Η ελληνική οικονομία στο καλύτερο σενάριο κινδυνεύει από την μεγάλη ύφεση του 2020, να εμφανίσει μια αναλαμπή το 2021 και από το 2022 να υπάρξει ξανά κόπωση και επιβράδυνση στην πορεία του ΑΕΠ.
Το να εστιάζουμε πλέον στο ύψος της ύφεσης του 2020 θεωρείται παρελθοντολογία.
Η ύφεση θα είναι -7% με -8% με το χειρότερο τρίμηνο το β΄ τρίμηνο του 2020.
Όλη η ελληνική κοινωνία έχει κατανοήσει το μέγεθος αλλά και τις αιτίες της ύφεσης.
Ο δημόσιος διάλογος πλέον πρέπει να επικεντρωθεί στο πως θα μετριαστεί η ύφεση και κυρίως με τι εφόδια η Ελλάδα θα μπει στο 2021 για να στηρίξει την ανάκαμψη που δεν μπορεί να είναι τύπου V αλλά U.
Για να υπάρξει ανάκαμψη της οικονομίας και να καλλιεργηθεί σταδιακά η εμπιστοσύνη θα πρέπει πρωτίστως να σχηματοποιηθούν δύο πυλώνες δράσης.
Α)Ο πρώτος πυλώνας θα πρέπει να αντιμετωπίσει την διπλή πρόκληση του φόβου να μην κολλήσει τον κορωνοιό και τον φόβο της ανεργίας.
Β)Τι μέτρα απαιτούνται ώστε η οικονομία να επανεκκινήσει και να δημιουργηθεί ισχυρό σοκ ανάκαμψης που δεν θα είναι εφάπαξ μια χρονιά αλλά θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια.
Ο διπλός φόβος
Είναι προφανές ότι ο διπλός φόβος έχει πολύ ισχυρή αντιαναπτυξιακή δράση.
Ο διπλός φόβος εστιάζει στον κορωνοιό και σε ένα δεύτερο πιθανό κύμα έξαρσης το φθινόπωρο και στον φόβο της ανεργίας.
Τα προληπτικά μέτρα που λαμβάνονται στις μετακινήσεις, τις αερομεταφορές, στον τουρισμό και αλλού είναι ενθαρρυντικά αλλά όχι αρκετά να ξεπεραστεί ο φόβος.
Όμως ακόμη και εάν αυτό συμβεί στοιχείο προφανώς θετικό θα πρέπει να αντιμετωπιστούν νέες προκλήσεις.
Στον τουρισμό π.χ. όλοι οι τουριστικοί περιορισμοί έχουν γίνει φθηνοί γιατί να μην στραφεί προς την Ιταλία ή την Τουρκία ο τουρίστας και να έρθει στην Ελλάδα;
Το επιχείρημα ότι η Ελλάδα είχε επιτυχία στην αντιμετώπιση του κορωνοιού δεν είναι επαρκές γιατί τα μέτρα για τον τουρισμό είναι οριζόντια και αφορούν όλες τις χώρες της ευρωζώνης.
Ο φόβος της μετάδοσης του κορωνοιού χρήζει μεγάλης προσοχής γιατί εάν δεν έχει βρεθεί αποτελεσματικό φάρμακο ή κοκτέιλ φαρμάκων και επειδή το εμβόλιο θα αργήσει χρόνια… μόνο ο φόβος ότι θα επανέλθει νέο κύμα το Φθινόπωρο ή Χειμώνα του 2020 θα μετριάσει την κατανάλωση και ζήτηση.
Εν συνεχεία πρέπει να αντιμετωπιστεί ο φόβος της ανεργίας.
Όλες οι διεθνείς μελέτες με κυριότερη του Πανεπιστημίου του Σικάγο δείχνουν ότι μετά από κάθε ύφεση απαιτήθηκαν έως και 4 χρόνια για να ανακτηθούν οι χαμένες θέσεις εργασίας και το 44% των ανέργων δεν κατάφερε να επανακτήσει την εργασία του.
Στον φόβο της ανεργίας θα πρέπει να προστεθούν και ορισμένοι «συμπληρωματικοί φόβοι».
Οι μελέτες δείχνουν ότι όταν το χρέος προς ΑΕΠ – που λόγω κορωνοιού θα εκτιναχθεί στην Ελλάδα στο 200%... έχει ξεπεράσει το 90% προφανώς η Ελλάδα έχει καταρρίψει εδώ και χρόνια αυτό το όριο… οι ρυθμοί ανάπτυξης του ΑΕΠ είναι έως και 50% χαμηλότεροι έναντι χωρών που έχουν καλή σχέση χρέους προς ΑΕΠ.
Η Ελλάδα ξεκινάει από κακή αφετηρία.
Τι πρέπει να γίνει για να υπάρξει βιώσιμη ανάκαμψη το 2021 η οποία θα είναι διατηρήσιμη
Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας για το 2021 μπορεί να πάρει την εξής κατεύθυνση.
-Να ανακάμψει το 2021 π.χ. 4% αλλά από το 2022 να υποχωρήσει ξανά στα γνώριμα επίπεδα του 2%
Το σενάριο V δεν θα επιβεβαιωθεί αλλά το σενάριο U με βάση το οποίο θα απαιτηθούν 2 χρόνια τουλάχιστον για να αναπληρωθεί η ύφεση του 2020.
Τι πρέπει να γίνει;
1)Να σχεδιαστεί ένα επιθετικό πρόγραμμα δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων που θα προκαλέσει θετικό σοκ στην οικονομία.
Με ένα τέτοιο μοντέλο η ανάκαμψη της οικονομίας θα είναι διατηρήσιμη και πέραν του 2021.
2)Να τονωθεί η ζήτηση και κατανάλωση.
Για να μπορέσει η κοινωνία να καταναλώνει ή θα πρέπει να αυξηθούν οι μισθοί και το διαθέσιμο εισόδημα ή θα πρέπει να ενισχυθεί το ξένο συνάλλαγμα.
Οι προϋποθέσεις αυτές δεν πληρούνται και πρέπει να αναζητηθούν τρόποι για το πώς θα υπάρξει ισχυρή ώθηση της κατανάλωσης η οποία θα παράξει και φορολογικά έσοδα.
3)Να ληφθούν εμπροσθοβαρή μέτρα κεφαλαιακής τόνωσης των τραπεζών.
Οι τράπεζες διαθέτουν ισχυρή ρευστότητα αλλά όχι επαρκεί κεφάλαια ενώ βαρύνονται με ένα πρόβλημα 68 δισεκ. προβληματικών δανείων.
Οι τράπεζες δεν χρειάζονται bad bank
Οι τράπεζες χρειάζονται αυξήσεις κεφαλαίου που θα καλύψουν ιδιώτες ή το κράτος και με τα νέα κεφάλαια θα μηδενίσουν τα προβληματικά τους δάνεια.
Η προσωρινή κρατικοποίηση δεν πρέπει να είναι ταμπού γιατί οι καθαρές τράπεζες στην φάση της ιδιωτικοποίησης τους θα βρουν πολλούς ενδιαφερόμενους αγοραστές και σίγουρα το κράτος μπορεί να πάρει πίσω τα κεφάλαια που επένδυσε, όπως έκανε το αμερικανικό δημόσιο στην κρίση 2008 με 2009.
Η ελληνική οικονομία στο καλύτερο σενάριο κινδυνεύει από την μεγάλη ύφεση του 2020, να εμφανίσει μια αναλαμπή το 2021 και από το 2022 να υπάρξει ξανά κόπωση και επιβράδυνση στην πορεία του ΑΕΠ.
Αυτό το σενάριο μπορεί να αποδειχθεί και το καλύτερο για την Ελλάδα αλλά στην πράξη είναι ένα πολύ μέτριο σενάριο.
Εάν δεν ληφθούν μέτρα υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να επιβεβαιωθεί αυτό το μέτριο σενάριο.
www.bankingnews.gr
Η ύφεση θα είναι -7% με -8% με το χειρότερο τρίμηνο το β΄ τρίμηνο του 2020.
Όλη η ελληνική κοινωνία έχει κατανοήσει το μέγεθος αλλά και τις αιτίες της ύφεσης.
Ο δημόσιος διάλογος πλέον πρέπει να επικεντρωθεί στο πως θα μετριαστεί η ύφεση και κυρίως με τι εφόδια η Ελλάδα θα μπει στο 2021 για να στηρίξει την ανάκαμψη που δεν μπορεί να είναι τύπου V αλλά U.
Για να υπάρξει ανάκαμψη της οικονομίας και να καλλιεργηθεί σταδιακά η εμπιστοσύνη θα πρέπει πρωτίστως να σχηματοποιηθούν δύο πυλώνες δράσης.
Α)Ο πρώτος πυλώνας θα πρέπει να αντιμετωπίσει την διπλή πρόκληση του φόβου να μην κολλήσει τον κορωνοιό και τον φόβο της ανεργίας.
Β)Τι μέτρα απαιτούνται ώστε η οικονομία να επανεκκινήσει και να δημιουργηθεί ισχυρό σοκ ανάκαμψης που δεν θα είναι εφάπαξ μια χρονιά αλλά θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια.
Ο διπλός φόβος
Είναι προφανές ότι ο διπλός φόβος έχει πολύ ισχυρή αντιαναπτυξιακή δράση.
Ο διπλός φόβος εστιάζει στον κορωνοιό και σε ένα δεύτερο πιθανό κύμα έξαρσης το φθινόπωρο και στον φόβο της ανεργίας.
Τα προληπτικά μέτρα που λαμβάνονται στις μετακινήσεις, τις αερομεταφορές, στον τουρισμό και αλλού είναι ενθαρρυντικά αλλά όχι αρκετά να ξεπεραστεί ο φόβος.
Όμως ακόμη και εάν αυτό συμβεί στοιχείο προφανώς θετικό θα πρέπει να αντιμετωπιστούν νέες προκλήσεις.
Στον τουρισμό π.χ. όλοι οι τουριστικοί περιορισμοί έχουν γίνει φθηνοί γιατί να μην στραφεί προς την Ιταλία ή την Τουρκία ο τουρίστας και να έρθει στην Ελλάδα;
Το επιχείρημα ότι η Ελλάδα είχε επιτυχία στην αντιμετώπιση του κορωνοιού δεν είναι επαρκές γιατί τα μέτρα για τον τουρισμό είναι οριζόντια και αφορούν όλες τις χώρες της ευρωζώνης.
Ο φόβος της μετάδοσης του κορωνοιού χρήζει μεγάλης προσοχής γιατί εάν δεν έχει βρεθεί αποτελεσματικό φάρμακο ή κοκτέιλ φαρμάκων και επειδή το εμβόλιο θα αργήσει χρόνια… μόνο ο φόβος ότι θα επανέλθει νέο κύμα το Φθινόπωρο ή Χειμώνα του 2020 θα μετριάσει την κατανάλωση και ζήτηση.
Εν συνεχεία πρέπει να αντιμετωπιστεί ο φόβος της ανεργίας.
Όλες οι διεθνείς μελέτες με κυριότερη του Πανεπιστημίου του Σικάγο δείχνουν ότι μετά από κάθε ύφεση απαιτήθηκαν έως και 4 χρόνια για να ανακτηθούν οι χαμένες θέσεις εργασίας και το 44% των ανέργων δεν κατάφερε να επανακτήσει την εργασία του.
Στον φόβο της ανεργίας θα πρέπει να προστεθούν και ορισμένοι «συμπληρωματικοί φόβοι».
Οι μελέτες δείχνουν ότι όταν το χρέος προς ΑΕΠ – που λόγω κορωνοιού θα εκτιναχθεί στην Ελλάδα στο 200%... έχει ξεπεράσει το 90% προφανώς η Ελλάδα έχει καταρρίψει εδώ και χρόνια αυτό το όριο… οι ρυθμοί ανάπτυξης του ΑΕΠ είναι έως και 50% χαμηλότεροι έναντι χωρών που έχουν καλή σχέση χρέους προς ΑΕΠ.
Η Ελλάδα ξεκινάει από κακή αφετηρία.
Τι πρέπει να γίνει για να υπάρξει βιώσιμη ανάκαμψη το 2021 η οποία θα είναι διατηρήσιμη
Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας για το 2021 μπορεί να πάρει την εξής κατεύθυνση.
-Να ανακάμψει το 2021 π.χ. 4% αλλά από το 2022 να υποχωρήσει ξανά στα γνώριμα επίπεδα του 2%
Το σενάριο V δεν θα επιβεβαιωθεί αλλά το σενάριο U με βάση το οποίο θα απαιτηθούν 2 χρόνια τουλάχιστον για να αναπληρωθεί η ύφεση του 2020.
Τι πρέπει να γίνει;
1)Να σχεδιαστεί ένα επιθετικό πρόγραμμα δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων που θα προκαλέσει θετικό σοκ στην οικονομία.
Με ένα τέτοιο μοντέλο η ανάκαμψη της οικονομίας θα είναι διατηρήσιμη και πέραν του 2021.
2)Να τονωθεί η ζήτηση και κατανάλωση.
Για να μπορέσει η κοινωνία να καταναλώνει ή θα πρέπει να αυξηθούν οι μισθοί και το διαθέσιμο εισόδημα ή θα πρέπει να ενισχυθεί το ξένο συνάλλαγμα.
Οι προϋποθέσεις αυτές δεν πληρούνται και πρέπει να αναζητηθούν τρόποι για το πώς θα υπάρξει ισχυρή ώθηση της κατανάλωσης η οποία θα παράξει και φορολογικά έσοδα.
3)Να ληφθούν εμπροσθοβαρή μέτρα κεφαλαιακής τόνωσης των τραπεζών.
Οι τράπεζες διαθέτουν ισχυρή ρευστότητα αλλά όχι επαρκεί κεφάλαια ενώ βαρύνονται με ένα πρόβλημα 68 δισεκ. προβληματικών δανείων.
Οι τράπεζες δεν χρειάζονται bad bank
Οι τράπεζες χρειάζονται αυξήσεις κεφαλαίου που θα καλύψουν ιδιώτες ή το κράτος και με τα νέα κεφάλαια θα μηδενίσουν τα προβληματικά τους δάνεια.
Η προσωρινή κρατικοποίηση δεν πρέπει να είναι ταμπού γιατί οι καθαρές τράπεζες στην φάση της ιδιωτικοποίησης τους θα βρουν πολλούς ενδιαφερόμενους αγοραστές και σίγουρα το κράτος μπορεί να πάρει πίσω τα κεφάλαια που επένδυσε, όπως έκανε το αμερικανικό δημόσιο στην κρίση 2008 με 2009.
Η ελληνική οικονομία στο καλύτερο σενάριο κινδυνεύει από την μεγάλη ύφεση του 2020, να εμφανίσει μια αναλαμπή το 2021 και από το 2022 να υπάρξει ξανά κόπωση και επιβράδυνση στην πορεία του ΑΕΠ.
Αυτό το σενάριο μπορεί να αποδειχθεί και το καλύτερο για την Ελλάδα αλλά στην πράξη είναι ένα πολύ μέτριο σενάριο.
Εάν δεν ληφθούν μέτρα υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να επιβεβαιωθεί αυτό το μέτριο σενάριο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών