικρές χώρες θα επιλέξουν την πλευρά τους, έτσι η G7 συνέταξε καθυστερημένα την πρωτοβουλία B3W το 2021 ως αμφισβητία του Belt and Road.
Δυστυχώς, πολλά έχουν συμβεί από τότε και οι ελλειμματικοί προϋπολογισμοί των ΗΠΑ και των (κυρίως) ευρωπαίων συμμάχων τους που αποτελούν την G7 δεν έχουν μέχρι στιγμής κριθεί σκόπιμο να παράσχουν τα υποσχεθέντα 600 δισεκατομμύρια δολάρια χρηματοδότησης για τη δημιουργία επενδύσεων σε υποδομές στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Μια περαιτέρω στρατηγική πρωτοβουλία ανακοινώθηκε στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών την περασμένη εβδομάδα.
Η «Σύμπραξη για την Ατλαντική Συνεργασία» δίνει έμφαση στην καλύτερη οικονομική ολοκλήρωση για χώρες κατά μήκος της ακτογραμμής του Ατλαντικού και ίσως παρέχει ένα είδος τείχους προστασίας στη σειρά πραξικοπημάτων που κινούνται μέσω της κεντρικής Αφρικής προς τις ακτές του Ατλαντικού.
Το σημαντικότερο είναι ότι η συμφωνία περιλαμβάνει τη Βραζιλία, ένα έθνος BRICS+ που, όπως η Ινδία, γίνεται όλο και πιο σημαντικό στις παγκόσμιες υποθέσεις και μέχρι σήμερα με χαρά περπατούσε και στις δύο πλευρές του δρόμου στον ανταγωνισμό ΗΠΑ/Κίνας.
Η ίδια η Ινδία έχει αποτελέσει το επίκεντρο των διπλωματικών προσεγγίσεων από την G7, αλλά οι εντάσεις έχουν φουντώσει αφού η καναδική κυβέρνηση κατηγόρησε την Ινδία ότι δολοφόνησε έναν ηγέτη των Σιχ αυτονομιστών στη Βρετανική Κολομβία.
Αυτό το επεισόδιο δημιουργεί αναμφίβολα νέους πονοκεφάλους για τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.
Ο πρώην αξιωματούχος του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας Μάικλ Ρούμπιν το περιέγραψε με ειλικρίνεια ως «ένα μυρμήγκι που ετοιμάζει μάχη με έναν ελέφαντα».
Έτσι, η συνολική εικόνα είναι ότι ένας στρατηγικός μηχανισμός των ΗΠΑ παίζει με γεωπολιτικές εξάρσεις που οι σύμμαχοί του δεν βοηθούν πολύ στην επίλυση.
Ενώ η σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας και οι εντάσεις στον Ατλαντικό αποσπούν την προσοχή των υπευθύνων χάραξης πολιτικής, η Κίνα συνεχίζει να οικοδομεί σχέσεις στην Ασία-Ειρηνικό και τη Μέση Ανατολή, όπου η Σαουδική Αραβία, επίσης, χώρα BRICS+ παίζει παρόμοιο παιχνίδι με τη Βραζιλία.
Η ικανότητα της Ευρώπης να βοηθήσει περιορίζεται σοβαρά από τη δική της οικονομική στασιμότητα (μάρτυρας των φτωχών PMI που κυκλοφόρησαν την περασμένη εβδομάδα) και τα μέτρια μέσα σκληρής ισχύος.
www.bankingnews.gr
Το «θερμό» στην Ανατολική Ευρώπη και τον «Ψυχρό» στην Ασία.
Αυτό διαπιστώνει σε νέα ανάλυσή της η Rabobank, η οποία βλέπει τις αγορές παγκοσμίως να προσπαθούν να προσαρμοστούν σε ένα εχθρικό κλίμα, αλλά όχι μόνο σε γεωστρατηγικό επίπεδο.
Και σε νομισματικό.
Η αφήγηση των κεντρικών τραπεζών «υψηλότερα για περισσότερο», αναφορικά με τα επιτόκια, συνεχίζει να αποτιμάται από τις αγορές.
Αυτό παρά το γεγονός ότι η Τράπεζα της Ιαπωνίας έστρεψε τον επιλογέα λίγο προς τα πίσω προς την πλευρά του Dovish, καθώς άφησαν τα επίσημα επιτόκια αμετάβλητα και διέψευσαν τα σχόλια του κυβερνήτη Ueda πριν από λίγες εβδομάδες ότι μπορεί να υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να ξεκινήσει η άνοδος των επιτοκίων πριν από το τέλος του το έτος.
Παρόλα αυτά, οι αποδόσεις του 10ετούς ομολόγου των ΗΠΑ άγγιξαν το 4,5% (το υψηλότερο από το 2007) και το αργό πετρέλαιο πλησιάζει επικίνδυνα τα 100 δολάρια.
Οι πόλεμοι
Μεταβαίνοντας στη γεωπολιτική, είδαμε πρόσφατα ορισμένες ανακοινώσεις χωρών που συνάπτουν «συνολική στρατηγική εταιρική σχέση».
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Βιετνάμ αναβάθμισαν τη σχέση τους σε CSP στις αρχές Σεπτεμβρίου, όπως και η Αυστραλία και οι Φιλιππίνες.
Τον Ιούλιο, η Κίνα σήμανε συναγερμό στην Ασία-Ειρηνικό συνάπτοντας CSP με τις Νήσους του Σολομώντα και το έκαναν ξανά συνάπτοντας παρόμοια συμφωνία με το Ανατολικό Τιμόρ το Σαββατοκύριακο.
Μέρος της συμφωνίας με το Ανατολικό Τιμόρ περιλαμβάνει την αναγνώριση της "Αρχής της Μίας Κίνας", η οποία συνοδεύεται από δήλωση του Ανατολικού Τιμόρ ότι η Ταϊβάν είναι «αναπαλλοτρίωτο μέρος της επικράτειας της Κίνας και είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή «ανεξαρτησίας της Ταϊβάν».
Το πλεονέκτημα εδώ είναι ότι το Τιμόρ-Λέστε μπορεί να συμμετάσχει στη μεγαλοπρέπεια που υποσχέθηκε η πρωτοβουλία Belt and Road του Xi Xinping και ίσως να απολαύσει το Schadenfreude να παρακολουθεί τις εξωτερικές υποθέσεις και το αμυντικό κατεστημένο στην Καμπέρα, καθώς η Κίνα τοποθετείται σταθερά ανάμεσα στο ναυτικό των ΗΠΑ, τις βάσεις στο Γκουάμ, τη Χαβάη και τα νησιά Μάρσαλ και τις βόρειες προσεγγίσεις της Αυστραλίας.
Έτσι, ενώ ο κόσμος είναι κατανοητά προσηλωμένος στον "θερμό" πόλεμο που μαίνεται στην Ανατολική Ευρώπη, ο Ψυχρός Πόλεμος στην Ασία-Ειρηνικό είναι πραγματικά σε εξέλιξη, με τους μεγάλους εμπόλεμους να επιδιώκουν την καλύτερη στρατηγική τοποθέτηση.
Thucydides Trap
Είναι στην Ασία όπου θα παίξει πραγματικά ή όχι το Thucydides Trap;
Η Ταϊβάν είναι αναμφίβολα η θρυαλλίδα, επομένως η απροκάλυπτη επιλογή πλευρών στο ζήτημα της Ταϊβάν είναι πολύ μεγάλη υπόθεση στην πολιτική της περιοχής.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν απασχολημένες προσπαθώντας να διασφαλίσουν ότι οι μικρές χώρες θα επιλέξουν την πλευρά τους, έτσι η G7 συνέταξε καθυστερημένα την πρωτοβουλία B3W το 2021 ως αμφισβητία του Belt and Road.
Δυστυχώς, πολλά έχουν συμβεί από τότε και οι ελλειμματικοί προϋπολογισμοί των ΗΠΑ και των (κυρίως) ευρωπαίων συμμάχων τους που αποτελούν την G7 δεν έχουν μέχρι στιγμής κριθεί σκόπιμο να παράσχουν τα υποσχεθέντα 600 δισεκατομμύρια δολάρια χρηματοδότησης για τη δημιουργία επενδύσεων σε υποδομές στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Μια περαιτέρω στρατηγική πρωτοβουλία ανακοινώθηκε στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών την περασμένη εβδομάδα.
Η «Σύμπραξη για την Ατλαντική Συνεργασία» δίνει έμφαση στην καλύτερη οικονομική ολοκλήρωση για χώρες κατά μήκος της ακτογραμμής του Ατλαντικού και ίσως παρέχει ένα είδος τείχους προστασίας στη σειρά πραξικοπημάτων που κινούνται μέσω της κεντρικής Αφρικής προς τις ακτές του Ατλαντικού.
Το σημαντικότερο είναι ότι η συμφωνία περιλαμβάνει τη Βραζιλία, ένα έθνος BRICS+ που, όπως η Ινδία, γίνεται όλο και πιο σημαντικό στις παγκόσμιες υποθέσεις και μέχρι σήμερα με χαρά περπατούσε και στις δύο πλευρές του δρόμου στον ανταγωνισμό ΗΠΑ/Κίνας.
Η ίδια η Ινδία έχει αποτελέσει το επίκεντρο των διπλωματικών προσεγγίσεων από την G7, αλλά οι εντάσεις έχουν φουντώσει αφού η καναδική κυβέρνηση κατηγόρησε την Ινδία ότι δολοφόνησε έναν ηγέτη των Σιχ αυτονομιστών στη Βρετανική Κολομβία.
Αυτό το επεισόδιο δημιουργεί αναμφίβολα νέους πονοκεφάλους για τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.
Ο πρώην αξιωματούχος του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας Μάικλ Ρούμπιν το περιέγραψε με ειλικρίνεια ως «ένα μυρμήγκι που ετοιμάζει μάχη με έναν ελέφαντα».
Έτσι, η συνολική εικόνα είναι ότι ένας στρατηγικός μηχανισμός των ΗΠΑ παίζει με γεωπολιτικές εξάρσεις που οι σύμμαχοί του δεν βοηθούν πολύ στην επίλυση.
Ενώ η σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας και οι εντάσεις στον Ατλαντικό αποσπούν την προσοχή των υπευθύνων χάραξης πολιτικής, η Κίνα συνεχίζει να οικοδομεί σχέσεις στην Ασία-Ειρηνικό και τη Μέση Ανατολή, όπου η Σαουδική Αραβία, επίσης, χώρα BRICS+ παίζει παρόμοιο παιχνίδι με τη Βραζιλία.
Η ικανότητα της Ευρώπης να βοηθήσει περιορίζεται σοβαρά από τη δική της οικονομική στασιμότητα (μάρτυρας των φτωχών PMI που κυκλοφόρησαν την περασμένη εβδομάδα) και τα μέτρια μέσα σκληρής ισχύος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών