Ο Erdogan θα καταστρέψει τις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη πάνω στις οποίες δούλεψαν οι προηγούμενοι ηγέτες
Την αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας παρουσιάζει σε ανάλυση του το Stratfor επισημαίνοντας ότι υπό τον Recep Tayyip Erdogan, έχει γίνει υπόθεση «one man show».
Όπως αναφέρεται «οι ενέργειες και οι στόχοι της χώρας στην παγκόσμια σκηνή είναι αποτέλεσμα των προτιμήσεων του» χωρίς να λαμβάνεται υπόψη οι άποψη των ειδικών συμβούλων.
Σύμφωνα με το Stratfor «η προεδρία του Erdogan έχει μετατρέψει τον χώρο της εξωτερικής πολιτικής σε ένα εργαλείο για την επίτευξη των προσωπικών του φιλοδοξιών.
Στη διαδικασία λήψης πολιτικών αποφάσεων δεν συμμετέχουν οι τρεις παραδοσιακοί σύμβουλοι και πλέον όλοι υποκύπτουν στις ιδιοτροπίες ενός στρατιωτικού προέδρου.
Το υπουργείο Εξωτερικών, για παράδειγμα, δεν αποτελεί πλέον όργανο που παρέχει ανάλυση και συμβολή στη χάραξη πολιτικής, αλλά απλώς υλοποιεί αποφάσεις που λαμβάνονται στο προεδρικό μέγαρο.
Το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, που είχε εδώ και καιρό δώσει στον στρατό μια ισχυρή φωνή στη λήψη αποφάσεων, έχει σιγήσει.
Αντί να μαθαίνουν το κλίμα από αυτούς τους θεσμούς, οι διεθνείς ηγέτες και οι παρατηρητές σήμερα μαθαίνουν τις πολιτικές της Τουρκίας κυρίως μέσω των εβδομαδιαίων ομιλιών του Erdogan μπροστά στα μέλη του κόμματος του».
Και αυτή η εξωτερική πολιτική που βασίζεται στις αποφάσεις ενός μόνου ανθρώπου, εξηγεί τις πολιτικές επιδιώξεις που είναι ενάντια στη Δύση.
Το τίμημα
Ωστόσο, αυτή η εξωτερική πολιτική, όμως, δεν βοηθά στην επίτευξη στόχων της Τουρκίας.
Αντιθέτως, η νέα προσέγγιση στην εξωτερική πολιτική υπονομεύει τις σχέσεις της χώρας με τους Ευρωπαίους εταίρους της και επιβεβαιώνει τις υποψίες των δεξιών ψηφοφόρων και σκεπτικιστών της Ευρώπης ότι η Τουρκία δεν ανήκει στη λέσχη τους.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η επιμονή της Τουρκίας για την ανατροπή της κυβέρνησης στη Συρία δεν προέκυψε από κάποιον στρατηγικό στόχο, αλά από την οργή του Erdogan κατά του προέδρου της χώρας, Bashar al Assad, ο οποίος αρνήθηκε να παραιτηθεί.
Στην προσπάθεια του να ισχυροποιηθεί, ο Erdogan έχει ξεπεράσει τα όρια.
Έχει εναντιωθεί στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ για να δείξει στους ψηφοφόρους του ότι είναι ισχυρός άνδρας ότι δεν φοβάται να εναντιωθεί στη Δύση.
Και μπορεί ο Erdogan να κερδίσει στις προεδρικές εκλογές τον Ιούνιο του 2018, στην ουσία όμως θα καταστρέψει τις σχέσεις που είχαν δημιουργήσει οι προηγούμενοι πρόεδροι με την ΕΕ και τις ΗΠΑ.
Την ίδια στιγμή «το γεγονός ότι αντιτίθεται σε Ευρώπη και ΗΠΑ με μεθόδους όπως η αυθαίρετη κράτηση και σύλληψη Ευρωπαίων και Αμερικανών πολιτών, δεν συμβάλει στην προώθηση των στρατηγικών στόχων της Τουρκίας.
Καθώς η οικονομία της χώρας επιδεινώνεται, το ζήτημα του ποιος θα βοηθήσει την Τουρκία είναι ασαφές.
Ο Erdogan μπορεί να κερδίσει την προεδρία για δεύτερη φορά μόνο και μόνο για να προεδρεύσει μια ολοένα και πιο περιθωριοποιημένη χώρα.
Δεν υπάρχει κάποιος άλλος για να κατηγορήσει, πάρα μόνο τον εαυτό του».
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρεται «οι ενέργειες και οι στόχοι της χώρας στην παγκόσμια σκηνή είναι αποτέλεσμα των προτιμήσεων του» χωρίς να λαμβάνεται υπόψη οι άποψη των ειδικών συμβούλων.
Σύμφωνα με το Stratfor «η προεδρία του Erdogan έχει μετατρέψει τον χώρο της εξωτερικής πολιτικής σε ένα εργαλείο για την επίτευξη των προσωπικών του φιλοδοξιών.
Στη διαδικασία λήψης πολιτικών αποφάσεων δεν συμμετέχουν οι τρεις παραδοσιακοί σύμβουλοι και πλέον όλοι υποκύπτουν στις ιδιοτροπίες ενός στρατιωτικού προέδρου.
Το υπουργείο Εξωτερικών, για παράδειγμα, δεν αποτελεί πλέον όργανο που παρέχει ανάλυση και συμβολή στη χάραξη πολιτικής, αλλά απλώς υλοποιεί αποφάσεις που λαμβάνονται στο προεδρικό μέγαρο.
Το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, που είχε εδώ και καιρό δώσει στον στρατό μια ισχυρή φωνή στη λήψη αποφάσεων, έχει σιγήσει.
Αντί να μαθαίνουν το κλίμα από αυτούς τους θεσμούς, οι διεθνείς ηγέτες και οι παρατηρητές σήμερα μαθαίνουν τις πολιτικές της Τουρκίας κυρίως μέσω των εβδομαδιαίων ομιλιών του Erdogan μπροστά στα μέλη του κόμματος του».
Και αυτή η εξωτερική πολιτική που βασίζεται στις αποφάσεις ενός μόνου ανθρώπου, εξηγεί τις πολιτικές επιδιώξεις που είναι ενάντια στη Δύση.
Το τίμημα
Ωστόσο, αυτή η εξωτερική πολιτική, όμως, δεν βοηθά στην επίτευξη στόχων της Τουρκίας.
Αντιθέτως, η νέα προσέγγιση στην εξωτερική πολιτική υπονομεύει τις σχέσεις της χώρας με τους Ευρωπαίους εταίρους της και επιβεβαιώνει τις υποψίες των δεξιών ψηφοφόρων και σκεπτικιστών της Ευρώπης ότι η Τουρκία δεν ανήκει στη λέσχη τους.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η επιμονή της Τουρκίας για την ανατροπή της κυβέρνησης στη Συρία δεν προέκυψε από κάποιον στρατηγικό στόχο, αλά από την οργή του Erdogan κατά του προέδρου της χώρας, Bashar al Assad, ο οποίος αρνήθηκε να παραιτηθεί.
Στην προσπάθεια του να ισχυροποιηθεί, ο Erdogan έχει ξεπεράσει τα όρια.
Έχει εναντιωθεί στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ για να δείξει στους ψηφοφόρους του ότι είναι ισχυρός άνδρας ότι δεν φοβάται να εναντιωθεί στη Δύση.
Και μπορεί ο Erdogan να κερδίσει στις προεδρικές εκλογές τον Ιούνιο του 2018, στην ουσία όμως θα καταστρέψει τις σχέσεις που είχαν δημιουργήσει οι προηγούμενοι πρόεδροι με την ΕΕ και τις ΗΠΑ.
Την ίδια στιγμή «το γεγονός ότι αντιτίθεται σε Ευρώπη και ΗΠΑ με μεθόδους όπως η αυθαίρετη κράτηση και σύλληψη Ευρωπαίων και Αμερικανών πολιτών, δεν συμβάλει στην προώθηση των στρατηγικών στόχων της Τουρκίας.
Καθώς η οικονομία της χώρας επιδεινώνεται, το ζήτημα του ποιος θα βοηθήσει την Τουρκία είναι ασαφές.
Ο Erdogan μπορεί να κερδίσει την προεδρία για δεύτερη φορά μόνο και μόνο για να προεδρεύσει μια ολοένα και πιο περιθωριοποιημένη χώρα.
Δεν υπάρχει κάποιος άλλος για να κατηγορήσει, πάρα μόνο τον εαυτό του».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών