Τελευταία Νέα
Άμυνα – Διπλωματία

To προκλητικό δόγμα Γαλάζια Πατρίδα στον 21ο αιώνα της Τουρκίας και η ανησυχία για την επέκταση από την Ελλάδα των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια

To προκλητικό δόγμα Γαλάζια Πατρίδα στον 21ο αιώνα της Τουρκίας και η ανησυχία για την επέκταση από την Ελλάδα των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια
Γιατί ανησυχούν οι τούρκοι μήπως η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια από 6 ναυτικά μίλια;
Το mavi vatan ή ελληνικά Γαλάζια Πατρίδα αποτελεί την πεμπτουσία της γεωπολιτικής προκλητικής στρατηγικής της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα.
Αποτελεί τον ορισμό της ακραίας εθνικιστικής ιδέας της Τουρκίας, που παραβιάζει τα θαλάσσια σύνορα, παραβιάζει τις διεθνείς συνθήκες και αποδεικνύει ότι σε πολιτικούς και στρατιωτικούς κύκλους η μεγάλη ιδέα παραμένει ριζωμένη κόντρα στην εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.
Πως αντιλαμβάνονται οι τούρκοι την γαλάζια πατρίδα;
Γιατί ανησυχούν οι τούρκοι μήπως η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια από 6 ναυτικά μίλια;
To κείμενο που ακολουθεί απηχεί τις τουρκικές θέσεις, καθώς έχει αξία να γνωρίζουμε τα βασικά επιχειρήματα των τούρκων απέναντι στις προκλητικές επιδιώξεις τους στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η σύγχρονη εκδοχή της Γαλάζιας Πατρίδας

Παρά το γεγονός ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία ίδρυσε μια αυτοκρατορία σε τρεις ηπείρους και παρά τις απαιτήσεις της πολιτικής γεωγραφίας, δεν μπόρεσε να αντιληφθεί τα ζωτικής σημασίας θαλάσσια σύνορα, ακόμη και θεωρητικά, εκτός από τον 16ο αιώνα.
Έτσι, όχι μόνο απομακρύνθηκε από τις θάλασσες γεωπολιτικά, αλλά επίσης δεν μπορούσε να αποτελέσει ναυτική δύναμη.
Ενώ αυτοί που επέβαλαν την συνθηκολόγηση εξαπλώθηκαν στους ωκεανούς και πλουτίστηκαν με νέες αποικίες, εμπόδισαν άλλους παίκτες να εμφανιστούν σε αυτό το νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Η ναυτική ιστορία της Τουρκίας είναι γεμάτη από ύπουλες επιδρομές από θαλάσσια κράτη όπως το Τσεσμέ, το Ναβαρίν και το Σινώπ.
Δυστυχώς, η πλειονότητα αυτών των επιδρομών είναι οι σύμμαχοί της Τουρκίας.
Η παρακμή και η έλλειψη ναυτικού προκάλεσαν την απώλεια εδαφών που τελικά οδήγησαν στην κατάρρευση της αυτοκρατορίας, και τελικά, με την εισβολή στην Ανατολία, οι Τούρκοι έγιναν απάτριδες για πρώτη φορά στην ιστορία.
Η Ελλάδα είχε ξεκινήσει την επέκταση της δίνοντας σημασία στα θαλάσσια σύνορα.
Η συνθήκη των Σεβρών έθαψε τους Τούρκους στην ξηρά με τρόπο ώστε να μην αποτελεί απειλή για την Ευρώπη ξανά.
Η Τουρκία απομονώθηκε από την θάλασσα και έμεινε να δίνει μάχες να διαφυλάξει τα χερσαία σύνορα της.
96

ΝΑΤΟ και ιμπεριαλισμός

Η Τουρκία αφού έγινε μέλος στην Βορειοατλαντική συμμαχία – ΝΑΤΟ - το 1946 και μετά το 1952 αποτέλεσε μια χερσαία δύναμη.
Ωστόσο ο διεθνής ιμπεριαλισμός δεν ανεχόταν νέους παίκτες στις θάλασσες και τους ωκεανούς που μπορεί να γίνουν αντίπαλοι στο μέλλον.
Η τουρκική ναυτική δύναμη έπρεπε να παραμείνει καθηλωμένη.
Για παράδειγμα, ενώ οι περιοχές ευθύνης του ΝΑΤΟ κατανεμήθηκαν στις γύρω θάλασσες, το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος έμεινε αποκλειστικά στην Ελλάδα.
Η αφύπνιση ξεκίνησε με το Ναυτικό το 1963 μετά από 11 χρόνια αιματηρών επεισοδίων στην Κύπρο και την Τουρκία, μετά τις 20 Ιουλίου 1974 ο πόλεμος της ανεξαρτησίας ενάντια στον ιμπεριαλισμό πέτυχε τη δεύτερη του νίκη.
Εκείνη την ημέρα δόθηκε στην Τουρκία το νότιο άκρο της πολιορκίας του ιμπεριαλισμού.
Η παράνομη κατάληψη της βόρειας Κύπρου για τους τούρκους είναι νίκη της Τουρκίας στον ιμπεριαλισμό που έχει εγκλωβίσει την Τουρκία να μην έχει ισχυρή πρόσβαση στην θάλασσα.
Για την Τουρκία υπάρχουν ζωτικά δικαιώματα και τα συμφέροντα στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο και πρέπει να προστατευθούν.
Ο τεράστιος πλούτος στα βάθη της Μεσογείου αναπόφευκτα οδηγεί όλες τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε πυρετώδεις κινήσεις, έρευνες και εμπλοκή στην περιοχή.
Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να συμμετάσχουν ενεργά στην περιφερειακή συνεργασία που έχει δημιουργηθεί μεταξύ της Νότιας Κύπρου, του Ισραήλ και της Ελλάδας, η οποία ενώθηκε με βάση την ενεργειακή ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο.
Εκτός από τις ΗΠΑ, υπάρχει μια διαδικασία στην οποία περιφερειακές δυνάμεις όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, η Ρωσία και οι γιγαντιαίες εταιρείες πετρελαίου της Ευρώπης περιλαμβάνονται επίσης στην εξίσωση.
Η Κίνα δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην περιοχή με τις επενδύσεις της και τις αυξανόμενες δραστηριότητες στις παγκόσμιες θάλασσες. Αυτή η νέα ιμπεριαλιστική δύναμη, η οποία στοχεύει να διαδώσει τη σφαίρα επιρροής της σε ολόκληρο τον κόσμο, προσπαθεί να κυριαρχήσει στους ωκεανούς και τις θάλασσες του κόσμου.
k

Επιχείρηση Μεσογειακή ασπίδα

Η τουρκική αντιπροσωπεία βρέθηκε στα κεντρικά γραφεία του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, την 1η Απριλίου 2006 για να διαμαρτυρηθεί.
Ο κύριος λόγος για μια τέτοια επιχείρηση ήταν η παράνομη – κατά την Τουρκία - ΑΟΖ, η οποία κυρήχθηκε από την Ελληνοκυπριακή Διοίκηση στις 2 Απριλίου 2004.
Η Τουρκία χρειαζόταν ισχυρά αντανακλαστικά για την προστασία της Γαλάζιας Πατρίδας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στη ναυτική επιχείρηση που σχεδιάστηκε θα συμμετείχαν φρεγάτες, υποβρύχια, κορβέτες, επιθετικά σκάφη και ναυτικά αεροσκάφη.
Η ΕΕ δεν ήθελε η Τουρκία να προστατεύσει τη Γαλάζια Πατρίδα στη Μεσόγειο.
Συγκεκριμένα 4 μήνες μετά τη δημοσίευση της έκθεσης προόδου της Τουρκίας της ΕΕ για το 2009, δεκάδες αξιωματικοί συνελήφθησαν από τον τουρκικό στρατό για συνωμοσία του Ναυτικού.
Αυτή ήταν η πιο σκοτεινή περίοδος στην τουρκική ναυτιλιακή ιστορία.
Μετά τις 15 Ιουλίου 2016, και το πραξικόπημα που επιχειρήθηκε έγιναν βαθιές αλλαγές στο στράτευμα και στην στρατηγική.
Ο αγώνας για την κατανομή της θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Ανατολικής Μεσογείου, που διαθέτει πλούσιους πόρους υδρογονανθράκων, έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο σε αυτήν την αλλαγή.
 Το όνομα αυτού του σχεδίου ήρθε στο προσκήνιο με το σύμβολο Blue Homeland που ξεκίνησε το 2006.
Οι Τούρκοι λατρεύουν αυτήν την ιδέα.
Το ενδιαφέρον για το ναυτικό αυξήθηκε πολλαπλασιαστικά.
Για να μπορέσει να υλοποιήσει την μεγάλη ιδέα έπρεπε να έχει στρατιωτική παρουσία εκτός συνόρων.
Στο βόρειο τμήμα του Ιράκ, στο νότιο άκρο της Σομαλίας και του Κατάρ, ενώ στη Δύση η παρέμβαση εκτείνεται από την Λιβύη και στον θαλάσσιο χώρο της Μεσογείου.  
Η Τουρκία μετά το 2015 άλλαξε την στρατηγική της και υιοθέτησε την εμπρός άμυνα δηλαδή το σχέδιο της εξωστρεφούς Τουρκίας.

Τι είναι το Blue Homeland;

Η ιδέα της Blue Homeland εκφράστηκε από τον Ναύαρχο Cem Gürdeniz το 2006.
Το Blue Homeland είναι ταυτόχρονα μια έννοια, ένα σύμβολο και ένα δόγμα.
Η Τουρκία πρέπει να διεκδικήσει τις θαλάσσιες περιοχές δικαιοδοσίας (εσωτερικά ύδατα, χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα, αποκλειστική οικονομική ζώνη).
Η Γαλάζια Πατρίδα στα τουρκικά mavi vatan είναι κυριολεκτικά μια επέκταση της θάλασσας και του πυθμένα της στρατηγικής κυριαρχίας της Τουρκίας μεταξύ 26-45 γεωγραφικού μήκους ανατολικά και 36-42 γεωγραφικού πλάτους Βόρεια.
Η Τουρκία δημιούργησε ένα νέο δόγμα, με στόχο την προστασία και την ανάπτυξη των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της στις θάλασσες που περιβάλλουν την Ανατολία κυρίως στο Αιγαίο.
Η έννοια της ΑΟΖ της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, η οποία ήρθε στην ατζέντα του διεθνούς δικαίου το 1982, αναφέρεται στα κυρίαρχα δικαιώματα που έχουν παραχωρηθεί σε μια χώρα για εξερεύνηση και εξαγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου και για την οικονομική αξιολόγηση θαλάσσιων κοιτασμάτων σε μια περιοχή έως 200 ναυτικά μίλια (περίπου 350 χιλιόμετρα) από τις ακτές της. Η Τουρκία θέλει τώρα να καθορίσει τα κυρίαρχα δικαιώματα της στην Μεσόγειο με βάση την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και από τις αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου.
Η Ελλάδα είναι εμπόδιο στα σχέδια αυτά ενώ οι Τουρκοκύπριοι στερούν επίσης πηγές ενέργειας στην ανατολική Μεσόγειο, το τουρκικό ναυτικό οι ξένες δυνάμεις το θέλουν καθηλωμένο
4

Μεγάλη στρατηγική

Το Blue Homeland αφορά τη Μεγάλη Στρατηγική.
Προσφέρει ένα αμυντικό ρεαλιστικό πλαίσιο ενάντια στην επιθετική πολιτική της ΕΕ και των ΗΠΑ.
Με βάση την αρχή «τα κράτη έχουν σταθερούς εχθρούς και φίλους, άρα έχουν συμφέροντα», η θάλασσα είναι ανοιχτή σε προσωρινές συμμαχίες και συνεργασία με στόχο την προστασία των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της Τουρκίας.
Για την Τουρκία η πλήρη κυριαρχία στα τουρκικά στενά με τη Σύμβαση του Montreux είναι το πρώτο βήμα αυτού του στόχου.
Η Κυπριακή Επιχείρηση Ειρήνης του 1974 – είναι η απαράδεκτη κατοχή της Βόρειας Κύπρου που οι τούρκοι την αποκαλούν επιχείρηση ειρήνης - η διαχείριση των ηπειρωτικών υφαλοκρηπίδων του Αιγαίου, των γκρίζων ζωνών και των κρίσεων Kardak είναι επιτυχημένες φάσεις που έχουν εφαρμοστεί μέχρι στιγμής.
Ο ιμπεριαλισμός στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω της Ελλάδας μπορεί να επιχειρήσει να κλέψει μια έκταση περίπου 200 χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων (50 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα Αιγαίου, 150 χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων Μεσογείου) από την Γαλάζια Πατρίδα εκτιμούν οι τούρκοι.
Μια έκταση περίπου 462 χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων που σχηματίζεται από τις θαλάσσιες δικαιοδοσίες της Τουρκίας όχι μόνο μας προσφέρει δυνατότητες οικονομικού πλούτου, αλλά επίσης παρέχει στην Τουρκία ευρύ πεδίο άμυνας.
Η Mavi Vatan η γαλάζια πατρίδα είναι το δεύτερο μέτωπο της τουρκικής στρατηγικής, ο πρώτος στόχος είναι η Μεσόγειος το σύνθημα είχε δώσει τότε ο Ataturk την 1η Σεπτεμβρίου 1922.

Νομικό καθεστώς θαλάσσιων περιοχών

Το πρώτο συγκεκριμένο βήμα που έγινε για να καθοριστεί το νομικό καθεστώς των θαλάσσιων περιοχών ήταν η Διάσκεψη της Γενεύης για το Θαλάσσιο Δίκαιο που πραγματοποιήθηκε στις 28 Απριλίου 1958.
Ως αποτέλεσμα της Πρώτης Διάσκεψης για το Θαλάσσιο Δίκαιο που πραγματοποιήθηκε στη Γενεύη, "Σύμβαση για τα χωρικά ύδατα και τις παρακείμενες περιοχές", "Σύμβαση για την ανοικτή θάλασσα", "Σύμβαση για την υφαλοκρηπίδα" και "Σύμβαση για την προστασία της αλιείας και των υπεράκτιων ζωντανών πόρων.
Οι διαπραγματεύσεις άρχισαν το 1973.
Η Διάσκεψη Ναυτικού Δικαίου έληξε με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Η συμφωνία έγινε αποδεκτή το 1994 και τέθηκε σε ισχύ το 1996 και έφερε έννοιες όπως «Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη».
54

Αιγιαλίτιδα ζώνη

Η αιγιαλίτιδα ζώνη ξεκινάει από τη χαμηλότερη στάθμη του νερού με πλάτος αποδεκτό μεταξύ 6-12 μιλίων από τη γραμμή βάσης είναι χωρικά ύδατα και βρίσκονται υπό την εθνική κυριαρχία του κράτους.
Αν και η απόσταση έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου, οριστικοποιήθηκε με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, και στο 3ο άρθρο της ενότητας με τίτλο "Χωρικά ύδατα και παρακείμενη περιοχή" της Συμφωνίας. «Κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίζει το πλάτος των χωρικών υδάτων του, αυτό το πλάτος δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 12 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης που καθορίζονται σύμφωνα με την παρούσα συμφωνία.
Τα Ηνωμένα Έθνη, με συμφωνία, παραχώρησαν στα κράτη το δικαίωμα να κατέχουν χωρικά ύδατα έως 12 μίλια και να ασκούν κυριαρχία επί αυτών των χωρικών υδάτων.
Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 300 της σύμβασης, "τα συμβαλλόμενα κράτη πρέπει να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους βάσει των διατάξεων της παρούσας σύμβασης με καλή πίστη και να χρησιμοποιούν τα δικαιώματα, τις εξουσίες και τις ελευθερίες που παρέχονται σε αυτήν τη σύμβαση με τρόπο που δεν συνιστά κατάχρηση δικαιώματος..
Με άλλα λόγια, ο καθορισμός των χωρικών υδάτων ως 12 μίλια δεν αποτελεί απόλυτο και οριστικό δικαίωμα του κράτους και η δικαιοδοσία πρέπει να καθορίζεται σύμφωνα με την αρχή της δικαιοσύνης σε περίπτωση σύγκρουσης με άλλο κράτος, τόσο στο κείμενο της συμφωνίας όσο και στην απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου σχετικά με την υπόθεση αλιείας μεταξύ Αγγλίας και Νορβηγίας και Βρετανίας ή την απόφαση του 1974 για την υπόθεση αλιείας μεταξύ της Ισλανδίας.
544

Τι ισχύει με την Ελλάδα

Σύμφωνα με την τρέχουσα κατάσταση, περίπου το 28% του Αιγαίου είναι τουρκικά χωρικά ύδατα, το 35% είναι ελληνικά και το 37% είναι ανοιχτή θάλασσα.
Εάν τα χωρικά του ύδατα αυξηθούν στα 12 μίλια, το 73% θα γίνει ελληνικά χωρικά ύδατα.
Τα χωρικά ύδατα της Τουρκίας θα πέσουν κάτω από το 10%.
Έτσι το Αιγαίο θα περάσει στην κυριαρχία της Ελλάδας.
5444
Γειτονική περιοχή

Τα παρακείμενα χωρικά ύδατα, τα οποία έχουν πλάτος 24 μίλια από τις γραμμές βάσης, μπορούν να υπολογιστούν ως 12 μίλια στην περίπτωση πλάτους 12 μιλίων κατά ανώτατο όριο.
Η υφαλοκρηπίδα, η οποία είναι ουσιαστικά μια γεωλογική έννοια, είναι το όνομα που δίνεται στα φυσικά μέρη μιας χερσαίας χώρας που βρίσκεται κάτω από τη θάλασσα.
Σύμφωνα με τη Σύμβαση Continental Shelf της Γενεύης του 1958, η υφαλοκρηπίδα είναι η περιοχή όπου το βάθος μεταξύ της επιφάνειας της θάλασσας και του πυθμένα της θάλασσας είναι 200 μέτρα.
Ωστόσο, το σημείο που πρέπει να σημειωθεί εδώ είναι ότι η υφαλοκρηπίδα βασίζεται στο σημείο όπου το βάθος της θάλασσας είναι 200 μέτρα.
Βασίζεται στο βάθος της θάλασσας, όχι στη γραμμή βάσης όπως στα χωρικά ύδατα ή στην παρακείμενη περιοχή.
Σύμφωνα με τη Σύμβαση Continental Shelf της Γενεύης, αναφέρεται ότι εάν το παράκτιο κράτος μπορεί να εκμεταλλευτεί φυσικούς πόρους σε περιοχές όπου το βάθος είναι μεγαλύτερο από 200 μέτρα, μπορεί να βασιστεί στο κριτήριο λειτουργικότητας και όχι στο εν λόγω βάθος.
Ωστόσο, η υφαλοκρηπίδα δεν θα είναι μεγαλύτερη από 100 μίλια από 350 μίλια συνολικά, ή από 2500 μέτρα βάθος, τόσο όταν η φυσική επέκταση να μην υπερβαίνει τα 200 μίλια.
Σύμφωνα με το 76ο άρθρο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο εμφανίστηκε στο τέλος της Διάσκεψης για το Δίκαιο της Θάλασσας, «200 ναυτικά μίλια από τη γραμμή βάσης όπου τα χωρικά ύδατα μετρώνται πέρα από τα χωρικά ύδατα της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας.
Σύμφωνα με το 77ο και 82ο άρθρο της σύμβασης, το παράκτιο κράτος μπορεί να ασκήσει τα δικαιώματα κυριαρχίας του έναντι των φυσικών πόρων που υπάγονται στη δικαιοδοσία του
Τόσο σε δικαστικές αποφάσεις όσο και σε πραγματικές περιπτώσεις, έχει αναφερθεί ότι τα όρια της υφαλοκρηπίδας πρέπει να καθορίζονται σύμφωνα με το ex aequo et bono (δίκαιες αρχές) και αυτές οι δίκαιες αρχές είναι γενικά γεωλογικά στοιχεία, γεωγραφικές περιοχές, η ύπαρξη άλλων συνόρων που καθορίζονται στην περιοχή, τα ζωτικά συμφέροντα του κράτους, η ύπαρξη κοινών πετρελαιοπηγών στην περιοχή και οι ιστορικές αρχές.
54444
Αποκλειστική οικονομική ζώνη

Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη είναι το στρώμα του νερού και ο βυθός, ξεκινώντας από τα χωρικά ύδατα μιας παράκτιας πολιτείας έως 200 μίλια και παραμένει έξω από τα χωρικά ύδατα, και τη θαλάσσια περιοχή στην οποία το παράκτιο κράτος έχει αποκλειστικά δικαιώματα.
Με βάση τον ορισμό μπορεί να ερμηνευθεί ότι η εν λόγω δικαιοδοσία είναι μια περιοχή που μπορεί να εκτείνεται έως και 200 μίλια από τη γραμμή βάσης και ξεκινά από το σημείο όπου τελειώνουν τα χωρικά ύδατα.
Η αποκλειστική οικονομική ζώνη που έγινε δεκτή στο πλαίσιο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας υπόκειται σε ειδικό νομικό καθεστώς και ρυθμίζεται στο τμήμα V της σύμβασης, όπου τόσο το παράκτιο κράτος όσο και άλλα κράτη έχουν δικαιώματα και εξουσίες στην περιοχή.
Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας ρυθμίζει τα δικαιώματα και τις εξουσίες του παράκτιου κράτους στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη σύμφωνα με το άρθρο 56, παρέχοντας στο παράκτιο κράτος το δικαίωμα να ερευνά, να λειτουργεί, να διατηρεί και να διαχειρίζεται φυσικούς πόρους στα ύδατα του βυθού, στον πυθμένα και στο έδαφος.
Ωστόσο, στο ίδιο άρθρο, η Σύμβαση εφιστά επίσης την προσοχή στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις άλλων κρατών κατά την άσκηση αυτών των δικαιωμάτων και εξουσιών.
Δεδομένου ότι τόσο η υφαλοκρηπίδα όσο και η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη εκτείνονται 200 μίλια από τη γραμμή βάσης, ενδέχεται να υπάρχουν επικαλυπτόμενες περιοχές και αυτές οι περιοχές μπορεί να συγχέονται εννοιολογικά.
Ωστόσο, υπάρχει μια πολύ σημαντική διαφορά μεταξύ τους:
Η υφαλοκρηπίδα είναι μια περιοχή που είναι γεωγραφικό τμήμα της παράκτιας χώρας και ως εκ τούτου εντός της φυσικής κυριαρχίας της παράκτιας χώρας και μπορεί να επεκταθεί έως 350 μίλια όταν είναι απαραίτητο.
Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, από την άλλη πλευρά, είναι μια περιοχή όπου τα δικαιώματα και οι εξουσίες υπόκεινται σε δήλωση και δεν υπάγονται στην κυριαρχία του παράκτιου κράτους, αλλά μόνο οι φυσικοί πόροι έχουν αποκλειστικές εξουσίες στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.
Κατά συνέπεια, ενώ το δικαίωμα υπάρχει στην υφαλοκρηπίδα και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της αρχής της κυριαρχίας.
Η πρώτη συμφωνία για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στη Μαύρη Θάλασσα, πραγματοποιήθηκε μεταξύ της Τουρκίας και της Σοβιετικής Ένωσης με την υπογραφή στη Μόσχα στις 23 Ιουνίου 1978 της «Ηπειρωτικής οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας στη Μαύρη Θάλασσα»
Το πρόβλημα της Τουρκίας εστιάζει στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Ανατολικό Αιγαίο, όπου υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες με την Ελλάδα.
qw 1

y6
www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης