Οι αυξήσεις κεφαλαίου του 2019 θα θυμίζουν τις αυξήσεις κεφαλαίου του 2006 ή 2007 ή τουλάχιστον θα προσπαθήσουν να θυμίζουν τις υγιείς αυξήσεις κεφαλαίου του παρελθόντος.
Το 2018 δεν θα είναι έτος αυξήσεων κεφαλαίου για τις ελληνικές τράπεζες.
Το 2019 όμως θα συντελεστούν αυξήσεις κεφαλαίου στις ελληνικές τράπεζες.
Από τα stress tests θα προκύψουν κεφαλαιακές ανάγκες 4 με 5 δισεκ. αλλά η ΕΚΤ θα δώσει 2ετή περίοδο χάριτος ώστε έως τα μέσα του 2020 αλλά πρακτικά με ορίζοντα το 2019 θα υλοποιηθούν αυξήσεις κεφαλαίου.
Το βασικό ζήτημα λοιπόν είναι ότι από το 2013 την πρώτη χρονιά τραπεζικής καταστροφής και έκτοτε οι 3 ανακεφαλαιοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν είχαν 2 στρατηγικά μειονεκτήματα.
1)Ήταν ανακεφαλαιοποιήσεις, οι τράπεζες είχαν κεφαλαιακά ελλείμματα και οι αυξήσεις κεφαλαίου είχαν ένα στόχο να καταστήσουν ξανά φερέγγυες τις τράπεζες.
Τα κεφάλαια δεν προσθέτονταν πάνω στα υγιή κεφάλαια αλλά οι αυξήσεις κάλυπταν κεφαλαιακές ζημίες.
Έτσι εξηγείται γιατί ο συνδυασμός ανακεφαλαιοποίησης και reverse split ήταν καταστροφή.
2)Το δεύτερο στρατηγικό μειονέκτημα έχει να κάνει με την τιμή διάθεσης των νέων μετοχών από τις αυξήσεις κεφαλαίου.
Επειδή η αγορά αντιλαμβανόταν το προφανές ότι οι τράπεζες στην Ελλάδα ήταν ανεπαρκείς κεφαλαιακά έστελναν τις μετοχές στα τάρταρα, έστελναν τις μετοχές σχεδόν στο μηδέν με P/BV στο 0,10.
Όλα αυτά ήταν δικαιολογημένα τα τελευταία χρόνια γιατί οι τράπεζες είχαν κεφαλαιακά ελλείμματα και ζημίες.
Το 2019 αυτό το σκηνικό αλλάζει και για πρώτη φορά δεν θα μιλάμε για ανακεφαλαιοποιήσεις αλλά για αυξήσεις κεφαλαίου.
Όταν έχεις 100 ευρώ κεφάλαιο και με τα stress tests γίνονται 50 ευρώ και απαιτείται αύξηση 70 ευρώ για να βρεθούν τα κεφάλαια στα 120 ευρώ αυτό ονομάζεται ανακεφαλαιοποίηση.
Το 2019 θα δούμε αυξήσεις κεφαλαίου σαν τον παλαιό καλό καιρό της δεκαετίας του 2000 όπου οι αυξήσεις έρχονταν να προσθέσουν αξία στα υφιστάμενα κεφάλαια.
Οι αυξήσεις κεφαλαίου θα χρειαστούν υψηλά premium.
Τι σημαίνει αυτό;
Εάν υποθέσουμε ότι σήμερα η Εθνική – τυχαίο παράδειγμα – ανακοίνωνε αύξηση κεφαλαίου η αύξηση για να ήταν επιτυχής θα έπρεπε η τιμή της αύξησης να ήταν πολύ υψηλότερη της τρέχουσας.
Το 2006 π.χ. όταν μια τράπεζα ανακοίνωνε αύξηση κεφαλαίου η μετοχή ανάλογα τους λόγους έφθανε να κλειδώνει στο limit up με την ανακεφαλαιοποίηση θα βρισκόταν στο limit down στα τάρταρα.
Άρα οι αυξήσεις κεφαλαίου του μέλλοντος θέλουν υψηλά premium π.χ. θυμίζουμε ότι στο παρελθόν οι τιμές των αυξήσεων κεφαλαίου ήταν έως και 40% υψηλότερες από τις τρέχουσες τιμές.
Όμως μόνο ένα ισχυρό premium δεν φθάνει χρειάζεται μια αναγέννηση ο τραπεζικός κλάδος στην Ελλάδα.
Επειδή το σενάριο των συγχωνεύσεων θα προσκρούσει σε πολλά εμπόδια οι αυξήσεις κεφαλαίου θα ήταν ένας τρόπος ώστε να τοποθετηθούν στην Ελλάδα ξένες τράπεζες που θα πόνταραν στο recovery της οικονομίας και με μια σχετικά φθηνή επένδυση θα έλεγχαν το τραπεζικό σύστημα που σε ετήσια βάση επιτυγχάνει 4,5 δισεκ. προ προβλέψεων έσοδα.
Οι αυξήσεις κεφαλαίου του 2019 θα θυμίζουν τις αυξήσεις κεφαλαίου του 2006 ή 2007 ή τουλάχιστον θα προσπαθήσουν να θυμίζουν τις υγιείς αυξήσεις κεφαλαίου του παρελθόντος.
www.bankingnews.gr
Το 2019 όμως θα συντελεστούν αυξήσεις κεφαλαίου στις ελληνικές τράπεζες.
Από τα stress tests θα προκύψουν κεφαλαιακές ανάγκες 4 με 5 δισεκ. αλλά η ΕΚΤ θα δώσει 2ετή περίοδο χάριτος ώστε έως τα μέσα του 2020 αλλά πρακτικά με ορίζοντα το 2019 θα υλοποιηθούν αυξήσεις κεφαλαίου.
Το βασικό ζήτημα λοιπόν είναι ότι από το 2013 την πρώτη χρονιά τραπεζικής καταστροφής και έκτοτε οι 3 ανακεφαλαιοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν είχαν 2 στρατηγικά μειονεκτήματα.
1)Ήταν ανακεφαλαιοποιήσεις, οι τράπεζες είχαν κεφαλαιακά ελλείμματα και οι αυξήσεις κεφαλαίου είχαν ένα στόχο να καταστήσουν ξανά φερέγγυες τις τράπεζες.
Τα κεφάλαια δεν προσθέτονταν πάνω στα υγιή κεφάλαια αλλά οι αυξήσεις κάλυπταν κεφαλαιακές ζημίες.
Έτσι εξηγείται γιατί ο συνδυασμός ανακεφαλαιοποίησης και reverse split ήταν καταστροφή.
2)Το δεύτερο στρατηγικό μειονέκτημα έχει να κάνει με την τιμή διάθεσης των νέων μετοχών από τις αυξήσεις κεφαλαίου.
Επειδή η αγορά αντιλαμβανόταν το προφανές ότι οι τράπεζες στην Ελλάδα ήταν ανεπαρκείς κεφαλαιακά έστελναν τις μετοχές στα τάρταρα, έστελναν τις μετοχές σχεδόν στο μηδέν με P/BV στο 0,10.
Όλα αυτά ήταν δικαιολογημένα τα τελευταία χρόνια γιατί οι τράπεζες είχαν κεφαλαιακά ελλείμματα και ζημίες.
Το 2019 αυτό το σκηνικό αλλάζει και για πρώτη φορά δεν θα μιλάμε για ανακεφαλαιοποιήσεις αλλά για αυξήσεις κεφαλαίου.
Όταν έχεις 100 ευρώ κεφάλαιο και με τα stress tests γίνονται 50 ευρώ και απαιτείται αύξηση 70 ευρώ για να βρεθούν τα κεφάλαια στα 120 ευρώ αυτό ονομάζεται ανακεφαλαιοποίηση.
Το 2019 θα δούμε αυξήσεις κεφαλαίου σαν τον παλαιό καλό καιρό της δεκαετίας του 2000 όπου οι αυξήσεις έρχονταν να προσθέσουν αξία στα υφιστάμενα κεφάλαια.
Οι αυξήσεις κεφαλαίου θα χρειαστούν υψηλά premium.
Τι σημαίνει αυτό;
Εάν υποθέσουμε ότι σήμερα η Εθνική – τυχαίο παράδειγμα – ανακοίνωνε αύξηση κεφαλαίου η αύξηση για να ήταν επιτυχής θα έπρεπε η τιμή της αύξησης να ήταν πολύ υψηλότερη της τρέχουσας.
Το 2006 π.χ. όταν μια τράπεζα ανακοίνωνε αύξηση κεφαλαίου η μετοχή ανάλογα τους λόγους έφθανε να κλειδώνει στο limit up με την ανακεφαλαιοποίηση θα βρισκόταν στο limit down στα τάρταρα.
Άρα οι αυξήσεις κεφαλαίου του μέλλοντος θέλουν υψηλά premium π.χ. θυμίζουμε ότι στο παρελθόν οι τιμές των αυξήσεων κεφαλαίου ήταν έως και 40% υψηλότερες από τις τρέχουσες τιμές.
Όμως μόνο ένα ισχυρό premium δεν φθάνει χρειάζεται μια αναγέννηση ο τραπεζικός κλάδος στην Ελλάδα.
Επειδή το σενάριο των συγχωνεύσεων θα προσκρούσει σε πολλά εμπόδια οι αυξήσεις κεφαλαίου θα ήταν ένας τρόπος ώστε να τοποθετηθούν στην Ελλάδα ξένες τράπεζες που θα πόνταραν στο recovery της οικονομίας και με μια σχετικά φθηνή επένδυση θα έλεγχαν το τραπεζικό σύστημα που σε ετήσια βάση επιτυγχάνει 4,5 δισεκ. προ προβλέψεων έσοδα.
Οι αυξήσεις κεφαλαίου του 2019 θα θυμίζουν τις αυξήσεις κεφαλαίου του 2006 ή 2007 ή τουλάχιστον θα προσπαθήσουν να θυμίζουν τις υγιείς αυξήσεις κεφαλαίου του παρελθόντος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών